افتخار تاریخی ایران کجاست؟

[anahid_30s]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

پنجم ابتدایی که بودیم، معلممون وقتی میخواست دوره قاجارُ شروع کنه درس بده، گفت : بچه ها، اینا به ما خیلی نزدیک بودن. تقریبا 250-300 (درست یادم نیست) سال پیش آقامحمدخان اومد و ... . الآن نوه نتیجه هاشون هستن هنوز.
ایران اینقدر پیشینه تاریخی طولانی داره که 300 سال واسه ما نزدیک محسوب میشه. اما توی خیلی از کشورا، مثلا آمریکا، یه بنای 100 ساله واسشون تاریخی محسوب میشه! (مدرسه ای که خود مامان توش کار میکنه و میخوان خرابش کنن و نوسازی و این حرفا، مال جنگ جهانی دومه!)
این پیشینه تاریخی به آدم یه حس خیلی خوب غیرقابل انکار میده؛ درسته که نمیشه انکارش کرد، اما باید به این هم فکر کرد که همین پیشینه ما رو داره بدبخت میکنه! این که ما اولین کسایی بودیم که فلان، ما اولین کشوری بودیم که بهمان ...

 

[sayna]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

تاپیک رو هدف دار تر می کـنیم ؛
1. آیا باید به گذشته ی ایران افتخار کرد ؟ چرا ؟
2. "افتخار به گذشته" رو چه تعریف می کـنید ؟
3.معیار های ِ شما برای افتخار به گذشته‌ی کشورتون چیـه ؟
4. مقایسـه‌ی تاریخ کشـور ها با هـم ؛ و تاثیرش رو آینده کار ِ درستیه ؟ ( یعـنی درسـته ما مثلا بگیم کشور ِ x کشور که تاریخ ِ غنی تری داره حق ِ آینده ی بهتری رو داره تا کشور ِy که تاریخی نداره . )
5. افتخار ِ تاریخی ِ کشور ِ ایران ؛ چه قدر روی فرهنگ ِ مردمش تاثیر داشته ؟

 

[melika.m.r]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

جوابِ سوالِ اول : افتخار به تاریخِ یک ملت ، باید با آگاهیِ کامل صورت بگیره... باید به قسمت هایی از تاریخ افتخار بشه ، که نسبت به برهه هایِ دیگه ، بی نقص تر بودن . باید به تاریخ افتخار کرد تا تاریخ رو شناخت. بیشترِ اوقات ، افتخار کردن ُ قبول داشتنِ چیزی ، باعث میشه که در موردش مطالعاتِ بیشتری صورت بگیره... آگاهی ها بالا بره . (البته ، جدا از اون تعصبِ کورکورانه !) چون آدم وقتی یه چیزی رو می شناسه ، می تونه راجب ـش نظر بده . چه انتقاد کنه ، چه افتخار!
شناختِ تاریخ ، برایِ پیاده کردن ُ همراه ساختنِ یک سری برنامه ها و تئوری ها بر رویِ جامعه یِ امروز ، لازمه. یک سری قوانین ُ در واقع برنامه هایِ بیس ، که روشون تغییراتی انجام میشه که همگام با زمونه باشه .
به تاریخ باید افتخار کرد تا شناخت پیدا کرد ُ پیشرفت نمود.

 

