همه چیز درباره نمایشنامه

[raman]

پاسخ : نمایشنامه

آره بابا!تو انقلاب که زیاد یابه!اون ستون صورتی رنگ که از کف کتابسرای نیک رفته به سقف ش از جنس"خرس های پاندا"س.

اونقدر که باید،قوی خرس های پاندا؛ولی من پایانشُ دوست داشتم.غیر قابل پیش بینی بود ماهیت زنه به نظرم.

 

[dorna]

پاسخ : نمایشنامه

از اریک امانول اشمیت نمایشنامه خوندید؟
نوای اسرار آمیز(واریاسیون های اسرار آمیز)، مهمان ناخوانده ، خرده جنایت های زناشویی و... چند تا از نمایشنامه هاش هستن‏!‏
نظرتون راجع بهش چیه؟

 

[Billy the kid]

پاسخ : نمایشنامه

از اریک امانول اشمیت نمایشنامه خوندید؟
نوای اسرار آمیز‏(واریاسیون های اسرار آمیز‏)‏ ، مهمان ناخوانده ، خرده جنایت های زناشویی و... چند تا از نمایشنامه هاش هستن‏!‏
نظرتون راجع بهش چیه؟

من که از نمایشنامه هاش خوشم می آد... خرده جنایت ها رو خوندم و مهمان ناخوانده رو.... باهاش ارتباط برقرار می کنم...

 

[N.M]

پاسخ : نمایشنامه

مهمان ناخوانده رو خوندم. خوبه، باهاش ارتباط برقرار كردم. از بقيه‌ي كاراش خبر ندارم، اما مهمان ناخوانده خيلي حرف داشت+گنگ نبود.

 

[dorna]

پاسخ : نمایشنامه

چه ارتباطی با مهمان ناخوانده برقرار کردید؟
چی میخواست بگه؟

 

[N.M]

پاسخ : نمایشنامه

من مفهومشُ دوس داشتم و برام جالب بود. پيچيده‌م نبود خيلي كه آدم نفهمه!

 

[nimche]

پاسخ : نمایشنامه

از کارهای امانوئل شمیت خوشم نمیاد.البته یکم از داستان کوتاههای اسکار و خانم گلی پوش و ابراهیم آقا و گلهای قرآن و نمایشنامه ی خرده جنایتهاش خوشم میومد چند سال پیش...البته تاکید میکنم:یه کم!
لوس هستن کارهاش...
نمایشنامه هاش هم واقعا افتضاح نیستن.حتی بد هم نیستند.فقط از نظر من خیلی معمولی هستند...

 

[h.f]

پاسخ : نمایشنامه

نمایشنامه زیاد میخونم رمان هم زیاد میخونم ولی رمان رو بیشتر دوست دارم در کل نمایشنامه های چخوف رو خیلی دوست دارم و در ضمن ترجیح میدم بیشتر بخونم تا ببینم !

 

[shnava]

پاسخ : نمایشنامه

کلاسیسیسم: نمایشنامه ادیب شاه، برومته در زنجیر، تی اس تیز
رمانتیسیسم: فاوست اثر گوته،مجموعه اشعار پوشکین، زندانی شیلان اثر لرد بالدوین، بی نوایان اثر ویکتور هوگو
رئالیسم: رمان مادام بوواری اثر گوستاو فلبر، چارلز دیکنز، لئو تولستوی، داستایفسکی، چشمهایش اثر نوشته بزرگ علوی، شوهر آهو خانم اثر محمد علی افغانی، مدیر مدرسه اثر جلال آل احمد، سووشون اثر سیمین دانشور، حاجی آقا اثر صادق هدایت، جای خالی سلوچ و کلیدر اثر محمود دولت آبادی
ناتروالیسم: غرور و تعصب اثر جین آستین، ژرمینال اثر امیل زولا
سمبولیسم: دختری با دست های بریده اثر پی یر کیار، آنتونیو اثر ادوارد ژاردن، تمام اثر های موریس مترلینگ
اکسپرسیونیسم: مرگ فروش اثر آرتور میلر، گرگ بیابان اثر هرمان هسه، دمیان اثر هرمان هسه
داداییسم: ---------
سورئالیسم: ------


بچه ها این ها انواع سبک نمایشنامه ها هستند به علاوه تعدادی نمایشنامه خوب از هر سبک بروید حالش را ببرید

نکته: در سبک دادائیسم چیز خاصی پیدا نکردم اگر کسی پیدا کرد به من هم اطلاع بده.

