گشت ارشاد

[armin2557]

پاسخ : گشت ارشاد

مخاطب یه دفعه آدم هایی که توی نیمه ی اول داستان می شناخته رو دیگه نشناسه. در نتیجه مخاطب گمراه شد. می تونم بگم که نیمه ی اول ِ فیلم به شدت خوب بود و نیمه ی دومش آشغال! اینُ به این خاطر می گم که فرض کنید ما نیمه ی اول فیلم رو ندیدیم، بعد از نیمه ی دومش نگاه می کنیم، با یه سری شخصیت آشنا می شیم. بعد که نیمه ی اولش رو می بینیم، می فهمیم که این شخصیت هایی که ما باهاشون آشنا شدیم، زمین تا آسمون با شخصیت های نصفه ی اول فیلم، فرق می کنن. این یعنی تناقض و ضعف ِ فیلم نامه و شخصیت پردازی

اگه دقت کنی میبینی که عیب و ایرادی نداره
حاجی که شخصیت اصلیه و پسر بزرگه جفتشون عاشق میشن و هیچ چیزی هم مثل عشق نمیتونه آدمو مجبور کنه کارایی برخلاف شخصیتش انجام بده یا به کل شخصیتش عوض بشه(مخصوصا حاجی که با عشقش اونکارو کردن) پسر کوچیکم تابع بزرگتراشه یعنی ذاتا شخصیت ثابتی نداره فقط حرف بزرگتراشو اجرا میکنه
در ضمن هیچکسی با نگاه کردن نصف اول یا نصف اخر یه فیلم نمیتونه منظور نویسنده رو بفهمه
تو اینکه تیکه اخرش مزخرف بود هم عقیدم

 

[Billy the kid]

پاسخ : گشت ارشاد

منظورت مثلا کودوم یک از شخصیت های فیلمه؟
(رد یا تاییدی نیست سوالم، صرفا سواله!)

مثلا" این حاج عباس ( فرخ نژاد) ما توی اول فیلم با یه آدم ِ لَش ِ بی سرُ پا طرفیم که میاد مردم ُ دید می زنه، بعد توی آخراش، یهو غیرتی می شه و اینا! می تونه یکی اینجوری باشه، ولی تو فیلم، کارگردان، باور پذیر در نیاورده این قسمت از شخصیت ِ حاج عباس رو.

اگه دقت کنی میبینی که عیب و ایرادی نداره
حاجی که شخصیت اصلیه و پسر بزرگه جفتشون عاشق میشن و هیچ چیزی هم مثل عشق نمیتونه آدمو مجبور کنه کارایی برخلاف شخصیتش انجام بده یا به کل شخصیتش عوض بشه(مخصوصا حاجی که با عشقش اونکارو کردن) پسر کوچیکم تابع بزرگتراشه یعنی ذاتا شخصیت ثابتی نداره فقط حرف بزرگتراشو اجرا میکنه
در ضمن هیچکسی با نگاه کردن نصف اول یا نصف اخر یه فیلم نمیتونه منظور نویسنده رو بفهمه

کسی نگفت باید منظور ِ نویسنده رو بفهمن مخاطب ها، حرفم اینه که شخصیت پردازی ِ دو نیمه ی فیلم، با هم مغایرت دارن، خب؟ بعنی نیمه ی اول فیلم، به تنهایی می تونه یه داستانی داشته باشه و شخصیت هاش خوب باشن و نیمه ی دوم هم همین طور، ولی وقتی اینا رو کنار ِ هم می ذاری، مخاطب دچار ِ سرگیجه می شه، چون شخصیت ها با اونایی که شناخته، مغایرت دارن...
اون قسمت ِ عشق و اینا رو تا قسمتی قبول دارم، ولی همون جوری که بالا اشاره کردم، کارگردان خوب نتونسته مثلا" قسمت ِ غیرتی ِ شخصیت ِ عباس رو در بیاره.
بعد هم درباره ی اون دو تایی که عاشق می شن؛ می دونی دیگه چیزی به اسم ِ عشق در یک نگاه وجود نداره. یعنی حاجی ه و پولاد کیمیایی، صرفا" از اون دخترا خوششون اومده، عاشقشون نشدن. یا من تعریفم متفاوته از عشق...

پ.ن. یه تیکه هایی از فیلم بود که خیلی خوب بود، مثلا" تابلوی کائنات ِ پولاد کیمیایی. یا مثلا" اون جاهایی که مردم ُ ول می کردن بره قبل از اینکه مردم بهشون فحش بدن، می گفتن:" می گه؟" " نه بابا نمی گه"...