من رو شاید نشه درست وگان حساب کرد. بیشتر سعی کردم مصرف گوشت پستانداران و پرنده هارو به شدت کاهش بدم اما متاسفانه هنوز برام سخته که لبنیات و غذاهای دریایی رو ترک کنم. اما اینکارم هیچ توجیه منطقی ای نداره و قابل دفاع نیست و باید درست بشه. البته از چرم و ابریشم هم استفاده نمیکنم. آرایشم که لازم نیس برا من!
ولی در کل از موضع نظری، وگانیسم رو خیلی موجه تر میدونم.
چنتا مسئله جالب تو این بحث هست:
1- انسان اشرف مخلوقات است و حق کامل برای هر گونه بهره برداری دلخواه از منابع را دارد، فارغ از آثار این کار بر دیگر موجودات
این حرف عریان ترین نوع گونه پرستیه که عمدتا توسط ادیان ابراهیمی تبلیغ شده. اینکه فقط انسان دارای شعور و اگاهی و احساس و...ست که توسط سازنده جهان، اشرف و سرپرست مخلوقات شده و بقیه گونه ها هم سیاه لشکرانی فاقد هر گونه احساس که در خدمت این نقش اصلی(انسان) هستن و برای اون خلق شدن.(البته همین حرف اگر هم درست باشه، کاملا از بی کفایتی خدا حکایت میکنه که نمیتونسته جهان رو بهتر بنا کنه بلکه نیازمند تبعیض و کشتار بوده!) البته افراد دیگه ای هم چنین عقایدی داشتن. مثلا دکارت چون هستی واقعی رو عقل و اگاهی میدونست(می اندیشم پس هستم) و در چندصد سال قبل زندگی میکرد که علم هنوز در جوانی خودش بود، فکر میکرد که حیوانات فاقد هرگونه اگاهین و اونهارو ماشین هایی متحرک میدونست که ازارشون هیچ عیبی نداشت. اخلاقیات گونه پرستانه در افراد زیاد دیگه ای هم وجود داشته مثل ارسطو، کانت و...
اما این توهمات با یک انقلاب علمی، نابود شدن: فرگشت! اینکه ما هم حیوانیم و با بقیه موجودات خویشانوندی داریم. نه اینکه موجوداتی کاملا مجزا باشیم که از بهشت هبوط شده باشن! در واقع نظریه فرگشت، از بهترین مثالهای تاثیر علم بر اخلاقه. چرا که نشون داد حیوانات دیگه هم، بسته به میزان فرگشت پیچیده ترشون، دارای آگاهی و حس رنج هستن و اگه به این دلیل، خودمون رو نسبت به انسانها دارای تکلیف اخلاقی میدونیم، هیچ دلیلی نداره که برای حیوانات هرچه نزدیک تر هم، اینطور نباشه. مخصوصا پستانداران و پرندگان.
بنابراین، نه ما و نه هیچ کس دیگه ای، اشرف و صاحب مخلوقات نیست. بقیه هم اگاهی و حس رنج و لذت دارن، و البته وجودشون هم کاملا مستقل از گونه متاخری مثل ماست. و البته خود این کلمه بهترین و اشرف هم کاملا نسبی و بی معنیه. اشرف در چی؟ سریعترین؟ بزرگترین؟ قوی ترین؟ کوچیک ترین؟ حتی اکه در آگاهی و احساس هم ما از بقیه جانداران پیچیده تر باشیم، این دلیل نمیشه که اوناهم یا ندارن یا خیلی توش ضعیفن. دیدن صحنه ذبح کافیه که بفهمیم اوناهم کاملا این رنج رو حس میکنن!
