ببخشید! میای باهم دوست شیم؟

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع سایروس
  • تاریخ شروع تاریخ شروع
حرف زدن که سخته ولی آهنگ همیشه بهانه خوبی برای شروع صحبت بوده...
بعدش میکشونی بحث رو به موضوعات مورد علاقه اون فرد ، سوال میپرسی و « عه چه جالب اتفاقا منم فلان » و ... ((((:

« آدم جالبی هستی ، میای با هم بیشتر حرف بزنیم؟ » هم شاید مفید باشه ، نمیدونم. هیچ وقت انجامش ندادم.



+ اما فکر میکنم بصورت خیلی اتفاقی افراد همدیگه رو جذاب میابن و با هم دوست میشن.
بدون اینکه طرفین کار خاصی انجام بدن...

+تو جمع ها بودن و ارتباط حضوری داشتن با ادما خیلی شانس پیدا کردن دوست رو برام بیشتر کرده تا چت و اینا...
 
آخرین ویرایش:
به بچه ها اینو یگفتم تو پارک ولی اسمشونو نمی پرسیدم.

صداشون میزدم دوووستم! دوووستم!
 
معمولا بيشتر اين جمله رو ميشنيدم از بچه ها
خب دلمم نميومد ردشون كنم،با اينكه برام مسخره بود ولى يه نيم ساعت تو پاركه باهاشون يه فوتبالى بازى ميكردم و مى رفتم
وقتى به ادم اينجورى ميگن ديگه نميتونه رد كنه!
 
هیچوقت این جمله رو نگفتم:-"
همیشه درخواست از طرف مقابل بوده
یا هیچکدوم
با دوستای صمیمی الانم هم همینجوری آشنا شدم
من خودم اینجور وقتا اصلا طرفو آدم حساب نمیکردم:))
خیلی بده ولی خب اینجوری بودم دیگه...
درکل خودمو خیلی میگرفتم
همه دوستیام اینجوری شروع شده که طرفو زیرنظر گرفتم بعد تصمیم گرفتم باهاش همراه بشم
ولی الان اگه کسی همچین جمله ای بگه
با اینکه سخته ولی رد میکنم احتمالا
چون خیلی لوس و بچه گانس:|
می یی بی هیم دیست بیشیم:|
#لوس_نباشیم
 
تو پارک محلمون!
یه بچه رومخ بود که میرفت به همه میگفت میای با هم دوست شیم؟
انگار که یجور شراکت بود برای یه روز، بعدشم میرفت خونش و دیگه هیچوقت نمیدیدیش
حتی اسم همدیگه رو هم نمیدونستیم! میگفتیم دوستم! دوستم!!!
با هم میرفتیم اینور اونور به بقیه بچه ها میگفتیم میای با هم دوست بشیم؟
سه چهار نفر شدیم آخرش، آخرشم نفهمیدیم اسم هرکدوممون چی بود، کجا زندگی میکردیم.
یه لذتی بود که خیلی سریع میگذشت
 
Back
بالا