مشاعره

[saba.hjm]

مغرور مشو که زندگی چند روز است
در زیر زمین شاه و گدا یک رقم است

تا تو ز من بریده ای، من ز جهان بریده ام
تا به کنار من بودی ، بود به جا قرار دل

 

[Kiamehr]

تا تو ز من بریده ای، من ز جهان بریده ام
تا به کنار من بودی ، بود به جا قرار دل

لب فرو بسته ام از ناله و فریاد ولی
دل ماتم زده در سینه ی من نوحه گر است

 

[fateme8985]

نعره زد عشق که خونین جگری پیدا شد
حسن لرزید که صاحب نظری پیدا شد

"اقبال لاهوری"

در لوح و قلم شاهد آثار کتاب است
سر منزل و مقصود گهربار کتاب است

 

[Kiamehr]

در لوح و قلم شاهد آثار کتاب است
سر منزل و مقصود گهربار کتاب است

تو تا دوری زمن جانا چنین بی جان همی گردم
چو در چرخم درآوردی به گردت زان همی گردم

 

[saba.hjm]

تو تا دوری زمن جانا چنین بی جان همی گردم
چو در چرخم درآوردی به گردت زان همی گردم

مرا امید بهبودی نماندست، ای خوش آن روزی
که می‌گفتم: علاج این دل بیمار می‌باید

بهائی بارها ورزید عشق، اما جنونش را
نمی‌بایست زنجیری، ولی این بار می‌باید

 

[Kiamehr]

مرا امید بهبودی نماندست، ای خوش آن روزی
که می‌گفتم: علاج این دل بیمار می‌باید

بهائی بارها ورزید عشق، اما جنونش را
نمی‌بایست زنجیری، ولی این بار می‌باید

دیدن روی تو آسان نیست آه
کاشکی من داغ هجران داشتم

آه از پاییز سرد ، ای کاش من
از تو باغی در بهاران داشتم

 

[saba.hjm]

دیدن روی تو آسان نیست آه
کاشکی من داغ هجران داشتم

آه از پاییز سرد ، ای کاش من
از تو باغی در بهاران داشتم

مینویسم نامه و روزی از اینجا میروم
با خیال او ولی تنهای تنها میروم

 

[متین.]

مینویسم نامه و روزی از اینجا میروم
با خیال او ولی تنهای تنها میروم

می روی و گریه می آید مرا
ساعتی بنشین که باران بگذرد

 

[saba.hjm]

می روی و گریه می آید مرا
ساعتی بنشین که باران بگذرد

در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
بر دیده می گذارمت اما ندارمت

می خواهم ای درخت بهشتی، درخت جان
در باغ دل بکارمت اما ندارمت

 

[متین.]

در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
بر دیده می گذارمت اما ندارمت

می خواهم ای درخت بهشتی، درخت جان
در باغ دل بکارمت اما ندارمت

تا بوده چشم عاشق در راه يار بوده
بي آنكه وعده باشد در انتظار بوده

 

[saba.hjm]

تا بوده چشم عاشق در راه يار بوده
بي آنكه وعده باشد در انتظار بوده

همچو عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

 

[متین.]

همچو عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

تا کی در انتظار گذاری به زاریم
باز آی بعد از اینهمه چشم انتظاریم

 

[saba.hjm]

تا کی در انتظار گذاری به زاریم
باز آی بعد از اینهمه چشم انتظاریم

من از غم تو هر روز دو صد بار بمیرم
تو از دل من هیچ خبردار نباشی

 

[Lament of silence]

من از غم تو هر روز دو صد بار بمیرم
تو از دل من هیچ خبردار نباشی

یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم
تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم

تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم

شهریار

 

[saba.hjm]

یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم
تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم

تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم

شهریار

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران وای به حال دگران

 

[Lament of silence]

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران وای به حال دگران

نگاه تو میان گچ و یاسمین
دسته‌گلی بی‌رنگ بود
از بذری که در خاک شد
در سینه‌ام حروف سخت عاجی را برای تو جستم
همیشه، همیشه، همیشه
باغ من، جنگ مرگ و زندگی‌
جسم تو، فنا شدنی
خون رگان تو، دهان من
دهان تاریک تو، مرگ من

فردریکو گارسیا لورکا

 

[saba.hjm]

نگاه تو میان گچ و یاسمین
دسته‌گلی بی‌رنگ بود
از بذری که در خاک شد
در سینه‌ام حروف سخت عاجی را برای تو جستم
همیشه، همیشه، همیشه
باغ من، جنگ مرگ و زندگی‌
جسم تو، فنا شدنی
خون رگان تو، دهان من
دهان تاریک تو، مرگ من

فردریکو گارسیا لورکا

نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

 

[متین.]

نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

اگر اهل دلي ديدي، سلام من رسان بر وي
كه كمتر يافتم هرجا فزون تر جستجو كردم

 

[Kiamehr]

اگر اهل دلي ديدي، سلام من رسان بر وي
كه كمتر يافتم هرجا فزون تر جستجو كردم

من سکوت خویش را گم کرده ام!
ای سکوت...ای مادر فریاد ها...

گم شدم در این هیاهو..
گم شدمتو کجایی تا بگیری داد من؟

گر سکوت خویش را میداشتم
زندگی پر بود از فریاد من...

 

[saba.hjm]

من سکوت خویش را گم کرده ام!
ای سکوت...ای مادر فریاد ها...

گم شدم در این هیاهو..
گم شدمتو کجایی تا بگیری داد من؟

گر سکوت خویش را میداشتم
زندگی پر بود از فریاد من...

نشود رام سر زلف دل آرامم دل
ای دل از کف ندهی دامن آرامیها