گولی - ۵۷۲۹

[L.E]

کتاب های خوانده شده:

- ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد==>پائولو کوئیلو

- - برنده تنهاست==>پائولو کوئیلو

- پل شکسته ==>فیلیپ پولمن

- کوری ==>ژوزه ساراماگو

- شهر شیشه ای==>پل استر

- سفر در اتاق تحریر ==> پل استر

- ارواح==>پل استر

- شب پیشگویی ==> پل استر

- هفته ای یه بار آدمو نمی کشه==>جی.دی سلینجر

- جنگل واژگون ==> جی.دی سلینجر

- ناتور دشت==>جی دی سلینجر

- عطر سنبل عطر کاج==>فیروزه جزایری دوما

- جین ایر==>شارلوت برونته

-ربه کا==> دافنه دوموریه

- خرمگس==>اتل لیلیان وینیچ

- -سو و شون==>سیمین دانشور

- انجمن شاعران مرده==> ن.ه. كلاينبام

- پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد==>ریچارد براتیگان

- در رویای بابل==> ریچارد براتیگان

- بارون درخت نشین==>ایتالو کالوینو

- داستانی مرموز==> گابریل گارسیا مارکز

- سمفونی مردگان ==> عباس معروفی

- خداحافظ گاری کوپر ==> رومن گاری

- ماجرای عجیب سگی در شب==> مارک هادون

- مسخ==>فرانتس کافکا

- تماشاچی محکوم به اعدام==>ماتئی ویسنی یک

- بوف کور==> صادق هدایت

- میرا ==> کریستوفر فرانک

کتابای در حال خوندن:

 

[L.E]

پاسخ : گولی5729

برنده تنهاست
از: پائولو کوئلیو


کتاب برنده تنهاست توی دنیای مد و شهرت و مشاهیر می گذره و کل این کتاب در عرض 24 ساعت و در جشنواره ی کن اتفاق می افته.
توی این کتاب ایگور ، برای اینکه عشق سابقشو به دست بیاره دست به خیلی از کارا می زنه و حتی خیلیا می کشه ، تا در واقع با این کاراش به کاتیوشا ثابت کنه که ناراحته از این که از دستش داده.

نقد از نظر من:
راستش شخصیتای این کتاب خیلی زیاد و گیج کننده بودن و تازه از وسطای کتاب دستت میومد جریان از چه قراره.
خیلی جاها هم گفتم که من به شروع یه کتاب خیلی اهمیت می دم.
برای همینم بود که این کتابو چند بار ول کردم و از اول شروع کردم.
یکی دیگه از مشکلاشم این بود که همزمان و به طور موازی این داستانا تعریف می شد و بعضی جاها اون داستان نصفه کاره می موند و
یه چیز جدید شروع می شد.
شاید نشه اینو مشکل حساب کرد ولی خب هنر نویسنده اینه که بتونه اینارو به هم ربط بده.
و چون کتاب طولانی بود آدم یادش می رفت گاهی.
خلاصه که پائولو کوئلیو یه نویسنده ایه که تو داستاناش از هر دری حرف می زنه ،
دیگه چه برسه به این که بخواد یه همچین داستان پراکنده ام بگه.

ولی خب جریانایی که دنبال می کرد و آدمای مختلف و با تیپای مختلف یه فضای جالبیو پیش آورده بود تو کتاب.

 

[L.E]

پاسخ : گولی5729

شهر شیشه ای
از:پل استر


داستان از یه چیز کوچیک شروع می شه و وسطای کتاب تقریبا جدی می شه!
یه آدمی رو نشون می ده که با دو هویت زندگی می کنه وچیز هایی که براش پیش میاد!
این اتفاقات همه توی شهر نیویورک رخ می ده و یه همچین آدمی که بعدا سه هویته می شه و طرز زندگیش توی شهر بزرگی مثه نیویوکو نشون می ده!
پل استر معمولا ژانر ماجراجویانه یا پلیسی کار می کنه!
که این داستانشم توی همین ژانر بود!
در کل کتاب خوبی بود و خواننده رو به خودش جذب می کرد!
به نظر من داستان کلا روی هویت می چرخید و آخرش که همه چی به پوچی می رسه

 

[L.E]

