راستش من زیاد برام فرق نمیکرد.
خیلی عادی باهاش برخورد میکردم!اما نمیدونم چرا تا میخوام از مدرسمون حرف بزنم همه فک میکنن میخوام پز تیزهوش بودن بدم! آقا به خدا من فقط دارم از دوستام حرف میزنم چرا انقد بدبینین!
واسه همین چند وقتیه هر کی ازم بپرسه کدوم مدرسه میری میگم فرزانگان،اگه گفت تیزهوشان؟؟ میگم: نه بابا،دلت خوشه!
یه چیزی هم هست الان دیگه اون جوری که قبلا سمپاد بوده که مثلا کلا سیصد، چهارصد تا بچه نخبه بودن تو یه مرکز سمپاد که یه چیز دیگه بودن ولی الان که دیگه پنج شیش تا مرکز سمپاد هست تو هر شهر و دیگه تو هر خونواده ای سه چهارتا سمپادی هست
شاید درصد فراوانی آدمایی باهوش توی این سایت یکم بیشتر از یه فروم مثلا ورزشی باشه اما فقط یکم! به نظر من جامعه سمپادیا اونقدری که خودشون و بقیه (بیشتر خودشون!!!) فک می کنن، با بقیه فرق ندارن. مطمئنا تیزهوش ترین ها رو باید توی همچین جامعه ای پیدا کرد اما این دلیل نمی شه کل جمعیت باهوش باشن. خیلی هاش سیاهی لشکره
تو چطور سمپادی شدی؟ من چطور سمپادی شدم؟ دوتا آزمون مسخره ... از کی تا حالا با این چیزا هوش آدما رو می سنجن!
البته من منکر تفاوتی که در نگرش هامون با بقیه داریم نیستم، من منکر این ((فقط یکم بارمون میشه!)) نیستم! تازه می گم خیلی بیشتر از اینا بارمون میشه. اما این تفاوت به خاطر چیزی نیست که بودیم، بخاطر چیزی هست که وقتی سمپادی شدیم، بهش رسیدم. "تاثیر محیط"
خیلی از امکانات مدارس و خیلی از موقعیت ها که هیچ وقت برای بقیه پیش نمی یاد رو ما داریم. آیا احتمال اینکه تو اسم "المپیاد" به گوش ات بخوره با یکی از توی مدرسه عادی یکیه؟! خیلی ها - از دانش آموزاها! - هستن که اسم المپیاد و خوارزمی و اینا رو نشنیدن، یا فقط اسمش رو شنیدن!! این چیزاست که ما رو از بقیه متمایز کرده و نگرش هامون رو تغییر داده. ما به جای اینکه وقتامون رو توی کوچه و بازار تلف کنیم، خودمون رو با خوارزمی، المپیاد و این چیزا سرگرم کردیم. خب خیلی چیزا هم یادگرفتیم. اما این که افتخار نداره وقتی چیزی که باعث شده ما به یه همچین گروهی تعلق داشته باشیم، چهارتا آزمونه مسخره بوده! دقیقا همون "از قضا" یی که گفتی
خيلي. نه به خاطر اينكه به آدم ميگن تيزهوش چون يه تيزهوش هرجا كه باشه تيزهوشه. از اينم كه بهم بگن خرخون بدم مياد.
سمپاد يه بخشي از شخصيت و زندگيمه و مثه يه خونواده ي بزرگه برام
توش دوستايي دارم كه مثه خودمَنُ فكرمون و راهمون شبيه همِ و واقعا دوسشون دارم
خیلی خوبه سمپادیم
خیلی خوش حالم در زمان دکتر اژه ای وارد سمپاد شدم
بهترین دوستان و تو مدرسه دارم
بهترین جو درسی
بهترین دبیرا رو تا امسال داشتم(اما الان کمی تعدادشون کم شده)
و از همه مهم تر
یه سمپادی خیلی خیلی دوس دارم که واقعا الگومه
آخی چقدر خوبه الگوی ادم سمپادی باشه
(البته پیر نیستا
32-3 سال ناقابل)
من که عاشق سمپادی بودنم.....
بدون سمپاد زندگی واسم معنی نداره چون من واسه رسیدن به سمپاد خیلی زحمت کشیدم در واقع میشه گفت من عاشق دلسوخته
سمپاد هستم
از سمپادی بودن احساس غرور میکنم اما ته ته دلم، و فقط برای خودم، آخه هرچی باشه من سمپادی هستم..... :) :) :)