پاسخ : نقد و بررسی شاهکارهای هنری
چیزی که هست اینه که نمیشه یه دوره از هر هنری رو جدا کرد و بدون این که درمورد قبل و بعدش اطلاع داشت چیزی درموردش یاد گرفت. تمام چیزای قبلش از اولین نقاشیای مصری تا رنسانس و کلاسیسم و این بساطا طی شده تا رسیده به این جا و شده چیزی که هست. برای همین من کتاب تاریخ هنر نوشته ی ارنست گامبریچ رو توصیه میکنم که خودم حدود یک سومش رو خوندم و کلا متحول شدم!
کتاب خسته کننده ای هم نیست و راحت المطالعه ست.
درمورد این Starry Night اول این که پست امپرسیونیسته. نه امپرسیونیست که حالا کار نداریم. خیلی چیزا هم هست مثل تکنیک و اینا که باید نقاشی رو فیزیکی دید و از روی عکسش معلوم نیست. این مسائل رو کلا بذاریم کنار.
به طور کلی من فکر میکنم هنر و مخصوصا نقاشی یه چیز خیلی شخصیه. بیننده یا با یه نقاشی حال میکنه یا نه! حالا خیلیا این نقاشی ون گوگ روشون تاثیر گذاشته و همین باعث شده انقدر معروف بشه. دلیلی هم وجود نداره که روی همه به یه شکل تاثیر گذاشته باشه. خودت بهش نگاه کن، ببین خوشگل نیست؟ حرف نمیزنه باهات؟ از نگاه کردن بهش لذت نمیبری؟
یه دلیل دیگه هم که این نقاشیه انقدر معروفه اینه که ون گوگ این رو تو تیمارستان کشیده و از رو چیزایی که یادش بوده. (معمولا نقاشیاش رو توی همون جایی که داشته نقاشیش میکرده میکشیده. مثل اون یکی آسمون ستاره ایه.
) و خب این بیشتر باعث میشه نقاشیه احساس رو منتقل کنه. تازه همین که تو تیمارستان بوده و همه ش حمله های عصبی داشته کلی داستان رو جنجالی میکنه! #theinsider
جریان نور و رنگ و اینا هم همون چیزیه که اول گفتم. باید دوره های قبل رو بشناسی، بدونی چه چیزایی توی سیاست، تو جامعه شون یا توی اعتقادات مردم اون دوره بوده که باعث شده یه چیزی رو یه طور خاص به تصویر بکشن تا بعد بفهمی برای چی حرکت جدیدی که نقاش سبک بعدی زده انقدر مهم و گنده شده.
اما حالا همین طوری برو گوستاو کوربه رو گوگل کن و نقاشیاش رو ببین. این یه نقاش رئالیست بوده. حالا برو نقاشیای مونه رو ببین که امپرسیونیست بوده. توی کارای کوربه جزئیات رو خیلی دقیق میبینی، انگار از اون تصویر عکس گرفتن. حالا نقاشیای مونه رو نگاه کن. توشون طراحی و مرز نمیبینی.بیشتر با تفاوت رنگ بین چیزاست که میفهمی چی کشیده.
توی این کار ون گوگ هم، رنگ ها خیلی غنی تر و دامیننت تر هستن، و بیشتر فوکوس نقاش روی رنگ آمیزی کلی تابلوئه تا جزئیات.
یه جایی خوندم که نقاشای امپرسیونیست تلاش میکنن حرکت و بازتاب و تاثیر نور روی محیط رو نشون بدن. وقتی این نقاشیه رو نگاه کردم فهمیدم که دقیقا مثل رنگای آسمون توی این کار ون گوگ.
چون که تاحالا با دقت خیره شدی به آسمون؟ تاحالا دقت کردی ببینی ابرایی که همیشه تو نقاشیا سفید میکشیم دقیقا چه رنگین؟ یا آسمون شب که همیشه سیاه میکشیمش با نقطه نقطه های زرد؟
عکسای بعدی هم برای من لود نمیشن. به هر حال امیدوارم با اطلاعات محدودم حداقل یکم مفید واقع شده باشم.
اما کتابه رو به جهانیان توصیه میکنم که بخونن!