پاسخ : گولی - 5729

کوری
از:ژوزه ساراماگو

کتاب نسبتا معروفیه که تقریبا هر خواننده ای رو جذب می کنه!
خوب خیلی موضوعای اجتماعیو نشون می داد اینکه مثلا یه مشکل کوچیک همه گیر شد و به جایی رسید که دیگه فرق آدما معلوم نبود!
اینکه دیگه پولدار با فقیر فرقی نداشت، مال من و اون دیگه نبود....کلا اینکه افراد یه منطقه کور شده بودن تمام این تفاوتاام از بین رفته بود!
نشون میداد که اگه آدما تو یه شرایط سخت قرار بگیرن چجوری همو له می کننو می رن جلو!
کلا آدما رو اینطوری نشون داده بود که برا همدیگه ارزش قائل نمی شن!
البته خیلی آدمای خوبم نشون داده بود!
مثلا زن دکتر، یا دختری که عینک دودی داشت و ازون بچه مواظبت می کرد!
من از اینکه شخصیتای کتاب اسم نداشتن خیلی خوشم اومد کار خیلی سخت و قشنگی کرده بود نویسنده!

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

پل شکسته

از: فیلیپ پولمن

این کتابو خیلی وقت پیش خوندم برا همینم زیاد داستانش یادم نیس!
فقط می دونم کتاب فوقلاده ای بود!

داستانش راجه به یه دختریه که با باباش زندگی می کنه و نمی دونه مامانش کجاس و سعی می کنه پیداش کنه!
و این وسط با یه سری مشکلات روبرو می شه و خیلی واقعیتاام درباره ی زندگی خودش می فهمه!
کتابش درباره ی کاتولیکا و عقایدشون تا حدی توضیح داده چون ایناام کاتولیکه دینشون!
واینکه دختره می دونه که مامانش نقاش خیلی خوبیه و سعی می کنه از راه همین نقاشیا مامانشو پیدا کنه!
کلا خیلی کتاب خوب و جذابیه!
آخرشم واقا خوب تموم کرده بود!

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

هفته ای یه بار آدمو نمی کشه
از: جی دی سلینجر

خوب این یه کتاب تقریبا کوچیکی بود که 10 تا داستان کوتاه داشت!
البته داستاناش داستانای کوتاه جدیدی از خودش نبودن!
از هر کدوم از آثارش یه قسمتیو برداشته بودن که من فقط ناطور دشتشو شناسایی کردم!
مثلا دو تا از داستاناش دو قسمت کاملا بی ربط از کتاب ناطور دشت بود که خودش شده بود یه داستان کوتاه!
موضوع کلی این داستانا غالبا جنگ بود ینی همش جز همین ناطور دشت موضوعش جنگ بود.
در کل اومده بود سه چهار تا از آثارشو به 10 تا داستان کوتاه تبدیل کرده بود!
متاسفانه بعد هر داستان فقط اسم مجله ای که برای اولین بار این متن توش چاپ شده بود رو نوشته بود!
نگفته بود مال چه کتابیش هس!
ولی در کل خیلی کتاب خوبیه برای آشنایی با سبک نوشتنش!

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

ربه کا
از:دافنه دوموریه

خلاصه ی کلی:

خوب این کتاب یه رمانه در مورد یه دختری که برای یک خانوم کار می کرد و بعد با یک آقای اشرافی ازدواج می کنه که قبلا با ربه کا ازدواج کرده بوده و اون مرده!
و بعد وارد زندگی خیلی اشرافی این آقائه می شه و خیلی سعی می کنه خودشو وفق بده با اینطوری زندگی کردن!
بعد می فهمه که داستانی که در مورد ربه کا و مردنش شنیده دقیقا با واقعیتش جور در نمیاد و...

نظر خودم:

این کتاب میاد زندگی معمولی یه آدم رو با زندگی اشرافی مقایسه می کنه!
و مشکلایی که برای یه همچین آدمی پیش میاد رو می گفت!
که همه ی اینارو طی یه داستان نسبتا جذاب گفته!
یه چیز خوبی که این کتاب گفته بود این بود که از دور واقا زندگی اینا و قصرشونو اینا واقا قشنگ بود ولی کلا زندگیشون خیلی پر تشنج و اینا بود!


ازین کتابا بود که آدمو تا آخرش می کشونه برای همین خیلی خسته کننده نبود!
کتاب خوبی بود و نثرشم روون بود!
کلاس سوم خوندمش و جزو کتاباییه که آدمو به کتاب خوندن ترغیب می کنه!

