زندگیه هر شخص به خود اون شخص مربوطه .
من اگه واقعا میتونم ، بیام خودمو درست کنم . این کارو کنم کلی هنر کردم
ولی به نظرم راهنمایی کردن و گوشزد کردن به کسی که داره در مسیر غلط پیش میره لازمه .
نه ما همچین حقی نداریم
وقتی تو زندگی کسی نیستی نباید در مورد زندگیش قضاوت کنی به نظرم حتی ما حق نداریم یه قاتلو گناهکار کنیم چون تو زندگی و شرایط اون نیستیم
به هيچ وجه
ما هيچوقت نميتونم درجاي ديگران قرار بگيرم
برا همين نميتونم در مورده كارشون قضاوت كنيم
غير از اون هركس هركاري كه ميكنه به خودش مربوطه
در ضمن هركاره خلافي هم كه ميكنه مشكل اصلي از اون نيست
وقتي قتل رخ ميده،بايد ديد قاتل از چه لحاظ صدمه ديدس
براي همين تو سوئيس وقتي كسي به قتل ميرسه دولت از خانوده مقتول عذرخواهي ميكنه
چون ميگه ما كار بد انجام داديم تا باعث شديم افراد به سمت كشتن ديگران بروند
جوابه اين سوال كاملا بستگي به شرايط داره
شايد بعضي موقع ها قضاوت كردن اجازه بده به عيب هاي زندگيه خودمون پي ببريم ، يا حتي بگيم چقدر خوشبختيم
اما حقيقتش اينه كه كلن پسنديده نيست
اما اگه باعث ميشه تا به يه چيزاي خوب برسيم
فك كنم مفيد باشه
************
زندگيه ديگران مربوط به خودشونه
هرچند گاهي خوبه قضاوت در موردش
گاهي واقعا نيازه به بعضي از آدم ها بفهموني بدبختن
اما در كل مخالفم
سعي ميكنم زندگيه كسيو قضاوت و تو اون دخالت نكنم
و اين حقو براي خودم هم قائلم
اما دوست دارم بدونم نظر ديگرانو راجع به زندگيم تا شايد كمك كنه بهتر كنم اوضاعه زندگيه شخصي +خانوادگيمو
توی پست های این تاپیک اکثراً گفتن که درست نیست ما قضاوتی بکنیم و زندگی هرکی به خودش مربوطه و ...
من میگم این قضیه برای آدمهایی که ازشون شناخت نداریم درسته. ولی ما داریم تو جمع فامیل و دوستامون زندگی می کنیم و من نظرم اینه که آدم نسبت به تمام آدمهایی که دوستشون داره مسئوله. فقط این مسئول بودن نباید از حدّش بیشتر بشه و تبدیل بشه به دخالت کردن.
و من فکر می کنم لازمه ی این مسئولیت ، لازمه ی راهکار ارائه دادن و کمک کردن "قضاوت" ـه. باید تمام تلاشمون رو بکنیم که قضاوت صحیحی داشته باشیم.
و یه اشکال دیگه ی کار اینه که آدمها وقتی یه قضاوتی می کنن - بدون اینکه حرفی زده بشه - خودشون از قضاوتشون تاثیر می گیرن و رفتارشون با اون فرد ممکنه عوض بشه.
من میگم خوبه که داوری هایی که می کنیم ، ایرادها/خوبیهایی که توی ذهنمونه رو با افراد در میون بذاریم تا اگر جایی اشتباهی کردیم و با ندونسته فکری کردیم اصلاح بشه.
در نتیجه کل این قضیه ی قضاوت به نظر من کار غلطی نیست. فقط باید یه سری عادت ها رو تکرار نکنیم.
نمی دونم منظورتون از "حق" چیه؟! مغز ما به طور طبیعی وقتی با یه مساله رو به رو میشه، وضعیتو سبک سنگین میکنه و به یه سری نتایج میرسه! امام خوب ذهن آدمی بدون خطا نیس! فقط باید در نظر بگیره که تا چه حد چیزایی که فک می کنه قطعیت داره! نباید به خودش حق بده که هر جور دلش خواس فک کنه و راحت تهمت بزنه در حالی که اطمینان نداره! قضاوت فقط باید وقتی باشه که ما بخوایم روابطومونو با یه شخص تنظیم کنیم. در همین حد!نه این که بخوایم به زندگی شخصی یکی وارد شیم یا به حیثیتش خدشه وارد کنیم.باید حد خدومون و حریم اون طرف رو رعایت کنیم.
فک میکنم هیچ کس حق اینکه درمورد دیگران،زندگیشون،رفتاراشون یا هر چیز دیگه ای که به زندگیشون ربط داشته باشه قضاوت کنه رو نداره.
به چند دلیل.
اولین و به نظر من مهم ترینش اینه که ما هیچ وقت شرایط دیگران رو اونطوری که هست درک نخواهیم کرد.
بعدشم اینکه هیچوقت اتفاقات قبلی رو نمیدونیم.
هیچ وقت جایگاه اون آدم رو نداریم،تفکر اون رو نداریم که بتونیم به جاش فک کنیم و تصمیم بگیریم.
البته خوب خیلی کار سختیه درمورد دیگران قضاوت نکردن اما میشه یه کاری کرد که اگه میخوایم قضاوت هم بکنیم،تفکراتمون رو برای خودمون نگه داریم وبا بقیه قسمت نکنیم.
فک کنم این بهترین راه باشه......قبل از اینکه یاد بگیریم قضاوت نکنیم.
به ما ربطی نداره در حقیقت ،ولی واقعا مردم درک میکنن چی ربط داره بشون و چی نداره؟:/
کُلا آدم همیشه دوست داره درباره زندگی اطرافیانش بدونه ؛ وا3 همین طراوشات ذهنی ِ خودشو جمع بندی میکنه و درباره زندگیِ طرف قضاوت میکنه، در حالی که مثلا خیلی چیزارو نمیدونه ؛ و بدیش اینه که به بقیه ام اون تراوشاتو میگه . #استثنا ام هست البته .
همتون میگید حقی نداریم ولی مطمینم نصف بیشتریتون قضاوت میکنید
کلا انسان ها همش تو کار قضاوت کردنو بررسی زندگی دیگرانند بابا ب شما چ اخه +اگه اینجوری نبود و همه شمایی ک اینو میگید عمل میکردید نمیگفتن در دروازه رو میشه بست دهن مردمو نمیشه
میتونیم درباره ی کاری که کرده فکر کنیم واسه خودمون تحلیلش کنیم خودمونو بذاریم جای اون ببینیم ما اگه بودیم چیکار میکردیم که بیشتر وقتم نمیشه اما حق نداریم اونو سرزنش کنیم یا قضاوت کنیم حتی اگه همه ی شرایطشو با جزئیات از اول تا آخر بدونیم حداقلش اینه که نمیدونیم اون آدم تو اون لحظه چه احساسی داشته حسش بهش چی میگفته
ما هيچ حقي در قبال قضاوت زندگي ديگران نداريم چرا كه تا خودمون تو اون موقعيت قرار نگرفتيم نميتونيم درك كنيم كه چي به چيه پس قضاوتمون نود در صد غلط و نابجا خواهد بود
#بياييد قضاو نكنيم