مشاعره

[Reza43]

یک نقطه بیش فرق رحیم و رحیم نیست
از نقطه ای بترس که شیطانی ات کنند
فاضل نظری_

در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل
بربست مشاطه وار پیرایهٔ گل

از سایه به خورشید اگرت هست امان
خورشید رخی طلب کن و سایهٔ گل

حافظ

 

[dorincii]

در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل
بربست مشاطه وار پیرایهٔ گل

از سایه به خورشید اگرت هست امان
خورشید رخی طلب کن و سایهٔ گل

حافظ

لحظه ی دیدنت انگار که یک حادثه بود...
حیف چشمان تو این حادثه را دوست نداشت...
سیب را چیدم و در دلهره ی دستانم
سیب را دید!! ..
ولی دلهره را دوست نداشت..

 

[f.hn]

لحظه ی دیدنت انگار که یک حادثه بود...
حیف چشمان تو این حادثه را دوست نداشت...
سیب را چیدم و در دلهره ی دستانم
سیب را دید!! ..
ولی دلهره را دوست نداشت..

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست

مولوی

 

[Chandler.]

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست

مولوی

تو به من خندیدی
و نمیدانستی
من به چه دلهره از باغچه ی همسایه
سیب را دزدیدم.

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

من همان نامه‌ی نفرین شده بودم که مرا
بارها خط زد و تا کرد ولی نفرستاد

داس بر ساقه‌ی گندم زدی و بی خبری
آه یک مزرعه در پشت سرت راه افتاد

تو به من خندیدی
و نمیدانستی
من به چه دلهره از باغچه ی همسایه
سیب را دزدیدم.

 

[phoenix_s9]

دی کوزه‌گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار
و آن گل بزبان حال با او می‌گفت
من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار...

من همان نامه‌ی نفرین شده بودم که مرا
بارها خط زد و تا کرد ولی نفرستاد

داس بر ساقه‌ی گندم زدی و بی خبری
آه یک مزرعه در پشت سرت راه افتاد

 

[f.hn]

دی کوزه‌گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار
و آن گل بزبان حال با او می‌گفت
من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار...

روز ها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان، ای آنکه جز تو پاک نیست...

مولانا

 

[sana.sa]

روز ها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان، ای آنکه جز تو پاک نیست...

مولانا

تو را خواستمو به جای تو عشق نصیب من شد
کاش عشق را میخواستم شاید تو نصیب من میشدی

 

[phoenix_s9]

تو را خواستمو به جای تو عشق نصیب من شد
کاش عشق را میخواستم شاید تو نصیب من میشدی

یک روز ز بند عالم آزاد نیم
یک دمزدن از وجود خود شاد نیم
شاگردی روزگار کردم بسیار
در کار جهان هنوز استاد نیم...

 

[f.hn]

یک روز ز بند عالم آزاد نیم
یک دمزدن از وجود خود شاد نیم
شاگردی روزگار کردم بسیار
در کار جهان هنوز استاد نیم...

منو تو رود شدیم و جدا شدیم از هم
منو تو کوه شدیم و نمی رسیم به هم

بیا شویم چو خاکستری رها در باد
منو تو را برساند مگر نسیم به هم...

 

[phoenix_s9]

منو تو رود شدیم و جدا شدیم از هم
منو تو کوه شدیم و نمی رسیم به هم

بیا شویم چو خاکستری رها در باد
منو تو را برساند مگر نسیم به هم...

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم
من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم...

 

[dorincii]

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم
من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم...

من و عشق و دل دیوانه بساطی داريم...
عقل هی فلسفه می بافد و ما می خندیم

 

[phoenix_s9]

من و عشق و دل دیوانه بساطی داريم...
عقل هی فلسفه می بافد و ما می خندیم

ما لعبتگانیم و فلک لعبت‌باز
از روی حقیقتی نه از روی مجاز
یک‌چند درین بساط بازی کردیم
رفتیم به صندوق عدم یک‌ یک باز..
(خیام)

 

[dorincii]

ما لعبتگانیم و فلک لعبت‌باز
از روی حقیقتی نه از روی مجاز
یک‌چند درین بساط بازی کردیم
رفتیم به صندوق عدم یک‌ یک باز..
(خیام)

زندگی با تو برایم بوی ریحان می دهد...
بی تو اما بوی ریحان بوی زندان می دهد

 

[phoenix_s9]

زندگی با تو برایم بوی ریحان می دهد...
بی تو اما بوی ریحان بوی زندان می دهد

دلا این عالم فانی به یک ارزن نمی‌ارزد
به دنیا آمدن، بر زحمت رفتن نمی‌ارزد
اگر صد سال در دنیا، همه شهد و شکر نوشی
به آن یک ساعتِ تلخیِ جان کندن نمی‌ارزد...
(نمیدونم از کیه رو یه سنگ قبر خوندم )

 

[f.hn]

دلا این عالم فانی به یک ارزن نمی‌ارزد
به دنیا آمدن، بر زحمت رفتن نمی‌ارزد
اگر صد سال در دنیا، همه شهد و شکر نوشی
به آن یک ساعتِ تلخیِ جان کندن نمی‌ارزد...
(نمیدونم از کیه رو یه سنگ قبر خوندم )

دمی سرسبزی ما را به پای سرخوشی مگذار
درختی مثل من هر سال ناچار از شکوفایی‌ست

فاضل_نظری

 

[dorincii]

دمی سرسبزی ما را به پای سرخوشی مگذار
درختی مثل من هر سال ناچار از شکوفایی‌ست

فاضل_نظری

تو آن بت مغرور پیمبر شکنی، داغ ندیدی
وابسته به یک سنگ نبودی که بدانی چه کشیدم

 

[فاطیما]

تو آن بت مغرور پیمبر شکنی، داغ ندیدی
وابسته به یک سنگ نبودی که بدانی چه کشیدم

منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

 

[dorincii]

منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

نه کسی منتظر است...
نه کسی چشم به راه
نه خیال گذر از کوچه ما دارد ماه
بین دلدادگی و مرگ مگر فرقی هست؟
وقتی از عشق، سهمی نبری غیر از آه

 

[phoenix_s9]

نه کسی منتظر است...
نه کسی چشم به راه
نه خیال گذر از کوچه ما دارد ماه
بین دلدادگی و مرگ مگر فرقی هست؟
وقتی از عشق، سهمی نبری غیر از آه

هنگام کودکی
در انحنای سقف ایوان ها
درون شیشه های رنگی پنجره ها
میان لك های دیوارها
هر جا که چشمانم بیخودانه در پی چیزی ناشناس بود
شبیه این گل کاشی را دیدم
و هر بار رفتم بچینم
رویایم پرپر شد...