تماشای گروهی | فیلم اول : Mary and Max

[SOUL KEEPER]

پاسخ : تماشای گروهی | فیلم اول : Mary and Max

پلیرت چیه؟

pot player

هنگامه : نه ، به قول اشکان ما کلا" جیبمون خالیه ، دوست نداریم به بقیه پول بدیم (تو این موارد)

بعدشم تا چیپس چی توز فلفلی هست ، لینا لوله ای جایی در دهان من ندارد (این سوسول بازیا مال شماست)

:-متشکر از هنگامه رو باحال اومدی

 

[nady_ra]

پاسخ : تماشای گروهی | فیلم اول : Mary and Max

فيلمش خيلي كسل كننده بود. رنگايي كه استفاده شده بود ،‌موسيقيش ،‌همه چي . اين يه خوبي داشت يه بدي

خوبيش اين بود كه زندگي شخصيتهاي فيلم مخصوصا مكس اينجوري بود. فضاي فيلم كاملا اينو نشون مي داد

بديش اين بود كه من مخاطب به زور نشستم تا آخرشو ديدم. از بس خسته كننده بود

بعضي از صحنه هاشم خنده دار بود مثل اونجايي كه تو آسانسور جلوي همه ... يا اون مرده كه مي ترسيد بياد بيرون.

يكي از صحنه هاشم خيلي دوس داشتم. مكس گفت اتفاق خاصي نيفتاده به جز اينكه ... (‌سه تا اتفاق مهم گفت)‌

كلا دوسش نداشتم :‌ 6 از 10

 

[sahere]

پاسخ : تماشای گروهی | فیلم اول : Mary and Max

باز هم خوبه دوستان فیلم رو دوست داشتن 6-7 دادن شما دوس نداری 6 میدی عالیه :)

 

[negine-raz]

پاسخ : تماشای گروهی | فیلم اول : Mary and Max

اِهـــِم ..... ببخشید من دیر دارم حرف میزنم ... آخه تازه امروز وقت کردم کامل بشینم ببینمش ....

اعتراف میکنم من که از موسیقیش لذت بردم و از نظر من موسیقیش عالی بود و حرف نداشت , حتی اولش که فیلم شروع شد من هـــِی چند بار زدم از اول آهنگشو گوش کنم , اینقد حال میده ( امتحان کنید )......
اما در مورد ِ فیلم ... ماری منو یاد ِ دنیای کوچیک و در عین ِحال ساده و مورد ِ پسند ِ بچه ها و سادگی ِ دوست داشتنیشون مینداخت ... اون جایی که گفت مادرم بهم میگه این یه نوع چایی واسه بزرگتراست , اونجایی که باور میکنه بچه ها توی استرالیا از توی لیوان آب** بیرون میان , اونجایی که مامانش هی وسایل میدزدید و بهش میگفت واسه صرفه جویی توی بسته های پلاستیکیه .....واقعا تداعی کننده ی دنیای ساده اما دوست داشتنی بچه هاست ...
ایمان و اعتقاد ِ ساده و در عین حال عمیق نسبت به آینده که توی ماری و مکس بود , منو به وجد میاورد ...اون لحظه ای که ماری داشت جوجه خروسشو توصیف میکرد و گفت اون تخم نمیزاره , اما یه روز میزاره ..... , , , یا مکس با انتخاب کردن ِ همیشگی 6 شماره به مدت ِ 13 سال ( اون 9 سال , چهار سال قبل از برنده شدن توی لا*** بود)با وجود ِ اینکه هر دفعه بازنده میشد , امید به این که ِ بالاخره یه روز برنده میشه ...
در عین ِ کوچیک بودن ِ ماری و بیمار بودن ِ مکس , ذهن خلاق و فعالشون واقعا خارق العاده بود ...اون از مکس با اسم گذاری ِ دانشمندا روی حلزوناش , اونم از ایده ای که راجع به نابیناها گفت تا نوک ِ عصاهاشونو تیز بسازن و باهاش اقلا آشغالا رو هم بتونن جمع کنن , و اون هم از ساختن ِ کلمات ِ جدید و عجیب غریبی که اسمشون رو برای oxford dictionary people فرستاده بود , اونم از توانایی ای که توی ساخت ِ مکعب روبیک داشت !! ...... , , , اون از ماری که توی فروشگاه ( نمیدونم فروشگاه بود یا دفتر ِ پست!!!...دقت نکردم ) اومد برای اینکه واسه سوالش که بچه ها توی آمریکا چجوری پیدا میشن , از توی اون کتاب شماره ی یه نفر رو از آمریکا برداشت ...یا اونجایی که باشنیدن ِ ناتوانی ِ مکس توی گریه کردن , اومد یه شیشه برداشت و اشک های خودشو واسه مکس توش فرستاد ... یا اون جایی که ماری درباره ی چاقی مکس بهش پیشنهاد میکنه هر روز فقط اون چیزایی رو بخوره که حرف ِ اولشون با حرف ِ اول ِ اون روز یکیه ......همه ی اینا واقعا یه حس خوبی به من میداد ... ...
ویژگی های مشترکی که ماری و مکس داشتن ....از جمله علاقه به نوبلتس ها , شکلات , و نسبت دادن ِ یه بوی ِ خاص به هر فردی ... آدمو سوق میداد به این سمت که ببینه بالاخره چی میشه ...
با وجود ِ اخلاق و رفتارای ِ مکس , توجه ِ خاص و دقتی که به اطرافش داشت واقعا جالب بود ... مثل ِ شمردن ِ تعداد ِ دقیق ِ افرادی که بدون توجه به جریمه ته سیگاراشونو ریخته بودن زمین , یا یادآوری ِ دقیق ِ ساعتی که نامه ی ماری رو خونه بود , و تعداد ته سیگارایی که سر ِ موقع ِ کارش جمع کرده بود , و شلوغیای ِ نیویورک و ...

