سمپادی و خودکشی

[hastiiii98]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

همیشه هم ضعف نیست گاهی براش بی ارزشه ارزش ها و معیارهای دیگران.بالفرض شما نمیای یه بازی که سطحی و بچگانست انجام بدی.برای بعضی اشخاص این ارزشها و معیارهای ادمهای اطراف بی ارزشن هدفی که شاید برای شما خیلی مهم باشه برای اون قابلیت ارضا کردنشو نداره و سطحیه وقتی هدفی که بتونه براش مهم باشه پیدا نکنه دست به همچین کاری میزنه.

 

[Fe@r]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

من یه چیزیو این وسط نفهمیدم
ببینید شما اگه از یه بازی خوشت نیاد، با قوانینش مشکل داشته باشی با نحوه بازیش مشکل داشته باشی، بازی نمیکنیش
این دلیل میشه تو در درک اون بازی ضعیفی؟ دلیل میشه تو در حل کردن مسائل اون بازی برای خودت ضعیفی؟
اگه یکی ماشینشو دوست نداره میره میفروشتش
دلیل میشه که ضعیفه؟
...
زندگی هر کس به خودش مربوطه اگه میخواد تباهش کنه، ولش کنه، از بین ببردش خودش میدونه که داره چیکار میکنه! دلیل ضعیف بودنش نیست!
بعدم که...
شما انتظار دارید سوالایی که اندازه تاریخ تمدن، آدما دارن روشون بحث میکنن رو برا خودش حل میکرده؟

لطفا نسبت به چيز هايي كه گفتي مصداق رو بگو كه منظورت چيه،مثلا اينجا منظورت از ماشين يا بازي چيه؟جون آدميزاد هست يا زندگيش هست؟؟

 

[Bahar_R]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

خب مسائل فلسفی و چالش های کنار گذاشتن مکتب یا دین یا خدا به تنهایی به خودکشی منجر نمی‌شه. شما صبح که از خواب بیدار می‌شید چرا پا می‌شین؟ هرکس یه تعدادی دلیل برای خودش داره. همه‌ی ما چه متدین چه بی‌دین احتمال زیاد یه حداقل تجربه‌ای از بازه‌ی زمانی ای داریم که معتقد به خدا در اندازه‌ی حداقلی ای بوده باشیم. تقریبا من هیچکس رو، چه مذهبی شدید و چه نسبتا بی‌تفاوت، ندیدم که اظهار کنه من صبح فقط به امید بهشت رفتن یا انگیزه های مذهبی بیدار می‌شم یا هرکاری انجام می‌دم انگیزه های مذهبی پشتشه.
حرفم اینه که چالش های فلسفی نوجوانی و چرا و چگونه ها و حتی تغییرات اساسی در باور ها باعث نمی‌شه شما یه روز صبح پاشید و همه‌ی انگیزه هاتون برای زندگی غیبشون زده باشه. این چیزا باعث گیجی و سردرگمی بازه‌ای می‌شه ولی انگیزه هایی که تا قبل ازون وجود داشتن رو یهو نمی‌تونه ناپدید کنه مگر کسی از قبلش هم هدف و انگیزه نداشته بوده یا دچار اختلالاتی بوده باشه. اما منابع و مطالبی هستن که هیجانات و احساسات رو به شدت می‌تونن تحریک کنن، علت های زیادی هستن که می‌تونن باعث انواع اختلالات روانی (از جمله افسردگی) بشن و اینا قابل حل و کنترلن توسط متخصص، نه با درد و دل با هرکسی.
به نظر من علت رو باید یه روانکاو جستجو کنه در علائم رفتاری و ببینه چه اختلالی بوده و چه عاملی اون اختلال رو ایجاد کرده یعنی مسئله عین کسی باید دیده بشه که از بیماری نامشخصی مرده. منتها خب بیماری به جای جسم مربوط به ذهن و روان بوده.

 

[ArtmisSoR]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

میون کلامتون، اتفاقا به نظرم ضعیف بوده. ولی این ضعف ناشی از افسردگی بوده که با پیگیری و درمان به موقع می‌تونسته رفع بشه.
حالا چه کسایی باید پیگیری کنن؟ اول از همه خانواده. آخه شما چه پدر/مادر ی هستی که نمی‌دونی بچه‌ت دغدغه‌ی جهان خلقت داره و نمی‌شینی بهش بگی عزیزم، منم چهل ساله همین دغدغه رو دارم و حالا از تموم سال‌هایی که زندگی کردم توی این دنیا راضی و خوش‌حالم.
دوم دولت‌ه. اصلا مسبب همه‌چیز دولت‌ه. در جوامع پیشرفته مردم به‌طور مرتب از لحاظ روانی چک میشن و اگه بیماری روانی تأیید شد تا طرف n جلسه تراپی نشه ول‌کن ماجرا نیستن.

