آنچه برای سمپاد می نویسند

[vesal]

پاسخ : آن چه برای سمپاد می نویسند

سمپاد
سمپاد
سمپاد
راستی!!! سمپاد یعنی چه؟!؟!
سازمان ملی پرورش استعداد های درخشان
شمانیز اینگونه فکر میکنید؟!؟!
من...
میگویم...
سازمان ملی استعداد های درخشان...
نه...
جمله ی من هیچ چیز کم ندارد...
کامل کامل است...
درست مثل دانش آموزان سازمان ملی استعداد های درخشان.

 

[silence]

مرثیه ای برای یک رویا!

سلام. اصلا نمی خوام قصه غصه های سمپادو از نو مرور کنم و داد و فغان بلند کنم که : ای وای! سمپاد رفت ; سمپا مرد ; سمپادو کشتن ; سمپادو خاکستر کردن و از این جور حرفا که تو این یه ساله زیاد شنیدیم!

می خوام از یه زاویه دیگه تراژدی سمپادو نگاه کنم. از زاویه خودم از زاویه خودت بی خیال همه آدمایی که بالا نشستن و بی خیال ما تصمیمشونو می گیرن... و فقط هنرشون اینه که تصمیم می گیرن! اونا بی خیال مان. پس مام بی خیال اونا.

اما خودم. اما خودت. اما خودمون. ما که به قولی سمپادی هستیم. یا شاید سمپادی بودیم ما کجای این بازی هستیم؟ ما چکار کردیم؟ ما چی شدیم؟ ما قراره چی بشیم؟ بذار چند تا فقط چند تا از چیزایی رو که از خودمون دیدم تعریف کنم:

من پارسال دیدم که چطور یکی از بچه ها تو روی معلم شیمی وایساد و بد و بیراه گفت. معلمی که 13 سال بزرگ تر از خودش بود و 13 سال پیش جای خودش تو همین مدرسه حلی از سمپادی بودنش خوشحال بود. معلمی که من نمی گم خوب ولی معلم بود. ولی بزرگ تر بود.

من و خیلی از بچه های دیگه پارسال از یکی از معلمای قدیمی شنیدیم همین معلم شیمی جوون سر یه مشت مسائل سیاسی مزخرف وایساد جلوی معلم فیزیک حداقل 30 سال بزرگترش. من شنیدم که کم مونده بود کارشون به کتک کاری بکشه. و من می دونم قلب معلم فیزیکه با باتری کار می کنه.

من پیارسال دیدم که چطور بچه های همین سمپاد... همین سمپادی من و تو سنگ بودنشو به سینه می زنیم اشک معلم زبان یکی از سطحا رو درآورده بودن. اینه مرام بچه های سمپاد؟ بچه های علامه حلی؟

از همه سمپادی های خوب معذرت می خوام ولی واقعا من سمپادی توی سمپادی چی داریم که می خوایم سمپادی بمونیم؟ می خوایم فقط بنازیم به مدرک دانشگاه و مدال المپیاد؟ یا رباتیک و خوارزمی و هر هنر و استعداد دیگه؟

رضا امیرخانی تو خاطراتش می گه من اون قدر شیمیم بد بود که فرمول آبو می نوشتم: HO2
اما رضا امیرخانی بلده بعد 20 و اندی سال هنوز معلم شیمیشو اون قدر بزرگ نگه داره که آدم باورش نمی شه این از این درس نمره نمیاورده. من و تو فرمول آبو خوب بلدیم خیلی هم بیشتر از اینا بلدیم ولی احترامو بلد نیستیم ولی آدم بودنو بلد نیستیم اون شد رضا امیرخانی من فکر می کنم که من چی می شم؟ تو چی می شی؟

دوست من!سمپادی من! امروز که اسم سمپاد میاد تو می گی لاشه ; می گی نعش ; می گی جنازه ; ولی باور کن خودت بودی که تیر خلاصو به این نعش نیمه جون زدی.

سمپاد که تموم شد. شد آویزون آموزش و پرورش. بیا دیگه در موردش حرف نزنیم باید با این کنار اومد. اما منِ دوست نگران از امروز به بعد توام... من می گم نذاریم سمپادی تموم بشه. سمپادی که همیشه خاصه همیشه برتره و از همه مهمتر همیشه آدمه. یا شاید بود!

