.
حکومت مذهبی با استناد به عقاید مذهبی کاری کرده که مردم برای مدت زیادی فکر کنن وضع کردن قوانین فرای اوناست و حتما یه شخص معصوم باید بیاد تا یه حکومت بدون نقص ارائه بده. یا اینکه در برابر ظالم ساکت بمونن چون یا در آخرت پاداششون داده میشه یا اینکه یه ناجی از غیب میاد و نجاتشون میده.[
1]
خب من احساس میکنم دلیل اینکه خیلی هامون خیلی عقیده هارو رد میکنیم این هست که درموردشون نمی‌دونیم، فقط یک‌سری حرف از این طرف و اون طرف شنیدیم و فکر میکنیم اصل همین هست!
تا اونجایی که من دین خودم رو میشناسم هیچوقت همچین حرفی نزده پس نگید با استناد به عقاید مذهبی!
مظلوم و منظلم دوتا مبحث جدا هستند، منظلم کسی هست که ظلم میبینه اما اون رو میپذیره و کاری نمیکنه (که توی دین ما گناه هم داره) ، مظلوم کسی هست که ظلم میبینه ولی دربرابرش ایستادگی میکنه (که یکی از ملزومات ظهور هم هست).
اتفاقا محرم زمان خوبی برای مطالعه درباره ایستادگی دربرابر ظلم یا به بیان دیگه واقعه کربلا، هست...
من قبلا فکر می کردم همه ی ما باید به عقاید هم احترام بذاریم و با هم کنار بیام .
اما خب الان به این نتیجه رسیدم که اگه عقیده ی شخصی هر روز باعث کشته شدن کلی ادم میشه، یا مثلا از تجاوز به بچه ی 11 ساله حمایت می کنه و اونو بد نمی بینه و خیلی وحشی گری های دیگه، نباید به اون عقیده احترام گذاشت و باهاش مسالمت امیز زندگی کرد !
اینکه شما به یه چیزی باور داشته باشی در واقع یعنی داری از اون چیز حمایت می کنی، وقتی می گی مسلمونم کسی ازت نمی پرسه یا با این مجازات اسلامی موافقی یا نه، ازت نمی پرسه که با اعدام کسی که چند بار حین مستی گرفتنش موافقی یا نه، این کلیت ازت توش شکل می گیره که بله تو بای دیفالت با این ها موافقی، و مسلمانی بالاخره مجموعی از این هاست.
خب من احساس میکنم دلیل اینکه خیلی هامون خیلی عقیده هارو رد میکنیم این هست که درموردشون نمی‌دونیم، فقط یک‌سری حرف از این طرف و اون طرف شنیدیم و فکر میکنیم اصل همین هست!
تا اونجایی که من دین خودم رو میشناسم هیچوقت افرادی مثل طالبان و داعش و.. رو تایید و از متجاوزین حمایت نکرده!
اگر شما پدر/مادری رو ببینید که به عنوان مثال فرزندشون رو کشتن با پدر/مادر شدن مخالفت می‌کنید؟! شما میدونید که همه پدر/مادر ها اینطور نیستند و اصلا پدر/مادر بودن به این معنی نیست!
اتفاقا محرم زمان خوبی برای مطالعه سیره و شیوه برخورد امام حسین(ع) با دشمنان در واقعه کربلا، هست...
-----
بنظر من همونطور که نباید غیرمذهبی هارو طرد کرد، مذهبی هارو هم نباید طرد کرد.
باید ظرفیت هارو بالا برد، درست هست که طبیعتا بالاخره یک روزی یک جایی یک موقعیتی پیش میاد که مجبور میشیم از عقایدمون حرف بزنیم ولی باید تحمل شنیدن عقیده مخالفمون رو هم داشته باشیم، و شعور بحث کردن رو!
اگر تحمل نداریم پس درست ترین کار احترام به عقیده طرف و قطع ارتباط کردن هست، ولی نه طرد کردن!
من رفتارهای آزاردهنده زیادی از طرف مخالفین چادر و حجاب بزرگ تا کوچیک دیدم، رفتارهایی که توی این ٢-٣ سال خودم اصلا با این افراد نداشتم.
به عنوان مثال اون اوایل که پوشش چادر رو انتخاب کرده بودم شب مهمونی دایی و خالم شروع کردن به داد و بیداد کردن طوری که من زبونم بند اومده بود و اگر حمایت پدرم نبود حتما همونجا زار زار گریه میکردم!! یا مجدد یک شب مهمونی دیگه وقتی میخواستم سلام کنم همه چپ چپ نگاهم میکردن، دخترخالم اومد جلو با حالت عصبانی و غیض بهم گفت مگه قرار نبود دیگه چادر نپوشی؟ بعد هم رفت و...
توی تمام این اتفاقات من مدام نفس عمیق میکشیدم و سعی میکردم بغضم رو قورت بدم، درحالی که همین افراد تحمل ذره ای از اینجور حرف هارو ندارند!
وقتی خواهرم خیلی دوستانه به همین دخترخالم گفته بود درمورد حجاب مطالعه کن چنان بلبشویی راه انداخته بود که اون سرش ناپیدا !! یا مثلا چندسال پیش با چندتا از دخترهای اقوام بیرون رفتیم (اون موقع من باحجاب نبودم) خیلی اتفاقی از جلوی حوزه علمیه رد شدیم یکی از دخترها شیشه ماشین رو پایین کشید و هرچی از دهنش در اومد بار چادری های دم در حوزه کرد !! و...
اگر میخوایم بقیه به عقاید ما احترام بگذارند باید ماهم به عقاید اونها احترام بگذاریم، واگرنه روز به روز فاصله مذهبی و غیرمذهبی ها بیشتر میشه و دشمنی این فاصله رو پر میکنه!
