angel26
کاربر جدید
- ارسالها
- 3
- امتیاز
- 9
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان چهاردانگه
- شهر
- تهران
- مدال المپیاد
- مدال برنز المپیاد شیمی
- دانشگاه
- دانشگاه صنعتی امیرکبیر
- رشته دانشگاه
- مهندسی پلیمر- صنایع پلیمر
پاسخ : توضیحات رشته و دانشگاه شما
رشته مهندسی پلیمر
صنایع پلیمر
رشته مهندسی پلیمر یکی از جدیدترین رشته های مهندسی در ایران و جهان می باشد. بطور کلی تمام فرآیند طراحی، تولید و ساخت مواد پلاستیکی، لاستیکی، کامپوزیتی، الیاف و انواع رنگ و رزین در قالب مهندسی پلیمر گنجانده می شود. پلیمرها به دو دسته طبیعی و مصنوعی تقسیم می شوند که پلیمرهای طبیعی موادی مانند ترکیبهای سلولزی، چوب، کاغذ و پشم هستند که انسان از سالها پیش آنها را می شناخت و هنوز هم این دسته از پلیمرها در دنیا بسیار مهم و با ارزش هستند ولی پلیمرهای مصنوعی در دوران جنگ جهانی دوم مورد توجه قرار گرفت، چرا که در این زمان دانشمندان به این نتیجه رسیدند که از مواد نفتی می توان مواد پلیمری مصنوعی را ساخت که این مواد کاربردهای مختلفی خواهند داشت. بنابراین مهندسی پلیمر با ساخت پلیمرهای مصنوعی توسط محققین شکوفا گردید و اکنون تنها با گذشت 6 دهه از آن دوران این رشته به حدی رشد کرده است که پیشرفت تکنولوژی ارتباط تنگاتنگی با طراحی و ساخت مواد پلیمری دارد. با توجه به نفت خیز بودن ایران، تحصیل در این رشته بستر مناسبی برای پیشرفت اقتصادی و علمی دانشجویان این رشته بوجود می آورد.
این رشته در ابتدا گرایشی از مهندسی شیمی محسوب می شد ولی با گذشت زمان و پیشرفت علم پلیمر و نیاز به تحقیق و
آموزش جدی در جوانب مختلف این علم، رشته مهندسی پلیمر بصورت مستقل شروع به فعالیت نمود. دروس این رشته به دو دسته مجزا تقسیم می شوند. در دو سال اول تحصیل در این رشته، عموما دروس مهندسی شیمی تدریس می شوند تا دانشجویان مهندسی پلیمر علاوه بر کسب آمادگی برای درک دروس تخصصی پلیمر، دانش و مهارت کافی برای ایفای نقش یک مهندس شیمی را نیز داشته باشند. در ادامه نیز، با ارائه ی دروس تخصصی پلیمر در دو سال پایانی تحصیل، زمینه ای فراهم گشته تا فارغ التحصیلان این رشته توانایی فعالیت در تمامی شاخه های پلیمر را داشته باشند. بطور کلی، رشته مهندسی پلیمر به دو زیر شاخه ی سنتز(پلیمریزاسیون) و فرآیند قابل تقسیم است و دانشجویان در مقطع کارشناسی تمامی مطالب این دو زمینه را فراگرفته تا در صورت وارد شدن به صنعت و یا ادامه ی تحصیل در مقاطع بالاتر، انتخاب تخصص خویش را با توجه به علاقه و استعداد شخصی با اطلاعات کامل انجام دهد. برای نیل به این هدف، دروس کارشناسی بدین صورت دسته بندی می گردد: برای فعالیت در شاخه ی سنتز دروسی مانند شیمی آلی، شیمی پلیمر، انتقال جرم و اصول مهندسی پلیمریزاسیون می توانند دانش موردنیاز برای فعالیت را در اختیار دانشجو قرار دهد. در طرف مقابل دروسی مانند مکانیک سیالات، رئولوژی پلیمرها و مهندسی پلاستیک با ارائه ی مطالب کاربردی، زیر شاخه ی فرآیند این رشته را تحت پوشش قرار می دهد. در ادامه ی این مطالب، موارد تخصصی تری در قالب دروس 3 واحدی برای تکمیل دانش و کارآیی دانشجویان در زمینه فرآیند ارائه می گردد که از اصلی ترین آنها می توان به مهندسی الاستومر، مهندسی کامپوزیت و مهندسی الیاف نام برد. البته شایان ذکر است که این تقسیم بندی به صورت کلی بوده و جهت ایجاد مروری سریع انجام گرفته، در حالی که با توجه به پیشرفت و گسترش روز افزون دانش، مرزهای این علم در حال محو شدن است و یک محقق یا مهندس پلیمر باید در تمامی شاخه های این دانش مهارت داشته باشد. در حال حاضر در این رشته دروسی بعنوان پایه و فصل مشترک تقسیم بندی های ذکر شده تدریس می گردند که به نوعی هر دو زیر شاخه سنتز و فرآیند نیازمند آنها هستند. موازنه انرژی و مواد، ترمودینامیک مهندسی شیمی، شیمی فیزیک عمومی، شیمی فیزیک پلیمر، ریاضیات مهندسی و کنترل فرآیند از این دسته هستند. این دروس غیر از در برداشتن اصلی ترین مفاهیم مهندسی شیمی و ابزار های موردنیاز تمام مهندسان، پایه و اساسی برای درک کامل دروس پیشرفته ی پلیمری به دست می دهد. در کارشناسی ارشد این رشته، دانشجویان با توجه به دانش کسب شده در دوران کارشناسی، با دیدی جامع می توانند در یکی از 3 گرایش فرایندهای پلیمری، مهندسی پلیمریزاسیون و نانوتکنولوژی در پلیمرها به صورت کاملا تخصصی و عمیق به ادامه تحصیل بپردازند.
