فلسفه اخلاق

[mohaq]

کارآمدی اخلاق:

وقتی یک اخلاق، کارآمد باشد، توان بازدارنگی آن نسبت به یک اخلاق ناکارآمد، بالاتر است.

برای مثال، یکی از مصادیق بی اخلاقی که خیلی مکاتب اخلاقی، مشترک است، فساد و سوء استفاده از قدرت و در نتیجه تضییع حق دیگران است.
اگر این فساد وجود داشته باشد، بسیاری از مردم، از حقوق خود محروم می شوند، برای مثال امکانات و منافع عمومی کم می شود و در اختیار تعداد اندکی از مردم که همان فاسدان باشند، قرار می گیرد. به عبارت دیگر، تبعیض و شکاف طبقاتی رخ می دهد.

خب، حالا بیاید طبق آمارها صحبت کنیم. وضعیت تبعیض و شکاف طبقاتی در ایران چگونه است؟ وضعیت رفاه مردم و امکانات عمومی نظیر خدمات بهداشتی، درمانی، آموزشی و ... چگونه است؟

طبق آمارهای سازمان ملل، در دوران بعد از انقلاب، وضعیت ایران سال به سال در حال بهبود بوده است و این تاثیر انقلاب اسلامی است.
به عبارت دیگر، با حاکم شدن اخلاق اسلامی، جمهوری اسلامی ایران، در حال یک رشد همه جانبه است.
و این درحالی است که طبق گزارشات سازمان ملل، آمریکا وبسیاری از کشورهای اروپایی، در حال سقوط هستند.
--------------------------------------------------------------

حالا اینکه هم ساختار حکومت به شدت دیکتاتوری و بده

برای بد بودن، باید آمار بدید، لطفا بدون سند صحبت نکنید.

بحث نوع حکومت هم جاش توی فلسفه سیاسته، نه اینجا.
اجمالا این رو بگم که حکومت ایران، برپایه ی مردم سالاری دینی هستش. ( که یک نوع دموکراسی محسوب میشه.)
تا حالا از تلویزیون، انتخابات رو ندیدی؟!

هم اینکه ایران از فاسد ترین کشورهاست

بدون سند حرف میزنید.
این چیزیه که شما دوست دارید باشه، امّا واقعیت چیز دیگریست.

که در حکومت ج.ا هم فاسد تر شده!)

این هم بدون سنده! لطفا برای ادعاهاتون، آمار بدید.

بخوبی گویای این امر هست که سرمداران این اسلامی ترین کشور(که خیلی از مسلمانان با این حرف مخالفن)، هیچ ابایی در ایجاد یک ساختار ناسالم و سوءاستفاده و فساد از قدرت بدست اومده ندارن!

این هم بدون سنده!

لطفا با سند صحبت کنید.

اجمالا مطالب رو با حملاتی از آقای سروش ختم میکنم:
(( اعترافات و سخنان بی سابقه عبدالکریم سروش از رهبران اپوزیسیون جمهوری اسلامی :
«بین شاه و خمینی، صددرصد خمینی را انتخاب می‌کنم
خمینی باسوادترین رهبر این کشور بوده تا کنون، از ایام حکومت هخامنشیان تا حالا
نه فقط در ایران، پادشاهان انگلیس و فرانسه را ببینید ادمهای با علم و باسوادی نبودند
در تاریخ ما آقای خمینی نمونه بی‌نظیر بود در مقام حکومت‌داری
بین شاه یا خمینی اصلا جای مقایسه نیست. چه نسبت خاک را با عالم پاک؟
این کسانی که الان مدعی رهبری خارج از کشور هستند تهی‌دست تهی‌مغز هستند
آخه شما یک چک خورده باشید بعد ادعای رهبری کنید.چه خبره؟
سخنرانی به مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب ، منلوپارک کالیفرنیا ، ۱۸بهمن۹۷
))
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwi0u9y6z-LgAhUyxoUKHdkRDgQQwqsBMAF6BAgCEAc&url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DJJYZqnIkRdI&usg=AOvVaw1_TDPtTIClu2z7Ty7idj7j

 

[Zetsubou Shinji]

بله، دائم دارید ادعاتون رو تکرار می کنید!

صحبت من، ناظر به مصادیق بود. مردم طبق اخلاق شما، به اشکالات زیادی در تعیین مصادیق برمی خورند. تغییر مکرر قوانین جزئی اخلاقی در آمریکا و کشورهای اروپایی، خودش شاهد این مدعاست.

وقتی یک اخلاق، نمی تونه با توجّه به شرایط عینی، مصادیق درست رو ارائه بده، یعنی ناتوان و ناکارآمده.

----------------------------------

به بیان دیگر:
من نمیگم ملاک شما غلطه، بلکه میگم ملاک شما، به شدّت ناکارآمده. اگر برای کارآمدی سندی دارید، لطفا ارائه کنید.

بحث به اندازه کافی شده و بنظرم تکراری و بیفایده ست. اعمال اخلاق بر مصادیق، مستلزم دانش از اون مصادیق هم هست که در واقع این دانشه که داره تغییرات عمده میکنه نه ملاک.

مردمسالاری دینی هم یکی دیگه از کلمات بی معنی اخیرا ساخته شدست. همین پسوند "دینی" یعنی انحصار دستورات دینی بر حکومت(و طبعا، امتیاز خیلی زیاد افراد دینی خاص و روحانیونش). دیدن یک صحنه انتخابات در تلویزیون هم نشانه دموکراسی نیست، این هم باز یکی دیگه از تغییر معنای کلمات توسط ج.ا !

و درباره فساد هم، میتونید درخشانی حکومت رو ببینید:
https://fa.wikipedia.org/wiki/فساد_در_ایران

https://www.transparency.org/cpi2018

البته شما مختارید که چشمتون رو روی همه حقایق ببندید و از این وحشت 40 ساله، حمایت کنید! ولی نمیتونید توقع داشته باشید دیگه حرفتون جدی گرفته بشه.
و البته گویا هنوز نمیدونید که مقایسه شاخص توسعه انسانی یک کشور در سال های مختلف، به دلیل میزان داده ها، تغییر تعداد کشورها و روش های محاسبه، کار درست و معنی داری نیست

 

[Bita2003]

والامن یکی اخلاق ندارم پس مزاحمتون نشم

 

[mohaq]

بحث به اندازه کافی شده و بنظرم تکراری و بیفایده ست. اعمال اخلاق بر مصادیق، مستلزم دانش از اون مصادیق هم هست که در واقع این دانشه که داره تغییرات عمده میکنه نه ملاک.

با یک مثال حل میشه. اسلام ملاک را کمال قرارداده است، امّا چون این ملاک، کلّی هست، بسیاری از مصادیق را نیز برای انسان ها مشخص کرده است و این باعث می شود که ملاک کلّی اسلام، بیهوده نشود و کمتر مورد سوء استفاده قرار گیرد.
(مورد سوء استفاده قرار میگیره، امّا کمتر.)
امّا ملاک شما، چون بسیار کلّی است، به راحتی مورد سوء استفاده قرار میگرد و اختلاف در آن خیلی زیاد است.

