فکر میکنم باسیلوس و اینا بود اونی که من یادمه.به نقل از ارغوان اس. :
جادوگر شهر از؟ یک دختری بود که میخواست بره پیش جادوگر شهر از تا یک آرزویی رو واسش برآورده کنه.به نقل از ساحـــــره :منم یادمه اینو..
ملکه برفی بود فک کنم
یکی قصه جادگر شهر از رو بگه من هر چی فک میکنم یادم نمیاد
که عکس داشتن من بچه بودم کلی از اونا داشتم ، هنوزم دارمشون ! مثلا همون حسنی نگو بلا بگو ( معرف حضور همه هست ) 
نقاشیاش خوشگل بود، همش مینشستم اونارو میدیدم از روش میکشیدم فرهنگ سازی نشده بوده برام دیگه عوضش تو نقاشی پیشرفتِ شگرفی داشتم! همه عکساش الان یادمه دقیقن 
من معرفی این داستان رو توی روزنامه خوندم. هدف مقاله هم این بود که بگه بچه های اون دوران چه داستان های نمادین و آرمانی ای میخوندن و همین شد که انگیزه های انقلابی توی اون نسل قوی تر بوده و انقلاب کردن و اینا!به نقل از نرگس² :نه نه ، اين داستان يه پسريه که يه روز تو شهرشون ابرا جلوي خورشيدو ميگيرن . بعد همه ميشينن تو خونه هاشون ، حسنک مياد بيرون . بعد ميگه "من ميرم ابرا رو جارو ميکنم ، من ميرم برفارو پارو ميکنم ، راه در ابراي پربرف و سيا وا ميکنم ، عاقبت خورشيدو پيدا ميکنم . هرکي خورشيدو ميخواد ، پاشه دمبالم بياد"
بعد خلاصه با يه سري از جووناي ده ميرن و خورشيدو پيدا ميکنن ، اما حسنک توي کوهاي سرد ميميره . اما صداش هميشه هست و اينا ...
ميگفت سگ خانه دارد ، گربه خانه دارد ، فلاني خانه دارد و اينا اما فلسطيني خانه ندارد ! يه كتاب مربعي كوچولو بود . ) . مثلاً كامي كمكي ، شوشو شكمو و اينا اونم دوس داشتم خيلي !
عکس دیگه ای نبود ولی طرح روی جلد مال من دقیقا همینه 
بعضی وقتام میخونمش """"
به نقل از نرگس² :.
يه سريم بود فسقلي‌ها ( يادش بخير پسرخاله‌م بهش ميگف فيسيقالا ، ديگه همه به اين اسم ميشناختيمش
منم این کتاباییکه نرگس گفت خ دوس داشتم.مو مو اخموشو دارم میشستیم با داداشم پشتِ کتابِ اسمِ بقیه ی کتاباشو میخوندیم حسرت میخوردیم که نداریم 
هانی همه چی دان، کاکا کثیفه، جی جی جیغ جیغو
بگرد پیدایم کن :ایکس
) 
اصن عاشقش بودم مخصوصا" اولدوزاش...اصن آرزوم بود جای اولدوز باشم!
چن روز پيش ديدمش و كلّي احساساتم تحريك شد اصن 