 

[N.M]

پاسخ : نمایشنامه

اينا همه نمايشنامه نيستنا

 

[Arghavan S]

پاسخ : نمایشنامه

و همه هم نویسنده نیستن

سورئالیسم، مشهور ترین هنرمندان: سالوادوردالی

تا جایی که میدونم دالی نقّاش بوده !

 

[nimche]

پاسخ : نمایشنامه

کلاسیسیسم: نمایشنامه ادیب شاه، برومته در زنجیر، تی اس تیز
رمانتیسیسم: فاوست اثر گوته،مجموعه اشعار پوشکین، زندانی شیلان اثر لرد بالدوین، بی نوایان اثر ویکتور هوگو
رئالیسم: رمان مادام بوواری اثر گوستاو فلبر، چارلز دیکنز، لئو تولستوی، داستایفسکی، چشمهایش اثر نوشته بزرگ علوی، شوهر آهو خانم اثر محمد علی افغانی، مدیر مدرسه اثر جلال آل احمد، سووشون اثر سیمین دانشور، حاجی آقا اثر صادق هدایت، جای خالی سلوچ و کلیدر اثر محمود دولت آبادی
ناتروالیسم: غرور و تعصب اثر جین آستین، ژرمینال اثر امیل زولا
سمبولیسم: دختری با دست های بریده اثر پی یر کیار، آنتونیو اثر ادوارد ژاردن، تمام اثر های موریس مترلینگ
اکسپرسیونیسم: مرگ فروش اثر آرتور میلر، گرگ بیابان اثر هرمان هسه، دمیان اثر هرمان هسه
داداییسم: ---------
سورئالیسم، مشهور ترین هنرمندان: سالوادوردالی و رنه مارگریت


بچه ها این ها انواع سبک نمایشنامه ها هستند به علاوه تعدادی نمایشنامه خوب از هر سبک بروید حالش را ببرید

نکته: در سبک دادائیسم چیز خاصی پیدا نکردم اگر کسی پیدا کرد به من هم اطلاع بده.

وات د...؟
اینا که اکثرا نمایشنامه نیستن!
سالوادور دالی و رنه مارگاریت هم که نقاش و مجسمه سازن!
بیزحمت پیش از بردار و بچسبان(copy paste) درنگی بکنین...
حالا مثلا اگر نمیدانید که مثلا رنه مارگاریت کیست یا مثلا کلیدر یک نمایشنامه ی ده جلدی(!) نیست،حداقل "مجموعه اشعار پوشکین" رو نمایشنامه حساب نکنید!
با سپاس از توجهتان!

 

[Billy the kid]

پاسخ : نمایشنامه

من تازگی ها یه نمایشنامه خوندم از سری مجموعه ی "دور تا دور دنیا" ی نشر نی... اسمش " سه روایت از زندگی" بود مال یاسمینا رضا.... در کل خوب بود ولی موضوعش یه جورایی تکراری بود... همون طور که از اسم ش پیدا ست، سه تا روایت بود از یه شبی که یه زن و شوهر، می رن خونه ی یه زن و شوهر دیگه... کلا" می خواست اینو بگه که چه جوری توی یه شرایط یکسان، رفتار آدما باعث می شه که یه سری نتیجه های متفاوتی ایجاد بشه... ( با اینکه از نتیجه گیری از کتاب ها متنفرم، ولی این یکی واقعا" از این نتیجه ها داشت!)... دیالوگ هاش به نظرم خیلی قوی بود... کلا" پیشنهاد می شه برین بخونیدش...

 

[ariadne]

پاسخ : نمایشنامه

تنها سبک مورد پسندم در نمایشنامه ها ؛ کارهای کلاسیک هستن.
و از بین کارهای کلاسیک؛ نمایشنامه های شکسپیر رو خیلی می پسندم.
از کارهاش هم از شاه لیر٬مکبث٬هملت واقعا خوشم اومد ... .

