پاسخ : چرا ایران هیچگاه آمریکا نمی شود؟
دوست عزیز ، آرمان حقیقی بیا مسئله رو از هر زاویه ای که تو دوست داری بررسی کنیم
دقیقا تا قبل از دی 57 و وخیم شدن اوضاع و بعد از اون فرار شاه از کشور 85 هزار مستشار آمریکایی در ایران حضور داشتن ، حتی شاه هر روز و به گواه نزدیکانش مقامات آمریکایی رو در کاخش ملاقات میکرده و دستورات رو از اونا میگرفته .
همین نیروی هوایی که شما کلیک کردی روش و ول کنش نیستی با پول نفت به وجود اومد ، نه چیز خاص دیگه ای !
اگر آمریکا واقعا دوست ما بود میتونست مثل کمک هر ساله و هنگفتی که به اسراییل میکرد بخشی هم به ما کمک کنه . پس شاه در این مورد فداکاری ای نکرد !
آمریکایی ها در تمام مراکز حساس ایران اعم از صنعت نفت ، نیروگاه ها ، پایگاه ها و ... حضور داشتن . طی سی سال سلطنت محمد رضا پهلوی جوری محتاج به کمک آمریکایی ها بودیم که حتی نمیتونستیم ساده ترین قطعه ها رو داخل کشور تعمیر کنیم و ناچار مجبور بودیم با صرف هزینه ی زیاد به خود آمریکا بفرستیم یا تکنسین مربوطه رو از اونجا به ایران بیاریم که علاوه بر اینکه وقت زیادی رو ازمون میگرفت پول زیادی هم این وسط خرج میشد و مصیبت بار تر از همه اینکه ما این وسط هیچ فرقی به حالمون نمیکرد و بار بعد مجبور بودیم همین فرایند رو تکرار کنیم.
دقیقا ما مستعمره آمریکا در خاورمیانه بودیم . گرچه آمریکا در خود ایران حضور نظامی نداشت ولی تمام شریان های حیاتی ایران در دست آمریکا بود . ما به یک کشور 100 درصد مصرف کننده و مطابق با اصول سرمایه داری آمریکا تبدیل شده بودیم . پول بسیار هنگفت نفتی که ایران از فروش اون عایدش میشد مجددا سرف خرید تجهیزات غربی برای کشور میشد یعنی عملا ما درجا میزدیم و روز به روز وابستگی مون بیشتر میشد.
گذشته از اون به قضیه مرگ شاه رجوع کن
تازه بعد از در به در شدن شاه از ایران مشخص شد که شاه سرطان داره . البته سرطان بیماری ای نیست که این سرماخوردگی درجا تمام بدنت رو فرا بگیره .
تا قبل از فرار شاه نه CIA و نه MI6 از این موضوع با خبر نبودن چون شاه در تمام این سالها سعی کرده بود اونو مخفی نگه داره .
طبیعی هم بود چون به محض اینکه آمریکا میفهمید شاه بیمار و در بستر مرگه به سرعت به دنبال جانشین برای اون میگشت و عملا محمد رضا پهلوی یه مهره ی سوخته به حساب میومد.
خاک بر سر مملکتی اونم به عظمت ایران که پادشاهش استقلال نداره و نمیتونه خودش وارث تاج و تختش رو معین کنه !!!
در زمینه علمی ایران در حال حاضر سرآمد کشور های منطقه است و رشد علمیش به گواه مراکز جهانی 11 برابر رشد علمی دنیاست .
بعد از انقلاب تازه وضع اسف بار مردم ایران مشخص شد
کشوری که حتی یه پزشک متخصص هم توش نبود و شما مجبور بودی برای یه جراحی ساده به خارج از کشور بری .
کشوری که پر شده بود از پزشک های پاکستانی و پزشک ایرانی توشون غریبه بود .
کشوری که بی سوادی درش موج میزد و مناطق محرومش (تقریبا همه جا بغیر از پایتخت) تو حسرت یه جاده آسفالت مونده بودن . تو بگو شاه این وسط چکار کرد ؟
بعد از انقلاب با مشخص شدن این وضعیت به سرعت نهاد هایی مثل
نهضت سواد آموزی و
جهاد سازندگی به وجود اومد تا بدون چشم داشت مالی و به طور رایگان برای مردم بتونن یه سرو سامونی به این وضعیت تاسف بار بدن .
حالا خودت قضاوت کن قبل از انقلاب بی سواد کمتر داشتیم یا حالا ؟!
قبل از انقلاب رشد علمی (
) داشتیم یا حالا ؟
آخه تا ابد که نمیشه علم رو گدایی کرد .
بیا و منصفانه قضاوت کن و به خاطر بیار برای استقلال فعلی کشور چه جان ها که فدا نشده تا امروز به این صورت به دست ما برسه !
این رو مطمئن باش و یقین داشته روز جزا شهدا جلوی ما رو میگرن و بخاطر حرفا و کارهایی که الان کردیم بازخواستمون میکنن .
پ.ن1 : من نه بابام وزیره ، نه نماینده مجلس ، نه جایی پستی داره نه کلا اهل ریش گذاشتنه و نه هیچ چیز دیگه ای .
خودمونم نه خانواده شهید هستیم ، نه جانباز و نه هیچ چیز خاص دیگه ای که به نحوی از یودن جمهوری اسلامی سودی عایدمون بشه .
پ.ن2 : هدف من از بالا اوردن این تاپیک بعد از یک سال بحث با خود ایجاد کننده موضوع بود تا اگر حاضره بیاد و مثل مرد از حرفایی که زده دفاع کنه نه فقط محلی باشه برای لایک جمع کردن :)