آقا من اینو آپ کنم
سوال اصلی که راجع به فیزیکه
من تو qs که چک میکردم رنک تهران تو فیزیک ۴۰۰ بود شریف ۵۰۰
و اینکه گفته بود ریپیتیشن تهران بیشتره
کلا درس خوندن تو کدوم دانشگاه بهتره؟
واقعا شریف اونطوری که میگن پر از پشمک و خرخونه؟ و اینکه واقعا بچه های تهران اهل درس نیستن؟
پرس و جوهاتو بکن ولی همیشه هم یادت باشه هرکی هرچیزی میگه داره تجربه‌ی شخصی‌شو میگه، اگه میگه جوش خوب نبود، داره درمورد سال ورودی خودش حرف میزنه! تو باید یسری معیار برای انتخاب شخصیت داشته باشی که قابل سنجش باشه و بقیه شو دیگه توجه نکنی به تجربه‌ی بقیه.
فقط من یه نکته‌ای میگم تو تحقیقات بد نیست به اینم توجه کنی.
بنظر من دانشگاه‌هایی که برنامه‌های تحصیلات تکمیلیشون بهتر و پویاتره (استادای پیگیر و فعالتر)، معمولا برای دانشجوهای کارشناسی هم محیط بهتری برای رشد فراهم میکنن.
مثلا من اینو تو شریف دیدم (فیزیکش رو البته بی‌خبرم) که بعضی استادا که سرمایه مالی خوبی هم دارن، بچه‌های ارشد و دکتری رو سرپرست یه کارایی مثل ازمایشگاه میکنن تا از بچه‌های کارشناسی (داوطلبانه) برای یسری پروژه‌ها استفاده کنن (کاملا خارج از برنامه درسی) که پروژه هاشونم گاهی در حد یه پروژه ارشده! خب این خیلی فرصت ارزشمندیه و بستر برای دانشجویی که میخواد پیشرفت کنه فراهمه! حالا میتونی بری ببینی فیزیکش هم همچین خبرایی هست یا نه.
یکی از چیزایی هم که درمورد شریف برای من جالب بود این بود که یسری از بچه‌های ارشد فیزیک شریف با نامه و درخواست و .. اجازه گرفته بودن که اختیاری درسی مثل ماشین لرنینگ بردارن که سرفصل و پروژه آخر اون درس هیچ ربطی به فیزیک نداشت. یعنی یه کورس کاملا جدا و بی ربط به کارای پایان نامه شون حتی.
هر دانشگاهی اینو قبول نمیکنه.
اینا مسائلیه که میری دانشگاه، مثلا میخوای رزومه‌تو تو یه زمینه‌ای قوی کنی یا وارد یه حوزه‌ی جدیدی بشی و تو کارشناسی در حد پروژه‌های کوچیک توشون مهارت کسب کنی و بعد میبینی فرق دانشگاهی که بستر رو فراهم میکنه با دانشگاهی که با ضوابط سخت یا امکانات کم جلوتو میگیره چیه!
حالا اینارو گفتم بازم نه اینکه شریف برای تو، بهتر از تهران باشه چون دانشجوهای تهران هم دیدم که اونجا درس خونده باشن و راضی بوده باشن.
فقط خواستم بگم یسری نکات اینجوری هم هست که خوبه وقتی داری از دانشجوهای فعلی شریف و تهران پرس و جو میکنی، اینارم بپرسی.
و اینکه این مسائل برای همه‌ی رشته‌ها مخصوصا مهندسی‌ها صدق میکنه.
من نیم ساعت بیشتر نبودم اونجا ولی جوشون رو واقعاً دوست داشتم. یه بار هم واسه یه کانتست حل مسئله‌های مهندسی شیمی به کمک کامپیوتر رفته بودیم که سال بالایی‌های دانشکده مهندسی شیمی برگزارکننده‌ش بودن و با این که می‌دونستن ما دانشگاه تهرانی‌ایم و این جو رقابتی هست و این حرفا ولی خیلی به ما کمک کردن و رفتارشون واقعاً خوب و پسندیده بود. من خیلی ازشون راضی بودم. 
