پاسخ : چگونه یک دانشجو شویم؟!
خب ما در عمل خطیر رفرش‌کردن به ساب‌دامین‌های سنجش هم رحم نمی‌کنیم حتی، از جمله سایت پیک سنجش. :دی
[quote author=پیک سنجش]
سخني با دانشجويان ورودي ۹۴:
با استادان چطور برخورد کنيم؟
پیک سنجش| شماره ۹۳۷| ۱۳۹۴/۰۵/۱۹
حدود يک ماه تا زمان اعلام نتايج باقي مانده است.مي دانيم که اين يک ماه نيز مانند يک ماه قبل که منتظر اعلام رتبه ها بوديد، برايتان سخت و طاقت فرساست؛ زيرا نمي دانيد که در چه رشته يا دانشگاهي پذيرفته مي شويد و آيا در نهايت در رشته محل مورد علاقه تان پذيرفته خواهيد شد يا خير.
بهترين کار اين است که در اين يک ماه، به جاي اظهار نگراني، خود را براي حضور در دانشگاه به عنوان يک دانشجو آماده کنيد. بي شک يک دانشجو، بايد با اصول و ضوابط بسياري آشنا شود که يکي از آنها نحوه برخورد و برقراري ارتباط مؤثر با استادان است؛ ارتباطي که کمکي بزرگ براي دانشجوست؛ زيرا نشان دهنده علاقه مند بودن او به مطالب تحصيلي و انگيزه تحصيلي بالاي اوست و باعث ميشود که استاد، نگرش مثبتي نسبت به دانشجو پيدا کند. همچنين به وي کمک مي کند تا مطالب علمي و تخصصي را بهتر بياموزد و از او راهنمايي بگيرد؛ اما اين ارتباط پيش شرط هايي دارد تا بتواند مفيد باشد و تاثيرات ذکر شده را داشته باشد. در اينجا نکاتي چند را براي برقراري اين ارتباط مؤثر ذکر مي کنيم.
ارتباط استاد و دانشجو ارتباطي موازي نيست
چندي پيش، يکي از دوستان که استاد دانشگاه است، مي گفت: اين روزها دانشجويان با استادان مثل دوستان خودشان رفتار مي کنند. انگار استاد، رفيق صميمي آنهاست و تازه نحوه گفتارشان به گونه اي است که بعضي از دوستان صميمي با هم اين گونه حرف مي زنند؛ براي مثال، در انتهاي پيامکي که مي فرستند، مي نويسند: «بوس بوس!» ياوقتي از پله هاي دانشکده بالا مي آيم، مي گويند: «پير شديد استاد، نفس نفس مي زنيد!»
استادي ديگر هم از دانشجوياني مي گفت که پيامک جوک برايش مي فرستند و تازه انتظار جواب هم دارند! يا به نشانه صميميت به پشت او ضربه مي زنند و دستشان را دور گردن وي مي اندازند!
و بالاخره يکي از استادان گله مي کرد که دانشجويان، نحوه انتقاد کردن را بلد نيستند، و اگر از نمرهاي که به ورقهشان داده شده است، ناراضي هستند، بسيار تهاجمي و تند صحبت مي کنند و لحن سخنشان پرخاش گونه است. گاهي اوقات نيز گويي براي خريد کالا به مغازهاي مراجعه کرده اند؛ چانه ميزنند و خواستار نمره بالاتري هستند.
اين همه، بيانگر آن است که برخي از دانشجويان نمي دانند که اگرچه ارتباط استاد و دانشجو مهم و سالم است، ولي اين ارتباط، يک ارتباط موازي و برابر نيست و نبايد همانند همسالان و دوستان با يک استاد برخورد کرد. در ارتباطات معمول دوستانه، ارتباط هم سطح است؛ يعني افراد مي توانند با يکديگر براحتي بگو و بخند داشته باشند، سربه سر يکديگر بگذارند و شوخي کنند؛ اما ارتباط استاد و دانشجو، يک ارتباط رسمي است و اساس اين ارتباط، مبتني بر احترام است. مسلم است که اين احترام دوجانبه است؛ يعني احترام گذاشتن به يکديگر، هم از سوي استاد هم از سوي دانشجو، ضروري است. اين احترام هم در کلمات و هم در نحوه اداي کلمات بايد رعايت شود؛ وگرنه به سوءتفاهم و اشکال در برقراري ارتباط منجر مي شود و کلاس درس و محيط دانشگاه از هر دو سو غيرقابل تحمل خواهدشد؛ بنابراين، هنگام ارتباط با استاد نکات زير را رعايت فرماييد:
*با استادان خود محترمانه برخورد نماييد و در گفت و گو با آنها از کلمات عاميانه و مصطلح در بين جمع دوستانتان استفاده نکنيد.
*نحوه بيان شما نيز بايد نشان دهنده احترام باشد؛ به همين دليل، مهم است که لحن صحبت شما آرام و متناسب با مطلبي باشد که به کار مي بريد . اگر بسيار هيجان زده هستيد (چه هيجان مثبت و چه منفي) بهتر است که زمان ديگري را براي صحبت انتخاب کنيد .
*حالات غير کلامي در ارتباط بسيار اهميت دارد:
صحبت کردن با دوستان در هنگام تدريس استاد، ديرآمدن به کلاس درس، بي اجازه از کلاس درس بيرون رفتن، جرّ و بحث کردن، استفاده از تلفن همراه، سر روي ميز گذاشتن، انجام فعاليتهاي درسي ديگر و ... ممکن است که از نظر شما امري عادي باشد، اما معني تلويحي آن، احترام نگذاشتن به استاد است.
* نکته آخر اينکه، استادان براي انتقال علم، دانش، مهارت و تخصص به نسل جديد و کمک به آنها در رشد و گسترش علم ميکوشند. دانشجويان نيز براي رشد و پيشرفت در علم، دانش و فن تلاش ميکنند؛ هر چه اين ارتباط مبتني بر احترام متقابل باشد، اين دو هدف، بهتر محقق خواهد شد؛ پس در رسيدن به اين هدف، ثابت قدم باشيد.
[ltr]http://peyk.sanjesh.org/news/news.aspx?id=1749[/ltr]
[/quote]
یه دانشجوی عزیزی لطف کنه خلاصه بگه کجاهاش چرت و پرت ه کجاهاش درست ه. :-"
+ نیمی از عمر تحصیلی‌مون را با استراتژی «سؤال بپرسیم وقت بره» گذروندیم؛ حالا باید عوضش کنیم یعنی
:/
(
