رضا امیرخانی

[mysterious queen]

پاسخ : رضا امیرخانی

به نظرم قیدار از بیوتن بسیار به تر بود...
و به من او نمی رسید.. به گمان من شخصیت پردازی کتاب زیاد خوب نبود.
و این که انتظار پایان خیلی بهتری داشتم.

 

[baroon]

پاسخ : رضا امیرخانی

به نظرم قیدار از بیوتن بسیار به تر بود...
و به من او نمی رسید.. به گمان من شخصیت پردازی کتاب زیاد خوب نبود.
و این که انتظار پایان خیلی بهتری داشتم.

نه واقعا
بیوتن خیلی ملموس تر بود و بیشتر میکشید!!!

 

[mysterious queen]

پاسخ : رضا امیرخانی

نه واقعا
بیوتن خیلی ملموس تر بود و بیشتر میکشید!!!

برعکس من فکر می کنم بیوتن یکی از بی کیفیت ترین کتاب های امیرخانی هست.
به نظر من امیرخانی توی بیوتن چند تا مفهوم رو جلوی هم قرار داده و همین طور اومده مثلا یک اوضاع سیاسی رو نقد کنه، اما خوب عمل نکرده.
اما قیدار مفهوم گسترده تری داشت.

 

[baroon]

پاسخ : رضا امیرخانی

برعکس من فکر می کنم بیوتن یکی از بی کیفیت ترین کتاب های امیرخانی هست.
به نظر من امیرخانی توی بیوتن چند تا مفهوم رو جلوی هم قرار داده و همین طور اومده مثلا یک اوضاع سیاسی رو نقد کنه، اما خوب عمل نکرده.
اما قیدار مفهوم گسترده تری داشت.

بی کیفیت بودن بیوتن رو قبول دارما.نسبت به من او یا جانستان کابلستان و حتی ازبه
اما قیدار رو که میخوندم اصلا حس نکردم کار رضا امیرخانیه یعنی اون کششی که تو قلمش هس اصلا تو این کتاب حس نمیشد

 

[mysterious queen]

پاسخ : رضا امیرخانی

آره یه جورایی، یه جورایی حس این بود که داره یه زندگی نامه رو می نویسه، و یه جورایی مستند هستش.
اما در کل من قیدار رو به بیوتن ترجیح می دم.

 

[soofy]

پاسخ : رضا امیرخانی

دوستان این قیدار مال چه نشریه؟

 

[Mahshid.M]

پاسخ : رضا امیرخانی

دوستان این قیدار مال چه نشریه؟

افق.

 

[ermia]

پاسخ : رضا امیرخانی

اینکه قیدار به تن یکی میچسبه به یکی نه یه چیز شخصیه

قیدار در کل چندتا نکته داره:
اولن رضا امیرخانی با تجربه های قبلیش پخته تر نوشته نسبت به سایر کتاباش

دومن قیدار یک رمان و داستان نیست بلکه یک شیوه روایی از آرمانی ترین شخصیت ذهن نویسنده و مردمه حال حاضره ، آرمانی که در زمان فردوسی به زور و بازو بود و الان به با مرامی و ...

بیوتن بی کیفیت هست یا نیست رو ما نمیتونیم دربارش نظر بدیم

در کل بین تمامی کتابای رضا امیرخانی کاملترینه و بیشتر از همه کتابها بهش پرداخته شده و مورد استقبال اهالی واقعی هنر و به نوعی کله گنده های هنر قرار گرفته

در پست ها حرفی از شخصیت پردازی اومده بود یکی از نکات مثبت بیوتن این بود که بهترین شخصیت پردازی رو در بین تمامی کتابهای رضا امیرخانی داشت چونکه علاوه بر خود کتاب بر تعدادی از شخصیت های کتاب از جمله شخصیت اصلی در کتاب ارمیا پرداخته شده بود .