البته شما مختارید که چشمتون رو روی همه حقایق ببندید و از این وحشت 40 ساله، حمایت کنید! ولی نمیتونید توقع داشته باشید دیگه حرفتون جدی گرفته بشه.
و البته گویا هنوز نمیدونید که مقایسه شاخص توسعه انسانی یک کشور در سال های مختلف، به دلیل میزان داده ها، تغییر تعداد کشورها و روش های محاسبه، کار درست و معنی داری نیست

همون طور که قبلا گفتم، من نمیگم ایران بهشت است و خودمم به وضع موجود انتقاد دارم، امّا جهنّمی که شما میگید رو هم قبول ندارم. دلایل :
1- ویکی پیدیا منبع نامعتبری هستش. (با این حال به خودم زحمت دادم و بررسی کردم.)
2. منابع موجود در صفحه ویکی پدیا هم ( تا اونجایی که من دیدم) همگی به غیر از یکی غیرآماری هستند، یعنی فقط صحبت های افراد رو ذکر کرده که غالبا مخالف نظام هستند و ارزش نداره.
3. اون سایت آماری هم که ذکر شده، فقط رتبه ی چهارسال ایران رو توش قرار داده،که در مجموع، ایران بهبود داشته. (بقیه‌ش رو پیدا نکردم، اگر پیدا کردید، ارائه کنید.)
4. اکثر کسانی که در صفحه ی ویکی پدیا، از اون ها نقل قول شده بود، نقدشون به اسلام نبود، بلکه سیستم بازار آزاد و اقتصاد لیبرالیستی و ... بود که همگی از غرب وارد شده اند، در حقیقت، بسیاری از منتقدانی که به آنها استناد کرده‌اید، مشکل را در رفتارهای غربی ایران دیده‌اند نه اسلام! در حقیقت اونا مؤید من هستند نه شما!
5. آمارهای ارائه شده، تنها اقتصادی بود نه همه جانبه، پس نمی تونه یک کارنامه ی کامل از جمهوری اسلامی ارائه بده.


6- از همه مهم‌تر، ایران تحریم است و برای دور زدن تحریم ها، مجبور است که بسیاری از آمارهای اقتصادی خود را پنهان کند، مثلا آمارهای مربوط به سپاه ، حزب الله، غزّه و ... . همه ی اینها به عنوان فساد و پولشویی ثبت میشه. به عبارت دیگر، سازمان های جهانی، چیزهایی رو به عنوان فساد ثبت می کنند که اصلا فساد نیست و از این جهت هم آمار شما اعتبار نداره.
----------------------------

در ضمن، لطفا سعی کنید با منطق و مؤدبانه صحبت کنید و از توهین بپرهیزید.

--------------------------

والامن یکی اخلاق ندارم پس مزاحمتون نشم

هرکسی اخلاق داره. امّا اخلاق خاصّ خودش.
همون چیزی که در دوراهی های زندگی تون، به شما میگه که کدوم طرف برید، اون اخلاقه.

 

[mohaq]

یکی از دوستان که بحث رو دنبال می کنند، به صورت خصوصی پیام دادند:

باید جواب بدن که شاخص های اون سازمان برای سنجش میزان فساد چی بودن؟
به چه اطلاعاتی دسترسی داشتن که اون آمار رو ارائه دادن؟ و این اطلاعات رو از کجا به دست آوردن؟ این خیلی مهمه.
حرفم اینه که چه جوری میزان فساد رو سنجیدن؟ برای منی که اون سایت رو قبول ندارم ایشون باید این مسائل رو روشن کنن.

 

[Zetsubou Shinji]

با یک مثال حل میشه. اسلام ملاک را کمال قرارداده است، امّا چون این ملاک، کلّی هست، بسیاری از مصادیق را نیز برای انسان ها مشخص کرده است و این باعث می شود که ملاک کلّی اسلام، بیهوده نشود و کمتر مورد سوء استفاده قرار گیرد.
(مورد سوء استفاده قرار میگیره، امّا کمتر.)
امّا ملاک شما، چون بسیار کلّی است، به راحتی مورد سوء استفاده قرار میگرد و اختلاف در آن خیلی زیاد است.

1- سواستفاده یعنی با مبهم کردن معنای یک واژه یا ملاک، ازش برای توجیه بی اخلاقی استفاده کنیم. در تمام مثال هایی که اوردید، این حالت مشاهده نمیشه، بلکه سواستفاده داره از عباراتی مثل "انسان های برتر"، "حق الهی" و...(بطور خاص در داعش) استفاده میشه، که اینها نه در معیار من بود، و نه اصلا عباراتی صادق و حتی معنی دار میدونم!

2- کمال خودش از مبهم ترین و پر سوءاستفاده ترین ملاک هاست!
اکثر دیکتاتوری ها، اعمال و ایدئولوژی خودشون رو با همین واژه(به همراه فضیلت) توجیه کردن و میکنن.
ضمن اینکه از مهمترین ایرادات به کمال به مثابه میار اخلاق هم، دقیقا همین مبهم بودن و سلیقه ای بودنشه.

همون طور که قبلا گفتم، من نمیگم ایران بهشت است و خودمم به وضع موجود انتقاد دارم، امّا جهنّمی که شما میگید رو هم قبول ندارم. دلایل :
1- ویکی پیدیا منبع نامعتبری هستش. (با این حال به خودم زحمت دادم و بررسی کردم.)
2. منابع موجود در صفحه ویکی پدیا هم ( تا اونجایی که من دیدم) همگی به غیر از یکی غیرآماری هستند، یعنی فقط صحبت های افراد رو ذکر کرده که غالبا مخالف نظام هستند و ارزش نداره.
3. اون سایت آماری هم که ذکر شده، فقط رتبه ی چهارسال ایران رو توش قرار داده،که در مجموع، ایران بهبود داشته. (بقیه‌ش رو پیدا نکردم، اگر پیدا کردید، ارائه کنید.)
4. اکثر کسانی که در صفحه ی ویکی پدیا، از اون ها نقل قول شده بود، نقدشون به اسلام نبود، بلکه سیستم بازار آزاد و اقتصاد لیبرالیستی و ... بود که همگی از غرب وارد شده اند، در حقیقت، بسیاری از منتقدانی که به آنها استناد کرده‌اید، مشکل را در رفتارهای غربی ایران دیده‌اند نه اسلام! در حقیقت اونا مؤید من هستند نه شما!
5. آمارهای ارائه شده، تنها اقتصادی بود نه همه جانبه، پس نمی تونه یک کارنامه ی کامل از جمهوری اسلامی ارائه بده.


6- از همه مهم‌تر، ایران تحریم است و برای دور زدن تحریم ها، مجبور است که بسیاری از آمارهای اقتصادی خود را پنهان کند، مثلا آمارهای مربوط به سپاه ، حزب الله، غزّه و ... . همه ی اینها به عنوان فساد و پولشویی ثبت میشه. به عبارت دیگر، سازمان های جهانی، چیزهایی رو به عنوان فساد ثبت می کنند که اصلا فساد نیست و از این جهت هم آمار شما اعتبار نداره.