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

جین ایر

از:شارلوت برونته


خلاصه ی کتاب:

شخصیت اول این کتاب جین ایره که تو بچگی پدر مادرشو از دست داده و یه قسمتی از زندگیش رو توی پرورشگاه می گذرونه و بعد می ره معلم خصوصی می شه توی خونه ی آقای راچستر!
بعد از مدتی آقای راچستر از جین ایر خوشش میاد و یه سری ماجرا پیش میاد!

نظر خودم راجع بهش:

خوب این کتاب با ژانر کلاسیکه!فیلمشم ساختن!
یه کتاب معمولی بود به نظرم که نثرش زیاد سخت نبود و داستان نسبتا جذابی داشت!
به نظرم ارزش انقدر معروف شدنو نداشت!
جز داستان اصلی کتاب اگه دقت می کردی یه سری موضوعات اجتماعی توش مطرح شده و مشکلایی که توی قرن نوزدهم بوده نه اینکه بگم کتاب اجتماعی بوده!
ولی مثلا جین ایر به عنوان یه دختر جوان و کسی که خیلی تنهاس مشکلای زیادی براش پیش اومد مثلا توی پرورشگاه!
در کل موضوع اصلی کتاب رو می شد گفت عاشقانه!

تاریخ خوندنشم: سال 83-84 کلاس سوم بودم!

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

خرمگس

از:اتل لیلیان وینیچ

خوب این کتاب اولش یکم سیاسی بود و در مورد مذهبشون(مسیحیت) خیلی حرف می زد و من چون از این سیاست و این مذهب زیاد اطلاعاتی نداشتم یکم برام خسته کننده بود!
ولی بعد داستانش از وسطای کتاب هیجان انگیز می شد و زیاد حالت سیاسی نداشت و خیلی سریع پیش میرفت!

یکی از بدیای این کتاب همین بود که اولش خیلی آروم پیش می رفت و بعد یه دفه خیلی سریع!
ولی ازین کتابا بود که نمی شد زمینش بذاری!

در مورد کشف شخصیت خرمگسم واقا خیلی خوب بود که اولش نمی دونستی این همون شخصیت اولیه س و بعد کتاب سعی می کرد به تو بفهمونه ولی نه مستقیم!
بعد دیگه آخرای کتاب خیلی صریح می گفت و یه حس خوبی می داد به آدم که انگار از قبل می دونسته!

یکی از کارای باحالی که نویسنده کرده بود این بود که مثلا از یه قسمتای مهمی که خیلی سریع گذشته بود،بعد ها میومد توی قالب دیالوگ تعریف می کرد!
خیلی کار سختی بود ولی واقا خوب بود!

آخرش خیلی آدم شوکه می شد ولی خوب اگه قرار بود جور دیگه ای تموم بشه خیلی دیگه باید نویسنده پیش می رفت و زیادی طولانی می شد!ولی خوب بود پایانش دیگه!

یکی دیگه از بدیایی که به نظرم اومد(البته خوب می شه گفت پیشنهاد!) اینه که یکی از ویژگیای بارز خرمگس زبون دراز بودنو حاضر جواب بودنش بود که کتاب روش خیلی تاکید کرده بود!
ولی من خیلی دنبال یه دیالوگ خوب یا یه نقل قولی از این آدم بودم که این ویژگیشو نشون بده ولی نبود!
اگه نویسنده یکم رو این ویژگی شخصیت داستانش بیشتر فک می کرد شاید کتابش قشنگترم می شد و یکم دیالوگ باحال از توش در میومد!


ولی جمعا کتاب خوبی بود!

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد

از: ریچارد براتیگان


این کتاب از زبان یه مرد 44 ساله س که داره دوران کودکیشو تعریف می کنه.
البته بعضی جاها آدم حس نمی کنه که یه مرد داره این داستان رو تعریف می کنه ، حس می کنی خود بچه هه داره تعریف می کنه و با تمام جزییات.
یه جورایی می شه گفت که آدم انگار داره توی فکر این آدم راه می ره ، چون از یه موضوعی به موضوع دیگه با فاصله ی چند سال هی می پره و بعد دوباره بر می گرده سر جای اولش.
مثلا این طوری که وسطش یه چیزی یادش میاد و شروع می کنه به تعریف کردنش.
البته اونقدر متنش منسجمه که آدم نمی فهمه و اذیت نمی کنه آدمو.