 

[marvelous]

پاسخ : نمایشنامه

به نظرتون چه چیزایی باعث تفاوت نمایشنامه شاهکار و نمایشنامه عادی میشه؟

 

[Arghavan S]

پاسخ : نمایشنامه

از نظر ِ من به ترتیب ایده نمایشنامه ، ریتمش ، و دیالوگهاست که مشخص میکنه یه نمایشنامه خوبه یا بد .
مثلا ً "تماشاچی محکوم به اعدام" ِ ماتئی ویسنی‌یک ، نمایشنامه خوبیه به نظرم ؛ چون ایده‌ش خاصه .
"باغ آلبالو"ی چخوف هم خوبه از نظرم ، چون تونسته ریتم داستان رو حفظ کنه ، نه خیلی کند و کسل کننده بشه و نه خیلی سریع بگه و رد بشه [با توجه به اینکه داستانش خیلی معمولیه و چیز خاصی نداره] .
بعضی ها نمایشنامه هایی رو میپسندن که توش پر باشه از جملات قصار ! نمیگم بَده ، ولی من نمیپسندم . خیلی هم خوب . مثلا ً "نوای اسرار آمیز" ِ اریک-امانوئل اشمیت .
بعضی نمایشنامه ها هم هستن که جمله قصار ندارن ، ولی دیالوگهای خوبی دارن . با دیالوگها فضاسازی کرده‌ن ، شخصیت‌پردازی کرده‌ن ، داستان رو جلو برده‌ن ، دیالوگ ِ بیخود و بیربط ندارن ... اینا هم خوبن !
بله .

 

[behradv]

پاسخ : نمایشنامه

من زیاد اهل نمایشنامه خوانی نیستم، حداقل به اندازۀ بعضیا که دیده م خیلی می خونن و خیلی هم لذت می برن. خودمم علاقۀ خاصی ندارم به نمایشنامه خوندن و تعداد محدودی رو هم که خونده م خیلی به نظرم محشر نیومده ن. ولی در کل بد نیست و شاید برای تنوع خوب باشه بین چند تا داستان یکی دو تا نمایشنامه هم خوند. در کل رمان رو بیشتر می پسندم. شاید به خاطر این که نمایشنامه ها گاهی اوقات پیچیده تر از حد توان مغزم می شن، راستش خیلی سر در نمیارم چی شد رمان رو باز می شه فهمید بیشتر وقتا...

از نمایشنامه های معروف هم "هملت"، "مکبث"، و "رومئو و ژولیت" شکسپیر رو خونده م. ای، بدک نبودن! آخری که معرف حضور همه هست احتمالا، دو تای اولی هم که در مورد خیانت و دورویی و ایناس بیشتر. یه ذره شخصیاتاشون زیاد قابل درک نبودن واسم!
آخه نمایشنامه های شکسپیر یه چیزی که هست در موردشون قدیمی بودنشونه... مال حدودا قرن 16 میلادی و اینان، که میشه حدود 400 سال پیش (آره نیمچه؟!). یه کم جو ادبی و اینا اون زمونا فرق می کرده و کلا کار هر کسی نیست که نمایشنامه یا داستانی بنویسه که این همه سال دووم بیار. یه چیزی تو مایه های شاهنامۀ ما، ولی به نظرم نه به اون عظمت. کلا منظورم اینه که شاید نمایشنامه های معروفی مثه این اون زمانا واقعا بهترین کتابا بوده باشن و از بقیۀ کتابا مورد پسند تر بوده باشن، در حالی که حالا با سلیقۀ عدۀ زیادی شاید جور نباشه...
من خودم خیلی شاهکاریتی توشون ندیدم!

بودن یا نبودن، مساله این است.

بعــله . ولی از نظر کاراکترسازی و اینا خوب بودن. دیالوگاشون رو هم که من متوجه نمی شدم، ولی لابد قوی بودن دیگه!! همه ش پر از کلمات عجق وجق و نامصطلح ساختۀ خود شکسپیر بودن، که واسه معنی شونم باید یه دیکشنری دیگه بر می داشتی

یکی دو تا هم نمایشنامۀ کوتاه تر خونده م، مثل "داستان باغ وحش" ادروارد آلبی. جالب بود. اگه درست فهمیده بوده باشم بیشتر در مورد انسانیت و مرگ انسانیت و این حرفا بود! این رو برای نمایشنامه دوستها پیشنهاد می کنم.
یه دونه هم "رویای آمریکایی" رو خونده م، از همون ادوارد آلبی...! اطلاعات پیشین از عقاید آمریکایی ها در مورد زندگی ایده آل واسه فهمیدنش لازم بود فکر کنم. یه کم از اون فلسفیا شد، مغزم قد نداد.


نمایشنامه نویس معروف هم جز هم شکسپیر و ادوارد آلبی کسی رو نمی شناسم، که اونم دومی رو نمی دونم معروفه یا نه. من شخصا شنیده م!