[Pedram.fe]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

1. آیا باید به گذشته ی ایران افتخار کرد ؟ چرا ؟ به نظر من بايد به گذشته اي كه قابل افتخار هست‌‌‌،افتخار كرد چون كه اين افتخاركردن باعث ميشه مردم يك كشور تلاش كنن اون روند افتخار افريني رو ادامه بدن يا به عبارتي يه جور محرك هست براي پيشرفت بيشتر
2. "افتخار به گذشته" رو چه تعریف می کـنید ؟ وقتي يك ملت به گذشته ي خودش افتخار ميكنه در واقع به خاطر تلاش ها و داشته ها و اعمال اجداد و گذشتگانش خوشحاله و از داشتن چنين گذشته اي لذت ميبره
3.معیار های ِ شما برای افتخار به گذشته‌ی کشورتون چیـه ؟ من زماني به گذشته ي كشورم افتخار ميكنم كه در اون چيز هايي مانند:خدمت به بشريت،خدمت به ملت،توليد علم،ايثار،فداكاري،داشتن مردان بزرگ و به طور كلي كاراي انسان دوستانه باشه
4. مقایسـه‌ی تاریخ کشـور ها با هـم ؛ و تاثیرش رو آینده کار ِ درستیه ؟ ( یعـنی درسـته ما مثلا بگیم کشور ِ x کشور که تاریخ ِ غنی تری داره حق ِ آینده ی بهتری رو داره تا کشور ِy که تاریخی نداره . ) اينكه بگيم فلان كشور لياقت اينده ي بهتر رو داره و فلان كشور حقشو نداره،نه موافق نيستم.
ولي من خودم به شخصه سعي ميكنم به تاريخ و افتخارات يك ملت نگاه كنم و بعد سعي ميكنم اينده ي اون ملت رو پيش بيني كنم كه ممكنه درست نباشه
مثلا ايران تا به حال تجربه ي خدمت به علم رو زياد داشته پس احتمال اينكه اين روند دوباره در اينده پيش بياد، تو ايران بيشتر از مثلا عربستانه
5. افتخار ِ تاریخی ِ کشور ِ ایران ؛ چه قدر روی فرهنگ ِ مردمش تاثیر داشته ؟ تو ايران در رابطه با عده اي از مردم اين افتخار كردن به صورت كوركورانه در اومده و اين به نظر من بده ولي به نظر من همين افتخار كردن ها در اينده باعث پيشرفت ميشه

 

[sayna]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

تو ايران در رابطه با عده اي از مردم اين افتخار كردن به صورت كوركورانه در اومده و اين به نظر من بده ولي به نظر من همين افتخار كردن ها در اينده باعث پيشرفت ميشه

منظورم این بود که ما میگیم تمدن ِ بزرگی داشـتیم و چه می دونم منشـور ِ حقوق ِ بشـر داشـتیم و ایـنا ؛ این تمدن و رفتار های انسـانی ِ گذشـته ، تاثیری رو فرهنگ و رفتار و عادات مردم امروز داره ؟ اگر داره چرا ؟ اگر نداره چی کار کنیم که داشته باشه ؟

 

[kavir]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

تاپیک رو هدف دار تر می کـنیم ؛
1. آیا باید به گذشته ی ایران افتخار کرد ؟ چرا ؟اره ولی تا حدی...خب هر چی باشه کشورمونه و یه جوری اصل و نسبمونه
2. "افتخار به گذشته" رو چه تعریف می کـنید ؟این که اجدادم یه زمانی این طوری بودن پس منم می تونم و تلاشم به سمتی باشه که جایگاه کشورمو ارتقا بدم و نگم نمی تونم یا نمیشه چون یه تاریخ غنی داشتیم
3.معیار های ِ شما برای افتخار به گذشته‌ی کشورتون چیـه ؟این که مثلا زمان جاهلیت اعراب کشور من تو علم غوغایی بوده...یا زمانی که گلادیاتورها همو سلاخی می کردن و قدرت یه جور ملاک برتری بوده تو کشور من هنر واسه خودش جایگاهی داشته...
4. مقایسـه‌ی تاریخ کشـور ها با هـم ؛ و تاثیرش رو آینده کار ِ درستیه ؟ ( یعـنی درسـته ما مثلا بگیم کشور ِ x کشور که تاریخ ِ غنی تری داره حق ِ آینده ی بهتری رو داره تا کشور ِy که تاریخی نداره . )از نظر من اصلا درست نیست...دلیلشم واضحه،یه زمانی ما از جهاتی خیلی سر بودیم ولی الان چی؟؟؟ این نشون میده هر کشوری با هر تاریخی به دست خودش ایندشو رقم می زنه
5. افتخار ِ تاریخی ِ کشور ِ ایران ؛ چه قدر روی فرهنگ ِ مردمش تاثیر داشته ؟از نظر من تاثیرش منفی بوده...شاید چشامونو رو وقایع حال بستیم و فقط می گیم "گذشته پر افتخار"...یه جوری شورشو دراوردیم که اصلا تلاشی نمی کنیم که ایران الان ایران عصر شاه عباس بشه...

