گروس عبدالملکیان
- شروع کننده موضوع vesal
- تاریخ شروع
vesal
کاربر فوق‌فعال
- ارسال‌ها
- 129
- امتیاز
- 72
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان1
- شهر
- اهواز
- مدال المپیاد
- یه زمانی المپیادی بودم
پاسخ : گروس...میشناسید؟!
پازل
بازگشته اند
دردهای قدیمی
تصویر های تاریک
از من در آینه
از من
در خواب ها.
این بار می خواهم
تکه
تکه
تکه کنم خود را
تا دوباره دست کسی
شاید...
نه!
این پازل را
هزار بار هم که بچینی
همان می شود
پازل
بازگشته اند
دردهای قدیمی
تصویر های تاریک
از من در آینه
از من
در خواب ها.
این بار می خواهم
تکه
تکه
تکه کنم خود را
تا دوباره دست کسی
شاید...
نه!
این پازل را
هزار بار هم که بچینی
همان می شود
vesal
کاربر فوق‌فعال
- ارسال‌ها
- 129
- امتیاز
- 72
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان1
- شهر
- اهواز
- مدال المپیاد
- یه زمانی المپیادی بودم
پاسخ : گروس...میشناسید؟!
نقطه ی سیاه
این سطر
یا سطر های بعد
نقطه ای می آید
که پایان تمام حرف هاست.
در قاب غمگین پنجره
مو های خسته و
پیراهن سیاه دخترکی که دور می شود
دور می شود
دور می شود
در قاب غمگین پنجره
نقطه ای سیاه
دور می شود
نقطه ای
که پایان تمام حرف هاست
نقطه ی سیاه
این سطر
یا سطر های بعد
نقطه ای می آید
که پایان تمام حرف هاست.
در قاب غمگین پنجره
مو های خسته و
پیراهن سیاه دخترکی که دور می شود
دور می شود
دور می شود
در قاب غمگین پنجره
نقطه ای سیاه
دور می شود
نقطه ای
که پایان تمام حرف هاست
Shayan-Sh
کاربر فعال
- ارسال‌ها
- 32
- امتیاز
- 7
- نام مرکز سمپاد
- شهید سلطانی کرج
- شهر
- کرج
- مدال المپیاد
- برنز المپیاد فیزیک
- دانشگاه
- دانشگاه تهران
- رشته دانشگاه
- پزشکی
پاسخ : گروس...میشناسید؟!
ملاقات
بارانی که روزها
بالای شهر ایستاده بود
عاقبت بارید
تو بعدِ سال ها به خانه ام می آمدی...
تکلیفِ رنگ موهات
در چشم هام روشن نبود
تکلیفِ مهربانی ، اندوه ، خشم
و چیزهای دیگری که در
کمد آماده کرده بودم
تکلیفِ شمع های روی میز
روشن نبود
من و تو بارها
زمان را
در کافه ها و خیابان ها فراموش
کرده بودیم
و حالا زمان داشت
از ما انتقام می گرفت
در زدی
باز کردم
سلام کردی
اما صدا نداشتی
به آغوشم کشیدی
اما
سایه ات را دیدم
که دست هایش توی
جیبش بود
به اتاق آمدیم
شمع ها را روشن کردم
ولی
هیچ چیز روشن نشد
نور
تاریکی را
پنهان کرده بود...
بعد
بر مبل نشستی
در مبل فرو رفتی
در مبل لرزیدی
در مبل عرق کردی
پنهانی،بر گوشه ی تقویم
نوشتم:
نهنگی که در
ساحل تقلا می کند
برای دیدن هیچ
کس نیامده است
ملاقات
بارانی که روزها
بالای شهر ایستاده بود
عاقبت بارید
تو بعدِ سال ها به خانه ام می آمدی...
تکلیفِ رنگ موهات
در چشم هام روشن نبود
تکلیفِ مهربانی ، اندوه ، خشم
و چیزهای دیگری که در
کمد آماده کرده بودم
تکلیفِ شمع های روی میز
روشن نبود
من و تو بارها
زمان را
در کافه ها و خیابان ها فراموش
کرده بودیم
و حالا زمان داشت
از ما انتقام می گرفت
در زدی
باز کردم
سلام کردی
اما صدا نداشتی
به آغوشم کشیدی
اما
سایه ات را دیدم
که دست هایش توی
جیبش بود
به اتاق آمدیم
شمع ها را روشن کردم
ولی
هیچ چیز روشن نشد
نور
تاریکی را
پنهان کرده بود...
