- شروع کننده موضوع
- #1
August McJoseph
کاربر فوقحرفهای
- ارسالها
- 733
- امتیاز
- 3,918
- نام مرکز سمپاد
- هاش II
- شهر
- مشهد
فک میکنم باید که یک تاپیک در مورد تکامل میداشتیم[nb]،(نه مثل این یکی که صرفا حرف چرت و بی پایه ای رو مطرح میکنه که در نهایت به هیچ دردی هم نمیخورند. یا اینطوری ناکامل و ناکارآمد و فقط دید به انسان بلکه برای یک رویکرد تکاملی کلی)[/nb] بنابراین تاپیکی رو ایجاد کردم تا بتونیم درش با تکامل و دید تکاملی اشنا بشیم و به یک درد از چگونگی و ساختار و ماهیتش برسیم که بسیار هم لازم هست.
تکامل یا کلمه ی صحیح تر ترجمه شده اون که کم کم داره بیشتر از تکامل جا باز میکنه فرگشت یک حقیقت علمی پذیرفته شدش که تقریبا در تمام دانشگاه های معتبر تدریس میشه ؛ همونطور که میدونید بنیان گذار اصلی اون چارلز داروین هست که با کتاب منشاء انواع به جهان معرفی شد که مشروحی از ایده ی تکامل از طریق انتخاب طبیعی بود و به توجیه تنوع انواع و گونه ها در از طریق یک فرآیند آلترناتیو یا طبیعی شورش بنیان میپرداخت، که رفته رفته با کشف هر فسیل بیشتر مسلم شد.
البته امروزه فرگشت یا تکامل خود متکامل شده و به طرز قابل توجهی اصلاح شده و چهره ای متفاوت از روز های ابتدایی خود دارد اما پایه های نظری آن همچنان متعلق به داروین است، هم اکنون تکامل برای ما زیست شناسان به اندازه ی گرد بودن زمین برای فیزیک دان ها جا افتاده و پذیرفتس است.
در این تاپیک به شناخت بیشتر تکامل میپردازیم.
در آینده پست های بهتری برای آشنایی بیشتر و بهتر در تاپیک خواهم داد.
چرا فرگشت ؟
تکامل واژهای غلط انداز است؛ زیرا در زبان فارسی تکامل به معنی کامل شدن و تکمیل است. درحالیکه Evolution (اولوشن) اصلا به این مفهوم نیست. ریشۀ لغت تکامل از عربی است، ولی خود عربزبانان از این لغت به عنوان برابر اولوشن استفاده نمیکنند. در زبان عربی برابر اولوشن «تطوّر» است -به مفهوم تغییر و تحول- که برابر کاملاً درستی است. شاید یکی از دلایل بدفهمی رایج فارسیزبان نسبت به این پدیده همین واژۀ اشتباه تکامل باشد. فرگشت از برابر نهاده های فرهنگستان است و بهتر است به جای تکامل به کار رود. البته برابرهای دیگری برای اولوشن (اولوسیون) پیشنهاد شده از جمله: برآمدن (برآیش)؛ فرارویش؛ دگرگونش؛ تطوّر؛ تحول؛ و فرگشت. لغت فرگشت در این میان بیشترین تناسب معنایی را با برابر اصلی دارد. فر (پیشوند) + گشت (گشتن و تغییر یافتن). «فر» در اینجا اسم نیست و از این جهت به معنی فرّه و جلال و شکوه نیست، بلکه یک پیشوند است به مفهوم پیش رفتن و ادامۀ روند [به همین طریق داریم؛ فرسایش = فر + سایش. ساییدن متمادی و ادامهدار]. بیشتر بخوانید
تکامل یا کلمه ی صحیح تر ترجمه شده اون که کم کم داره بیشتر از تکامل جا باز میکنه فرگشت یک حقیقت علمی پذیرفته شدش که تقریبا در تمام دانشگاه های معتبر تدریس میشه ؛ همونطور که میدونید بنیان گذار اصلی اون چارلز داروین هست که با کتاب منشاء انواع به جهان معرفی شد که مشروحی از ایده ی تکامل از طریق انتخاب طبیعی بود و به توجیه تنوع انواع و گونه ها در از طریق یک فرآیند آلترناتیو یا طبیعی شورش بنیان میپرداخت، که رفته رفته با کشف هر فسیل بیشتر مسلم شد.
پس ایجاد گرامی ترین چیزهایی که میشناسیم ، یعنی ایجاد جانداران عالی، مستقیما محصول ستیز طبیعت، قحطی و مرگ است. در این نگرش به زندگانی، با قوای چندگانه اش، عظمتی است. حیات در بدویت خود یک یا چند شکل بیش نداشت. اما با گردش زمین مطابق قانون ثابت گرانش، از شکل هایی چنان ساده، بی نهایت شکل، زیباترین و شگفت ترین جانوران تکامل یافته اند و می یابند
البته امروزه فرگشت یا تکامل خود متکامل شده و به طرز قابل توجهی اصلاح شده و چهره ای متفاوت از روز های ابتدایی خود دارد اما پایه های نظری آن همچنان متعلق به داروین است، هم اکنون تکامل برای ما زیست شناسان به اندازه ی گرد بودن زمین برای فیزیک دان ها جا افتاده و پذیرفتس است.
در این تاپیک به شناخت بیشتر تکامل میپردازیم.
در آینده پست های بهتری برای آشنایی بیشتر و بهتر در تاپیک خواهم داد.
چرا فرگشت ؟
تکامل واژهای غلط انداز است؛ زیرا در زبان فارسی تکامل به معنی کامل شدن و تکمیل است. درحالیکه Evolution (اولوشن) اصلا به این مفهوم نیست. ریشۀ لغت تکامل از عربی است، ولی خود عربزبانان از این لغت به عنوان برابر اولوشن استفاده نمیکنند. در زبان عربی برابر اولوشن «تطوّر» است -به مفهوم تغییر و تحول- که برابر کاملاً درستی است. شاید یکی از دلایل بدفهمی رایج فارسیزبان نسبت به این پدیده همین واژۀ اشتباه تکامل باشد. فرگشت از برابر نهاده های فرهنگستان است و بهتر است به جای تکامل به کار رود. البته برابرهای دیگری برای اولوشن (اولوسیون) پیشنهاد شده از جمله: برآمدن (برآیش)؛ فرارویش؛ دگرگونش؛ تطوّر؛ تحول؛ و فرگشت. لغت فرگشت در این میان بیشترین تناسب معنایی را با برابر اصلی دارد. فر (پیشوند) + گشت (گشتن و تغییر یافتن). «فر» در اینجا اسم نیست و از این جهت به معنی فرّه و جلال و شکوه نیست، بلکه یک پیشوند است به مفهوم پیش رفتن و ادامۀ روند [به همین طریق داریم؛ فرسایش = فر + سایش. ساییدن متمادی و ادامهدار]. بیشتر بخوانید