1- مقایسه شاخصهای یک کشور در زمان های مختلف، چندان کار دقیقی نیست. چرا که میزان کشورهای شرکت کننده، اطلاعاتی که بدست میاد و همچنین وارد کردن یا نکردن برخی پارامترها در تعیین شاخص، در زمانها میتونن مختلف باشن.
2- به فرض موجه بودن مقایسه، بهبود اندک پاسخ خوبی نیست. از اسلامی ترین کشور دنیا، انتظار سوءاستفاده نکردن از قدرت خیلی کمتری انتظار نمیره. این نشان از ضمانت بی کفایت.
3- خیلی راحته که همه آمارهارو منکر بشیم و فقط اونایی ک به نفعمونه، با تفسری غلط، انتخاب کنیم!
4- کسانی که معتقد به نئولیبرالیستی بودن اقتصاد ایران هستن، هرگز منظورشون یکی انگاشتنش با لیبرالیسم غربی نیست. گرچه من با اقتصاد سرمایه داری مخالفم، اما صرف "نامیدن" سرمایه داری، به معنای یکی انگاشتن همه اشکال سرمایه داری نیست. خصوصی سازی در ایران، داره زیر سایه مافیا و نزدیکان دولتی انجام میشه. یعنی علاوه بر اینکه با خصوصی سازی، از مسئولیت و کارکرد همگانی و اجتماعی رفع تکلیف میشه، به آقازاده ها و ژن خوب ها و مافیای دولتی تعلق میگیره. در واقع "خصوصی" چندان واژه دقیقی براش نیست(اونطوری که برای غرب به کار میره) بلکه عبارت "خصولتی" خیلی گویاتره(غیر اجتماعی، اما متعلق به مافیای دولتی). این هم نمونه ای دیگه از ساختار فاسد. زمانی که اقتدار اقتصادی(نئولیبرالیسم) و سیاسی(توتالیتاریسم) باهم ترکیب میشن. ضمن اینکه اکثر کسانی که تئوری نئولیبرالیستی بودن اقتصاد ایران رو مطرح میکنن، جناح چپ هستن و اصلا اعتقادی به معناداری ترکیب کذایی اقتصاد اسلامی ندارن!(در بهترین حالت، همون سرمایه داری با کمی ملاحظات دینی)
البته طبیعتا اقتصاددان های لیبرال مثل موسی غنی نژاد، نظر عکس دارن و میگن قضیه درباره شباهت و نزدیکی اقتصاد ایران به سوسیالیسمه(که با این مخالفم) و همچنان اقتصاد اسلامی براشون بی معنیه

5- هدف بررسی کامل کارنامه ننگین ج.ا نیست، بلکه نشون دادن اینه که معیارهای اخلاقی شما(که ایران رو نزدیکترین کشور به اونها میدونید) اینقدر ناکارآمد هستن و کسی که قدرت داره، اینقدر راحت سوءاستفاده میکنه.

یکی از دوستان که بحث رو دنبال می کنند، به صورت خصوصی پیام دادند:

باید جواب بدن که شاخص های اون سازمان برای سنجش میزان فساد چی بودن؟
به چه اطلاعاتی دسترسی داشتن که اون آمار رو ارائه دادن؟ و این اطلاعات رو از کجا به دست آوردن؟ این خیلی مهمه.
حرفم اینه که چه جوری میزان فساد رو سنجیدن؟ برای منی که اون سایت رو قبول ندارم ایشون باید این مسائل رو روشن کنن.

شاخص تجارت بین المللی(میزان پرونده های معاملات مشکوک در کشور)-شاخص راهنمای ریسک بین الملل-شاخص گزارش رقابت جهانی و...
http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1126568

 

[mohaq]

۱. اسلام برای کاهش سوءاستفاده، احکام اخلاقی جزئی مشخص کرده.

۲. هرکسی میتونه ملاک شما رو طبق اعتقادش تفسیر کنه، چون شما مبنای هستی شناختی نداری.


۳. حرف شما نسبت به شاخص ها و پارامترها رو قبول ندارم. چون سازمان ها معتبر مثل سازمان ملل، شاخص هاشون رو بلند مدت در نظر میگیرن، مثلا سی ساله، حتی در مسائل داخلی هم شاخص ها رو تا پنج الی ده سال تغییر نمیدن.

برفرض که حرف شما هم درست باشه، آمارها بیخود میشن، چون نمیشه کارنامه ی یک حکومت رو بررسی کرد.


۴. کسی منکر فساد نیست. در ایران فساد هست اما دوتا سوال: این فساد کم شده یا زیاد ؟
منشأ فساد چیه؟
اتفاقا اکثر فسادهای مملکت، در دوره ی آدم های غرب زده ای مثل رفسنجانی، خاتمی و روحانی اتفاق افتاده.
از احمدی نژاد دفاع نمیکنم ولی کمتر بوده.

۵. همچنین شاخص های آماری شما دلالتی بر فساد اخلاقی نداره. چون ایران برای دور زدن تحریم ها ، مجبوره که اکثر معاملات بین المللی خودش رو پنهانی انجام بده و این از نظر خارجی ها یعنی معامله ی مشکوک و ریسک دار و ... .
اگر از خود مسئولان آماری دارید بفرمایید.


به عبارت دیگر ، دلالتی بین آمار شما و اخلاق وجود ندارد‌.

 

[Zetsubou Shinji]

۱. اسلام برای کاهش سوءاستفاده، احکام اخلاقی جزئی مشخص کرده.

کسی نمیگه مشخص نکرده. مسئله اینه که ضمانت شما اینقدر بی ثمره. طوری که خیلی بیشتر از کشورهای کفار(!)، دچار فساد و سوءاستفاده از قدرت میشه.

۲. هرکسی میتونه ملاک شما رو طبق اعتقادش تفسیر کنه، چون شما مبنای هستی شناختی نداری.

همچنان مثالی در اینباره دیده نمیشه(صرفا تفاوت در بررسی شرایط و داشتن نوعی "دانش توصیفی"، درست یا غلط، هست که مشخص کردن این موضوع به عهد علم و فلسفه و...ست نه چیزی صرفا هنجارین مثلاخلاق) و برعکس، برای خودتون صادقه(سوءاستفاده و تفاسیر مختلف واژه "کمال" و توجیه اعمال دیکتاتورها).
ضمن اینکه در همه مثال های شما یک خلط مبحث اساسی هم وجود داشت.
مباحث فلسفه اخلاق، سه شاخه بزرگ دارن:
1- فرااخلاق(منشاء احکام اخلاقی، که برای من همون کارکرد فرگشتی اخلاق بود) --تاحد زیادی توصیفی
2- اخلاق هنجارین(ملاک اخلاق و اینکه چه چیزی خوبه یا بد)--عمدتا هنجارین
3- اخلاق کاربردی(بحث درباره موارد معروف و بحث برانگیز مثل سقط جنین، حقوق حیوانات و....)--بخش های توصیفی و هنجارین رو باهم داره
انتقادات و مثال های شما نه مربوط به اخلاق هنجارین، بلکه کاربردیه. که ما در کاربردی، صرفا با ملاک سروکار نداریم بلکه باید شرایط رو ارزیابی کنیم تا چگونگی اعمال ملاک رو بفهمیم. واضحه که اینکار مستلزم دانش توصیفی هم هست و وظیفه صرف ملاک اخلاقی نیست.

