نه بابا چی میگی؟؟؟؟
دوره دوم مگه کتاب تکمیلی داره؟!؟
بعضی قسمتاش واقعااا اونقدر بد نوشته شده که بخدا حتی قابل خوندن نیست چه برسه فهمیدن
یادمه کلاس هفتم تو کتاب تکمیلی بخش زمین شناسی اش یک سری مطالب رو به ناواضح ترین شکل ممکن اومده بود داشت توضیح میداد .
یعنی نه تنها که نمیفهمیدی چی داره میگه حتی نمیتونستی حفظش بکنی انقدر جمله بندی و متنش خراب بود
بعد سال بعدش، معلممون میگفت
فکر کنم کتاب تکمیلی پارسالو داده بودن گوگل براشون ترجمه کنه، و همونو مستقیم کپی کرده بودن :/
ریاضی تکمیلی هم
با اینکه یه سری مطالب جدید و اضافه داره
اما همچنان هدف اصلیش اینه که درس کتاب وزارتی رو بپیچونه
و همون مطلبو تو جاهای سخت به کار ببره و به عبارتی نحوه های مختلف فکر کردن رو یاد بده
و نمیدونم
ولی برا ما که فقط حجم درسمونو زیاد میکرد و معلم وقت نمی کرد درس بده و دانش اموزا مجبور بودن دم امتحانا کلی ساعت جبرانی بیان بشینن
یعنی حدودا نصف کلاسای پرورشی و تفکر و پژوهش ما ، شده بود ریاضی
ادبیاتشم که اصلا نگم دیگه
خب
من واقعا ندیدم تکمیلی ادبیات سمپاد بتونه تا اخرش تدریس بشه :/
برای ادبیات ساعتی اضافه تر از بقیه مدرسه ها نداشتن
و در نتیجه اصلا وقت نبود که معلم بخواد وقتشو روی یک سری واژه شناسی های طولانی و یک سری مطالب اضافه و بعضا سنگین بذاره
امسال ما از 19 درس ادبیات کتاب وزارتی
فقط 8 درسشو تونستیم تو کتاب تکمیلی سمپاد پیش ببریم :/
مزخرف ترین بخشش همون سیاوشاساممم
والا تا جایی که ما خوندیم
تکمیلی ادبیات بیشتر روی ادبیات فارسی کهن تمرکز داشت
فکر کنم هر درسش سه تا بخش
واژه شناسی و خواندنی و اندیشیدنی و از این چیزا داشت
که خب مثلا تو واژه شناسی میومد
کلمه های هر درسو معنی و برسی میکرد
که ریشه اش از کجا بوده و دچار چه تغییراتی شده
و یا مثلا از کدوم زبان وارد شده و بن اش چیه
بعد فکر کنم تو هفتم یه بخشی داشت
《داستان سیاوش》که مثل رمان بود و
تو هر درس چند صفحه اش رو میگذاشت
و بعد هر قسمت سوالای عجیب غریب میپرسید
و خب البته هیچکس نمیخوند
بخشای خواندنی اش هم
مثلا میومد از نسخه اصلی کتاب نظامی یا یه نسخه قدیمی یه کتاب کهن یه عکس میگذاشت و راجب تفاوت های فارسی امروزی و قدیم توضیح میداد مثلا
و اندیشیدنی اش هم که همش سوال بود و بعضا سوال عجیب و به درد نخور هم داشت :)
اما خارج از ادبیات اصیل یا کهن
خب یه سری قواعد اضافه و تکمیلی هم توضیح میداد
*اوا چقدر حرف زدم
فقط برای این بود که روش "فکر" شه.
ممنون از توضیحاتاممم
والا تا جایی که ما خوندیم
تکمیلی ادبیات بیشتر روی ادبیات فارسی کهن تمرکز داشت
فکر کنم هر درسش سه تا بخش
واژه شناسی و خواندنی و اندیشیدنی و از این چیزا داشت
که خب مثلا تو واژه شناسی میومد
کلمه های هر درسو معنی و برسی میکرد
که ریشه اش از کجا بوده و دچار چه تغییراتی شده
و یا مثلا از کدوم زبان وارد شده و بن اش چیه
بعد فکر کنم تو هفتم یه بخشی داشت
《داستان سیاوش》که مثل رمان بود و
تو هر درس چند صفحه اش رو میگذاشت
و بعد هر قسمت سوالای عجیب غریب میپرسید
و خب البته هیچکس نمیخوند
بخشای خواندنی اش هم
مثلا میومد از نسخه اصلی کتاب نظامی یا یه نسخه قدیمی یه کتاب کهن یه عکس میگذاشت و راجب تفاوت های فارسی امروزی و قدیم توضیح میداد مثلا
و اندیشیدنی اش هم که همش سوال بود و بعضا سوال عجیب و به درد نخور هم داشت :)
اما خارج از ادبیات اصیل یا کهن
خب یه سری قواعد اضافه و تکمیلی هم توضیح میداد
*اوا چقدر حرف زدم
مارو مجبور ميكردن سياوشارو حفظ كنيم (گريه حضار)
يا خدا، مگه شما واسه بقيه درسا تو دوره اول كتاب كمك اموزشي ميگيريد؟ بابا نكنيد اين كارارو، ما تو مدرسه بهمون ميگفتن اين كتابارو بگيريد خودم نميگرفتم فقط يه كتاب رياضي و شيمي گرفتم تو كل سه سال اونم چون معلم ميخواست از روش مشق بده و بقيه كتابارو عمرا ميگرفتم
دقيقااااا من خودم بعضي موقع ها مثلا تكميلي رو ميخوندم بعد تو كلاس زبان يه دختري بود خيلي ادعاي اين و داشت كه ادبياتش خوبه و اينا رشتشم انساني بود رفتم ازش يه درسي رو بپرسم گفتم مثلا اينجا چرا رقص ضمير محسوب ميشه؟ گفت چي؟ گفتم رقص ضمير، گفت اصلا تا حالا به گوشمم نخورده
