مشاعره

[.::MoJi::.]

مگذار از ابریشم من حلّه ببافند
در پیله‌ی من حسرت پروانه شدن بود
فاضل نظری

 

[amyrsajjad]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

[Sara.kh]

دل می‌رود ز دستم صاحبدلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

حافظ

 

[Sara.kh]

ترک خویش و ترک خویشان می‌کنیم
هر چه خویش ما کنون اغیار ماست!

مولانا

 

[amyrsajjad]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

 

[mohad_z]

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کنج خرابات مقام است

 

[SHAMIM.J]

تا تو مراد من دهي كشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسي، من به خدا رسيده ام

 

[amyrsajjad]

مرد را دردی اگر باشد خوش است
درد بی دردی علاجش آتش است

 

[ÄBČDE FGHÏ]

تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز

 

[amyrsajjad]

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

 

[SHAMIM.J]

تو را با غیر می بینم، صدایم در نمی آید
دلم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید

 

[*aysan*]

دل به دلداران سپردن کار هر دلدار نیست
من به تو جان می سپارم دل که قابلدار نیست

 

[fatemeh.sh]

دل به دلداران سپردن کار هر دلدار نیست
من به تو جان می سپارم دل که قابلدار نیست

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد
حافظ

 

[*aysan*]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

 

[amyrsajjad]

نی حریف هر که از یاری برید
پرده هایش پرده های ما درید

 

[*aysan*]

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
حافظ

 

[Vernal]

ای همه خوبی تو را پس تو که رایی که را
ای گل در باغ ما پس تو کجایی کجا
مولانا

 

[amyrsajjad]

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

 

[Vernal]

اینهمه رفتند و مای شوخ چشم
هیچ نگرفتیم از ایشان اعتبار
سعدی

 

[nfsi]

راه مرا اشاره شو من به کجا رسیده ام
هرچه دویده ام تورا خسته شدم ندیده ام