تفاهم در زندگی

[hamed.yas]

پاسخ : تفاهم در زندگی

تفاهم ینی پایه بودن هر دو یا چند نفر .

 

[hastikhanoom]

پاسخ : تفاهم در زندگی

به نظر من تفاهم داشتن یعنی پذیرفتن تضاد طرف مقابلت. چون به هر حال نمی تونی موجودی پیدا کنی که شبیه خودت باشه و اگر هم پیدا شه خوب زندگی نیست که ادم رو به کمال برسونه و .... این تفاوت هان که آدمو می سازن به شرط این که اونا رو از طرف مقابل بپذیریم

 

[Full_professor]

پاسخ : تفاهم در زندگی

سلام
تکامل از همش بهتره!
با مثال ساده توضحیم میدم. من دوست دارم مثلا اگر رشته ام کامپیوتر هست و سخت افزار میخونم، رشته همسرم کامپیوتر باشه و نرم افزار بخونه، که هم هردو در کلیات مشترک باشیم و هم در جزئیات مکمل یکدیگر!

 

[ریحان خاتون]

پاسخ : تفاهم در زندگی

تفاهم ینی توانایی تحمل تفاوت ها

 

[wdr]

تضاد داشته باشن که دعواشون میشه
تفاهم در کنار تفاوت خوبه ولی بستگی داره روی چه چیزایی باشه
تو بعضی مسائل نیازه طرفین هم رای و هم هدف باشن و تو بعضی مسائل دیگه تفاوت ها زندگی رو قشنگتر میکنه

مسائل پایه ای و اساسی مثل اینکه قراره مسیر زندگیمون از چه اهدافی عبور کنه و به چه هدف نهایی ای برسه؟ شامل تفاهم باید باشه
یا حتی بعضی چیزای به ظاهر ساده مثل اینکه طرف رژیم غذاییش چیه؟ عادت خواب و بیداریش چطوره؟ که خیلی مهمن

از اونطرف بیشتر مسائل سلیقه ای هرچی متفاوت تر باشه قشنگتره... مثلا من سلیقم خیلی خطوط صاف و تیز و هندسی و رنگهای گرم و سیر هست. حالا یه دختری پیدا بشه با سلیفه ی گرد و مورب و رنگای روشن و گل منگلی باحال میشه! از یکنواختی خارج میشه زندگی

 

[mahta.e]

ب نظرم تکامل جذاب تر از تفاهمه ینی ب نظرم باید تکمیل کننده هم باشن و عین حال برای هم دیگ ازار دهنده نباشن البته ب نظرم توی مسائل بیسیک باید هم عقیده باشن

 

[bella_h]

تفاهم قطعا بهتره توی تضاد باید یک جورایی تغییر کنی و ممکنه این تغییر باب میلت نباشه یا تغییر ها بیشتر یک طرفه باشه چون عرف جامعه ورژن مقابل شمارو قبول داشته باشه! اون موقع حس خفقان بهت دست میده و میگی کاش یکی بود مثل خودم که نیاز به این همه خود سانسوری نداشتم!!

 

[zeynabgol]

فکر میکنم یه سری اتفاق نظر باید داشته باشن، ولی مکمل هم باشن و این یعنی توی یه چیزایی تضاد وجود داشته باشه.
مثلا اگه یکیشون زود عصبی میشه، اون یکی آروم تر باشه تا بتونه همسرشو اروم کنه‌. و مسلما این ارامشه کم کم به خصلت مشترک تبدیل میشه

 

[اِفنوزتری]

طبق نصیحت های پدرگرام در زمان های قدیم میگفتن زن و مرد باید مکمل همدیگه باشن اما الان فهمیدن که اینطور نیست، مثلا شما نمی‌تونید یک ادم وسواسی و تمیز باشید بعد با یک مردی که ٣٠سال عادت به نامنظمی و کثیفی داشته ازدواج کنید و بگید به به چه تضاد قشنگی، ما مکمل همیم!! به علاوه چنین تصوری غلط هست که شما فرض کنید میتونید با چهار روز زندگی عادت چندین ساله یک نفر رو تغییر بدید!
-----
بنظر من هم تفاهم خیلی مهم هست ولی لازم هم نیست توی مسائل خیلی ریز بشید و مثلا بگید من رنگ بنفش رو دوست دارم ولی نامزدم سبز پس در آینده برای انتخاب رنگ کاغذدیواری اتاقمون به مشکل بر میخوریم!! بچه که نیستید بالاخره یکجوری کنار میاید تفاهم به این معنی نیست که شما کاملا شبیه همدیگه باشید(چون اصلا چنین چیزی ممکن نیست)، اما در مسائل اصلی زندگیتون باید هم نظر باشید، هم مسیر باشید، باید اولویت‌هاتون حداقل نزدیک به هم باشه، چون قراره یک زندگیِ مشترک تشکیل بدید
اینطوری میتونید باهم در مسیر کمال قدم بردارید

جعبه متن مخفی: صرفانظرشخصی:"

کتاب "مدیریت خانواده و سبک زندگی" به آدم یک دید کلی و منطقی درمورد ازدواج میده (البته که من راجع به کل کتاب این رو میگم نه فقط یک فصل و دو فصل!) بنظرم خوندنش خالی از لطف نیست و حداقل میشه از توی این ١٠فصل، ١٠تا نکته یادگرفت

 

[فرج]

به نظرم تفاهم توی یه سری مسایل تو زندگی واقعا مهمه،مثلا پسری که عادت به جمع کردن پول و اهداف بزرگ تر داره نمیتونه با دختری که علاقه به خریدن چیز های خورده ریز و جدید مداوم داره کنار بیاد.اینجور مسایل در اینده اون ها باعث جنگ و جدال و دعوا میشه و مایه اعصاب خوردی بچه ها.این یه مورد رو در خوانواده خودم دیدم که بدون هیچ شباهتی و تفاهمی ازدواج کردن و الان اعصاب خوردیش و از خونه بی زار شدنش مال ماست.پس تفاهم مهمه.نه اینکه کلا باهم جفت و جور باشن اما حداقل 70 درصد به بالا مهمه واقعا.چه بسا همین نداشتن باعث خیانت طرفین بهم بشه و اینده یه سری بچه ی بی گناه خراب بشه.اینده ای که باید با وجود پدر و مادر خوب و خوانواده گرم ساخته بشه.

 

[k1a]

تفاهم تو چیزای کلی
تضاد تو جزئیات

نظرمه صرفا