۳. حرف شما نسبت به شاخص ها و پارامترها رو قبول ندارم. چون سازمان ها معتبر مثل سازمان ملل، شاخص هاشون رو بلند مدت در نظر میگیرن، مثلا سی ساله، حتی در مسائل داخلی هم شاخص ها رو تا پنج الی ده سال تغییر نمیدن.

برفرض که حرف شما هم درست باشه، آمارها بیخود میشن، چون نمیشه کارنامه ی یک حکومت رو بررسی کرد.

اینکه شما قبول داشته باشید یا خیر هیچ تغییری تو واقعیت ایجاد نمیکنه. مثلا شاخص راهنمای ریسک بین الملل از سال 1982 برای فساد به وجود اومد و قبلش فقط تجارت بین الملل بود.
ضمن اینکه فقط پارامترهائم نیستن. دسترسی به اطلاعات و کشورهای شرکت کننده هم همینطور

۴. کسی منکر فساد نیست. در ایران فساد هست اما دوتا سوال: این فساد کم شده یا زیاد ؟
منشأ فساد چیه؟
اتفاقا اکثر فسادهای مملکت، در دوره ی آدم های غرب زده ای مثل رفسنجانی، خاتمی و روحانی اتفاق افتاده.
از احمدی نژاد دفاع نمیکنم ولی کمتر بوده.

گرچه سوالات مهمی هستن، اما ربطی به بحث ندارن. تنها نکته مهم اینه که چرا اخلاق شما اینقدر در کنترل فساد ناکارآمده!(در حالی که عمده ادعای معتقدان بهشت و جهنم اینه که افرادی با پایه های مادی و قدرت زیاد رو هم رام میکنن، که میبینیم نکردن).
ربط دادن همه چیز به چیز موهومی مثل غربگرایی و صلب مسئولیت هم فایده نداره، چرا که اولا تفاوت بزرگ نئولیبرالیسم در ایران و غرب رو گفتم(که البته هردو بد هستن، اما برای ایران قوز بالا قوزه!) و هم اینکه در اینصورت تابحال خودِ غرب باید آمارهاش خیلی بدتر از ایران میبود!

۵. همچنین شاخص های آماری شما دلالتی بر فساد اخلاقی نداره. چون ایران برای دور زدن تحریم ها ، مجبوره که اکثر معاملات بین المللی خودش رو پنهانی انجام بده و این از نظر خارجی ها یعنی معامله ی مشکوک و ریسک دار و ... .
اگر از خود مسئولان آماری دارید بفرمایید.

منظور فساد اداریه که یک بی اخلاقی و سوءاستفاده از قدرته. اگه اینو قبول ندارید که من دیگه حرفی ندارم!
این بهانه ها که مجبورن آمار رو دستکاری کنن و...رو میشه برای همه شاخص ها تعمیم داد و بی اعتبار کرد.

 

[Bita2003]

با یک مثال حل میشه. اسلام ملاک را کمال قرارداده است، امّا چون این ملاک، کلّی هست، بسیاری از مصادیق را نیز برای انسان ها مشخص کرده است و این باعث می شود که ملاک کلّی اسلام، بیهوده نشود و کمتر مورد سوء استفاده قرار گیرد.
(مورد سوء استفاده قرار میگیره، امّا کمتر.)
امّا ملاک شما، چون بسیار کلّی است، به راحتی مورد سوء استفاده قرار میگرد و اختلاف در آن خیلی زیاد است.


همون طور که قبلا گفتم، من نمیگم ایران بهشت است و خودمم به وضع موجود انتقاد دارم، امّا جهنّمی که شما میگید رو هم قبول ندارم. دلایل :
1- ویکی پیدیا منبع نامعتبری هستش. (با این حال به خودم زحمت دادم و بررسی کردم.)
2. منابع موجود در صفحه ویکی پدیا هم ( تا اونجایی که من دیدم) همگی به غیر از یکی غیرآماری هستند، یعنی فقط صحبت های افراد رو ذکر کرده که غالبا مخالف نظام هستند و ارزش نداره.
3. اون سایت آماری هم که ذکر شده، فقط رتبه ی چهارسال ایران رو توش قرار داده،که در مجموع، ایران بهبود داشته. (بقیه‌ش رو پیدا نکردم، اگر پیدا کردید، ارائه کنید.)
4. اکثر کسانی که در صفحه ی ویکی پدیا، از اون ها نقل قول شده بود، نقدشون به اسلام نبود، بلکه سیستم بازار آزاد و اقتصاد لیبرالیستی و ... بود که همگی از غرب وارد شده اند، در حقیقت، بسیاری از منتقدانی که به آنها استناد کرده‌اید، مشکل را در رفتارهای غربی ایران دیده‌اند نه اسلام! در حقیقت اونا مؤید من هستند نه شما!
5. آمارهای ارائه شده، تنها اقتصادی بود نه همه جانبه، پس نمی تونه یک کارنامه ی کامل از جمهوری اسلامی ارائه بده.


6- از همه مهم‌تر، ایران تحریم است و برای دور زدن تحریم ها، مجبور است که بسیاری از آمارهای اقتصادی خود را پنهان کند، مثلا آمارهای مربوط به سپاه ، حزب الله، غزّه و ... . همه ی اینها به عنوان فساد و پولشویی ثبت میشه. به عبارت دیگر، سازمان های جهانی، چیزهایی رو به عنوان فساد ثبت می کنند که اصلا فساد نیست و از این جهت هم آمار شما اعتبار نداره.
----------------------------

در ضمن، لطفا سعی کنید با منطق و مؤدبانه صحبت کنید و از توهین بپرهیزید.

--------------------------



هرکسی اخلاق داره. امّا اخلاق خاصّ خودش.
همون چیزی که در دوراهی های زندگی تون، به شما میگه که کدوم طرف برید، اون اخلاقه.

رفیق خوبم منظورم اخلاق خوبه
که ازنظرخودم اخلاقام خوبه والبته ازنظرخدام
ازنظررفقام ولی اخلاقم خوب نیست
که من بخاطرهیچ بنی بشری قیداخلاقامونمیزنم

 

[mohaq]

جواب کلّی:

آمار باید بر مدعای افراد، دلالت داشته باشد.
برای مثال، شما چندتا ادعا کردی:
1. اخلاق اسلامی ناکارآمد است، چون وضعیت فساد در جمهوری اسلامی نسبت به قبل از انقلاب، بدتر شده است.

برای اثبات این ادعا، شما باید آمارهای قبل و بعد از انقلاب رو بیارید و باهم مقایسه کنید. که چنین کاری نکردید.

2. اخلاق اسلامی ناکارآمد است، چون وضعیت فساد در جمهوری اسلامی، نسبت به کشورهای غیراسلامی مانند کشورهایی اروپایی، بدتر است.