بعضی جمله هایی که توی فیلم شنیده میشد واقعا محشر بود ...
اون جایی که مکس در جواب ماری درباره ی کم خندیدنش میگه :

Do not worry about not smiling , My mouth hardly ever smiles ,But it does not mean I am Not Smiling Inside My Brain​

یه لحظه به جمله فکر کنید خودتون میفهمید چه حسی رو تداعی میکنه ...

یا مثلا اون جایی که مکس درباره ی بیماریش میگه که دکترم بهم میگه تو بیماری و مغزت خراب و معیوبه ,اما بالاخره یه روز درمان واسش پیدا میشه , آخر به ماری میگه :

I do not like it when he says that , I do not feel disabled , defective , or I need to be cured , I like being an aspie , It Would Be Like Trying To Change The Color Of My Eyes ​

حس کردن ِ یه بیماری مثل ِ وجودت خیلیه ها ...

اونجایی که مکس میگه من با دانشمند مورد علاقه ام هم عقیده ام , از نظر جفتشون :

There Are Only 2 Things Infinite ---The Universe & Man's Stupidity ​

یا اونجایی که شعر خونده میشد و میگفت :

Whatever Will Be Will Be , The Future's not ours to see ​

چند تا از صحنه ها هم واقعا محشر بودن ...
یکیش اونجایی بود که میگه مردم منو گستاخ و بی ادب میدونن و توی آسانسور اون کارو میکنه و میگه :
I Can Not Understand How Honest can be improper

اونجایی که 3 تا هدفشو روی یه کاغذ نوشته بود و به دیوار ِ سقف ِ حمومش نصب کرده بود , و همچنین همین کارو با نامه های اتو زده ی ماری و چسبوندنشون به سقف کرده بود ....

یا اونجایی که اولین بار مکس میخواست نامه بنویسه , یه نفس عمیق کشید و شروع به تایپ کرد , با صدای ِ تایپش و آهنگ , آهنگی که با جفتش ساخته شده بود محشر بود ...


و جدا از همه ی این ها جمله ی بسیار قشنگی که روی ِ بیسکویت یا شکلاتی که اون دختره تو ایستگاه ِ اتوبوس به مکس داد , نوشته شده بود :

Love YourSelf First .....​

من کلا به این فیلم نمره ی 10 رو به موزیکش ( به نسبت ِ فیلمش ) و کارگردانیش ... و نمره ی 9 رو به کل ِ فیلم میدم ...
فیلم ِ قشنگ و جالب و همچنین آموزنده ای بود ...

 

[k1.kiwi]

پاسخ : تماشای گروهی | فیلم اول : Mary and Max

من این فیلم رو اولین بار حدود 7 8 سال پیش اینا دیدم، اولین بار که دیدم به نظرم بهترین بود، دومین بار که دیدم به نظرم بازم بهترین بود، سومین بار هم که دیدم هنوز هم به نظرم بهترینه.
از ویژگی های خوبش میتونم به آهنگ، انیمیشن، شخصیت ها، داستان و ... اشاره کنم، کلا به نظرم امتیازش 10ـه.
تحلیل فیلم هم بلد نیستم.
(پیش خودمون بمونه، تو هر سه باری که نگاه کردم آخرش خیلی شدم!)

 

[yas21173]

پاسخ : تماشای گروهی | فیلم اول : Mary and Max

دیگه ساعات ِ آخر از دور ِ اول ِ تماشای گروهی ِ ُ من لازم دونستم یعنی در واقع نتونستم خودمو کنترل کنم یه سری چیزا رو نگم

• گویا موسیقی ِ متن ِ فیلم همه رو شگفت زده کرده بود ،و من درست احساس کرده بودم ، یعنی کاملا با شرایط سازگار بود
• مرده ی اون پی نوشت ها ُ P.S.S.S های مکس شدم من ، عالی بودن
• دیالوگ ها همونجور که توی نظر ِ بالا هم مرور شده بود خیلی خاص ُ دلنشین بودن ، کیف داد
• نکته ی بعدی اینکه جالبه بدونید صدای غیر متعارف(!!!) ِ خسته ی مکس توسط ِ یکی از بازیگر های خوب ِ هالیوود [Philip Seymour Hoffman] بوده که کل ّ ِ این دیالوگ ها توسط ِ skype (نرم افزار ِ تماس اینترنتی ) به استرالیا فرستاده شده و حتی ایشون کارگردان رو هم ندیده!!! ، قرار شده به عنوان ِ دستمزد یک روز ببرش نهار بیرون
• امتیاز ها جمع بندی میشه ُ به زودی در این مکان منتشر خواهد شد .
• حتــــــما به سایت ِ رسمی ِ این فیلم سر بزنید ، خیلی سایت ِ جالب با طراحی ِ قشنگیه ، Mary & Max

جا داره یه تشکر ِ صمیمانه از همه ی دوستانی که در این طرح شرکت کردن ُ منت سر ِ ما گذاشتن داشته باشم .
منم سعی کردم به طور ِ متقابل بیشترین همکاری ُ دموکراسی ُ با هم داشته باشیم . :)



انشاالله نظر سنجی ِ انتخاب ِ فیلم ِ بعدی رو هم میذارم و 5 گزینه ی این بار ایرانی (با توجه به نظرسنجی ) رو خواهیم داشت . :)
این تاپیک بسته میشه تا فیلم ِ بعدی ...