مشاعره واژه‌نما

[Roxan]

در رکعت سوّم به شک افتاده ای انگار

و پشت شيشه می زند باران سنگينی!

سیلِ سرشک ما ز دلش کین به در نبرد
در سنگ خاره قطرهٔ باران اثر نکرد

 

[Fall]

سیلِ سرشک ما ز دلش کین به در نبرد
در سنگ خاره قطرهٔ باران اثر نکرد

می کشم ناخن درازم را روی سنگی که سنگ قبر من است

در سرم زنده زنده می پوسند استخوان های دوست داشتنی!

 

[D3la]

گرچه تب استخوان من گرم ز مهر کرد و رفت
همچو تبم نمی‌رود آتش مهر از استخوان

 

[Fall]

گرچه تب استخوان من گرم ز مهر کرد و رفت
همچو تبم نمی‌رود آتش مهر از استخوان

بعد از تو لای زخمهایم استخوان کردم
با هرکه میشد هرچه میشد امتحان کردم

 

[Roxan]

بعد از تو لای زخمهایم استخوان کردم
با هرکه میشد هرچه میشد امتحان کردم

امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا، لطف تو آباد کند

 

[Fall]

امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا، لطف تو آباد کند

قبول کردی و کردم جدایی و غم را
که ‌خواستی بروی تا که امتحان بدهی

 

[Roxan]

قبول کردی و کردم جدایی و غم را
که ‌خواستی بروی تا که امتحان بدهی

غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفهٔ عشقم ز رهروی یادست

 

[D3la]

جهان پیریست بی‌بنیاد از این فرهاد‌کش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

 

[./.]

جهان پیریست بی‌بنیاد از این فرهاد‌کش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

این سرخ تیغ که خانه ز بنیاد برده است
از سنگ قلب تیرۀ شان آب خورده است

 

[*100RA*]

کمان آرشه زه کن که تیر لشگر غم
بر آن سر است که از قلب ما کند آماج

کمان آرش
وای اگه کمان آرش بشکنه به دست کینه
وای اگه دوباره شیرین مرگ فرهاد رو ببینه

 

[Roxan]

کمان آرش
وای اگه کمان آرش بشکنه به دست کینه
وای اگه دوباره شیرین مرگ فرهاد رو ببینه

دل ضعیفم از آن می‌کَشَد به طَرْفِ چمن
که جان ز مرگ به بیماریِ صبا ببرد

 

[s@rah]

دل ضعیفم از آن می‌کَشَد به طَرْفِ چمن
که جان ز مرگ به بیماریِ صبا ببرد

ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی
چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی

 

[./.]

ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی
چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی

خاموشی ما از سر جبر است و گرنه
آتش که بر او چوب بریزند نمیرد

 

[اَشی مَشی]

خاموشی ما از سر جبر است و گرنه
آتش که بر او چوب بریزند نمیرد

چيست عشق؟ آتش به جان افروختن
کار آتش نیست غير از سوختن

 

[s@rah]

چيست عشق؟ آتش به جان افروختن
کار آتش نیست غير از سوختن

عشق شوری در نهاد ما نهاد
جان ما در بوته‌ی سودا نهاد
گفت‌وگویی در زبان ما فکند
جست‌وجویی در درون ما نهاد

 

[MRΣZA]

عشق شوری در نهاد ما نهاد
جان ما در بوته‌ی سودا نهاد
گفت‌وگویی در زبان ما فکند
جست‌وجویی در درون ما نهاد

عشق
پس چه باشد عشق دریای عدم
در شکسته عقل را آنجا قدم

 

[s@rah]

عشق
پس چه باشد عشق دریای عدم
در شکسته عقل را آنجا قدم

دل را ز خود برکنده‌ام با چیز دیگر زنده‌ام
عقل و دل و اندیشه را از بیخ و بن سوزیده‌ام

 

[./.]

دل را ز خود برکنده‌ام با چیز دیگر زنده‌ام
عقل و دل و اندیشه را از بیخ و بن سوزیده‌ام

عاقبت خون دل ما به ثمر خواهد شد
روز غم می رود و روز دگر خواهد شد

 

[s@rah]

عاقبت خون دل ما به ثمر خواهد شد
روز غم می رود و روز دگر خواهد شد

روز الست جان تو خورد میی ز خوان تو
خواجه‌ی لامکان تویی بندگی مکان مکن

 

[./.]

روز الست جان تو خورد میی ز خوان تو
خواجه‌ی لامکان تویی بندگی مکان مکن

ای نشسته سر خوان خوب ببین
کیست اویی که تو خون جگرش مینوشی؟