 

[monajem]

پاسخ : آن چه برای سمپاد می نویسند

http://kdbwnf.wordpress.com/2010/11/19/%d8%b3%d9%85%d9%be%d8%a7%d8%af/

اینم متنی که نگاه جدیدی به سمپاد انداخته است...

"سمپاد را منحل کنید.....ننگ بر سمپاد..."

 

[admin]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

مرسی کاظم:از لذتی که می بردیم...
همه چیز از روز اول شروع می شود.وقتی می نشینیم روی صندلی های دانشگاه.وقتی استاد یک چیز را هزار بار تکرار می کند.وقتی احساس می کنیم برگشتیم به زمان دبستان، وقتی کلاس خسته کننده می شود،آن وقت است که سرمان را بر می گردانیم،به امید آن که کسی پیدا شود که شریکمان شود در دسیسه ای که می خواهیم پیاده کنیم.اما چهره ها را که نگاه می کنیم،انگار بغضمان می خواهد بترکد.چهره ها هیچ کدام آشنا نیست،هیچ کدام ما را نمی فهمند،دانشجوهای دیگر که هیچ،استادان هم رفتارمان را نمی فهمند.آن وقت است که می فهمیم چه بر سرمان آمده.آن وقت است که می فهمیم...

 

[علی دلاور]

قیام گوسفندان

گوسفند جز معدود حیواناتی است که در بیابان شکارش نمی کنند بلکه او را محترمانه برای بریده شدن سرش به خانه دعوت می کنندحال بنگر بین او ویک سمپادی چه قدر شباهت است!!

مثلا وقتی انسان یک بره کوچک را می گیرد تا بزرگش کند همه دوستش دارند،او را نازش می کنن ،بش میگن بع بعی (بخوانید ببعی)وخلا صه اگه خودشان پول نداشته باشن چلو مرغ بخورن برای او علوفه اعلی می خرن و...

اما همه این ها برای چه ؟برای این که اخر سر یک قصاب سیبیل در رفته بیاید و سرش را ببرد و بعدش هم کلی دعوا که من دلش را می خواهم،من جگرش را میخواهمو حتی از سفید مغزش هم نمی گذرند حالا سفید مغز که خوبه از پشگلش هم نمی گذرند(بخوانید عنبر نثارا)

همان گوسفندی را که تا دیروز به او می گفتند ((بع بعی))حالا خونش را می مالند به ماشین و خونه وکیف و چه می دانم سروصورتشان که کسی چشمشان نکند...

القصه از این جا به بعد کار سخت می شه چون شما خواننده عزیز بعد خوندن متن خونت به جوش می آد و رگ گردنی می شوی که اومدم اینترنت و دارم به قیمت پول خون پدرم پول تلفن می دم (اگه دوست داری بخوان ای دی اس ال)که من را با گوسفند مقایسه کنند

و لابد مامان جانتان هم حتما می آید سراغ ما که من نمی گذارم کسی یکی یدونه پسم را با زعفران مقایسه کند چه برسد به گوسفند (گرچه این روز ها قیمت گوشت با زعفران زیاد توفیر نداره)

وما هم در جواب می گوییم این دنیا دار متشابهات است(بخوانید مکافات)و همه چیز را می شود باهم تشبیه کرد

اما برویم سراغ تشبیه خودمان تا وقتی که در دبیرستان تحصیل می کنی اسم تان سمپادی است و همه به شما افتخار می کنند و باید مثل آن گوسفند بیچاره که از صبح تا شب باید بخورد و بخورد و بخورد تا چاق شود باید درس بخوانی و بخوانی و بخوانی تا رتبه یک کنکور را بدست و یا مدال المپیاد بگیری و...یاشیدم همش که چه که دکتر بشوی وبعد بدهندت دست قصاب سیبیل در رفته یه جامعه

و غربی و شرقی هم ندارد هردو می برند شرقی سر را می برد تا از گوشتت استفاده کند و غربی گوشت را می برد تا از سرت استفاده کند و حدیث در این باب مفصل است

باز گوسفند که خوب است لا اقل گوشتش بدرد می خورد ام سر شما را گو یا برای تفریح بریدند...