بعد
بر مبل نشستی
در مبل فرو رفتی
در مبل لرزیدی
در مبل عرق کردی
پنهانی،بر گوشه ی تقویم
نوشتم:
نهنگی که در
ساحل تقلا می کند
برای دیدن هیچ
کس نیامده است
vesal
کاربر فوق‌فعال
- ارسال‌ها
- 129
- امتیاز
- 72
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان1
- شهر
- اهواز
- مدال المپیاد
- یه زمانی المپیادی بودم
پاسخ : گروس...میشناسید؟!
آجر ها
دروغ دیواری است
که هر صبح آجرهایش را می چینی
بنّای بی حواس من!
در را فراموش کرده ای
آب تا گردنم بالا آمده
آجرها تا گردنم بالا آمده
آب تا لب هایم بالا آمده
آب بالا آمده...
من اما نمی میرم
من ماهی می شوم
آجر ها
دروغ دیواری است
که هر صبح آجرهایش را می چینی
بنّای بی حواس من!
در را فراموش کرده ای
آب تا گردنم بالا آمده
آجرها تا گردنم بالا آمده
آب تا لب هایم بالا آمده
آب بالا آمده...
من اما نمی میرم
من ماهی می شوم
vesal
کاربر فوق‌فعال
- ارسال‌ها
- 129
- امتیاز
- 72
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان1
- شهر
- اهواز
- مدال المپیاد
- یه زمانی المپیادی بودم
پاسخ : گروس...میشناسید؟!
اتاق
در اطراف خانه ی من
آن کس که به دیوار فکر می کند
آزاد است
آن کس که به پنجره
غمگین
و آن کس که به جستجوی آزادی است
میان چاردیوار نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم ...
حتی تو هم خسته شدی از این شعر!
حالا
چه برسد به او
که
نشسته
می ایستد...
نه!
افتاد
اتاق
در اطراف خانه ی من
آن کس که به دیوار فکر می کند
آزاد است
آن کس که به پنجره
غمگین
و آن کس که به جستجوی آزادی است
میان چاردیوار نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم ...
حتی تو هم خسته شدی از این شعر!
حالا
چه برسد به او
که
نشسته
می ایستد...
نه!
افتاد
reza-handsome
کاربر فوق‌حرفه‌ای
- ارسال‌ها
- 617
- امتیاز
- 1,089
- نام مرکز سمپاد
- شهید بهشتی
- شهر
- شهرکرد
پاسخ : گروس...میشناسید؟!
فرصتی نمانده است
بیا همدیگر را بغل کنیم
فردا
یا من تو را میکشم
یا تو چاقو را در آب خواهی شست
همین چند سطر
دنیا به همین چند سطر رسیده است
به اینکه انسان
کوچک بماند بهتر است
به دنیا نیاید بهتر است
اصلا
این فیلم را به عقب برگردان
آن قدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود
که میدود در دشتهای دور
آن قدر که عصاها
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان
دوباره بر زمین...
زمین...
نه!
به عقبتر برگرد
بگذار خدا
دوباره دستهایش را بشوید
در آینه بنگرد
شاید
تصمیم دیگری گرفت ...
از : گروس عبدالملکیان
فرصتی نمانده است
بیا همدیگر را بغل کنیم
فردا
یا من تو را میکشم
یا تو چاقو را در آب خواهی شست
همین چند سطر
دنیا به همین چند سطر رسیده است
به اینکه انسان
کوچک بماند بهتر است
به دنیا نیاید بهتر است
اصلا
این فیلم را به عقب برگردان
آن قدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود
که میدود در دشتهای دور
آن قدر که عصاها
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان
دوباره بر زمین...
زمین...
نه!
به عقبتر برگرد
بگذار خدا
دوباره دستهایش را بشوید
در آینه بنگرد
شاید
تصمیم دیگری گرفت ...
از : گروس عبدالملکیان
گــروس عبــدالملــکیــــان
سلام !
یکی دیگه از شاعرای معاصر ، که کمتر شناحته شده و واقعا فوق العادس گروس عبدالملکیانه .
تو ویکیپدیا در این حد اطلاعات هست راجع به ایشون :
"گروس عبدالملکیان، شاعر معاصر و جوان ایرانی، پسر محمد رضا عبدالملکیان شاعر ایرانی است.
آثار :
مجموعه شعر "پرندهٔ پنهان " 1382
مجموعه شعر "رنگ‌ها ی رفتهٔ دنیا" 1385
مجموعه شعر "سطرها در تاریکی جا عوض می کنند" 1387
جوایز :
جایزهٔ شعر کارنامه به خاطر مجموعه شعر پرندهٔ پنهان
جایزهٔ کتاب سال جوان به خاطر رنگ‌ها ی رفتهٔ دنیا
از برگزیدگان جشنوارهٔ شعر فجر
برندهٔ سرو بلورین"
تا اونجایی که من میدونم ایشون متولد 59ــه و مهندسی صنایع هم خوندن .