برای این هم باید یک آمار بلند مدّت بیارید. جهموری اسلامی، تازه 40 ساله شده، برای اینکه ببینیم آیا موفق بوده یا نه، باید ببینیم در این 40 سال چه کرده؟ باید دستاوردهای چهل ساله ی ایران رو با کشورهایی که نزدیک صدساله که هیچ جنگ و انقلاب و کودتایی نداشتن مقایسه کنید.
که چنین کاری نکردید.

---------------------------------------------------------------------------
همچنین اینکه کسی اصل مشکلات رو انکار نمیکنه!
منم اصل فساد رو قبول دارم.
امّا در تحلیل این فساد با هم اختلاف داریم.
---------------------------------------------------------------------------

تنها نکته مهم اینه که چرا اخلاق شما اینقدر در کنترل فساد ناکارآمده!

کارآمدی حکومت زمانی معنا پیدا میکنه که به هدف خودش نرسه و از اون دور بشه.
شما آمار 30 یا 40 ساله نیاوردی که دلالت بر دور شدن از هدف داشته باشه.


ضمن اینکه من یک آمار معتبر بین المللی از سازمان ملل آوردم و خلاف حرف شما رو اثبات کردم.

نکته1: هراشکال روشی به آمار سازمان ملل وارد کنید، اون اشکال، به آمارهای سازمان های دیگه هم وارده.
نکته2: مزیّت اوّل آمار سازمان ملل، نسبت به آمارشما، اینه ک حداقل مشکل مفهومی نداره. برای مثال: پارامترهای آمارشما، دور زدن تحریم ها رو فساد حساب میکنه، درحالی ایران مجبوره این کاره بکنه و اصلا هم خلاف اخلاق نیست.
مزیّت دوم هم اینه که آمار سازمان ملل، جامع هستش، یعنی تمام عرصه‌های آموزشی، بهداشتی، اقتصادی، رفاه و ... رو شامل میشه، امّا آمار شما، تنها به بعد اقتصاد بین الملل مربوط میشه.

اونا به هیچ وجه از معاملات اقتصادی درون ایران خبر ندارند. ( حداقل خبر دقیق ندارند.) تا بخوان راجع به فساد نظر بدهند.
یعنی آمار شما، به هیچ وجه، دلالت بر فساد داخلی نداره.

برای همینه که دنبال تصویب و اجرایی شدن برنامه مبارزه با پولشویی در ایران هستند. میخوان از این طریق، به معاملات داخلی ایران دست پیدا کنند. (اسم دقیقش رو یادم نیست. همون FATF )

 

[mohaq]

همچنان مثالی در اینباره دیده نمیشه(صرفا تفاوت در بررسی شرایط و داشتن نوعی "دانش توصیفی"، درست یا غلط، هست که مشخص کردن این موضوع به عهد علم و فلسفه و...ست نه چیزی صرفا هنجارین مثلاخلاق) و برعکس، برای خودتون صادقه(سوءاستفاده و تفاسیر مختلف واژه "کمال" و توجیه اعمال دیکتاتورها).

طبق این حرف، هر علم و فلسفه ای ، مصادیق خاصّی رو تایید میکنه.
چون فلسفه و علم مشترکی وجود نداره، هرکسی میره دنبال مصادیق خودش، و ملاک های کلّی شما رو طبق فلسفه و علم خودش تفسیر میکنه.
(حتّی تو خود غرب هم راجع به علم و فلسفه دیدگاه واحدی وجود نداره. چه برسه به کل جهان!)

 

[ÄBČDE FGHÏ]

اتفاقا اکثر فسادهای مملکت، در دوره ی آدم های غرب زده ای مثل رفسنجانی، خاتمی و روحانی اتفاق افتاده.
از احمدی نژاد دفاع نمیکنم ولی کمتر بوده.

این سه نفر روحانی دین اسلام هستن، این مثال شما که میگین بی اخلاقی ها در دوران این ها بیشتر شده مثالی از ناکارآمدی دین در تضمین اخلاقه
در واقع شما می گین این افراد اسلام واقعی ندارن و لیبرالن که اینطور شدن ، خوب وقتی روحانی اسلامی تضمینی برای عمل به اخلاق نداره و می تونه بی اخلاقی کنه ، اون وقت چه فرقی بین اخلاق دینی که مکرر از عملکرد بهترش صحبت می کنین با اخلاق غیر دینی هست ؟؟
من قبول دارم در تمامی اخلاق های غیر دینی هیچ مرجع مشخصی برای صحت عمل و یا تضمین عمل نیست ولی از نظر من مهم ترین تضمین برای عمل اخلاقی نه از دین میاد نه از غیر دین بلکه به خود فرد ربط داره ، کسی که بی دین باشه ،همین که تصمیم بگیره اخلاقی عمل کنه ،از یه مسلمونی که توجه چندانی به این مسئله نداره بهتره و بالعکس
فساد کشور ما مقصرش هر کی می خواد باشه ، نه به خاطر اسلامه و نه به خاطر لیبرالیسم ، البته شاید اگه مسلمون نبودیم کمتر به افراد اعتماد می کردیم و سیستم های نظارتی بهتری داشتیم که فساد صورت نگیره

 

[Zetsubou Shinji]

طبق این حرف، هر علم و فلسفه ای ، مصادیق خاصّی رو تایید میکنه.
چون فلسفه و علم مشترکی وجود نداره، هرکسی میره دنبال مصادیق خودش، و ملاک های کلّی شما رو طبق فلسفه و علم خودش تفسیر میکنه.
(حتّی تو خود غرب هم راجع به علم و فلسفه دیدگاه واحدی وجود نداره. چه برسه به کل جهان!)

برای این دانش، خیلی بیشتر از فلسفه، به علم نیاز هست. که تحقیقاتش تجربی و واضحن.
برای حیوانات، به چیز مبهی مثل داشتن یا نداشتن روح متوسل نمیشم، به پژوهش علمی درباره تکامل یافتگی اعصاب و همچنین تجربه عادی و واضح تلاش و تقلای حیوانات نگاه میکنم.
و البته این هیچ مشکلی برای اخلاق بطور خاص نیست. پژوهش در این موارد، ربطی به خود اخلاق هنجارین(ملاک) نداره بلکه در حوزه اخلاق کاربردیه که در اونجا، ما از ابزارهای توصیفی(علم و فلسفه و...) هم استفاده زیادی میکنیم. واضحه که بحث درباره این توصیفات و برتری اونها به همدیگه، مسئله ای بخودی خود اخلاقی نیست. اینها شرط اعمال ملاک رو در شرایط مختلف واقعی، مشخص میکنن، نه خود ملاک. بنابراین، کلا دو بحث جدا هستن و شما همچنان دارید یه کاسه شون میکنید.

جواب کلّی:

آمار باید بر مدعای افراد، دلالت داشته باشد.
برای مثال، شما چندتا ادعا کردی:
1. اخلاق اسلامی ناکارآمد است، چون وضعیت فساد در جمهوری اسلامی نسبت به قبل از انقلاب، بدتر شده است.