می گفتم می شوی دکتر که بروی پشت میز بشینی و بله قربان گو شوی و اگه بابا اعصابش خورد باشه باید کلی فحش بشنوی واین جاست که دیگر ساعت ها مطالعه فیزیک و زیست بدرد نمی خورد بلکه دامنه شناخت فحش است که بدرد می خورد و به قول امیر خانی عجب کار پر هجوی است این نویسندگی خب به او فحش بدهند مگر چیزی از ما کم می شود
چی می گویید پس قیام چه شد؟استغفر الاه ما را چه به قیام
می گویید پشیمانید از اینکه یک ریع وقت گذاشته اید ومتن را خواندید؟خب این که بهتر است از اینکه ما از به دنیا امدن مان و عمری زندگی پشیمان شویم...

 

[Admin2]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

مدرسه ما
از پیچ کوچه که می‌گذری، صدای بلند و شاد خنده‌هایشان که تا این سر خیابان می‌آید، دلت را می‌لرزاند. بغض، گلویت و اشک، چشمانت را پر می‌کند، سر تا پایت داغ می‌شود، چرا تمام شد؟ دوست داشتی هنوز هم قاطی بچه‌ها در حیاط شلوغ ساختمان قدیمی و بی‌اعتبارش بلولی و به این فکر کنی که اگر هم الان زلزله بیاید، هیچ کدام از بچه‌ها زمین نمی‌خورند بس که به هم چسبیده‌اند از ازدحام! لبخند می‌زنی و به زحمت از پشت پرده اشک تابلو آبی و کج و کوله و دوست داشتنی سردرش را تشخیص می‌دهی، نقطه «ف» «فرزانگان تهران» افتاده و «ر»‌ها کجکی به سمت پایین آویزان شده‌اند.........

 

[Emperor of Shadow]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

منم یه چیزی بگم آه بکشیم
مسئولا برای چزوندن سمپاد از هیچ کاری دریغ نمی کنن چند مورد بگم:
1-میگن میخوایم کمک کنیم ولی چون نمازخونه زیر راه پله است شما به نماز اهمیت نمی دید کمک نمی کنیم
2-میگن چرا سمپاد باید تو ناحیه 1 (بالا شهر)باشه باید انتقالش بدیم ناحیه2 (پایین شهر)تا عدالت برقرار شه(یکی نیست بگه مگه دانش آموزا از سراسر استان نیستن پس دردتون چیه)
3-ما نمایشگاه میزنیم کسی نمی گه خرت به چند اون وقت بعضی مدارس خصوصی که با بعضی مسئولین رده بالا در ارتباطند برای نمایشگاه کلی بشون کمک میشه این موردرو بیشتر شرح میدم
به ما میگن پوستر نمایشگاهتون سر(کله) نداره!!!!!!!!!!!!!!!بعضی مدارس به راحتی هرچی بخوان در اخیارشون(مشروب واقعی برای غفه تهاجم فرهنگی)
یکیم میاد خوبی کنه میگه از این مدرسه خوشم اومد هفت هشت تا دیگه در سطح شهر(شهرما شهر کوچکیه) از این مدارس بسازیم

 

[حافظ]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند



سمپاد رو هم دوست دارم هم ندارم

دارم چون در اون ذوق يافتم شور و اشتياق يافتم اتحاد و پيوسته گي پيدا كردم شور و نشاط كاويدم

ندارم چون در اون ريا و دو رنگي يافتم هوا و شهوت يافتم خيانت پيدا كردم گم كردن گنج پيدا كردم ياس و انجماد كاويدم

و كفه ي دارم سنگين تر است پس با همين اقليتي كه در سمپاد حقيقتا به حلال آمده اند و هيچ كدام سمپادي حرام زاده نيستند همراه مي شوم

 

[saranaz]