 

[Pedram.fe]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

منظورم این بود که ما میگیم تمدن ِ بزرگی داشـتیم و چه می دونم منشـور ِ حقوق ِ بشـر داشـتیم و ایـنا ؛ این تمدن و رفتار های انسـانی ِ گذشـته ، تاثیری رو فرهنگ و رفتار و عادات مردم امروز داره ؟ اگر داره چرا ؟ اگر نداره چی کار کنیم که داشته باشه ؟

گفتم كه
تا حدودي تاثير منفي داشته
مردم ايران در حال حاضر داشته هاي زيادي ندارن كه بهش افتخار كنن و از طرفي اين مردم دوست دارن به يه چزي افتخار كنن.اين باعث ميشه كه به تاريخشون افتخار كنن اونم بيش از حد مجاز

 

[AMT]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

تاپیک رو هدف دار تر می کـنیم ؛
1. آیا باید به گذشته ی ایران افتخار کرد ؟ چرا ؟
بله... بینید در دنیایی که هر کشوری سعی در متمدن نشون دادن خودش و سابقه درست کردن برای خودش رفته کشور ما در حال تخریب تاریخ باستانیه خودشه...
اما با همین وجود همون کشورای بی تمدن دارن از تاریخ ما صحبت میکنن و دربارش کتاب مینویسن و تاریخ خودشون رو به تاریخ ما ربط میدن تا پراهمیت تر جلوه کنه...
این افتخار نداره؟
2. "افتخار به گذشته" رو چه تعریف می کـنید ؟
بالا جواب دادم!
3.معیار های ِ شما برای افتخار به گذشته‌ی کشورتون چیـه ؟
آثار به جا مانده از قبیل کتب ، لوایح ، کتیبه ها ، آثار باستانی و ...
4. مقایسـه‌ی تاریخ کشـور ها با هـم ؛ و تاثیرش رو آینده کار ِ درستیه ؟ ( یعـنی درسـته ما مثلا بگیم کشور ِ x کشور که تاریخ ِ غنی تری داره حق ِ آینده ی بهتری رو داره تا کشور ِy که تاریخی نداره . )
خیر چون مقاطع و منابع و ... متفاوت بوده...
5. افتخار ِ تاریخی ِ کشور ِ ایران ؛ چه قدر روی فرهنگ ِ مردمش تاثیر داشته ؟

خیلی کم چون غالب مردم مذهبی و عوام ایران دور از تاریخ گذشتشون و در نفرت از اون زندگی میکنن...

 

[mahdad]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

نگاهی گذرا بر فرهنگ ایران و یونان پاسخی است به این مقایسه(ایران و یونان باستان) :

با نگاهی به مراسم مذهبی یونانیان می‌بینیم قربانی کردن انسان‌ها و حتا آدم خواری در هنگام جنگ با ایرانیان انجام می‌شود و تا قرن ها دوام دارد
بی چون وچرا مقدس بود(۱) این قربانی‌ها برای خدایان گوناگون یونان انجام می‌شد که همسر یکدیگر را می‌دزدیدند- خشم و کین می‌آوردند و دروغ می‌گفتند باری گمان نکنم که در این جستار نیازی به گفتگو بر آیین ایرانیان باشد زیرا مانند خورشید در آسمان روشن است که ایرانیان اهورمزد یکتا را که ورای کالبد جسمانی بود می‌پرستیدند.

ایرانیان نخست آیین زرتشت را به کودکانشان می‌آموزند که در زندگی راست بگویند(۲) این سخنی است از استاد افلاطون .(سقراط(۴۷۰تا۳۹۹پ.م)).