داستانش خیلی بی تلاطم و آروم می گذره و اوج نداره ، ولی از همون اول کتاب ، حتی خلاصه ی پشت جلد کتاب به اتفاقی که یه روز توی باغ سیب افتاده بود اشاره می کرد.
گاهی نویسنده خیلی به زمان تعریف کردن اون جریان نزدیک می شد و همون طوری که گفتم فکرش می پرید یه جا دیگه.
خلاصه که از قبل و حتی بعد اتفاق توی باغ سیب خیلی حرف زد و آخر،آخرای کتاب جریان رو تعریف کرد.
و همین بود که باعث کشش توی داستان بود.

با پسر بچه ی توی داستان خیلی راحت می شد ارتباط برقرار کرد.(یکم منو یاد هولدن می نداخت.)

نکته ی منفیم اینکه ، خیلی از زندگی پسره نگفته بود و یه سری چیزا مبهم مونده بود.
بیشتر عقاید و افکارشو گفته بود ، گاهیم از آدمای دور و برش.
ولی در مورد خانواده ش مثلا خیلی کم گفته بود.
البته چیزی نبود که آدمو آزار بده ، ولی چون بعضی جاها بهش یکم اشاره کرده بود آدم دوست داشت بقیه شم بدونه.

و اینکه پر از غلط نگارشی بود این کتاب.

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

ناتور دشت
از:جی.دی.سلینجر
مرداد 1390

من تمام مدت فک می کردم نقد این کتابو نوشتم. ولی ننوشته بودم. (چرا؟)

درباره ی کتاب:

این کتاب از زبان هولدن کالفیلد 16 ساله ست و یه جورایی می شه گفت که کل این کتاب ، داستان چند روز از زندگی هولدنه.
داستان از جایی شروع می شه که هولدن از مدرسه بیرون می شه و برای چند روز به دلایلی توی شهر بزرگی مثه نیویورک سرگردون می شه.
هولدن یه شخصیت ناسازگار داره.(شایدم نشه گفت ناسازگار.فقط اینکه آدمیه که هر کار دلش بخواد می کنه. )

تو این کتاب بیشتر از اینکه با یه سری وقایع رو به رو بشیم ، با عقاید هولدن آشنا می شیم و با فکراش در مورد آدما و چیزای اطرافش کلا.
یعنی هیچ وقت شما با واقعیتایی که چیزا و شخصیتای این کتاب بودن آشنا نمی شید ، بلکه فقط با برداشت هولدن ازون چیز(که معمولا هم منفی هست) آشنا می شید.
شاید یه نکته ی منفی که بشه گفت اینه که هولدن به زور عقاید و برداشت هاشو به خورد آدم می ده.
و کلا آدم منفی نگریه.
شاید انگشت شمار باشه تفکرای مثبتش تو این کتاب.

این داستان سرگردونی یه نوجوون در عرض چند روز توی یه شهر بزرگ مثل نیویورک رو نشون می ده و مشکلاتی که براش پیش میاد.


یکی از خوبیای این کتاب ، نثر فوق العاده روونشه و فرقش با خیلی از کتابایی که تا الان خوندیم اینه که این این کتاب با زبون کاملا عامیانه نوشته شده.
که شاید اول کتاب باعث تعجب آدم بشه.

از کتاباییه که می تونه شروع خوبی برای شروع کتاب خوندن باشه به خاطر همون نثرش که گفتم.

وقتی این کتاب خونده می شه اصلا حیس نمی کنید که شاید نویسنده (آقای سلینجر) 16 سالش نباشه.
چون کاملا به زبون یه نوجوون 16 ساله س و واقا این حس به آدم منتقل می شه.

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

بارون درخت نشین
از: ایتالو کالوینو

کتاب بارون درخت نشین نوشته ی ایتالو کالوینو نویسنده ی ایتالیایی ، یه نمونه از سبک ادبیات امروزی ایتالیاست.
کتاب از زبون برادر کوزیمو ، شخصیت اصلی داستانه.
کوزیمو از یه خانواده ی با اصل و نسب یا به اصطلاح خودشون دوک هست.
توی شهر معروفن و همین چیزا باعث می شه که قوانین توی خونشون یکم سخت تر از معمول باشه.
کوزیمو یه شخصیت قانون شکن داره و همیشه دنبال چیزای جدیده و این جو توی خونشون باعث می شه که یه شخصیت ناسازگار بوده باشه همیشه توی خونشون.
خب داستان از جایی شروع می شه که سر میز غذا ، کوزیمو از سوپ حلزون ایراد می گیره و بعدم قهر می کنه و می ره بالای درخت و می گه تا آخر عمرش اونجا می مونه.