پس از اتمام تحصیل، مهندسین پلیمر با طیف گسترده ای از مشاغل روبرو هستند. با توجه به نیاز صنایع، تقسیم بندی مشاغل نسبت به گرایش های تحصیلی این رشته گسترده تر است. اکثر مراکز پتروشیمی و صنایع بالادستی موردتوجه مهندسان علاقمند به سنتز و پلیمریزاسیون قرار میگیرد. همچنین با توجه به دانش کسب شده در دوران تحصیل، مراکز تولید انواع رزین، چسب و امولسیون نیز محل مناسبی برای این مهندسان می باشد. از طرف دیگر هزاران کارخانه ی بزرگ و کوچک که هرکدام سهمی از بازار پلیمر را دارند میتواند محلی مناسب برای پیشرفت و تلاش مهندسان پلیمر باشد. کارخانه های تولید قطعات خودرو و هواپیما، انواع لوله و مصنوعات پلاستیکی، ساخت انواع لاستیک و تایر، کارگاه های تولید قایق ها و سازه های عظیم کامپوزیتی، تمامی مراکز تولید و ریسندگی الیاف مصنوعی، مراکز تولید لوازم پزشکی و دارویی، مراکز تولید ادوات نظامی و دفاعی و حتی صنایع غذایی به نوعی وابسته به مهندسین پلیمر می باشد. از سوی دیگر با پیشرفت های صورت گرفته در موارد استفاده از پلیمرها، امروزه فعالیت در سایر رشته ها نیز منوط به استفاده از تخصص پلیمر می باشد. استفاده از پلیمرها در استخراج نفت، صنایع الکترونیکی و ساخت ترانزیستور و مواد عایق، تولید قطعات موشک و سایر سازه های فضایی در صنایع هوافضا، مقاوم نمودن سازه ها در مهندسی عمران، طراحی و ساخت سازه های کامپوزیتی در مهندسی مکانیک، تولید و نوآوری در مهندسی پزشکی و نساجی و کاربردهای دارویی از جمله موارد و فرصت های شغلی برای مهندسین پلیمر است.
تکنولوژی و علوم رنگ
هر کجا هستید باید بدانید که یکی از کاربرد های رنگ، در اطراف شما است. چرا که تنها رنگی بودن هر جسمی در اطراف شما خود گویای حضور این صنعت در همه ی ابعاد زندگی شماست.
رشته رنگ یکی از جوانترین رشته های موجود در کشور ماست. در واقع از این رشته به عنوان یک رشته ی میان رشته ای و پیشرفته نام برده می شود زیرا که از رشته شیمی و نساجی گرفته تا فیزیک و متالوژی و... حضورشان در این رشته کاملا محسوس است.
همانطور که بیان شد این رشته، رشته ی جوانی در ایران بوده و با توجه به گستردگی فراوانی که دارد زمینه ی تحقیق، پژوهش و نوآوری فراوانی را برای علاقمندان به این رشته ایجاد نموده است. از بعد دیگر محدودیت متخصصان این رشته و همچنین جوان بودن صنعت آن بازار کار بسیار مناسبی را برای متخصصین این رشته در صنایع مختلف ایجاد نموده است. در بخش کارآفرینی مسئله ی جوان بودن رشته بسیار بااهمیت تر بوده و متخصصین این رشته می توانند اقدام به تولید و یا ارائه خدمات نوینی که تا به امروز توسط شرکت های ایرانی ارائه نشده است، نمایند. از طرف دیگر به علت کمبود متخصصین این رشته ما شاهد حضور متخصصین شیمی محض در کارخانجات رنگ سازی و یا خودرو سازی به جای متخصصین رنگ هستیم که این خود گویای تقاضای پنهان بالا برای متخصصان این رشته است.
به طور کلی می توان رشته رنگ را به 5 بخش یا گرایش کلی تقسیم نمود:
شیمی و تکنولوژی مواد رنگزا(مواد رنگرزی):
امروزه مواد رنگزا که بیشتر به صورت آلی موجود هستند، کارآیی های مختلفی در صنایع گوناگون دارند. امروزه بیشترین تقاضای صنعت ایران برای متخصصین این گرایش مربوط به صنعت پوشاک و نساجی می شود. اگرچه مصرف عمده این مواد در صنایع رنگرزی می باشد اما کاربردهای گوناگون و نوینی نیز در زمینه های مختلف دارا می باشند. از این ترکیبات می توان در صنایع پزشکی (شناسایی بافت های سرطانی)، سیستم های تجدید پذیر انرژی (سلول های خورشیدی DSSC)، سیستم های دای کروئیزم (شناساگرهای محیطی) و نمایشگرها (LCD) استفاده نمود.