برای اثبات این ادعا، شما باید آمارهای قبل و بعد از انقلاب رو بیارید و باهم مقایسه کنید. که چنین کاری نکردید.

2. اخلاق اسلامی ناکارآمد است، چون وضعیت فساد در جمهوری اسلامی، نسبت به کشورهای غیراسلامی مانند کشورهایی اروپایی، بدتر است.

برای این هم باید یک آمار بلند مدّت بیارید. جهموری اسلامی، تازه 40 ساله شده، برای اینکه ببینیم آیا موفق بوده یا نه، باید ببینیم در این 40 سال چه کرده؟ باید دستاوردهای چهل ساله ی ایران رو با کشورهایی که نزدیک صدساله که هیچ جنگ و انقلاب و کودتایی نداشتن مقایسه کنید.
که چنین کاری نکردید.

کارآمدی حکومت زمانی معنا پیدا میکنه که به هدف خودش نرسه و از اون دور بشه.
شما آمار 30 یا 40 ساله نیاوردی که دلالت بر دور شدن از هدف داشته باشه.


ضمن اینکه من یک آمار معتبر بین المللی از سازمان ملل آوردم و خلاف حرف شما رو اثبات کردم.

نکته1: هراشکال روشی به آمار سازمان ملل وارد کنید، اون اشکال، به آمارهای سازمان های دیگه هم وارده.
نکته2: مزیّت اوّل آمار سازمان ملل، نسبت به آمارشما، اینه ک حداقل مشکل مفهومی نداره. برای مثال: پارامترهای آمارشما، دور زدن تحریم ها رو فساد حساب میکنه، درحالی ایران مجبوره این کاره بکنه و اصلا هم خلاف اخلاق نیست.
مزیّت دوم هم اینه که آمار سازمان ملل، جامع هستش، یعنی تمام عرصه‌های آموزشی، بهداشتی، اقتصادی، رفاه و ... رو شامل میشه، امّا آمار شما، تنها به بعد اقتصاد بین الملل مربوط میشه.

اونا به هیچ وجه از معاملات اقتصادی درون ایران خبر ندارند. ( حداقل خبر دقیق ندارند.) تا بخوان راجع به فساد نظر بدهند.
یعنی آمار شما، به هیچ وجه، دلالت بر فساد داخلی نداره.

برای همینه که دنبال تصویب و اجرایی شدن برنامه مبارزه با پولشویی در ایران هستند. میخوان از این طریق، به معاملات داخلی ایران دست پیدا کنند. (اسم دقیقش رو یادم نیست. همون FATF )
. همون FATF )

همواره توجیهات و بهانه های الکی وجود دارن! من دیگه نمیدونم وقتی این اسلامی ترین کشور، حالا طی هرچند سالی که میخواد حکومت کنه،مسئولینش که اکثرا هم باید دیندار باشن و خیلیاشونم آخوندن، اینقدر در زمینه فساد ناموفقه و جزء فاسدترین کشورهاست، دیگه چه جای توجیهی میمونه!
اینکه تلاش داریدفساد اقتصادی و اداری رو بی ارزش جلوه بدید با "فقط اقتصادی" هم از نکات عجیبه. شبیه اون توجیه گرانی که میگن وضعیت ایران از افغانستان و عراق بهتره، پس ج.ا خوبه! فساد اقتادی، خودش نشان دهنده فساد اخلاقی مسئولان و ناکارآمدی بزرگ مبانی اخلاقی دینی شما در تضمین عملکرد اخلاقیه.
تمامی این آمارها، از جمله پارامترهای مربوط به شاخص جهانی، یا از آمارهای رسمی و دولتی میاد(به همراه گزارش پرونده ها)، یا نظرسنجی از افرادی که در یک زمینه فعالیت دارن(مثلا نظرخواهی از صاحبان شرکت ها درباره اینکه چقدر رقابت در بازار ایران وجود داره، که این هم یکی دیگه از پارامترهای مشخص کننده فساده)، چه فساد چه شاخص توسعه انسانی. شما با گفتن اینکه آمار کامل معاملات(در نتیجه دخل و خرج های) ج.ا به دلیل دور زدن تحریم ها در دسترسشون نیست، دارید توسعه انسانی هم بی اعتبار میکنید چرا که میزان درآمد کشور از موارد مهم در اونه. همچنین به همین منوال، شاخص جینی و....
مسئله کاملا واضحه و نیازی به این تلاش های سفسطه آمیز نیست!

آیا فساد اقتصادی و اداری، یک بی اخلاقی هست؟ بله.
آیا ایران اسلامی ترین کشور است؟ شما معتقدید بله.
آیا در ایران فساد اقتصادی زیاد، در مقایسه با سایر کشورها، وجود دارد؟ بله(هم آمار، و هم زندگی شخصی افراد که پر از خاطراتیه از زمانی که رشوه کارشونو راه انداخته!).
نتیجه: ملاک اخلاق اسلامی، که بارزترین مصداقش رو ایران میدونید، به شدت ناکارآمده و میتونه جزء بیشترین کشورهایی قرار بگیره که فساد اقتصادی، که سوءاستفاده فرد قدتمند از قدرتشه(در حالی که معتقدان بهشت و جهنم بیش از همه به مهار کردن افراد قدرتمند میبالن)، در اون صورت میگیره.

 

[mohaq]

این سه نفر روحانی دین اسلام هستن، این مثال شما که میگین بی اخلاقی ها در دوران این ها بیشتر شده مثالی از ناکارآمدی دین در تضمین اخلاقه
در واقع شما می گین این افراد اسلام واقعی ندارن و لیبرالن که اینطور شدن ، خوب وقتی روحانی اسلامی تضمینی برای عمل به اخلاق نداره و می تونه بی اخلاقی کنه ، اون وقت چه فرقی بین اخلاق دینی که مکرر از عملکرد بهترش صحبت می کنین با اخلاق غیر دینی هست ؟؟

اشکال خوبی بود.
باید خدمتتون عرض کنم که در جمهوری اسلامی، بدترین آدم ها و خائن ترین اونها، همگی روحانی بودند. این اعتقاد قلبی و علمی منه.
امّا راجع به قضاوت نسبت به روحانیت، نباید به عملکرد سه نفر اکتفا کرد. برای مثال دوتا رهبر انقلاب، امام خمینی و امام خامنه ای ، هردو روحانی هستند و به اعتراف دوست و دشمن، حتّی یک نقطه ی تاریک در زندگی اونا وجود نداره و زهد ساده زیستی اونا، واضح و مشخصه.

برای قضاوت راجع به روحانیت، باید عملکرد کلّی اون ها رو دید. ممن تا حالا آمار رسمی جایی ندیدم. امّا طبق شنیده ها حدودا 300 هزار طلبه در ایران وجود داره که تقریبا یک سوم از اونها ساکن قم هستند. اگر دوست داشتی، میتونی مانند مردم شناس‌ها بیای تو قم و بخش هایی از شهر که طلبه ها اونجا بیشتر هستند رو ببینی. وضع واقعی زندگی طلبه ها رو راحت میتونی از روی خونه، ماشین یا موتور احتمالی، لباس خودشون یا فرزندشون و حتّی شکل محله شون بفهمی. چند ده هزار طلبه، دارن تو مسکن مهرهای قم زندگی می کنند. خیلی هاشون اصلا وسیله ی نقلیه ندارن. کلّی طلبه می بینی که با موتور رفت و آمد می کنند. به نظر اینا اگر اختلاس و دزدی کرده بودند، اینطوری زندگی می کردند؟!