کوزیمو بالای درخت ، یه زندگی جدید رو شروع می کنه و با اون زندگی سازش پیدا می کنه کم کم و حتی یه سری قوانین و چارچوبای جدید برای زندگیش می ذاره.
عقیده ش اینه که نمی خواد پاش به دنیا و زمین آدما برسه و دنیاش جدا از بقیه س.
ولی بعدا یه عقیده ی دیگه ای رو شکل می ده که ازین بالا و از دور همه چی بهتره.
تا اخر داستان طی هر اتفاقی ، نمی بینیم که کوزیمو پاش به زمین برسه.
اوایل چون بچه بود ، تنها کاری که می کرد این بود که متفاوت با زندگی قبلیش باشه.
مثلا حتی با یکی از خلافکارای خیلی معروف دوست شد یا با دزدای میوه و... اینا ولی بعد خیلی جدی رفت سمت کتاب و آدمی شد که تونست بعد از پدرش جانشینش بشه.



شاید این یکم خیلی ایده آل باشه ، کلا زندگی بالای درخت به اون شکل ، پیروزی های مختلف اون توی جنگا(مثل جنگش با بر بر ها) ، شاید خیلی ایده آل به نظر برسه ،
ولی خود کتاب هم توی صفه ی 179 بهش اشاره می کنه که این داستان از قول خود کوزیمو به برادرش گفته شده و برادرش الان داره برای ما نقل می کنه.
یعنی اینداستان ها دو بار گفته شده.
برای همینم توی کتاب به خیلی از جاها می رسیدیم که نویسنده شک داره برای بازگویی یه سری چیزا و می گه اون طوری که خود برادرم گفته ، فلان حالا.
صفه ی 179:
بسیاری از رویداد های زندگی او در این کتاب به صورتی آمده است که خود او خوش داشت با شاخ و برگ بسیار برای شنوندگان عامی اش تعریف کند.
از این رو پوزش می خواهم از این که همه ی آنچه می نویسم همواره با واقعیت سازگار نیست و با جریان عادی رویدادها و کارو بار انسان ها همخوانی ندارد.


توی این کتاب با یه سری وقایع تاریخی هم رو به رو می شیم.
حتی به طور مستقیم.
مثه دیدار کوزیمو با ناپلئون.

کلا با خیلی چیزا رو به رو می شیم حتی چون از بچگیش تا آخر زندگیشه ، با قسمتای عاشقانه ی زندگیش هم رو به رو می شیم.

کلا کتاب کاملیه و توصیه می شه.

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

داستانی مرموز

از: گابریل گارسیا مارکز

این داستان اوایل دنباله دار برای مطبوعات چاپ می شده. سبک این کتاب رئالیسم جادوییه ، یعنی شاید هیچ چیز فانتزی ای توش نبینیم ولی غیر واقعی به نظر میاد.
شخصیت اول داستان خانم مارکیز هستن که 32 تا طوطی داره و شوهرش هر چهار شنبه از هندوستان براش یه هدیه می فرسته.
داستان شروع می شه و یکم بعد نویسنده سعی می کنه نشون بده این چیزا غیر واقعی نیست.
برای همین خود خانوم مارکیز میاد تو دفتر نویسنده و می گه من خودشم و اعتراض می کنه که مثلا چرا فلان جا از زندگیمو غلط نوشتی.
بعدش کم کم خیلی از مرد ها سعی می کنن خودشونو بوریس جا بزنن و تا آخر معلوم نمی شه کدوم شوهر واقعی خانم مارکیزه.
ولی ما همونی که هندوستانه رو در نظر می گیریم.
کلا چیزی زیادی به این اضافه می شن.
مثه قسمت نمایشنامه ی کتاب که می خوان روح ها اضافه بشن و خیلی خوبه اون قسمتا.

آخرشم واقا آدم شوکه می شه از طرز تموم کردن داستان.
نویسنده می گه که از دست خانوم مارکیز اصابش خورد شده و داره دیوونه می شه و متاسفانه باید داستانم تموم بشه.
البته من خوشم اومد از تموم کردنش.

خیلی سریع جلو می ره برای کسایی که حوصله ی کتاب خوندن ندارن خوبه.