 

[hastiiii98]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

خیلیها مشکلات فکریشونو اونم تو این سن به پدر و مادرها نمیگن.خیلیهامون کشیدیم این دغدغه های دوم دبیرستان و اون سنو کلا ولی بیشتر با همسن هامون درمیون گذاشتیم شاید حالا تو یه خونواده ای هر مشکلیو بگن بچه ها ولی تو خیلی خونواده ها هم نمیگن اینجور مقصر دونستن اولیا بنظرم در این حد خوب نیست حالا وقتی از شرایط اون خونواده و حتی خلق و خوی اون دختر اطلاعی نداریم!

 

[moOn:)]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

من متوجه نمی‌شم این مسئله چه ربطی به بقیه داره که انقدر اظهار نظر راجع بهش زیاد ه. وقتی افسردگی و بیماری‌های روانی رو بذاریم کنار(که تنها دلایل منجر به خودکشی نیستند.) می‌مونه مسئله‌ی انتخاب. این فرد در مواجهه با مشکلاتش خودکشی رو انتخاب کرده. حالا یه عده می‌گن ضعیف بوده که این رو انتخاب کرده؛ در نظر داشته باشید شما این ضعیف بودن رو از مقایسه ی فرد با خودتون، اطرافیانتون یا پیش فرض‌ها (:-پوریا)ی ذهنتون نتیجه گیری کردید. شما که این‌جا انقدر با استناد به روان‌شناسی صحبت می‌کنید، اساسن مقایسه از رفتارهای مخرب در برخورد با خود و اطرافیانه. بعضیا بدون شناختن اون فرد، حتا حتا حتا بدون اطلاع دقیق از علت خودکشی‌ش دارن مقایسه و تخریبش می‌کنن!

 

[_nedaaaa_]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

بياين قضاوت نكنيم و به انتخابش احترام بزاريم
خدابيامرزتشون ايشالله خدا به خونوادشونم صبر بده

 

[Bahar_R]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

خیلیها مشکلات فکریشونو اونم تو این سن به پدر و مادرها نمیگن.خیلیهامون کشیدیم این دغدغه های دوم دبیرستان و اون سنو کلا ولی بیشتر با همسن هامون درمیون گذاشتیم شاید حالا تو یه خونواده ای هر مشکلیو بگن بچه ها ولی تو خیلی خونواده ها هم نمیگن اینجور مقصر دونستن اولیا بنظرم در این حد خوب نیست حالا وقتی از شرایط اون خونواده و حتی خلق و خوی اون دختر اطلاعی نداریم!

بحث چندان قضاوت کردن و خوب و بد چسبوندن به این شخص خاص نیست، بحث کلیت خودکشی یه سمپادی در این سن و با این ویژگی هاست.
خانواده باید فضا رو طوری تنظیم کنه که بچه وقتی با یه چیزی درگیر می‌شه و یه چیزی باعث دغدغه و تشویش براش شده حداقل بگه کمک لازم داره. تقریبا همه در مورد خیلی از مسائل ترجیح می‌دن با یه آدم آشنا یا خانواده مطرح نکنن اما تراپیست و روان شناس دقیقا برای همین وجود داره و این ایراد بزرگیه که خیلی از همسن های اون دختر و ماها اصلا موقع درگیر شدن با اینطور مسائل حتی فکر نمی‌کنن به اینکه همچین آپشنی هست. تقصیر فقط خانواده هم نیست. مدرسه، محیط، تبلیغات و خیلی نچیزای دیگه می‌تونن کمک کنن.
---
افراد زیادی بدون اینکه بدونن دچار افسردگی و مشکلات دیگه هستن و علائمش رو میذارن پای چیزای دیگه و بحث انتخاب نیست، مثل اینه که یه نفر در حالت عدم هوشیاری تصمیمی بگیره و بگیم‌ خب انتخابشه دیگه. اگر کسی در سلامت کامل روانیه و خودکشی انتخاب می‌کنه خب بله ولی اگر ممکن بوده با درمان یه اختلال روانی کل قضیه حل بشه نباید ساده از کنارش گذشت.