من خودم به عنوان یک طلبه، برای تبلیغ، به شهرهای شمالی، غربی کشور، شهرستان های اطراف تهران و ... میرم.
وقتی مردم از دست برخی طلبه ها که تو شهرشون یه مسئولیتی دارند، ناراضی هستند. امّا وقتی به ما میرسند، درد و دل می کنند. اون دسته از مردم که با طلبه ها، زیاد حشر و نشر دارند، همگی تصدیق می کنند که اکثر طلبه به دین خودشون پای بند هستند وفساد اخلاقی و سیاسی بینشون کمه.


البته باز هم انکار نمی کنم، مقداری از فساد بین طلبه‌ها هست، فساد اقتصادی، جنسی، اخلاقی، سیاسی و ... .


اگر آمار کلّی دیدید بفرمایید . خودمم سعی میکنم ببنیم میشه با اینایی که تو دادگاه ویژه روحانیت هستند، صحبت کنم یه آماری بگیرم یا نه.

من قبول دارم در تمامی اخلاق های غیر دینی هیچ مرجع مشخصی برای صحت عمل و یا تضمین عمل نیست ولی از نظر من مهم ترین تضمین برای عمل اخلاقی نه از دین میاد نه از غیر دین بلکه به خود فرد ربط داره ، کسی که بی دین باشه ،همین که تصمیم بگیره اخلاقی عمل کنه ،از یه مسلمونی که توجه چندانی به این مسئله نداره بهتره و بالعکس

اون حکم جزئی که گفتم، منظورم این بود که اگر یه عده بخوان به اخلاق اسلام عمل بکنند، کارشون راحت تره، از اون جهت که خیلی از جزئیات هم از طرف خدا مشخص شده. برخلاف خیلی از مکاتب دیگه که جزئیاتش هم مشخص نیست و خود افراد باید استنباط کنند.



این رو هم قبول دارم که پای بندی به اخلاق، از درون انسان نشأت میگیره، امّا شرایط خارجی، میتونن اون رو تقویت یا تضعیف کنند.
برای مثال، همون کلّی یا جزئی بودن حکم. یا مثلا بحث فطری بودن حکم. هرچه حکم با فطرت انسان سازگارتر باشد، احتمال پای بندی فرد هم بالاتر میره.
این رو مطرح نکرده بودم، چون بحثش شبیه همون بدیهیات اخلاقی بود که @finn میگفت.

فساد کشور ما مقصرش هر کی می خواد باشه ، نه به خاطر اسلامه و نه به خاطر لیبرالیسم ، البته شاید اگه مسلمون نبودیم کمتر به افراد اعتماد می کردیم و سیستم های نظارتی بهتری داشتیم که فساد صورت نگیره

سیستم های نظارتی شدید اقتصادی هم خیلی ساله که بحثش مطرحه. حتّی خود امام خمینی هم گفته بود. در یه سری دوره ها هم رفتن که این سیستم رو عملی کنند، امّا متاسفانه نفوذ مفسدین بیشتر بود. من خودم واقعا موافق این قضیه هستم.

و البته این هیچ مشکلی برای اخلاق بطور خاص نیست. پژوهش در این موارد، ربطی به خود اخلاق هنجارین(ملاک) نداره بلکه در حوزه اخلاق کاربردیه که در اونجا، ما از ابزارهای توصیفی(علم و فلسفه و...) هم استفاده زیادی میکنیم. واضحه که بحث درباره این توصیفات و برتری اونها به همدیگه، مسئله ای بخودی خود اخلاقی نیست. اینها شرط اعمال ملاک رو در شرایط مختلف واقعی، مشخص میکنن، نه خود ملاک. بنابراین، کلا دو بحث جدا هستن و شما همچنان دارید یه کاسه شون میکنید.

من با دوتا و یکی کار ندارم. فرضا این تقسیم رو بپذیریم.
اخلاق شما از سطح هنجاری میخواد بیاد به سطح کاربردی. در سطح کاربردی به مشکل برمیخوره. وقتی در سطح کاربرد، میخواد به مشکل بربخوره، به چه دردی میخوره!؟ تزئینی هستش؟!

همواره توجیهات و بهانه های الکی وجود دارن! من دیگه نمیدونم وقتی این اسلامی ترین کشور، حالا طی هرچند سالی که میخواد حکومت کنه،مسئولینش که اکثرا هم باید دیندار باشن و خیلیاشونم آخوندن، اینقدر در زمینه فساد ناموفقه و جزء فاسدترین کشورهاست، دیگه چه جای توجیهی میمونه!
اینکه تلاش داریدفساد اقتصادی و اداری رو بی ارزش جلوه بدید با "فقط اقتصادی" هم از نکات عجیبه. شبیه اون توجیه گرانی که میگن وضعیت ایران از افغانستان و عراق بهتره، پس ج.ا خوبه! فساد اقتادی، خودش نشان دهنده فساد اخلاقی مسئولان و ناکارآمدی بزرگ مبانی اخلاقی دینی شما در تضمین عملکرد اخلاقیه.
تمامی این آمارها، از جمله پارامترهای مربوط به شاخص جهانی، یا از آمارهای رسمی و دولتی میاد(به همراه گزارش پرونده ها)، یا نظرسنجی از افرادی که در یک زمینه فعالیت دارن(مثلا نظرخواهی از صاحبان شرکت ها درباره اینکه چقدر رقابت در بازار ایران وجود داره، که این هم یکی دیگه از پارامترهای مشخص کننده فساده)، چه فساد چه شاخص توسعه انسانی. شما با گفتن اینکه آمار کامل معاملات(در نتیجه دخل و خرج های) ج.ا به دلیل دور زدن تحریم ها در دسترسشون نیست، دارید توسعه انسانی هم بی اعتبار میکنید چرا که میزان درآمد کشور از موارد مهم در اونه. همچنین به همین منوال، شاخص جینی و....
مسئله کاملا واضحه و نیازی به این تلاش های سفسطه آمیز نیست!

آیا فساد اقتصادی و اداری، یک بی اخلاقی هست؟ بله.
آیا ایران اسلامی ترین کشور است؟ شما معتقدید بله.
آیا در ایران فساد اقتصادی زیاد، در مقایسه با سایر کشورها، وجود دارد؟ بله(هم آمار، و هم زندگی شخصی افراد که پر از خاطراتیه از زمانی که رشوه کارشونو راه انداخته!).
نتیجه: ملاک اخلاق اسلامی، که بارزترین مصداقش رو ایران میدونید، به شدت ناکارآمده و میتونه جزء بیشترین کشورهایی قرار بگیره که فساد اقتصادی، که سوءاستفاده فرد قدتمند از قدرتشه(در حالی که معتقدان بهشت و جهنم بیش از همه به مهار کردن افراد قدرتمند میبالن)، در اون صورت میگیره.