سلام سمپادم

سمپادم سلام
اینروزا حالت خوبه؟اینروزا که چشمت به المپیادی هات و رتبه های تک رقمی کنکور و روبوکاپ و هزار افتخار افرین دیگه ات روشن شده
حالت حتمابهتر از قبل شده البته می دونم رمقی برات نمونده
لبخندی که از خوشحالیت بچه هات رو صورتت نشست خیلی زود محو شد یعنی محو کردند......
سمپادم می دونم که می دونی تا چند سال دیگه تموم می شی پس نفس های اخرت رو بکش و چشمات رو ببند........
نبین که تورو یکی از ایراد های نظام اموزشی می دونند
نبین که تورو دلیل فرار مغزها کردن
نبین که ارج و قربت رو زیر سوال می برن
نبین که پایه ای چند بار ازمون برات میگیرن
نبین...........
سمپادم این اخریا سعی کن به قشنگ ترین لحظه ها فکر کنی
اونوقت که نفر اول کنکور از سمپادی بودنش می گه
اونوقت که دانش اموختگانت تو خارج از کشور از سمپادی بودن می گن
اونوقت که دانش اموزانت از المپیاد ها بر می گردن و سمپادی بودن افتخارشونه
نمیخواد به غم و غصه های ما فکر کنی به این فکر نکن که اسمت شده گیج هوشان
به مدرسه های کوچیکت فکر نکن به کامپیوترهای خراب ای تی هات به سالن مطالعه کم نور کتابخونه هات به امفی تاتر های تخته شده
فکر نکن سمپادم
ما با همین امکانات المپیادی شدیم با همین ها برتر شدیم با همین ها اینده ساز شدیم و درخشیدیم
بذار تا می توانند سنگ جلوی پایمون بندازن ما همه را به سوی خودشان پرت خواهیم کرد
روزی سمپادم انتقامت را می گیریم مطمئن باش
حالا چشمات رو ببند اروم بخوابی
برای شادی روح سمپاد لحظه ای سکوت

 

[vahidd]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

داشتم کتاب خونمو مرتب میکردم
از لای کتابای به درد نخور گذشته که معمولآ میریزمشون دور و بعضیاشون چون بچگیام دلم بهشون خوش بود هنوزم به بودن تو کتاب خونم دل خوش کرده بودن یه چیزی دیدم که برام هنوز ارزش داشت
اخرین عیدی سمپاد ... برای سال نو ۸۸
برش داشتم نگاه کندم
عکس پشتشو که دیدم دوباره خیلی چیزارو دوباره کوبید تو سرم
خیلی چیزارو یادم اورد
خیلی دردارو
خیلی فکرایی که عملی نشد
سال ۸۸ این عکس برام معنی نداشت
یه کاریکاتور برای خنده
ولی الان که نگاش میکنم می فهمم چقد ساده همه ی ما توی کارتون خلاصه شدیم
هه

 

[atiehtalaie]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

سمپاد...
دلم برات تنگ شده وقتی که رفتی فقط نجوای نبودنت را شنیدم
چه زمان ها که بر مزارت گریستم بدون آن که بدانم گوری که برایش گریه میکنم مرده ندارد
تازه باور کردم تو را ذره ذره سوزانده اند و خاکسترت را باد به دور دست ها برده
روزی که خاکسترت بر زمین نقش بندد یک جمله نمایان میشود:
زنده باد فکرومنش سمپادی [-(

 

[saranaz]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

سلام سمپادم!
صبح عالی به خیر جناب!
الانا باید حالت بهتر باشه نیست؟
آخه ما دوباره داریم می آیم پیشت...
من که دلم واست خیلی تنگ شده می دونم توهم دلت واسمون تنگ شده
چند وقت پیشا می گفتن مدارس دولتی اسکان مسافرا میشن....من ترسیدم گفتم نکنه مدرسه خوشگله من جای اسکان بشه؟؟؟؟؟؟؟؟
تصور این که آرم تو رو از وسط سالن بردارن صندلی ها رو که پشت بیشترشون ارم سمپاد و با لاک کشیدیم جمع کننن!
تصور این که پنکه هایی که آرم تورو دارن بالای سر کسای دیگه ای بچرخن من و دیوونه کرد....تا یادم اومد ما که کلاس تابستونه داریم پس این جوری نمیشه.....
تو ومدرسه برای من یه اسمیت"سمپاد".
هدف اصلی از نوشتنم این بود که بگم "عاشقتم بودم و خواهم بود....."
دارم می آم آلاچیق دارم می آم آمفی تاتر دارم می آم آزمایشگاهها
دارم میآآآآآآآآآآآآآآآآآآم پیشت سمپاد
"دارم می آم پیشت"

