مشاعره

[ای فر]

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
حافظ

 

[Vernal]

دل‌بند هزار در مکنون
زنجیر بر هزار مجنون
نظامی

 

[shnava]

دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت
بشکست عهد وز غم ما هیچ غم نداشت

حافظ

 

[Sara.kh]

تا بداند که شب ما به چه سان می‌گذرد
غم عشقش ده و عشقش ده و بسیارش ده

مولانا

 

[Vernal]

هر چه صورت می وسیلت سازدش
زان وسیلت بحر دور اندازدش
مولانا

 

[Sara.kh]

شاد آمدی ای مه‌رو ای شادی جان شاد آ
تا بود چنین بودی تا باد چنین بادا

مولانا

 

[amyrsajjad]

آن شب که دلی بود به میخانه نشستیم
آن توبه ی صد ساله به پیمانه شکستیم
از آتش دوزخ نهراسیم که آن شب
ما توبه شکستیم ولی دل نشکستیم

 

[Sara.kh]

ماییم و شور مستی، مستی و بت پرستی
زین سان که ما شدستیم از ما دگر چه آید

مولانا

 

[amyrsajjad]

ماییم و شور مستی، مستی و بت پرستی
زین سان که ما شدستیم از ما دگر چه آید

مولانا

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

 

[.::MoJi::.]

در گذرگاه زمان ؛خيمه شب بازي دهر،
با همه تلخي و شيرينی خود مي گذرد
عشقها مي ميرند
رنگها رنگ دگر مي گيرند
و فقط خاطره هاست
كه چه شيرين و چه تلخ
دست ناخورده به جا مي مانند
مهدی اخوان ثالث

 

[Vernal]

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم
با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن
مولوی

 

[.::MoJi::.]

نه غریبه ام نه سرکرده
من عینا تکرار میشم بازم اگه زمان برگرده
بهرام

 

[Sara.kh]

هر جا روی تو با منی ای هر دو چشم و روشنی
خواهی سوی مستیم کش خواهی ببر سوی فنا

مولانا

 

[amyrsajjad]

هر جا روی تو با منی ای هر دو چشم و روشنی
خواهی سوی مستیم کش خواهی ببر سوی فنا

مولانا

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند
چون تو را نوح است کشتی بان‌ ز طوفان غم مخور

 

[Sara.kh]

رقصی کنید ای عارفان چرخی زنید ای منصفان
در دولت شاه جهان آن شاه جان افزای ما

مولانا

 

[Vernal]

آمدمت که بنگرم باز نظر به خود کنم
سیر نمی‌شود نظر بس که لطیف منظری
سعدی

 

[shnava]

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد ...

 

[panah]

در سینه دلم گم شده تهمت بکه بندم
در خانه ی دل جز تو کسی راه ندارد

 

[amyrsajjad]

در سینه دلم گم شده تهمت بکه بندم
در خانه ی دل جز تو کسی راه ندارد

دوش آمد بر سرم سودای عشق
وان کلام پاک و بی همتای عشق

 

[shnava]

قصر فردوس به پاداش عمل می بخشند
ما که رندیم و گدا دیر مغان ما را بس