اوّلا که تقریبا همه ی ادعاهاتون بدون آمار بود. یعنی من آماری ندیدم.

تمامی این آمارها، از جمله پارامترهای مربوط به شاخص جهانی، یا از آمارهای رسمی و دولتی میاد(به همراه گزارش پرونده ها)، یا نظرسنجی از افرادی که در یک زمینه فعالیت دارن(مثلا نظرخواهی از صاحبان شرکت ها درباره اینکه چقدر رقابت در بازار ایران وجود داره، که این هم یکی دیگه از پارامترهای مشخص کننده فساده)، چه فساد چه شاخص توسعه انسانی. شما با گفتن اینکه آمار کامل معاملات(در نتیجه دخل و خرج های) ج.ا به دلیل دور زدن تحریم ها در دسترسشون نیست، دارید توسعه انسانی هم بی اعتبار میکنید چرا که میزان درآمد کشور از موارد مهم در اونه. همچنین به همین منوال، شاخص جینی و....

فقط این حرفتون دلیل داره که الآن جواب میدم.

آمارهای توسعه انسانی سازمان، ریز معاملات و جزئیات اون رو از ایران نمیگره و ارائه ی مقدار کلّی درآمد و مخارج ایران به سازمان ملل، خطری نداره. حتّی اگر ایران هم ارائه نکنه، از طریق کشورهای دیگه که ایران با اونها رابطه‌ی اقتصادی داره، اونا میزان دخل و خرج ایران پی میبرن. همچنین خیلی از آمارهای سازمان ملل، اقتصادی نیست و خطری برای ایران نداره.

برخلاف آمارشما که براساس ریزمعاملات و جزئیات هستش . ایران هیچوقت این ها رو در اختیار دیگران قرار نمیده.



در هرصورت، هر عیبی به آمار من وارد کنید، به آمار شما هم وارده، با این تفاوت که آمار من دوتا مزیّت داره که امار شما نداره:

نکته1: هراشکال روشی به آمار سازمان ملل وارد کنید، اون اشکال، به آمارهای سازمان های دیگه هم وارده.
نکته2: مزیّت اوّل آمار سازمان ملل، نسبت به آمارشما، اینه ک حداقل مشکل مفهومی نداره. برای مثال: پارامترهای آمارشما، دور زدن تحریم ها رو فساد حساب میکنه، درحالی ایران مجبوره این کاره بکنه و اصلا هم خلاف اخلاق نیست.
مزیّت دوم هم اینه که آمار سازمان ملل، جامع هستش، یعنی تمام عرصه‌های آموزشی، بهداشتی، اقتصادی، رفاه و ... رو شامل میشه، امّا آمار شما، تنها به بعد اقتصاد بین الملل مربوط میشه.

احتمالا به خاطر مشغله های کاری، دوسه روزی نباشم، وقتی برگشتم، ادامه میدم.

 

[mohaq]

به عنوان خاتمه‌ی احتمالی، دوتا مطلب می نویسم :

1. با توجّه فضای پست مدرنیستی حاکم بر غرب، دیگه حرف زدن از درست و غلط و صحیح و ناصحیح و ... معنا نداره. یعنی اگر کسی رفت تو فاز پست مدرنیسم، دیگه نمی تونه به کسی نقد کنه که تو چرا داری این حرف رو میزنی یا فلان کار رو میکنی!

به عبارتی دقیق‌تر، علم، پدیده‌ای فرهنگی و تابع آداب و رسوم مردم خواهد بود نه واقعیت.
در نتیجه، هر ملاکی که برای اخلاق ارائه بشه، مردم طبق فرهنگ خودشون میتونن اون رو تفسیر کنند. و این یعنی ناکارآمدی ملاک.
کسانی مثل میشل فوکو و لیوتار و ... این نظر رو دارند.
البته ما پست مدرن نیستیم و نقد میکنیم. طبق ملاک‌های فلسفه اسلامی هم ملاک بدیهیات عامّه قابل نقده.


2. یه آدرس سایت هم قرار میدم، تا با آمار و اسناد بیشتری راجع به غرب آشنا بشید و ببنید که اون مدینه‌ی فاضله‌ای که از غرب نشون میدن، خیلی واقعی نیست.
http://kharej2025.com/


البته اگر کسی نقدی داشت، به شدّت پذیرا هستم، فقط خواهشا ادب را رعایت بفرمایید.

 

[mohaq]

باعرض سلام

جمع بندی موقّتی:

مکتب اخلاقی اسلام:

1- مبانی معرفتی و شناختی:
مکتب اسلام، بر مبنای واقگرایی شناختی استوار است. یعنی اوّلا معرفت به واقعیت را ممکن می داند و همچنین اطلاق برخی از قضایای معرفتی را قبول دارد.( این دوتا در مقابل شکگرایان و نسبی گرایان بود.)

2- مبانی هستی شناختی:
- خدای متعال، علّت هستی‌بخش جهان است و هر لحظه به همه‌ی موجودات، از جمله انسان وجود می بخشد.
- خدای متعال، کامل مطلق است و هیچ نقصی ندارد.

3- ملاک و معیار ارزش:
ملاک و معیار اصلی کمال است.
(البته بین فلاسفه‌ی اسلامی اختلاف است که مطلق کمال ملاک است، یا کمال خود انسان.)

4- غایت فعل اخلاقی:
از آنجایی که منشأ همه‌ی کمالات، خدای متعال است و خود او، کمال مطلق است، هدف از فعل اخلاقی، قرب به خدای متعال است.

5- ملاک و معیار لزوم:
با توجّه به این که هدف فعل اخلاقی، واقعی است و رابطه‌ی بین فعل اخلاقی و هدف اخلاق، نوعی رابطه‌ی علّی و معلولی است، پس ضرورت فعل اخلاقی که نمایانگر رابطه‌ی بین فعل و غایت است نیز واقعی است.

(البته برخی از فلاسفه، ضرورت فعل اخلاقی را ناظر به رابطه‌ی بین فاعل و غایت می‌دانند که در این صورت، غیرواقعی و اعتباری است.)


6- روش تشخیص ارزش:

ارزش فعل اخلاقی، به دو امر وابسته است:
الف) حسن فعلی : یعنی اینکه خود آن کار، ظرفیت ایجاد کمال را داشته باشد.
ب) نیت فاعل: برای حصول ارزش اخلاقی، باید فاعل نیز به کسب کمال توجّه داشه باشد.

بافرض صحّت مبانی، مشکل خاصّی در فلسفه اخلاق اسلامی یافت نشد.
یه سری اشکالات فرضی هم هستند که پس از اثبات مقدمات ( یعنی پایان بحث ها معرفت شناسی، خداشناسی و انسان شناسی) پاسخ میدم.

فرضا اگر کسی، مشکل خاصی به ذهنش رسید، خوشحال میشم که اوّلا اون اشکال رو بیان کنه.
ثانیا اگر مکتب اخلاقی بهتری سراغ داره، اینجا معرفی بکنه.

یا علی