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

سمفونی مردگان
از: عباس معروفی

راستش من اصن شروع کتابو دوست نداشتم.
یکم گیج کننده بود.
اخر کتاب ، توی موومان چهارم اینا که به طور واضح تر و کامل تر و یا با دید دیگه ای اون داستانا که تو موومان یکم بهش اشاره شده بود می فهمیدی که تازه داستان از چه قرار بوده.
البته اون موقع که می فهمیدی خیلی لذت بخش بود ، ولی من به شروع کتاب اهمیت می دم.

داستان سبکش قدیمی بود ، ولی با توجه به تاریخ نوشتنش، امروزی بود برای اون زمان.

شخصیت پردازی و فضاسازی واقعا خوب و قابل درک بود.
6تا شخصیت توی خانواده کاملا درک شده بودن ، البته به جز آیدا که دلیلش بار ها توی کتاب گفته شده بود.
ولی راستش کتاب حول آیدین می چرخید.پشت کتاب هم نوشته شده بود.
یه جورایی همه ی افراد اون داستان به آیدین گره خورده بودن.


اینکه بعضی رازا مثه اینکه چرا آیدا خودکشی کرد تا آخر کتاب گفته نبود جالب بود و کِشنده.

فضاش فضای تاریکی بود.سرما و تاریکی همیشه قابل حس کردن بود.

عقایدشونم خیلی خوب نشون داده بود که من نمی دونم واقا اون زمان عقاید این بوده یا اقراق نویسنده بود.
اینکه با دیدن خورشید گرفتگی می ترسیدن و به خرافات ربطش می دادنو
یا مثلا واقا رفتار با زنا اونطوری بوده؟
همینطور با روشن فکر شدن.

کلا کتاب خوب و قابل توصیه ای بود.
سبک جدیدیم داشت.

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

خداحافظ گاری کوپر
از: رومن گاری

خداحافظ گاری کوپر درباره ی لنی یه پسر آمریکاییه که به همراه دوستاش توی کوه های آلپ زندگی می کنن و کار اصلیشون اسکی کردنه.
اوایل کتاب راجع به اعتقادات و شخصیتای این آدما حرف می زنه که یکی از اعتقادات مشترکی که بین اونا وجود داره "آزادی از قید تعلق"ــه.
در واقع یه جورایی انگار همشون از مشکلات شهر و پایین کوه فرار کردن و به زندگی بی دغدغه ی بالای کوه اومدن.
لنی آدمیه که توی اولای کتاب به هیچ چیزی خودشو وابسته نمی دونه و فقط با اسکی و برف زندگی می کنه و اسکی بهش یه حس آزادی می ده.
لنی حتی سوادم نداره و ازدواج و این چیزارو چیزای الکی ای می دونه.
دلیل اسم این کتاب اینه که لنی همیشه عکس یه آدمی رو به اسم گاری کوپر داره و شاید تنها چیزی که بشه گفت بهش یه حس وابستگی داره ، همونه.
تا اینکه درگیر یه آدم به اسم جس می شه و با وجود اینکه خیلی مقابله می کنه ، نمی تونه این عقیده رو کنار نذاره و از جس خوشش میاد.

داستان اصلی چیز خاصی نبود و یه داستان عشقی ساده بود ولی خب دیالوگا و حرفایی که زده می شد ، عقاید مختلفی که تو این کتاب بود ، تبدیلش کرده بود به یه کتاب فوق العاده.

آزادی از قید تعلق اولش برام خیلی جالب بود و خیلی روم تاثیر گذاشته بود ولی خب کاملا می شد دید که بعضی جاها خیلی آزار دهنده بود.
اینکه برای آدما ارزش قائل نشی هم خب در مورد لنی خیلی خوشایند نبود.

این کتاب ارزش دوبار و حتی بیشتر خوندن رو هم داره.

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

مسخ
از:فرانتس کافکا


گرگور پسر یه خانواده ی 4 نفره س که سطح مالی متوسطی دارن.
تنها کسی که کار می کنه و خانواده رو می چرخونه گرگوره چون باباش چند سال پیش ورشکسته می شه و حالا هم نمی تونه کار کنه.مادرشم مریضه و خواهرشم فقط 17 سالشه.
داستان ازینجا شروع می شه که یه روز گرگور از خواب بلند می شه و می بینه تبدیل به یه حشره ی گنده شده.