خود افلاطون(۴۲۹تا۳۴۷پ.م) که به ایرانیان غبطه می خورد
(۳) در رساله‌ی قوانین خود می‌گوید ایرانیان از کودکی به فرزندان خود آموزش می‌دهند که بتوانند :۱٫ سوارکارانی ماهر باشند ۲٫اسرار زرتشت پیامبر و خداپرستی و آیین کشورداری را به کار ببرند و در زندگی جز راست نگویند. آنان به کودکان خود می‌آموزند که تن به اسارت هوا و هوس ندهند و به آزادگی خوی بگیرند. آنها یاد می‌گیرند که بی باک باشند زیرا با راه دادن ترس در دل است که انسان آزادی خود را از دست می دهد
(۴) و گزنفونی که ایرانیان را می ستاید
(۵) در کورش نامه گزارشی جامع درباره‌ی آیین آموزش کودکان ایرانی می دهد و بر پایه‌ی همین چهار چوب آموزشی است که هرودوت می‌گوید :آنان در رودها ادرار نمی‌کنند و آب دهان به آن نمی‌اندازند و دستهایشان را در آن نمی‌شویند و نهایت احترام را برای آبهای جاری قایل می شوند
(۶) و داریوش بزرگ می گوید: به خواست اهورا مزدا چنانم که راستی را دوست دارم و از دروغ روی گردانم دوست ندارم که ناتوانی از حق کشی در رنج باشد… آنچه را که درست است من آن را دوست دارم. من دوست برده ی دروغ نیستم.من بد خشم نیستم. حتا وقتی خشم مرا بر می‌انگیزد آن را فرو می نشانم. من سخت بر هوس خود فرمانروا هستم.
(۷)پس بدیهی است که در این فرهنگ تمدن به درجه‌ی بالایی برسد.باری در این بخش بد نیست گذری بر شیوه‌ی آموزش کودکان در یونان باستان بزنیم پی یر دووامبه در فرهنگ تمدن یونانی که به اسپارت اختصاص داده است می‌گوید:زندگی این جنگجویان اشتراکی بود و خانواده در آن هیچ سهمی نداشت … کودک هم از زمان تولد به جامعه تعلق داشت.نه پدرش.بلکه نمایندگان دولت تصمیم می‌گرفتند که کودک بمیرد و یا زنده بماند و به شهر خدمت کند. پسر بچه را به محض رسیدن به ۷سالگی از مادرش جدا می‌کردند و برای اینکه مرد شود جدا زندگی می‌کرد و روی زمین سخت می‌خوابید و از راه دزدی زندگی می‌کرد و حتا طبق رسمی با ریختن خون هیلوتها(بردگان اسپارتی)… کسب شایستگی مردانه می‌کرد.
(۸) پس بسیار طبیعی است کسی که در این فرهنگ سخت و خشن بار بیاید بگوید (افلاطون): هرکس دشمن دیگری است چه در زندگی شخصی و چه در زندگی اجتماعی
(۹) پس تنها در اندیشه ی بزرگ کردن خود باشد و بس.

شاید گروهی بگویند که دانش افلاطون و ارسطو و…جدا از شیوه ی زندگی اجتماعی. جهان بشری را رو به جلو کشانده اما کسی از این سخن نمی گوید که این اندیشمندان(!)به بزرگترین اصل بزرگواری که هر اندیشمندی به آن نیاز دارد پایبند نبودند و آن چیزی نیست جز ارج گذاری آموزگاران خویش به گونه ای که در زیر می آید:فردوسی بزرگ در شاهنامه ۱۰۰۰بیت از دقیقی به یادگار گذاشته که به اصل وفاداری نام سراینده ی آن بیت ها را می برد و یا زکریای رازی در پیش گفتاری از کتاب خود می گوید جارینوس(پزشکی یونانی که هزاره ای پیش از او می زیسته ) حق استادی بر گردن من دارد چرا که من با خواندن کتابش از او چیزهای بسیاری آموخته ام
(۱۰) باری افلاطونی که به مصر می‌رود و شاگردی اندیشمندان ایرانی را در دانش اندوزی میکند(۱۱) خاموش می‌ماند تا ارسطو رازش را بر ملا کند که او شاگردی از مکتیب زرتشت بوده است و یا اینکه پلوتارک ،کتابی در بد نهادی هرودوت بنویسد و نامش را بگذارد خباثت هرودوت.

در بخش دانش بسنده می‌کنم به چند سخن از کورش نامه‌ی گزنفون:

(پارسیان) مقیدند که زیر پایهای تختشان باید از فرش مستور باشد تا زیر بار وزن بدنشان مقاومت تخته های کف اتاق احساس نشود (پارسیان)تن آسایی را به جایی رسانیدند که در زمستان نه تنها سرو بدن و پاهای خود را خوب می پوشانند و گرم می کنند بلکه دستهای خود را نیز در پارچه های گرم می‌کنند و انگشتانشان را با پارچه های گرم می پوشانند(دستکش) . در تابستان به سایه ی درختان و کوهستان ها اکتفا نمی نمایند.بلکه برای خود وسایلی ابداع کرده اند تا هوا را خنک کنند(۱۲)! اما زمانی به چرایی به کار بردن این واژه ها پی می بریم که نگاهی گذرا به رساله ی میهمانی افلاطون بکنیم که در آن می گوید:

روزی تصادفا سقراط را دیدم که که از گرمابه در آمده بود و کفشی به پاداشت و چنین چیزی کم اتفاق می افتد. پرسیدم به کجا می‌روی که خود را چنین آراسته‌ای؟ (۱۳)

باری هر فرهیخته‌ای با خواندن جملات زیر در خواهد یافت که بزرگترین دست آوردی که امروزه جهانیان یونانی می‌خوانند ریشه در ایران کهن دارد بهتر است به سخن هرودوت گوش بسپاریم: اکنون چیزی خواهم گفتکه حیرت یوناننیان را بر خواهد انگیخت که حاظر نیستند باور کنند… مردونیه پس از در هم شکستن تمام خود کامگان ایونی در شهرها دموکراسی برقرار کرد :-\(۱۴).

اکنون پرسش اینجاست این دانش و پیشرفت و فن آوری که از آن سخن می رود.این حکمت و فلسفه که در گوش همگان خوانده می شود و این آزادگی ساختگی که فریاد می زنند.در خود چیزی جز دروغ و ریا و نیرنگ دارد؟ که همچنان به وسیله ی جانشینان یونان(روم گذشته-اروپای دیروز-و آمریکای امروز)چیزی فراتر از بزرگترین دروغ ها را در خود جای می دهد؟

پاسخ این است که آنها آزاد اندیشی را سلاحی کرده‌اند که به خود برتری ببخشند(چیزی را که دوستداران این فرهنگ در پاسخ به سخنانی در باره ی ایران می گویند:فاشیست-متعصب و کور) و به یاد نمی آورند که اسکندر که بود؟ استالین چه کار کرد و هیتلر چه ملیتی داشت؟ و بمب اتم را چه کسانی بر سر مردمان ژاپن فرو ریختند. بنا براین اصل آنها هیتلر و استالین و چرچیل و…را فراموش می کنند و خود را آزاد اندیش می دانند و ما نیز کوروش بزرگ.انوشیروان دادگر. فردوسی .پرفسور حسابی و…را فراموش می‌کنیم و به خود انگ فاشیست می‌زنیم و نمی دانیم که اندره زیگفرید می گوید: ماراتن باید زیارتگاه همگی ما باشد گمان نکنم کسی بتواند به این نظر خرده بگیرد(۱۵)
و نگاهی به این سخن از هگل اندیشمند اروپایی که گلی است در بیابان فرهنگی اروپا نمی اندازیم: سرنوشت امپراطوریهای آسیایی این است که مطیع اروپا شوند(۱۶)
پس با کمی ریز بینی روشن می‌شود آنها تنها یک آرمان دارند:استفاده از شعار(آزاد اندیشی) برای رسیدن به هدف(استعمار) (۱۷).


***ببخشید که زیاد شد.
با کمک از سایت تارخنما

بچه ها این فیلمو ببینین خالی از لطف نیست
http://www.4shared.com/video/2f29l9Sh/Partian-Battery-discovery_chan.html
ببخ شید که دوتا پست شد

X دو پست ِ متوالی ِ شما ترکیب شد.

 

[بو علی]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

باید گفت که همین کورش از نظر علامه طباطبایی همان ذوالقرنین است که در قرآن از آن به عنوان ولی خدا از وی یاد شده سپس هم می توان گفت که باز هم همین پادشاه یعنی کوروش در ابتدای همه جنگ های خود برای دشمنان پیام صلح ارسال می کرده که در صورت نپذیرفتن این پیام توسظ دشمنان جنگ آغاز می گردیده است. نکته دیگری که باید بدانید این است که فقط قدمت شهر نشینی در ایران به 12000 سال می رسد که خود جای تأمل دارد ولی اگر این تاریخ را در مقابل تاریخ نوپای غرب که تا قرن 15 نظام فئودالیسم بر آنها حاکم بوده بگذاریم متوجه تمدن پویا ، اصیل و با قدمت ایران می شویم

 

[fery]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

من عاشقه اشکانیانم
فقط فرهاد دوم
البته کورش رو هم دوست دارم

 

