پاسخ : حماقت هاي جمعي ... !
به نقل از محمد رضا صابرنژاد :
انقدر از این مراسم ختمینگ و چهلمینگ و سالینگ و (ماشاالله میره همینجوری!

) بدم میاد که نگو! ... تا 40 روز خانوما سیاه میپوشن :-& آقایون ریشاشونو نمیزنن :-& واه واه که چقدر چندشه! :-&

...
ریش گذاشتن و ترک زیبایی ظاهری اگر به عنوان رسم باشه زشته. فقط تا اینجا برای آدم توجیه پذیره که عزادار اصلی مراسم اونقدر تحت تاثیر فشار روحی مرگ عزیزشه که توجهی به خودش نداره. حالا درست نیست که ما مجبورش کنیم حتما باید خوش تیپ بیای تا اذیت بشه. بعضی ها هم برعکس، دوست دارن در مراسم مرگ عزیزشون ظاهر آبرومندانه ای داشته باشن تا احترام به شخص مرده بذارن. فکر می کنم تا همین جا قابل قبوله. اینکه شخص رو به حال خودش بذاری، هر جور که راحت تره باشه و در همون حالت عزاداری کنه. اما اینکه این تفکر رو بخوای انتقال بدی و دیگران رو هم مجبور به رعایت نوع خاصی از پوشش یا ظاهر کنی که اصلا اعتقاد یا احساسی بهش ندارن درست نیست.
به نقل از Dr.Eniac :
تفكر عرب ستايي شما باعث دزديدن كتابامون ميشه
عرب هرچه باشد به من دشمن است بد انديش و بدخوي و اهريمن است
جاي عزاداري تو مسجد و براي مشتاقانه نه براي همه (به اجبار) و وسط خيابون
اصلا چرا براي اعراب اشك خودمونو در بياريم ؟
در کنار توضیحات maryam.s و رضا ! می تونم بگم:
حس عرب ستیزیتون با من اشتراک داره. بالاخره خیلی توهین ها و صدمات رو از جانبشون متحمل شدیم.
اما خب یه جاهایی باید تفاوت قائل شد. ما بحث عرب ستیزی نمی کنیم بحث شخصیت های مذهبی و باور های دینی قشر کثیری از افراد یک کشور رو می کنیم. نمی گم باید براشون چهارچوب گذاشت و نقدشون نکرد فقط می گم تر و خشک رو نباید با هم سوزوند.
بنده مشکلم اینه که اصلا چرا عزاداری باید به این شکل باشه؟
چرا اینقدر سطح پایین و بی مغز؟
سوال دیگه ای که مطرحه اینه که
ما هم تولد داریم هم مرگ چرا فقط روی مرگ مانور می دیم؟ مگه نمی شه روز تولد با روحیه ای شاد و داشتن آرامش روان، افکار، عقاید و اعمال یک امام رو نقدر کرد و مطلبی یاد گرفت؟
و چرا اینقدر تعطیلی؟ خب این هم واضحه که چه هزینه های گزافی برای این تعطیلی ها از بین می ره. تعطیل شدن روز اداری و چرخه ی اقتصادی کشور از یک طرف، دادن اضافه کاری و هزینه های بیشتر به کارکنان شاغل در مراکز درمان و غیره که روز تعطیل زحمت کشیدن اومدن سرکار از طرف دیگه.
یه بچه فقط از این روزا چیزی که می فهمه اینه که مامان باباش خونن می تونه یه مسافرت بره، یا اینکه آهنگ کارتونای تلویزیونش عوض شده و کانالای دیگه اشک و آه داره.
به نقل از reyhan.nini :
می دونین چیه؟!نه بحث حماقته، نه آمار!یه جورایی فشار اجتماعیه!اصلا جامعه یعنی فشار، جامعه جاییه که تو رو مجبور می کنه یه سری کارا رو انجام بدی، کارایی که خودتم قبول نداری و صرفا زیر سایه فرهنگ توجیه می شن!و فرهنگ چیزیه که به خاطر قدمتش سخت می شه تغییرش داد...
به نقل از محمدرضا منتظری شاتوری :
حماقت جمعی به نظر من عنوان خوبی نیست.وقتی تمام مردم دارن یه کاری رو می کنن نشون می ده که همشون تحت تاثیر عواملی دارن این کار رو انجام می دن.یه انسان می تونه حماقت کنه چون اختیار داره ولی وقتی در سطح وسیع تر نگاه کنیم کار های جمع یه جور حالت جبری به خودش می گیره ... یه جورایی بحث آماریه.
دقیقا هم بحث حماقته هم آمار هم فشار اجتماعی.
لغت حماقت به دلیل نفس کار انتخاب شده چه توسط یک فرد انجام بشه چه یک جامعه، چه جبر چه اختیار. مهم نیست، اشتباه اشتباهه.
اما دلیل تکرار اشتباه یا حماقت، تاثیر آمار و فشار اجتماعیه که به دنبال اون ایجاده می شه.