پاسخ : انتحاب رشته در دبیرستان
من به عنوان کسی که دوبار تغییر رشته دادم بین تجربی و ریاضی در طول دوران دبیرستان( و این کارم هم هدفمند نبود، مثل کسایی که هدفشون تجربیه، برای قوی شدن پایه ی ریاضیشون سال دوّم رو میرن تجربی) بگم که وضعیت سه سال دبیرستانتون رو مبنای انتخاب رشته تون نزارید. مثلا بگید چون ریاضیم خوبه و تجربیا ریاضیشون ضعیفه، برم تجربی. :/
اینده ی شغلی تک تک رشته ها رو برید بررسی کنید. شما فرصت زیاد دارید و امکانات هم زیاد. منظورم از اینده ی شغلی باز صرفاً درامد نیست، اینکه ببینید وقتی فلان رشته رو انتخاب می کنید، چه کارهایی در اینده می تونید و یا باید انجام بدین.
من وقتی اولش رفتم تجربی، چون حس می کردم فقط ریاضی رو دوست داشتم،تو زیست خیلی مقاومت می کردم برای یادنگرفتن. یه جورایی با حفظ کردن مقاومت می کردم و اون زمان به نظر خودم از پزشکی متنفر بودم تا حدّی. یه ترم تجربی موندم، حالا به سری دلایل دیگه(المپیاد) رفتم ریاضی. وقتی هم ریاضی بودم، ففط و فقط فکر می کردم هوافضا رو دوست دارم و من اصلا برای هوافضا به دنیا اومدم! باز پیش دانشگاهی، به یه سری دلایل دیگه، تغییر رشته دادم به تجربی. باز اوایلش فکر می کردم من ادمی که بخوام پزشکی قبول بشه نیستم، و تاحدی اوایل باز برای خوندن زیست مقاومت می کردم. میگفتم من حفظی یاد نمی گیرم.
یک کم که گذشت، خیلی عادی به زیست عادت کردم، خوندنش هم خیلی برام راحت تر شد. کنکور و نتیجه ها و اینا هم که تموم شد، باز میشه گفت بدون فکر، زدم پزشکی.
وقتی نتایج اومد پزشکی قبول شده بودم،گفتم خب، حالا برم فکر کنم ببینم پزشکی چیه.
مهر و ابان کلا در مورد پزشکی و داروسازی و دندون از این و اون پرسیدم، تحقیق کردم، (بعد همین بین در مورد رشته های ریاضی هم تحقیق می کردم
). تازه میشه گفت من فهمیدم هر رشته ای به کجا می رسه، و اگه برگردم ریاضی، انتخاب اولم رو میزنم نرم افزار، بعد هوافضا! و اگه برگردم برای انتخاب رشته دبیرستان، میزنم تجربی به هدف پزشکی!
درکل، کلّ منظورم اینه که تا وقت دارید، برید دنبال رشته های دانشگاهی، اینده ی هرکدوم رو با تمام جوانبش بسنجید. وضعیتتون توی دبیرستان رو مبنای انتخابتون قرار ندید،در نظر بگیریدش، ولی مبنای انتخابتون قرارش ندین.
+ چون خیلی از بچه ها تجربی رو به هدف پزشکی میان، اینم اضافه کنم که کسایی که تجربی رو به هدف پزشکی و پزشکی رو به هدف درآمد اینده ش می خواید بیاید، نیاید کلاً. رشته های خیلی خیلی با بازدهی بالاتری هم هست برلی درامدزایی. پزشکی رشته ی کاملا فرسایشی ای هست. هیچ کدوم از مقاطعش رو، چه علوم پایه، چه استاجری، چه اینترنی رو نمیشه به امید بهتر شدن وضعیت تو مقطع بعدی گذروند. هرچی هم میرید جلوتر، حجم درسا ترم به ترم بیشتر میشه. به قول یکی از اساتید، بقیه واحدهارو با ضریب 2 میگذرونن، علوم پزشکی به خصوص پزشکی با ضریب 0.1 واحد. شما 7 سال، اگه وقفه نداشته باشید، درس می خونید، سه تا امتحان جامع، در حد کنکورای بقیه ی رشته ها میدین، و اخرش هم مدرکتون معادل مدرک کارشناسی ارشده وتازه اول راه.
++ داشتن قدرت روحی، مشکل نداشتن با سختی کشیدن، گذروندن وقتتون بین میکروب و ویروس، 5 ترم خوندن درسایی که شاید بشه گفت ارتباطی با آینده ی شغلیتون ندارن، و البته دوست داشتن مردم هم یادتون نره. :)