اولین واکنش ها و عواقب بد این اتفاق ، از طرف رییسشه که اولش ترسه و بعد هم می گه که گرگور کارشو از دست داده و نمی تونه برگرده.
بعد از تبدیل شدنش به حشره ، تقریبا دیگه نقشی توی اون خانواده نداره و صرفا پدر و مادرش اون حشره رو به عنوان پسرشون می دونن. هر چند که نمی خوان ببیننش و فک می کنن که حرفای اونا رو نمی فهمه. ولی با این حال هنوز امید دارن که برگرده یا مثلا مامانش نمی ذاره آسیبی بهش برسه.
ولی بعد از مدتی به این فکر افتادن که دلشون می خواد گرگور رو مرده تصور کنن تا یه حشره.
و حتی دیدیم که آخراش خواهرشم که بیشتر از همه به فکرش بود ، کم کم دست از تلاش کردن برداشت.

راستش این کتاب به طور خلاصه صرفا داشت رفتار ها و واکنش های هر کدوم از افراد خانوادشو نشون می داد که این عکس العملا برای کسی که توی خانوادش خیلی مهم بود و مرکز توجه، عجیب و ناراحت کننده بود.
و شاید نتیجه ای که آخرش بعد از نا امید شدنشون از برگشتن گرگور می شد گرفت این بود که بعد از این اتفاق و رفتن پایه ی اصلی این خانواده ، این افراد که مدت زیادی بود که هویت اجتماعیشونو از دست دادن از روی اجبار هم که شده ، نقشا و تواناییاشونو پیدا کردن.


شاید از اندک اشکالات این کتاب این بود که موضوع به این جالبی رو که شاید خیلی هامون تا حالا بش فکر کرده باشیم، چرا انقد کم بهش پر و بال داده شده و چرا بعد از تموم شدنش انقد سوال موند توی ذهن خواننده و بعضی جاهاش به دلیل توصیفای کم ، قابل تصور نبود. من تا یه مدت زیادی توی کتاب فروشیا دنبال این کتاب می گشتم. چون همش حس می کردم ، نسخه ای که من دارم خلاصه شدشه.

 

[L.E]

پاسخ : گولی - ۵۷۲۹

بوف کور
از: صادق هدایت


بوف کور یه کتاب به سبک سورئالیسمه و تا جایی که می دونم اولین کتاب ایرانی با این سبک بوده.
شاید نشه با کتابای مارکز مثلا که با همین سبکه مقایسه بشه.ولی به عنوان یه "اولین" شاهکاره خب.(پس غر نزنید انقد)

این کتاب از زبون یه مرد گفته شده که البته من این کتابو به دو قسمت تقسیم می کنم.هوشیاریش و توهماش.
(این کتاب از اون دست کتاباییه که هر کی می تونه یه برداشتو ازش داشته باشه و یه جور داستان رو برای خودش با معنی کنه.
که متاسفانه به خاطر باز بودن آخرش، خیلیا می گن که بی سر و ته ــه.)

من قسمت اول و آخر کتابو، قسمت توهماش در نظر گرفتم.چون آدمیه که همش می گفت از مواد مخدر و این جور چیزا استفاده می کنه.
بعد اینکه یهو بعد از قسمت اول سر از خونه و تخت بیماریشو اینا سر درآورد، (بیشتر هم به واقعیت نزدیک بود) اینجا به نظرم هوشیار شده بود.

این کتاب، پر از توصیف بود، اصن داستان رو همین توصیفا می چرخید.
یه سری توصیفاش از آدما توی اون دو تا تقسیم بندی من خیلی شبیه هم بودن. مثلا اون زنی که اول کتاب ازش نوشته بود خیلی شبیه توصیفاش از زن واقعی خودش بود.یه جوری انگار آرمانی تر شده بود.
یا مثلا توصیفاش از اون مرده شوره خیلی شبیه توصیفاش از دست فروشه بود.

حالا اینکه واقعا ربطشون چیه: من می گم اول دیدیم که اون زنی که (توی ذهنش) عاشقش شد و بعد هم مرد، همون زن خودش بوده.چون بعدش که داستان اصلیشو می خوندیم، می دیدیم که زنشو دوست داشت و همش ازین می ترسید که از دستش بده.

پ.ن: برداشت شخصی بود به هر حال.کامل هم نیست این نتیجه گیری.الان هنوز کلی سوال مونده.