- شروع کننده موضوع
- #1
NEO
کاربر خاکانجمنخورده
- ارسالها
- 2,368
- امتیاز
- 5,899
- نام مرکز سمپاد
- شهید بهشتی
- شهر
- بوشهر
- رشته دانشگاه
- مهندسی نفت
کمک به همنوع در بین ما ایرانی ها چیز عجیب و غریبی نیست.
از ساخت مدرسه و بیمارستان و کتابخانه گرفته تا دادن صدقه همه بخشی از کمک های کوچک و بزرگی هست که افراد میتونن با توجه به استطاعت مالیشون انجام بدن.
اما نوع دیگه ای از کمک به همنوع هم هست که نه ربطی به توانایی مالی افراد داره و نه سن و سال و جـنسیتشون و اون هم اهدای عضو هست.
برخلاف باور عامه مردم برای اهدای عضو شما حتما نباید مرگ مغزی شده باشید و حتی اگر به مرگ طبیعی هم بمیرید میتونید بعضی از اعضای خاص بدنتون رو مثل قرنیه، دریچه قلب، استخوان و تاندون رو اهدا کنید.
ولی اگر مرگ مغزی شدید که چه بهتر چون اینطوری میتونید قلب، ريه ها، کبد، روده ها، لوزالمعده و کليههاتون رو به علاوه چندین و چند عضو حیاتی و نیمه حیاتی دیگه رو اهدا کنید.
سایت ehda.ir برای همین منظور هست و شما میتونید با عضویت در اون به جمع اهداکنندگان عضو بپیوندید.(روی عکس کلیک کنید)
تمامی مراحل ثبت نام اینترنتی هست و شما بعد از تکمیل فرم مشخصات عضو انجمن اهداکنندگان عضو میشید و برای شما کارت موقت صادر میشه که میتونید اون رو در کامپیوترتون ذخیره کنید یا ازش پرینیت بگیرید.
کارت عضویت نهایی هم بعد از حداکثر ۶ ماه و با بررسی صحت مشخصات شما از طریق سازمان ثبت احوال کشور برای شما صادر و به درب منزلتون فرستاده میشه.
همچنین که اگر زمانی آدرس یا مشخصاتتون عوض شد میتونید با حساب کاربریای که سایت در اختیارتون میذاره اونا رو ویرایش کنید.
لازم به ذکره که در صورت مرگ رضایت خانواده شما برای اهدا عضو لازم هست.
باید بگم که انگیزه زدن این موضوع برای من مرحوم عسل بدیعی هست که با عضویتش در این گروه بعد از مرگ مغزیش باعث شد اعضای بدنش شامل ریه، قلب، دو کلیه و کبدش به افراد نیازمند عضو پیوند زده بشه و مجموعا به هفت نفر زندگی دوباره بده.
جالبه بدونید خانواده بدیعی هم در هنگام مرگش از عضویت اون در این گروه با خبر نبودند و بعدا رضایت به اهدای اعضاش دادند.
همچنین زلزله اخیری که در بوشهر اتفاق افتاد و به تبع اون ۱۰ها نفر الان توی کما هستند در ایجاد این موضوع بی تاثیر نبود.
به عنوان کلام آخر:
ممکنه بعضی از ما در تمام طول زندگیمون برای خودمون و احدی هیچ فایدهای نداشته باشیم.
پس بیاید حالا که میتونیم در هنگام مرگمون کمی مفید باشیم و اعضای بدنمون رو از کسانی که نیاز مبرم و اساسی به اونا دارند، دریغ نکنیم و واسطهای بشیم برای زندگی بخشیدن به نیازمندان عضو.
از ساخت مدرسه و بیمارستان و کتابخانه گرفته تا دادن صدقه همه بخشی از کمک های کوچک و بزرگی هست که افراد میتونن با توجه به استطاعت مالیشون انجام بدن.
اما نوع دیگه ای از کمک به همنوع هم هست که نه ربطی به توانایی مالی افراد داره و نه سن و سال و جـنسیتشون و اون هم اهدای عضو هست.
برخلاف باور عامه مردم برای اهدای عضو شما حتما نباید مرگ مغزی شده باشید و حتی اگر به مرگ طبیعی هم بمیرید میتونید بعضی از اعضای خاص بدنتون رو مثل قرنیه، دریچه قلب، استخوان و تاندون رو اهدا کنید.
ولی اگر مرگ مغزی شدید که چه بهتر چون اینطوری میتونید قلب، ريه ها، کبد، روده ها، لوزالمعده و کليههاتون رو به علاوه چندین و چند عضو حیاتی و نیمه حیاتی دیگه رو اهدا کنید.
سایت ehda.ir برای همین منظور هست و شما میتونید با عضویت در اون به جمع اهداکنندگان عضو بپیوندید.(روی عکس کلیک کنید)
تمامی مراحل ثبت نام اینترنتی هست و شما بعد از تکمیل فرم مشخصات عضو انجمن اهداکنندگان عضو میشید و برای شما کارت موقت صادر میشه که میتونید اون رو در کامپیوترتون ذخیره کنید یا ازش پرینیت بگیرید.
کارت عضویت نهایی هم بعد از حداکثر ۶ ماه و با بررسی صحت مشخصات شما از طریق سازمان ثبت احوال کشور برای شما صادر و به درب منزلتون فرستاده میشه.
همچنین که اگر زمانی آدرس یا مشخصاتتون عوض شد میتونید با حساب کاربریای که سایت در اختیارتون میذاره اونا رو ویرایش کنید.
لازم به ذکره که در صورت مرگ رضایت خانواده شما برای اهدا عضو لازم هست.
باید بگم که انگیزه زدن این موضوع برای من مرحوم عسل بدیعی هست که با عضویتش در این گروه بعد از مرگ مغزیش باعث شد اعضای بدنش شامل ریه، قلب، دو کلیه و کبدش به افراد نیازمند عضو پیوند زده بشه و مجموعا به هفت نفر زندگی دوباره بده.
جالبه بدونید خانواده بدیعی هم در هنگام مرگش از عضویت اون در این گروه با خبر نبودند و بعدا رضایت به اهدای اعضاش دادند.
همچنین زلزله اخیری که در بوشهر اتفاق افتاد و به تبع اون ۱۰ها نفر الان توی کما هستند در ایجاد این موضوع بی تاثیر نبود.
به عنوان کلام آخر:
ممکنه بعضی از ما در تمام طول زندگیمون برای خودمون و احدی هیچ فایدهای نداشته باشیم.
پس بیاید حالا که میتونیم در هنگام مرگمون کمی مفید باشیم و اعضای بدنمون رو از کسانی که نیاز مبرم و اساسی به اونا دارند، دریغ نکنیم و واسطهای بشیم برای زندگی بخشیدن به نیازمندان عضو.