[Sobh@n]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

اي تاريخ نگاران وطن پرست ، تاريخ غني ايران را باور كنيد ،آنچه را كه خود مي نويسيد باور كنيد ، گفته هايمان تاثير گذار نيست ، باور نداريم روزي يك ايراني متمدن و با علم و فرهنگ بوده ايم.
گروهي از مردم هستند كه تاريخ ايران را مي دانند و بازگو مي كنند اما به آن افتخار نمي كنند. مطالب فراواني راجع به تاريخ ايران در وبلاگ ها و سايتها مي باشد كه هيچ تاثيري در خوانندگان نمي گذارد. مشكل كار از كجاست؟
چرا يك افسانه كره اي يا يك حكايت عربي در ملت ما چنان تاثيري مي گذارد كه زندگي شان را تحت تاثير قرار مي دهد ، اما زندگي كوروش ، داريوش ، شاپور و . . . براي كسي جالب نيست.؟
چرا دختران و پسران ما تاريخ ولنتاين رو حفظ هستند اما از جشن بهمنگان و اسفندگان چيزي نمي دانند.؟
دانستن زبان انگليسي و فرانسه و روسي نوعي افتخار محسوب مي شود اما زبان ما كه بيشتر زبانشناسان معتقدند هيچ زباني را ياراي برابري با آن نيست كم ارزش مي باشد.
چرا فرهنگ و تمدن خارجي بر ما غالب شده است؟
ـ چون آنها به تمدن و فرهنگ شان ايمان دارند و به آن احترام مي گذارند.
ما از تاريخ ايران فقط اسم و لقب ياد گرفتيم، هيچگاه آن همه عظمت را درك نكرديم و هرگز غيرت و شجاعت و عشق اش را نديديم. اگر فرمانده سورنا با سختي هاي فراوان توانست جلوي ارتش روم را بگيرد ، به اين خاطر بود كه غيرت ملي اش اين اجازه را نمي داد كه يك رومي به ناموس اش تجاوز كند. آيا اين غيرت نيست؟ پس چرا او براي ما نماد غيرت نيست؟
اگر آرتميس يك زن ايراني ، فرمانده كل ارتش دريايي ايران باشد ، نشان از مرد سالاري است يا انسان سالاري ؟ پس چرا زنان ما خود را باور ندارند و مردان ما همچنين زنانشان را باور ندارند؟
پادشاه كبير ايران پس از مرگ همسرش براي هميشه تنها ماند ، اين نشان از عشق و وفاداري نيست؟ پس چرا مردان ما به خود اين اجازه را مي دهند با چند زن ازدواج كنند؟ چرا پادشاه كبير ايران نماد وفاداري نيست؟ كتاب پورسينا 700 سال در جهان تدريس شد و الان هم به عنوان منبع مهم استفاده ميشود ، نشان از علم غني ايراني نيست؟ پس چرا پورسينا ها الگويمان نيستند؟
حال ديگر نميدانم از كجاي اين تاريخ عظيم سخن برانم ، هر چه بيشتر مي گوييم ، كمتر مي شنوند.
اميدوارم روزي فرا رسد كه با افتخار سرمان را بالا بگيريم و به زبان پارسي به دنيا بگوييم كه ما فرزندان كوروش و كاساندان هستيم.

نوشته : الناز مرزبانی

 