 

[L.L]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

سلام! نمیگم "سمپادم" چون فقط مالِ من نیستی که
یادته یه دورانی بود... تو میشستی اون بالا یه عالمه بچه رو میدیدی، میخندیدی و ستاره هاشونو جدا میکردی؟
هه! یادته همه شون تقریبن رتبه های تک رقمیه کنکور بودن و تو بازم میشستی اون بالا لبخند میزدی!
یادته چه بچه هایی بودن؟ همه به هوششون اعتقاد داشتن! یادته چه دمو دستگاهی به هم زدی؟ همه میکشتن خودشونو اما تو ستاره ها رو جدا میکردی!و باز لبخند میزدی! :)
یادته اژه ای رو ؟ یادته چند سال بود؟ یادته اوجِ قدرتت رو؟
هه! البته من فقط یه سال تجربه کردم زیرِ نظرِ اژه ای بودنو!
یادته مدرسه های زززیاد تر میزدی تو شهرا و استان ها؟ و ستاره های هر شهرو استانی رو از بالا نگاه میکردی و جدا میکردی و باز لبخند میزدی؟
همه تلاش میکردیم اسم تو رو ، خودتو بالا نگه داریم! یادته؟
میشستی اون بالا، عکسا و کاریکاتور هایی که ازت میکشیدن با اون لبخندت رو نیگاه میکردی!

تو بهم یاد دادی چجوری واس چیزای مختلف زحمت بکشم!
یاد دادی همه چی آسون به دست نمیاد!
دوستی های واقعی رو نشونم دادی!
هه! یادته وختی اژه ای رفت؟ اعتمادی...اون آخونده...این خانومه... و کسایی که دیگه نمیدونم!
ولی تو با همه ی اینا باز اون بالا لبخند میزدی ، ستاره ها رو جدا میکردی!

اما علم پیشرفت کرد! ملت ستاره میساختن از خودشون! اما نه ستاره های واقعی!
تو اون بالا بودی و نگاه میکردی! و همه ی ستاره ها رو جدا میکردی! چه واقعی ، چه قلابی!
اما چون ستاره ها زیاد شدن مدرسه های زیاد تری هم باز شد!

شنیدم میخوای تو میناب مدرسه بزنی! چه خوب! اونجام یه عالمه ستاره هست! اما حواست باشه خوباشو جدا کنی!
عینکت یادت نره!
کاش منم جزوِ اون ستاره واقعیا باشم! تا تو باز بهم لبخند بزنی :)

 

[veys]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

سمپاد بسیاری تو را نمیشناسند .
بسیار ی معتقند تو باید نابود شوی .
بسیاری می گویند با سختگیری هات بچه ها رو دیووووووونه می کنی!!!!!!!
بسیییییییییییییییییییییییاری..........................................................................
ولی عده ای هم هستن که تو را دوس دارن!!
عده ای از تو خاطره ها دارن ..............................................
عده ای آرزو دارن همیشه پابرجا باشیی !!
اون عده ما سمپادی هایییم و همیشه ازت حمایت می کنیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
همیشه پابرجا . سمپاد
دوستت دارم

 

[ali.Holmes]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

از خاک ما در باد بوی تو می آید / تنها تو می مانی ما می رویم از یاد

 

[kasandan s]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

من یه سمپادی ساده ام نه المپیادی ونه رباتیکی و نه هیچی...اما توی این شهرکوچیک وقتی خودمو باهم سن وسالام وافکارشون مقایسه میکنم خیلی فاصله هاست...نمیدونم چرااینجوری شدیم وچراخیلی فرق داریم اما خیلی دوست دارم که اینجام نه بخاطرکلاسش...اصلا...حالا ک دارم این صفحه رومیخونم دارم گریه میکنم واسه روزایی که ازدانشگاه برگردم وازجلوی مدرسم ردبشم اما بجای سردر آبی فرزاگان وسمپاد یه چیز دیگه ببینم...تحملشو ندارم ...وقتی هبچه های اول راهنمایی نگاه میکنم ازخدامیخوام اینا هیچ وقت بزرگ نشن وبه چهارم دبیرستان برسن...چقدربی احساسناین قدرتنمدا... # :-s