 

[moOn:)]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

افراد زیادی بدون اینکه بدونن دچار افسردگی و مشکلات دیگه هستن و علائمش رو میذارن پای چیزای دیگه و بحث انتخاب نیست، مثل اینه که یه نفر در حالت عدم هوشیاری تصمیمی بگیره و بگیم‌ خب انتخابشه دیگه. اگر کسی در سلامت کامل روانیه و خودکشی انتخاب می‌کنه خب بله ولی اگر ممکن بوده با درمان یه اختلال روانی کل قضیه حل بشه نباید ساده از کنارش گذشت.

درسته، منم نگفتم صددرصد افسردگی نبوده، که راه حلش پست قبلی و همین پست شما ست. منظور من پستایی بود که بدون دلیل و بدون اشاره به افسردگی، قضاوت و محکوم می کنن. شاید افسرده بوده یا شاید هم یه انتخاب آگاهانه داشته که مورد دوم قابل احترام و حفظ حریم شخصیه.

 

[Amir97]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

من از نزدیک می شناختمش، دوستاش دوست های صمیمی من بودن و با هم وقت میگذروندیم و تا حدی خیلی شبیه هم بودیم.
ترنس نبود، فقط از ظاهر پسرونه خوشش میومد، میل جنسی هم نداشت.
از خیلی وقت پیش هم ما میدونستیم تمایل به خودکشی داره. و تمایلات مازوخیستی
حتی وقتی تو کلاس با تیغ خودش رو خراش میداد فقط دوستاش توجه می کردن.
و همیشه هم حواسشون به زهرا بود، اگه نمی دیدنش نگرانش می شدن و دنبالش می گشتن.
دلیل خودکشی ش هم گم شدن تو بعد های متافیزیکی نبود.
نمی تونست دلیلی که بقیه برای زندگی دارن رو درک کنه. کسی از دوست هاش هم نمی تونست درکش کنه. دوست هاش هم خودشون رو تا حدی برای مرگش اماده کرده بودن.
به خدا اعتقادی نداشت و به بشریت.
نمی تونست مقدار کمی که از زندگی نصیبش شده رو درک کنه. خیلی کمال گرا بود و باهوش. واقعا باهوش. یه نابغه حتی.
این حق خودش بود که خودکشی کنه و ربطی به بقیه حتی دوستاش نداشت. زندگی خودش بود و سوال هملت رو انتخاب یه گزینه جواب داد.
چرا می خوایم کسایی که دوسشون داریم زنده می بودن در حالی که میدونیم وقتی زنده بودن چقدر عذاب کشیدن.
لطفا برای زهرا عذاداری نکنید مگه اینکه خودتون رو اماده کرده باشید تا اخر عمر ناراحت باشید. دو سه روز عذاداری چه فایده ای داره وقتی یه هفته دیگه قراره بخندید. زهرا بین کمی و هیچی، هیچ رو انتخاب کرد. قطعا بین کمی و هیچی عذاداری، هیچی رو انتخاب می کنه.

مقدار کمی که از زندگی نصیبش شده یهنی چی؟
چه دوستای خوبی داشته وقتی میدونستن میخواد خود کشی کنه بجا کمک بهش واس مرگش اماده میشدن حداقل به خونوادش می گفتن

 

[MehrnaZz]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

یه چیزایی اصلا برام قابل هصم نیست؛ مثل اینکه الان که رفته و دنیای اونور که با اعتقاداتش خیلی فرق داشته دیده رو چه حالیه؟
خواسته هاش از این دنیا خیلی با خواسته های ما فرق داشته مطمئناً. تو جامعه ای که راهنمایان دین به طرز عجیبی افراطی ان از کی میتونست سوالاتشو بپرسه؟ کی میتونست به وجود خدا قانعش کنه؟
به نظرم مقصر اصلی جامعه و راهنمایان دین تو کشورمونن.
بلخره یکی باید وجود خدا رو بهش ثابت میکرد دیگه.....
+ امیدوارم به آرامش برسه ....