[fery]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

اي تاريخ نگاران وطن پرست ، تاريخ غني ايران را باور كنيد ،آنچه را كه خود مي نويسيد باور كنيد ، گفته هايمان تاثير گذار نيست ، باور نداريم روزي يك ايراني متمدن و با علم و فرهنگ بوده ايم.
گروهي از مردم هستند كه تاريخ ايران را مي دانند و بازگو مي كنند اما به آن افتخار نمي كنند. مطالب فراواني راجع به تاريخ ايران در وبلاگ ها و سايتها مي باشد كه هيچ تاثيري در خوانندگان نمي گذارد. مشكل كار از كجاست؟
چرا يك افسانه كره اي يا يك حكايت عربي در ملت ما چنان تاثيري مي گذارد كه زندگي شان را تحت تاثير قرار مي دهد ، اما زندگي كوروش ، داريوش ، شاپور و . . . براي كسي جالب نيست.؟
چرا دختران و پسران ما تاريخ ولنتاين رو حفظ هستند اما از جشن بهمنگان و اسفندگان چيزي نمي دانند.؟
دانستن زبان انگليسي و فرانسه و روسي نوعي افتخار محسوب مي شود اما زبان ما كه بيشتر زبانشناسان معتقدند هيچ زباني را ياراي برابري با آن نيست كم ارزش مي باشد.
چرا فرهنگ و تمدن خارجي بر ما غالب شده است؟
ـ چون آنها به تمدن و فرهنگ شان ايمان دارند و به آن احترام مي گذارند.
ما از تاريخ ايران فقط اسم و لقب ياد گرفتيم، هيچگاه آن همه عظمت را درك نكرديم و هرگز غيرت و شجاعت و عشق اش را نديديم. اگر فرمانده سورنا با سختي هاي فراوان توانست جلوي ارتش روم را بگيرد ، به اين خاطر بود كه غيرت ملي اش اين اجازه را نمي داد كه يك رومي به ناموس اش تجاوز كند. آيا اين غيرت نيست؟ پس چرا او براي ما نماد غيرت نيست؟
اگر آرتميس يك زن ايراني ، فرمانده كل ارتش دريايي ايران باشد ، نشان از مرد سالاري است يا انسان سالاري ؟ پس چرا زنان ما خود را باور ندارند و مردان ما همچنين زنانشان را باور ندارند؟
پادشاه كبير ايران پس از مرگ همسرش براي هميشه تنها ماند ، اين نشان از عشق و وفاداري نيست؟ پس چرا مردان ما به خود اين اجازه را مي دهند با چند زن ازدواج كنند؟ چرا پادشاه كبير ايران نماد وفاداري نيست؟ كتاب پورسينا 700 سال در جهان تدريس شد و الان هم به عنوان منبع مهم استفاده ميشود ، نشان از علم غني ايراني نيست؟ پس چرا پورسينا ها الگويمان نيستند؟
حال ديگر نميدانم از كجاي اين تاريخ عظيم سخن برانم ، هر چه بيشتر مي گوييم ، كمتر مي شنوند.
اميدوارم روزي فرا رسد كه با افتخار سرمان را بالا بگيريم و به زبان پارسي به دنيا بگوييم كه ما فرزندان كوروش و كاساندان هستيم.

نوشته : الناز مرزبانی

خیلی قشنگ بود حال کردم ای آریایی

 

[AMT]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

اي تاريخ نگاران وطن پرست ، تاريخ غني ايران را باور كنيد ،آنچه را كه خود مي نويسيد باور كنيد ، گفته هايمان تاثير گذار نيست ، باور نداريم روزي يك ايراني متمدن و با علم و فرهنگ بوده ايم.
گروهي از مردم هستند كه تاريخ ايران را مي دانند و بازگو مي كنند اما به آن افتخار نمي كنند. مطالب فراواني راجع به تاريخ ايران در وبلاگ ها و سايتها مي باشد كه هيچ تاثيري در خوانندگان نمي گذارد. مشكل كار از كجاست؟
چرا يك افسانه كره اي يا يك حكايت عربي در ملت ما چنان تاثيري مي گذارد كه زندگي شان را تحت تاثير قرار مي دهد ، اما زندگي كوروش ، داريوش ، شاپور و . . . براي كسي جالب نيست.؟
چرا دختران و پسران ما تاريخ ولنتاين رو حفظ هستند اما از جشن بهمنگان و اسفندگان چيزي نمي دانند.؟
دانستن زبان انگليسي و فرانسه و روسي نوعي افتخار محسوب مي شود اما زبان ما كه بيشتر زبانشناسان معتقدند هيچ زباني را ياراي برابري با آن نيست كم ارزش مي باشد.
چرا فرهنگ و تمدن خارجي بر ما غالب شده است؟
ـ چون آنها به تمدن و فرهنگ شان ايمان دارند و به آن احترام مي گذارند.
ما از تاريخ ايران فقط اسم و لقب ياد گرفتيم، هيچگاه آن همه عظمت را درك نكرديم و هرگز غيرت و شجاعت و عشق اش را نديديم. اگر فرمانده سورنا با سختي هاي فراوان توانست جلوي ارتش روم را بگيرد ، به اين خاطر بود كه غيرت ملي اش اين اجازه را نمي داد كه يك رومي به ناموس اش تجاوز كند. آيا اين غيرت نيست؟ پس چرا او براي ما نماد غيرت نيست؟
اگر آرتميس يك زن ايراني ، فرمانده كل ارتش دريايي ايران باشد ، نشان از مرد سالاري است يا انسان سالاري ؟ پس چرا زنان ما خود را باور ندارند و مردان ما همچنين زنانشان را باور ندارند؟
پادشاه كبير ايران پس از مرگ همسرش براي هميشه تنها ماند ، اين نشان از عشق و وفاداري نيست؟ پس چرا مردان ما به خود اين اجازه را مي دهند با چند زن ازدواج كنند؟ چرا پادشاه كبير ايران نماد وفاداري نيست؟ كتاب پورسينا 700 سال در جهان تدريس شد و الان هم به عنوان منبع مهم استفاده ميشود ، نشان از علم غني ايراني نيست؟ پس چرا پورسينا ها الگويمان نيستند؟
حال ديگر نميدانم از كجاي اين تاريخ عظيم سخن برانم ، هر چه بيشتر مي گوييم ، كمتر مي شنوند.
اميدوارم روزي فرا رسد كه با افتخار سرمان را بالا بگيريم و به زبان پارسي به دنيا بگوييم كه ما فرزندان كوروش و كاساندان هستيم.