 

[yeeganeh]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

سلام سمپادیا
میخوام یه شعر برات بنویسم که یکی از دانش آموختگان خودت چند سال پیش واست سرود ولی اسمشو یادم نیست..... شعر قشنگیه هر وقت می خونوش دلم میگیره به پاس همه ی خوشی ها ناراحتی ها و دلتنگیها که در کنار تو تجربه کردیم....
باغ سمپاد
الا ای خاطرات باغ سمپاد تو را هرگز نخواهم برد از یاد
به یادت هست روزی کودکی را به پا افتاده در(doree) کوچکی را
خیالش یک نشان از آب بابا نشان از کودکی از شوروغوغا
تواز او کودکی هایش ستاندی توشبنم را به سیمایش نشاندی
ازاو آب و از او بابا گرفتند ازاو خواب و از او رویا گرفتند
به او گفتند فردای تو کنکور نباشی یک نفس از این حرف دور
بخوان تا بینهایت تا بمیری سپس تستی بزن تا جان بگیری
برایش قدرمطلق بود زندان میان حدومشتق بود حیران
وجودش در پس تابع فنا گشت شبو روزی پی دنباله ها گشت
پس از آن جرم را مجهول کردند دلش از آووگادروخون کردند
ز غلظت ها و مول ها گشت گریان زحل مسئله هر دم گریزان
همه ژن رونویس MRNA همه گشته عجایب در DNA
به روی خط راست حرکت نمیکرد مسائل را به خوبی حل نمیکرد
شتابان در شتابان سیر دادند به سوی بینهایت میل دادند
به او موج و کوانتوم یاد دادند و اورا بی هوا بر باد دادند
الا ای خاطرات باغ سمپاد ببین حالا تو را چون است در یاد
اگر علمم فراوان یاد دای اگر مر زندگی برباد دادی
اگرصدها هزاران دل ز تو خون زبودن یا نبودن با تو مجنون
ولی باز آرزوهامان تو بودی تمام کودکیهامان تو بودی
تمام شور فصل امتحانات تمام قصه های خوب سمپاد
تمام اشکها لبخندهامان همه غوغای تلخ نمره هامان
ز دست ناظمین فرار کردن به وقت امتحانها قال کردن
وباتو کودکی هامان همین بود همین شوخی شلوغی ها همین بود

بدان در یادهامان سیر داری بدان تا بینهایت میل داری
الا ای خاطرات باغ سمپاد تورا هرگز نخواهم برد از یاد
(این شعر از یکی از بچه های سمپاد بود البته چند بیتشو ننوشتم امیدوارم لذت ببرید) فرزندان سمپاد تا ابد سمپادی خواهندبود

 

[علی دلاور]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

این شعر زیبا از خانم عطیه اکبریه
کسی ایشون را میشناسند؟
انشاالاه فردا کاملش را میگذارم
با تشکر از سرکار یگانه
این شعر برام خیلی معنی داره اول حضورم در سایت بود که دیدمش

 

[sayna]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

دوستان قرار اینجا نوشتار هایی که برای سمپاده رو بررسی کنیم ، نه این که صرفا احساساتمون رو در مورد سمپاد بنویسید ، نوشته ها باید با محتوا باشه و جای بحث داشته باشه .

× لطفا رعایت کنید . :)

+ دوستان اسپم ها پاک شـد . پست هایی که اینجا می نویسید
* اگر از خودتونه حتما ذکر کنید .
* اگر از وبلاگ یا سایتی هست لینک بدید . یا اسم نویسنده رو بنویسید .

 

[homa7]

پاسخ : آنچه برای سمپاد می نویسند

چرا کسی دیگه اینجا چیزی نمینویسه؟؟؟