Lorca
کاربر فوق‌حرفه‌ای
- ارسال‌ها
- 1,015
- امتیاز
- 6,847
- دانشگاه
- دانشگاه تهران
- رشته دانشگاه
- زیست‌شناسی سلولی و مولکولی
پاسخ : توهین برنامهء تلویزیونی "فیتیله" به هموطنان ترک ز
به نظرم بالا گرفتن اعتراضات در حدّ ادّعاهای همیشگیِ پان‌تورک‌ها، که مثل هر ادّعای متعصّبانه و مبتنی بر تمایلات شوینیستی دیگه‌ای، هیچ منطقی هم پشتش نیست، انتقاد از این برنامه‌ی تلویزیونی رو به موضع دفاعی روند؛ در واقع ترک‌ها و دیگرانی که متوجّه اثرات مخرّب برنامه‌های این چنینی هستن، از رفتار رادیکال‌های پان‌تورک ضربه خوردن.
به چیزی واضحه؛ از لحاظ فرهنگی، وضعیت درستی حاکم نیست توی ایران. من همه‌جوره طرفدار اینم که تحمّل شوخی آدم‌ها بالا بره، هر چیزی رو سریع «توهین» فرض نکنن، حتّی وقتی پای «مقدّسات» طرفه. با این وجود به نظرم دیدگاه فرهنگیِ شدیداً مبتذلی نسبت به قومیت‌هایی مثل ترک‌ها [یا آذری‌ها] و لُرها و غیره حاکم بوده. خودتون خوب می‌دونین جوک‌های ما با چه کلمه‌ای شروع میشه و خیلی وقتا ملّت به جای کلماتی مانند «احمق» رسماً میان میگن «ترک»[nb]معذرت می‌خوام بابت گفتن این چیزا؛ خوشایند نیست، ولی واقعیت داره.[/nb]. حالا شما بیا بگو شوخیه؛ بله منم می‌دونم شوخیه، امّا شوخی‌ایه که بهای سنگینی داره. بهاش اینه که به یه بخش بزرگ و پویا از جمعیت کشور، رسماً بر می‌خوره. بهاش اینه که کودکان، کودکانی که شوخی رو از جدّی تشخیص نمی‌دن، ناخودآگاه تحت تأثیر چنین رفتارهای فرهنگی، به راستی یاد می‌گیرن ترک‌ها رو پایین‌تر از خودشون ببینن، و کودکان ترک که شاید تحت چنین فضایی، از قومیت خودشون زده بشن و واقعاً این وسط حس کنن قوم برتری وجود داره و خودشون پستن. این جوّ ضدفرهنگی وجود داره، و در طول سالیان منجر به ایجاد حسّاسیت توی ترک‌ها شده؛ حسّاسیتی که توی موقعیت‌های مختلف مثل این داستان اخیر، محق باشن یا نه، خودش رو نشون میده. اصل داستان این برنامه نیست؛ اصل داستان اینه که من هنوز جوک‌هایی که می‌شنوم، با همون ساختاری هستن که گفتم، و حتّی یه بار یکی از دوستانم که ترک هست از کسی که جوک می‌گفت خواهش کرد اینطوری نگه، طرف ادّعا کرد که مزّه‌ی جوک به همون کلمه‌ی «ترک» توشه. دلخوری ترک‌ها از جای دیگه‌ای رقم خورده.
به نظرم بالا گرفتن اعتراضات در حدّ ادّعاهای همیشگیِ پان‌تورک‌ها، که مثل هر ادّعای متعصّبانه و مبتنی بر تمایلات شوینیستی دیگه‌ای، هیچ منطقی هم پشتش نیست، انتقاد از این برنامه‌ی تلویزیونی رو به موضع دفاعی روند؛ در واقع ترک‌ها و دیگرانی که متوجّه اثرات مخرّب برنامه‌های این چنینی هستن، از رفتار رادیکال‌های پان‌تورک ضربه خوردن.
به چیزی واضحه؛ از لحاظ فرهنگی، وضعیت درستی حاکم نیست توی ایران. من همه‌جوره طرفدار اینم که تحمّل شوخی آدم‌ها بالا بره، هر چیزی رو سریع «توهین» فرض نکنن، حتّی وقتی پای «مقدّسات» طرفه. با این وجود به نظرم دیدگاه فرهنگیِ شدیداً مبتذلی نسبت به قومیت‌هایی مثل ترک‌ها [یا آذری‌ها] و لُرها و غیره حاکم بوده. خودتون خوب می‌دونین جوک‌های ما با چه کلمه‌ای شروع میشه و خیلی وقتا ملّت به جای کلماتی مانند «احمق» رسماً میان میگن «ترک»[nb]معذرت می‌خوام بابت گفتن این چیزا؛ خوشایند نیست، ولی واقعیت داره.[/nb]. حالا شما بیا بگو شوخیه؛ بله منم می‌دونم شوخیه، امّا شوخی‌ایه که بهای سنگینی داره. بهاش اینه که به یه بخش بزرگ و پویا از جمعیت کشور، رسماً بر می‌خوره. بهاش اینه که کودکان، کودکانی که شوخی رو از جدّی تشخیص نمی‌دن، ناخودآگاه تحت تأثیر چنین رفتارهای فرهنگی، به راستی یاد می‌گیرن ترک‌ها رو پایین‌تر از خودشون ببینن، و کودکان ترک که شاید تحت چنین فضایی، از قومیت خودشون زده بشن و واقعاً این وسط حس کنن قوم برتری وجود داره و خودشون پستن. این جوّ ضدفرهنگی وجود داره، و در طول سالیان منجر به ایجاد حسّاسیت توی ترک‌ها شده؛ حسّاسیتی که توی موقعیت‌های مختلف مثل این داستان اخیر، محق باشن یا نه، خودش رو نشون میده. اصل داستان این برنامه نیست؛ اصل داستان اینه که من هنوز جوک‌هایی که می‌شنوم، با همون ساختاری هستن که گفتم، و حتّی یه بار یکی از دوستانم که ترک هست از کسی که جوک می‌گفت خواهش کرد اینطوری نگه، طرف ادّعا کرد که مزّه‌ی جوک به همون کلمه‌ی «ترک» توشه. دلخوری ترک‌ها از جای دیگه‌ای رقم خورده.