وقت زدن حرف های کلیشه ای گذشته!!!
با گفتن این حرفا 2 حالت پیش میاد
1- میگیرن ستاره دارتون میکنن.
2- مورد تمسخر افراد واقع میشید...
تمام مشکلات ما از اونجایی شروع شد که ملت و دولت به جای عمل شروع به سخنرانی کردن...

 

[شقایق س.]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

می بینم که حتی بهترین پادشاها مث کوروش و داریوش هم
به اندازه خودشون قتل و غارت کردن...

مهشید خانوم اگه بخوایم اینجوری نگا کنیم باید پیامبر رو هم (استغفرالله)متهم کنیم.
نمیگم جنگ خوبه، آدم کشی خوبه میگم شاید کوروش و داریوش هم دلیل خاصی داشتن......
حالا تو هم ببخششون تا تنشون تو قبر نلرزه...... O0

 

[AMT]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

راست میگه اینجوری باشه که پیامبر و ائمه 16 معصوم!!!!! هم متهمن!
تازه قرآن و تورات هم میشن کتب غارتگری و جنگ!!! چون دستور جهاد دادن.

 

[mahshid_f]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

خب خیلی فرق داره ها
من دلیل اینا رو کشورگشایی شخصی میدونم، (میدونم اشتباهه نظرم، اما منظورم اینه که این تو فکرم بود)
اما پیامبر به هر حال قضیه شخصی نبوده...دستور خدا بوده، برای دین مردم!

 

[بو علی]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

به نظر علامه طباطبایی و آیت الله مکارم شیرازی کورش همان ذوالقرنین بوده پس جنگ های او هم نمی تواند کشورگشایی محض بوده باشد

 

[stevendeljoo]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

کوروش تو هیچ جنگی مهاجم نبود مگر بابل که اونم به خاطر قولش به زوروبل ود

 

[depress]

پاسخ : افتخار تاریخی ایران کجاست؟

یه سؤال ازتون میپرسم.چرا وقتی سوال از اقتدار میشه،همه اسم کوروشو میارن؟؟در حالی که ما پادشاهان ایرانیی هم طراز با کوروش و تقریباً هم عصر اون داشتیم!

موافقم
تاریخ ایران فقط محدود به هخامنشایان نمیشه
بسیار سالها و دوره ها قبل و بعد ازون هم بودن

و بیشتر سوال من اینه که ما چه چیزی داریم که در حکومت های باستانی دیگه وجود نداره؟
به نظر شما به جز پادشاهان بزرگی مثل کوروش یا شاه عباس دیگه چی داشتیم؟
من از اونجا این سوال به ذهنم رسید که فک کردم شاید یه کم بیش از اندازه به تاریخمون افتخار می کنیم،
خب اگر واقعا اینجوریه و نظر من اشتباهه، چیزی که تاریخ ما رو از تاریخ بقیه کشورا (خصوصا دوره باستان) متمایز میکنه، چیه؟

تاریخ ما هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت برترینه

کمیت یعنی همون2500 سال ( یا بشتر) تمدن
و کیفیت یعنی وقتی یونانیا و هزاران تمدن دیگه تو کثافت و شرابو برده داری و پوشش تقریبا لخت غوطه ور بودن
و ما اخلاق و فرهنگ غنی مونو به کشورهای دیگه صادر می کردیم

مکان های تاریخی ما هنر ما معماری ما دانشمندان ما ادبیات ما
اختراعات ما کشورداری حاکمان ما (البته تا قبل از قاجار)

و هزاران چیز دیگه
آیا این کافی نیستن؟