 

[الهه ن]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

خب ؛ اگه نمیتونست هدف زندگی رو درک کنه و کارهای بقیه رو درک کنه به نظرم آدم صبوری نبوده یا خیلی عجول بوده.. همچین فکرایی رو خیلیا دارن. ولی با گذشت زمان یا جواب میگیرن و یا اگه جوابی هم پیدا نکنند خودشون رو یه حیوان تکامل یافته‌ای حداقل میبینند که مثل سایر موجودات چند روزی مشغول ه. گاهی نباید فکر کنیم چون انسانیم یعنی خیلی متفاوتیم. اصلمون زمینی ه و تکاملی. و یه سیر طبیعی داریم .. اگه فقط همین باشه. ..

 

[maziar]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

با خانواده صحبت کردن به خصوص برای یک teenager یه اپشن نیست. به خاطر همینه که توی این سن مشاور اهمیت زیادی در مدارس پیدا میکنه. چون حرف زدن با غریبه ای که قرار نیست باهاش زندگی بکنی، خیلی راحت تره تا خانواده.

وقتی فردی که شغل و تخصص خاصی داره، حرف زدن باهاش خیلی راحت تر و نتیجه بخش تر از خانوادس!
مثل این میمونه که من در مورد اینکه کدوم مزیت بیشتری دارن، بین دو راه برای حل یه مساله ی محاسباتی توی شغلم از مادرم سوال کنم! خوب سوادشو نداره، برای اینکه حتا بفهمه من چی میگم دست کم باید ۷ سال توی رشته ی من تحصیل کرده باشه! در صورتی که با یه همکار میشه خیلی نتایج بهتری گرفت.

نقش خانواده به همین دلیل هست که در جوامع پیشرفته تر محدود تر شده، اینجوری فرزند زندگی خیلی بهتری خواهد داشت، خانواده برای خوش گذرونی و بیرون رفتن خوبه، دکتر برای درمان، روان پزشک برای مشکلات روانی یا مشاوره های ساده.

لزوما جواب همه ی مشکلات در خانواده نیست!

 

[Bahar_R]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

با خانواده صحبت کردن به خصوص برای یک teenager یه اپشن نیست. به خاطر همینه که توی این سن مشاور اهمیت زیادی در مدارس پیدا میکنه. چون حرف زدن با غریبه ای که قرار نیست باهاش زندگی بکنی، خیلی راحت تره تا خانواده.

وقتی فردی که شغل و تخصص خاصی داره، حرف زدن باهاش خیلی راحت تر و نتیجه بخش تر از خانوادس!
مثل این میمونه که من در مورد اینکه کدوم مزیت بیشتری دارن، بین دو راه برای حل یه مساله ی محاسباتی توی شغلم از مادرم سوال کنم! خوب سوادشو نداره، برای اینکه حتا بفهمه من چی میگم دست کم باید ۷ سال توی رشته ی من تحصیل کرده باشه! در صورتی که با یه همکار میشه خیلی نتایج بهتری گرفت.

نقش خانواده به همین دلیل هست که در جوامع پیشرفته تر محدود تر شده، اینجوری فرزند زندگی خیلی بهتری خواهد داشت، خانواده برای خوش گذرونی و بیرون رفتن خوبه، دکتر برای درمان، روان پزشک برای مشکلات روانی یا مشاوره های ساده.

لزوما جواب همه ی مشکلات در خانواده نیست!

همه ترجیح می‌دن در مورد خیلی از مسائل با یه آدمی که مدام باهاش چشم تو چشم نیستن و از نظر عاطفی واکنش عجیبی نشون نمی‌ده حرف بزنن (لزوما نه نوجوان ها بلکه همه) ولی اینجا کسی نمی‌گه باید با پدر مادر مشکل حل بشه بلکه می‌گیم باید اصلا امکان مطرح شدن اینکه «من مشکل فکری پیدا کردم» به وجود بیاد. توی ب بسم الله فعلا موندیم.
لازمه‌ی مشاور گرفتن اینه که بچه بتونه بدون اینکه خانواده پنیک کنن و بچه بترسه که فکر کنن دیوونه شده و منحرف شده و الان دیگه می‌میره، بره بگه فکرش درگیره و احتیاج به روانشناس داره تا ببرنش پیش روانشناس. و خب راهی غیر از خانواده یا نهایتا اقوام و آشنا نداره چون مشاوره رفتن پول می‌خواد و هزینه‌ش چندان هم کم نیست.
تقریبا ۹۹٪ مدارس هم مشاوره‌ی روانشناسی ندارن، اگر خییییلی هنر کنن همون مشاور تحصیلی داشته باشن.

