به نقل از Behemoth :
)میخواد درون گرایی شو حفظ کنه معمولا مجبور به کنترل احساساتش میشه که این باعث میشه طی گذشت زمان فرد خسته شه
من میشه گفت کاملا آدم درونگرایی هستم که این پست هم کاملا واسم صدق میکنه!!به نقل از Cheetah :یه چی بگم اونم اینه اکثرن تعریفشونو با اجتماعی بودن اشتباه میگیرن ...
یکی اجتماعیه ... خیلی راحت دوست میشه با همه یا کنار میاد باشون و اینا ولی درونگراست
یعنی چطور بگم ...
ببین به قول خودم و یه کتابی!
اکثرا این افراد اگه احساسشون یا هر چیزی که مربوط به روح و روان خودشونه رو بگن بعدش پشیمون میشن ...
اکثرا دوست ندارن شناخته بشن و به قولی ریخته شن رو داریه!
ممکنه یه برون گرا ناراحت باشه بشینه گریه و کنه و دردشو بگه به قول خودش راحت شه ولی درونگرا بیشتر مواقع بدتر میشه ... چون همون حس بد لو رفتن وجودشو پر می کنه!
خلاصه ترین حالت ممکنی بود که می تونستم اینو توضیح بدم!
اونایی که خط زدم به نظرم زیاد درست نیست!! بیشتر به آدمای افسرده میخوره تا درونگرابه نقل از Dr.Stansfield :
بلد نیسم خودم
به نقل از Samira :) :اونایی که خط زدم به نظرم زیاد درست نیست!! بیشتر به آدمای افسرده میخوره تا درونگرا
اتفاقا این قسمت از مهم‌ترین ویژگی‌های درون‌گراهاست! انقدر راحت که نمی‌شه گفت «به نظرم درست نیستن.»! :د
خوب حتما که همه ی آدمای درونگرا همه ی این ویژگی هایی که گفته شده رو ندارن!من خودمو درنظر گرفتم مثلا. درسته شاید جمله ی " به نظرم درست نیستن" که گفتم اشتباه بود.منظورم یه چی دیگه بودبه نقل از نر‌‌‌‌‌‌گس :
به نقل از Samira :) :
در این صورت قطعا برون گرا نیستم منبه نقل از نسترنّگار :ممكنه درون گرا نباشى.
ممکنه یکی بگه من کیم الان؟ 