و در آخر نکته ای از هدف رضا امیرخانی در بیوتن اونکه رضا امیرخانی چندتا مفهومو مد نظر نگرفته بلکه از تمامی موضوعات استفاده کرده تا خواننده فقط و فقط با فضای آمریکا آشنا بشه و دلیل من هم بر ای موضوع اینه که اگر هر شخصیت دیگه ای به غیر از ارمیا به عنوان شخصیت اصلی انتخاب میشد مثلن حاج مهدی یا اون فرد لبنانی رضال امیرخانی نمیتونست این شخصیتارو به دیسکو ببره تا فضای دیسکو رو توصیف بکنه برای همین ارمیا رو انتخاب میکنه

و این ریسکو میکنه که شاید عده ای به خاطر کارهای خطای ارمیا از کتاب دیگه خوششون نیاد و قبلش ارمیا رو یک فرد کاملن پاک بدونن اما برای توضیح فضای امریکا این ریسکو قبول میکنه

...

 

[maedeh.m]

پاسخ : رضا امیرخانی

من تقریبا همه آثار داستانی امیرخانی رو خوندم،

سبک نوشتنشون خیلی متفاوته،

کتاب من او امیرخانی کتاب مورد علاقه منه!

 

[سیزیف]

پاسخ : رضا امیرخانی

قبول دارم من ِ او خوبه ،اما تویِ ارمیا ازحدگذرونده ویکم افراط کرده دراین شخصیت
مثلا تیپ هستش کاملا این شخصیت ،ضمنا"یکسری چیزِ تقریبا غیرواقعی هم بود توش مثالشم اون دوروز توجنگل .
موقعیت مکانی هم هولِ جنگل ،خونه ،جبهه ودانشگاه بود.
من ِ او هم قسمت ِ ترکیدن انار وقتی خورد توی ِدیوار وجمله یِ علی روتواون موقعیت دوست داشتم .
پایان ِکتاب هم جالب نبود،همچنین یک هو تغییر موضوعِ اصلی کتاب رو درفصل های آخر.

 

[kia.celever]

پاسخ : رضا امیرخانی

ارمیا اولین رمان امیرخانی بوده. کاملاً مشهوده که اون موقع هنوز نوشتنش پخته نشده بوده و اصطلاحاً دستش گرم نبوده.
این افراط هم خب تو اکثر کتاباش دیده می‌شن دیگه. که به نظرم برمی‌گرده به عقاید خودش!

 

[Arghavan S]

پاسخ : رضا امیرخانی

ارمیا اولین رمان‌ش بوده؟ اوکی؛ ولی بیوتن که سومیه چقدر بهتره از ارمیا؟ :/

 

[kia.celever]

پاسخ : رضا امیرخانی

خب بی‌وتن از نظر نثر خیلی پیشرفت داشته. تو بی‌وتن تونسته اون قالب مخصوص خودش رو دربیاره. درحالی که تو ارمیا این قالب تازه داشته جون می‌گرفته. حالا این که شما از این مدل خوشت میاد یا بدت میاد بحثش جداست.
در مورد محتوا هم من خودم وقتی کتاباشو می‌خونم خیلی جاها باهاش مخالفم. ولی به خاطر سبک خاصش از خوندن کتاباش لذت می‌برم!

 

[Arghavan S]

پاسخ : رضا امیرخانی

نکته این‌جاست که بحث سر «افراط» و «شعاری بودن» و «غیرمنطقی بودن سیر داستانی» بود.
منم گفتم این افراطهای بی‌خودی و شعاردادن‌ها، توی بی‌وتن هم خیلی دیده می‌شد.

 

[kia.celever]

پاسخ : رضا امیرخانی

منم گفتم این افراطهای بی‌خودی و شعاردادن‌ها، توی بی‌وتن هم خیلی دیده می‌شد.