 

[maziar]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

همه ترجیح می‌دن در مورد خیلی از مسائل با یه آدمی که مدام باهاش چشم تو چشم نیستن و از نظر عاطفی واکنش عجیبی نشون نمی‌ده حرف بزنن (لزوما نه نوجوان ها بلکه همه) ولی اینجا کسی نمی‌گه باید با پدر مادر مشکل حل بشه بلکه می‌گیم باید اصلا امکان مطرح شدن اینکه «من مشکل فکری پیدا کردم» به وجود بیاد. توی ب بسم الله فعلا موندیم.
لازمه‌ی مشاور گرفتن اینه که بچه بتونه بدون اینکه خانواده پنیک کنن و بچه بترسه که فکر کنن دیوونه شده و منحرف شده و الان دیگه می‌میره، بره بگه فکرش درگیره و احتیاج به روانشناس داره تا ببرنش پیش روانشناس. و خب راهی غیر از خانواده یا نهایتا اقوام و آشنا نداره چون مشاوره رفتن پول می‌خواد و هزینه‌ش چندان هم کم نیست.
تقریبا ۹۹٪ مدارس هم مشاوره‌ی روانشناسی ندارن، اگر خییییلی هنر کنن همون مشاور تحصیلی داشته باشن.

ما اینجا داریم در مورد یک سمپادی حرف میزنیم، نه در مورد همه ی ادم ها، و برای صحبت با مشاور یا هر چیزی مشابهش توی یک مدرسه ی سمپاد نیاز به اطلاع داشتن پدر و مادر نیست. اصلا کل ایده ی رفتن پیش مشاور اینه که دیگران تا حد ممکن بی خبر از قضیه باشن!

و من در مورد بیمه های درمانی توی ایران نمیدونم، ولی معمولا مشاوره های روانی مجانی هستن (‌یا تحت پوشش بیمه ).

باز من میگم من در این مورد در ایران کاملا بی خبرم. ولی خوب اگه دولت بخواد کاری بکنه یا مدرسه بخواد کمکی بکنه، این نزدیک ترین و بهترین راه حل ممکنه.

 

[Robek]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

ما اینجا داریم در مورد یک سمپادی حرف میزنیم، نه در مورد همه ی ادم ها، و برای صحبت با مشاور یا هر چیزی مشابهش توی یک مدرسه ی سمپاد نیاز به اطلاع داشتن پدر و مادر نیست. اصلا کل ایده ی رفتن پیش مشاور اینه که دیگران تا حد ممکن بی خبر از قضیه باشن!

و من در مورد بیمه های درمانی توی ایران نمیدونم، ولی معمولا مشاوره های روانی مجانی هستن (‌یا تحت پوشش بیمه ).

باز من میگم من در این مورد در ایران کاملا بی خبرم. ولی خوب اگه دولت بخواد کاری بکنه یا مدرسه بخواد کمکی بکنه، این نزدیک ترین و بهترین راه حل ممکنه.

مسئله اینه اینجا تا میری پی مشاور چون یا به سن قانونی نرسیدیم یا تازه رسیدیم با چون دختریم میگن نام نام خانواذگی شماره پدر و مادر و ادرس محل سکونت...خب ینی چی.؟ینی مادر و پدر باید درجریان باشن....برا همین نصف بچه هامون افسردن...خیلی همه چی نا نورماله

 

[Bahar_R]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

یک سمپادی هم برای مشاوره رفتن در خیلی از مدارس سمپاد باید به پدر و مادرش مراجعه کنه. مثلا مدرسه‌ی ما داره روانشناس ولی من از کسایی که بعضی مراکز دیگه هستن شنیدم که فقط مشاور تحصیلی دارن. حالا باز بقیه هم خوبه اگر بگن توی مرکزی که درس خوندن وضعیت چطور بوده، من در مورد مرکز های محدودی اطلاعات دارم بقیه رو نمی‌دونم.
همچنین هزینه‌ی مشاوره تاجایی که من دیدم جزو بیمه به حساب نمیاد یا حداقل موارد غیرحاد به حساب نمیاد و هزینه‌ش مثل ویزیت دکتر متخصص عه.
بی‌خبر بودن دیگران هم طبعا در مورد یه بچه‌ی زیر ۱۸ سال که تحت سرپرستی پدر و مادرشه و مستقل زندگی نمی‌کنه زیاد امکان پذیر نیست.

