مشاعره

[Mehrka]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

 

[Mehrka]

دوباره آمدی ای سیل غم نمی دانم
دگر ز کلبه ی ویران من چه می خواهی؟/

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[Mehrka]

روزگار این سان که خواهد بی کس و تنها مرا
سایه هم ترسم نیاید دیگر از دنبال من
(شهریار)

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد

 

[SHAMIM.J]

دیرگاهی ست که افتاده ام از خویش به دور
شاید این عید به دیدار خودم هم بروم

 

[nfsi]

مرا مثال به چیزی که نیستم زده‌اند/خوشا به من؟ نه،خوشا بر منِ مثالیِ من

 

[amyrsajjad]

مرا مثال به چیزی که نیستم زده‌اند/خوشا به من؟ نه،خوشا بر منِ مثالیِ من

نی حدیث راه پر خون می کند
قصه های عشق مجنون می کند

 

[nfsi]

درد فراق من کشم ناله به نای چون رسد
آتش عشق من برم چنگ دوتا چرا بود

 

[amyrsajjad]

درد فراق من کشم ناله به نای چون رسد
آتش عشق من برم چنگ دوتا چرا بود

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[FRezaei]

درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر ما را نیست پایان الغیاث

 

[amyrsajjad]

درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر ما را نیست پایان الغیاث

ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

 

[.::MoJi::.]

یا دست بر این قلب پریشان شده بگذار
یا جمع کن آن موی پریشان شده‌ات را
سجاد رشیدی‌پور

 

[amyrsajjad]

یا دست بر این قلب پریشان شده بگذار
یا جمع کن آن موی پریشان شده‌ات را
سجاد رشیدی‌پور

آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان

حافظ

 

[.::MoJi::.]

ناله اگر که برکٖشم خانه خراب میشوی
خانه خراب گشته ام بس که سکوت کرده ام
صائب تبریزی

 

[panah]

مرا که طاقت این چند روز دنیا نیست
چگونه حوصله ی جاودانگی باشد؟

 

[shnava]

دلبرا یک بوسه دادی... اینقدر نازت ز چیست؟
گر پشیمان گشته ای بگذار در جایش نهم

 

[amyrsajjad]

دلبرا یک بوسه دادی... اینقدر نازت ز چیست؟
گر پشیمان گشته ای بگذار در جایش نهم

من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت
از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت
جامی و بتی و بربتی بر لب کشت
این هر سه مرا نقد و تو را نسیه بهشت

 

[shnava]

تا سر گیسوی تو شد سلسله دار عاشقان
بوی عبیر می دهد خاک و دیار عاشقان

 

[panah]

نگاری بد اندر شبستان اوی
ز گلبرگ رخ داشت وز مشک موی

 

[shnava]

یاد یاران یار را میمون بود
خاصه کان لیلی و این مجنون بود

 

[Vernal]

در خواب بدم مرا خردمندی گفت
کاز خواب کسی را گل شادی نشکفت
خیام