دیدن نمایش رو هم خیلی بیشتر ترجیح می دم تا خوندن نمایشنامه. نمایش واقعی درست و حسابی هم جز سه چهار تا، زیاد ندیده م، ولی باز جالب بودن! تو نمایش واقعی حداقل آدما رو می بینی و تصویر واضح تری از داستان روبروته، هر چند معمولا فهمیدن نمایش هم بعضی وقتا به خاطر زنده بودنش سخت تر فیلم و ایناس، و یهویی وسطش یه آدم خاص ممکنه شروع کنه شخصیت یکی دیگه رو بازی کردن. ولی باز خود نمایش بهتره به نظرم. یکی از اولین نمایشای جدی که رفته بودم، در مورد فروغ فرخزاد بود، بعد همه جدی نگاه می کردن، من یهو اول نمایش داشت خنده م می گرفت! آخه نمی شه هم خندید، ناراحت می شن یهویی...!

بدتر از همه وقتیه که معلم محترم بگه فلان نمایشنامه رو باید سر کلاس اجرا کنین! وای وای، چشمتون روز بد نبینه یه بار تو این رومئو و ژولیت اون کشیشه بودم، می خواستم آب شم برم تو زمین! طبیعتا خنده م گرفت و مقداری نمره هم همونجا پرید!
یه بارم گفته بود یه قسمت از "داستان باغ وحش" رو اجرا کنیم. منم به لطف هم گروهی های عزیز از زیر اجرای قسمت اصلی نمایش در رفتم و فقط نشستم یه گوشه، وقتی یکی به اون یکی سیلی می زد کف زدم که مثلا صدای سیلی بده!

بگذریم... آخراش نامربوط شد، ببخشید! آره کلا نمایشنامه چیز جالبیه، ولی من رمان رو ترجیح می دم. آخه رمانا نه این که معمولا فضاسازی و ایناشون قویه (معمولا نه، ولی گاها)، اون خودش به لذت بردن از داستان کمک می کنه. نمایشنامه اینا رو نداره و همه ش حالت دیالوگه... جالب و متفاوته، ولی فکر کنم مورد پسند هر سلیقه ای نیست.

 

[afroDt]

پاسخ : نمایشنامه

آقا به نظرِ من تو نمایشنامه مهمتر از هر چیزی شخصیت پردازی نویسنده است.

ینی مثن داستان خرس های پاندا، شخصیت پردازی ِ که کلِ فضای نمایشنامه رو می‌سازه.

اصن به نظر ِ من نقش اصلی قوی یا ضعیف بودن یه نمایشنامه رو ضخصیت پردازی ایفا می‌کنه.

 

[Billy the kid]

پاسخ : نمایشنامه

نشر ِ نیلا یه مجموعه نمایشنامه داره با عنوان " قلمرو هنر". هر کتابی ش یه نمایشنامه ی کوچیک و اغلب تک پرده ایه. انتخاب ِ نمایشنامه ها به شدت خوبن. توی این مجموعه، نمایشنامه های خوب ولی کمتر شناخته شده رو می تونین پیدا کنید...

یکی از بهترین نمایشنامه هایی که من از این مجموعه خوندم، مادر ِ ایکاروس، نوشته ی سم شپارد بود.

توصیه می شه حتما" برین و این نمایشنامه های کوچیک ولی عالی ِ نشر ِ نیلا رو بخونید. قیمتش هم خیلی خوبه، 800 تومن!

 

[requiem]

پاسخ : نمایشنامه

من خودم عاشق نمایشنامه هستم و البته نمی تونم بگم بین رمان و نمایشنامه به طور قطع کدومو انتخاب میکنم! کاملا بستگی داره!
از نمایشنامه هایی که خوندم آثار شکسپیر بسیار زیبا بودند از کارهای چخوف هنوز باغ آلبالو رو نخوندم گذاشتمش برای یه موقع به خودم هدیه بدم ولی ایوانووف خیلی خیلی قشنگ بود از قلم استرینبرگ هم خوشم میاد! دوشیزه جولیا و رقص مرگ از نمایشنامه هایی هستند که ازش خوندم !
راستی به نظرم این نماشنامه ای که از سم شپارد هست باید خیلی خوب باشم من "خواب خوب بهشت" رو ازش خوندم که مجوعه یک سری از داستان های کوتاهش بود !شاهکار بود!