+ من توی مدرسه‌ی خودمون هم که روانشناس داره دیدم که خیلی از بچه ها اگر مشکل حساسی داشته باشن نمی‌رن چون اعتماد ندارن که طرف به پدر و مادرشون نگه و همینطور می‌ترسن توی مدرسه بیانش باعث دردسر بشه براشون. توی مدارس بچه ها عمدتا به اولیای مدرسه بیش از پدر و مادرشون اعتماد ندارن.

 

[Robek]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

یک سمپادی هم برای مشاوره رفتن در خیلی از مدارس سمپاد باید به پدر و مادرش مراجعه کنه. مثلا مدرسه‌ی ما داره روانشناس ولی من از کسایی که بعضی مراکز دیگه هستن شنیدم که فقط مشاور تحصیلی دارن. حالا باز بقیه هم خوبه اگر بگن توی مرکزی که درس خوندن وضعیت چطور بوده، من در مورد مرکز های محدودی اطلاعات دارم بقیه رو نمی‌دونم.
همچنین هزینه‌ی مشاوره تاجایی که من دیدم جزو بیمه به حساب نمیاد یا حداقل موارد غیرحاد به حساب نمیاد و هزینه‌ش مثل ویزیت دکتر متخصص عه.
بی‌خبر بودن دیگران هم طبعا در مورد یه بچه‌ی زیر ۱۸ سال که تحت سرپرستی پدر و مادرشه و مستقل زندگی نمی‌کنه زیاد امکان پذیر نیست.

+ من توی مدرسه‌ی خودمون هم که روانشناس داره دیدم که خیلی از بچه ها اگر مشکل حساسی داشته باشن نمی‌رن چون اعتماد ندارن که طرف به پدر و مادرشون نگه و همینطور می‌ترسن توی مدرسه بیانش باعث دردسر بشه براشون. توی مدارس بچه ها عمدتا به اولیای مدرسه بیش از پدر و مادرشون اعتماد ندارن.

دیدم ک میگم....دختره با19سال سن رفته مشاوره ...مشاوره اول شماره باباشو گرفته و حرف زده باهاشون...بعد ک باباهه اومده گفته حالا بشینین سه تایی حرف بزنیم...
تو مدارس ک دیگه فاجعه ست...مشاوره قول میده به کسی نگه ...بعد زنگ تفریح سرایدار مدرسه میاد مشکلت حل کنه....
کلا به وضعیت بجه ها حتی تظاهر در حل هم نمیکنن چه برسه به حل...کلا باید فقط بزرگ شیم...مشاوره هم در بهترین حالت ک به خانواده نگه بهت دو تا راه میده....یا با خانواده د،رمیون بذار یا فراموش کن مسعلت رو

 

[ماهِ ـشاد]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

مشكل خيلى از بچه ها اينكه فكر مى كنن كسى دركشون نمى كنه و ترجيح مى دن خودشون با مسائل كنار بيان.
تو مورد زهرا هم همين مسئله روشنه،حتى دوستش هم گفته كه دوستانش هم نمى تونستن دركش كنن.مدرسه ما سه تا مشاوره بالينى داره كه حداقل دوتاشون برعكس مشاوراى تحصيلى پايه شون خود بچه ست نه خانواده نه هر چيز ديگه.بيشتر ازينكه ضعف مشاوره اى باشه،مشكل اينكه تو ذهن ماها مشاور يك كابوسه كه اينم ريشه تو چيزيايى كه به ما ياد دادن يا بعضاً رفتار نادرست بعضى مشاوراست.

 

[Robek]

پاسخ : خودکشی یک سمپادی

مشكل خيلى از بچه ها اينكه فكر مى كنن كسى دركشون نمى كنه و ترجيح مى دن خودشون با مسائل كنار بيان.
تو مورد زهرا هم همين مسئله روشنه،حتى دوستش هم گفته كه دوستانش هم نمى تونستن دركش كنن.مدرسه ما سه تا مشاوره بالينى داره كه حداقل دوتاشون برعكس مشاوراى تحصيلى پايه شون خود بچه ست نه خانواده نه هر چيز ديگه.بيشتر ازينكه ضعف مشاوره اى باشه،مشكل اينكه تو ذهن ماها مشاور يك كابوسه كه اينم ريشه تو چيزيايى كه به ما ياد دادن يا بعضاً رفتار نادرست بعضى مشاوراست.

با طرز فکر.و حرکت بعضی از مشاوره ها و رابطه ی مسقیمشون باهم موافقم....به هر حال...خدا رحمتش کنه