"
صدای قلب نیست
صدای پای توست
که شب‌ها در سینه ام می دوی
کافی ست کمی خسته شوی
کافی ست بایستی
پرواز هم دیگر
رویای آن پرنده نبود
دانه دانه پرهایش را چید
تا بر این بالش
خواب دیگری ببیند ... "
:)
سلام !
یکی دیگه از شاعرای معاصر ، که کمتر شناحته شده و واقعا فوق العادس گروس عبدالملکیانه .
تو ویکیپدیا در این حد اطلاعات هست راجع به ایشون :
"گروس عبدالملکیان، شاعر معاصر و جوان ایرانی، پسر محمد رضا عبدالملکیان شاعر ایرانی است.
آثار :
مجموعه شعر "پرندهٔ پنهان " 1382
مجموعه شعر "رنگ‌ها ی رفتهٔ دنیا" 1385
مجموعه شعر "سطرها در تاریکی جا عوض می کنند" 1387
جوایز :
جایزهٔ شعر کارنامه به خاطر مجموعه شعر پرندهٔ پنهان
جایزهٔ کتاب سال جوان به خاطر رنگ‌ها ی رفتهٔ دنیا
از برگزیدگان جشنوارهٔ شعر فجر
برندهٔ سرو بلورین"
تا اونجایی که من میدونم ایشون متولد 59ــه و مهندسی صنایع هم خوندن .
"
صدای قلب نیست
صدای پای توست
که شب‌ها در سینه ام می دوی
کافی ست کمی خسته شوی
کافی ست بایستی
پرواز هم دیگر
رویای آن پرنده نبود
دانه دانه پرهایش را چید
تا بر این بالش
خواب دیگری ببیند ... "
:)
.samin
کاربر نیمه‌حرفه‌ای
- ارسال‌ها
- 182
- امتیاز
- 271
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان
- شهر
- ارومیه
پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان
اینم چندتا شعر محشر از متابهای قدیمی ایشون:
به شانه ام زدی
که تنهایی ام را تکانده باشی
به چه دل خوش کرده ای !؟
تکاندن برف
از شانه های آدم برفی؟
------------------------------------
لب هات
بمبارانِ شیمیایی بود
و سال ها بعد
علائمش در من پیدا شد
------------------------------------
دریای بزرگِ دور
یا گودال کوچک آب
فرقی نمی کند
زلال که باشی
آسمان در توست
----------------------------
دستانِ من نمی توانند
نه نمی توانند
هرگز این سیب را
عادلانه قسمت کنند
تو
به سهم خود فکر می کنی
من به سهم تو
اینم چندتا شعر محشر از متابهای قدیمی ایشون:
به شانه ام زدی
که تنهایی ام را تکانده باشی
به چه دل خوش کرده ای !؟
تکاندن برف
از شانه های آدم برفی؟
------------------------------------
لب هات
بمبارانِ شیمیایی بود
و سال ها بعد
علائمش در من پیدا شد
------------------------------------
دریای بزرگِ دور
یا گودال کوچک آب
فرقی نمی کند
زلال که باشی
آسمان در توست
----------------------------
دستانِ من نمی توانند
نه نمی توانند
هرگز این سیب را
عادلانه قسمت کنند
تو
به سهم خود فکر می کنی
من به سهم تو
N.M
لنگر انداخته
- ارسال‌ها
- 3,605
- امتیاز
- 13,364
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان یک
- شهر
- تهران
- مدال المپیاد
- طلای دوره ۲۷ المپیاد ادبی
- دانشگاه
- دانشگاه تهران
- رشته دانشگاه
- ادبیات فارسی
پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان
اولین قسمتِ امضای منم برای گروسه :
بازی را عوض میکنی ،
و خود را از طنابی می آویزی
که سال ها پیش بر آن تاب خورده ای ..
اولین قسمتِ امضای منم برای گروسه :
بازی را عوض میکنی ،
و خود را از طنابی می آویزی
که سال ها پیش بر آن تاب خورده ای ..
پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان
خودش تو نمایشگاه کتاب داد آدرسُ داد بهم همین بود !
تو فیس بوکم هسن ایشون .
آره !به نقل از .samin :
خودش تو نمایشگاه کتاب داد آدرسُ داد بهم همین بود !
تو فیس بوکم هسن ایشون .