این افراطهای بی‌خودی و شعاردادن‌ها تو بی‌وتن بیشتر هم شد. من وقتی می‌خوندم رسماً حس مداحی بم دست می‌داد. که «آی آدما. آمریکا اونطوری نیست که فک می‌کنید. وای وای... آمریکا بده. آمریکا فلانه...»
ولی همچنان لذت می‌بردم از خوندن. ته تهش امیرخانی تو جو دادن استعداد داره دیگه. قبول کنید.

 

[sade shode]

پاسخ : رضا امیرخانی

خب من فقط من او را خوندم اما خب یکسری چیزهاش خیلی قشنگ و بعضی چیزهاش ضایع بود!

مثلا مدل نوشتش جالبه که اون صرفا نمیخواد یک داستان را بیان کنه بلکه پیچیدگی ذهنشو حتی بقیه رو چون همونطور که ادم یکسری چیزها یادش میاد و به مغزش میرسه همونطور بیان شده و قصد فقط بیان داستانی بوده که تکمیل حالت جورچینی اش باید توسط خواننده انجام میشه همینطورم قصد بیان اوضاع اجتماعی ان زمان را داشت و اصطلاحانی مثل "گرفتن نبض ایفل"بنظرم چاشنی اش بود و قشنگ اما مثلا وجود هفت کور تاحدی مضحکش کرده بود خصوصا فصل اخرش و اینکه دم به دقیقه هی میگفت مراجعه کنید به فصل فلام و مسخره ترش جایی بود که حاجیه میبرتش خونشون و بهش میگه مراجعه کن به فصل فلان.مثلا میخواست الان یک حالتی مثل اینکه تو تا اینه مقابل هم گذاشتی ایجاد کنه...اون قسمت فلسفی اش قشنگ بود که با حاجیه توی حوض نگا کردن و گفتن کدوم واقعی تره...و اینکه خب این جناب کاملا مشخصه روزی تو تیزهوشان بوده.کمال طلبی داره...پر اصطلات ترین کتاب و متفاوت ترین کتاب و بهترین رمان شدن و عجیب ترین اتفاقات درش میفته و علی بعنوان نقش اصلی متفاوت ترین مرگ قابل تصور را داشت و هلیا از عجیب ترین عجایب خلقت بود دوتا قلب داشت و اینکه خواسته متفاوت ترین هارو به نمایش دربیاره و این ترین ها ینی کمال طلبه طرف و اینکه اینهمه اتفاق عجیب باهم مسخره اش میکنه...دیگه یکی دوتا نهایتا معجزه تو زندگی یکی رخ میده این شکلی نه دیگه اینقدر...اون حاجی هم وقتی از فرانسه گفت که کشیش بود و یا اینکه از قبر بلند میشه و باید بگم این فقط یک داستان نبود به تصویر کشیدن لایه های فکری و سردرگمی و مبهمی و اشفتگی ذهن ادمی را به تصویر میکشید که هیچ کس نمیتونه دقیق بگه داستان من او چی بود یا اینکه چیشد اما با خوندنش همه به نوعی داستان را درک میکنن و انگار ذهن زبان ذهن را میفهمه و اینبار زبان گویای حقیقت نیست...کتاب بدی نبود.برام جالب بود چون خودم یک داستان نوشته بودم و سبک من او مثل داستانم بود و خب برام ملموس بود اماباید بگم پشیمونم از اینکه خریدمش باید از یکی قرض میگرفتم و برای شروع هم خیلی جون کندم.سخته شرو کردنش اینکه ادم به سبکش عادت کنه و حتی خیلی هم بی مزه است اولاش...خلاصه که همین!

 

[mysterious queen]

پاسخ : رضا امیرخانی

من تا حالا تمامِ کتاب‌هایِ امیرخانی رو خوندم.
و ضعیف ترین کارش رو "از به" می‌دونم.
و تویِ رمان‌هاش هم به نظرِ من "بی‌وتن" ضعیف‌ترین کارِ امیرخانی‌ست.
و قیدار هم یه کارِ شتاب زده بود.