پس یعنی کسایی که در تاریخ برای این کشور زحمت کشیدن در واقع داشتن برای حکومت حاضر زحمت میکشیدن؟این استدلال منو یاد جمله "اگه جنگ بشه نمیریم چرا واسه اخوندا بجنگیم؟" میندازه!
این حس برای من خیلی قابل توجه بود. آیا واقعاً جامعه ما رو به عنوان یه عضو می‌پذیره؟ اصلاً براشون مهم هست که باشیم یا نباشیم؟
احتمالا منظور در واقع پارادایم مسلط در اقتصاده. چیزی که بهش میگن اقتصاد جریان اصلی، که اشاره به اقتصاد نئوکلاسیک داره. مثلا نظریه رفتار عقلانی از پایه های مهمشه که اتفاقا خیلی ها بهش انتقاد دارن، خصوصا حوزه اقتصاد رفتاری
کار اشتباهی بود ساختن سمپاد
اگر مدافعین حرم نبودن داعش الا بیخ گوش مون بودآیا حق دارم بگم به اسفل السافلین که یه کشور چند هزار سالست؟؟
و راجب اضرار و فواید اتحادیه اروپا بگم که به نظر من سودش بیشتره تا ضرر (یه جورایی تو نظر حزب محافظه کار بریتانیا رو داری راجب بودن توی اتحادیه اروپا و من حزب کارگر)
البته بگم که الان من هم ترجیح میدم مرز مون با عراق بسته باشه ولی با ارمنستان و آذربایجان باز
فقط همین مونده که سمپاد جمع بشه چهارنفرم که استعداد دارن مثل بقیه تو مدارس معمولی چرندیات تو گوششون بخونن و جایی برای آشکار شدن تفاوتشون نباشه و راه مهاجرت از راه تحصیل براشون بسته بشه! طرف اختیار خودشم نداره که علمشو بخواد به دشمن بده؟
اینکار یعنی آب به اسیاب دشمن ریختنن
ایران نمیده، هوش و استعدادش برای ایران نیست! برای فرده
و استعداد مال کشور ایرانه
خودت تو سمپاد چیکار میکنی داداش؟ بذار ما تنهایی آب تو اسیاب دشمن بریزیم