فیزیک رنگ:
همانطور که می دانیم رنگی دیدن اشیا دلایل مختلف فیزیکی یا شیمیایی دارد. متخصصان این گرایش بیشتر در زمینه ی علل فیزیکی ایجاد رنگ و تغییر فیزیکی رنگ مطالعه می کنند. در واقع این بخش از رشته رنگ با رشته فیزیک همپوشانی داشته و یکی از شیرین ترین بخش های مربوط به رشته ی رنگ می باشد. یکی از مهمترین کاربردهای این بخش بررسی نحوه دوبار ایجاد رنگ هایی که در طبیعت هستند در دستگاه هایی مانند دوربین دیجیتال، اسکنر، چاپگر، نمایشگر، تلویزیون رنگی و ...است. رنگ هایی که به بیانی حالت مجازی دارند.
روکش های سطح:
این بخش از رشته ی رنگ بیشترین همخوانی و هم پوشانی را با گرایش پلیمر دارد. در آن به تولید انواع رنگ های (پوشرنگ) مورد استفاده برای پوشش دهی سطوح پرداخته می شود. پوشرنگ هایی به منظور استفاده به عنوان : پوشش ساختمانی، پوشش اتومبیلی، پوشش کشتی و هواپیما، پوشش های ضد حریق، پوشش های خود ترمیم شونده، پوشش های ضد خوردگی و... از جمله پوشرنگ هایی هستند که مربوط به این بخش از گرایش رنگ می شوند. باید توجه داشت این بخش از رشته ی رنگ در صنایع نظامی نیز کاربرهای مخصوص به خودش را دارا می باشد.
خوردگی:
امروزه 3 الی 4% از تولید ناخالص ملی دولت ها صرف هزینه های ناشی از خوردگی فلزات می شود. البته در ایران هنوز آمار دقیقی در این مورد ارائه نشده است، اما «کمیته تحقیقات رنگ و خوردگی» که زیر نظر «شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران» دایر شده است، معتقد است که از دیر باز یکی از معضلات شرکت ملی پخش فرآورده ای نفتی ایران، مشکلات ناشی از خوردگی مخازن و لوله ها بوده است. بدون شک پاسخگوی این مشکل متخصصان رشته تکنولوژی و علوم رنگ هستند زیرا یک بخش مهم از دروس این رشته در مورد پوشش دهی (یکی از راه های مبارزه با خوردگی) می باشد.
در واقع این بخش از رشته ی رنگ به خوردگی فلزات و همچنین استفاده از رنگ های ضد خوردگی به منظور به حداقل رساندن خوردگی در فلزات پرداخته می شود. از جمله فرصت های شغلی موجود در این بخش می توان به صنایع نظامی، بنادر و اسکله ها، صنایع پتروشیمی و پالایشگاه ها، صنایع نفت و سازه های فلزی اشاره نمود.
جوهرهای چاپ:
این بخش از رشته ی رنگ نیز تا حدودی با بخش پوشش ها هم پوشانی دارد زیرا جوهر ها نیز نوعی پوشش با اهداف مختلف محسوب می شوند. در واقع در اینجا به فرآیند تولید انواع جوهر های چاپ و روش های اعمال آن پرداخته می شود. جوهر های نوین حساس به گرما و یا اشعه ماوراء بنفش و یا جوهر هایی با کاربردهای امنیتی جذابیت خاصی را به این بخش از رشته ی رنگ افزوده اند. این گرایش در صنعت بسته بندی و برای بسته بندی های هوشمند و یا بسته بندی های شناساگر در مواد غذایی بسیار مورد توجه بوده و حتی در زمینه الکترونیک نیز از آن استفاده های بسیار می شود.
رشته مهندسی پلیمر
صنایع پلیمر
رشته مهندسی پلیمر یکی از جدیدترین رشته های مهندسی در ایران و جهان می باشد. بطور کلی تمام فرآیند طراحی، تولید و ساخت مواد پلاستیکی، لاستیکی، کامپوزیتی، الیاف و انواع رنگ و رزین در قالب مهندسی پلیمر گنجانده می شود. پلیمرها به دو دسته طبیعی و مصنوعی تقسیم می شوند که پلیمرهای طبیعی موادی مانند ترکیبهای سلولزی، چوب، کاغذ و پشم هستند که انسان از سالها پیش آنها را می شناخت و هنوز هم این دسته از پلیمرها در دنیا بسیار مهم و با ارزش هستند ولی پلیمرهای مصنوعی در دوران جنگ جهانی دوم مورد توجه قرار گرفت، چرا که در این زمان دانشمندان به این نتیجه رسیدند که از مواد نفتی می توان مواد پلیمری مصنوعی را ساخت که این مواد کاربردهای مختلفی خواهند داشت. بنابراین مهندسی پلیمر با ساخت پلیمرهای مصنوعی توسط محققین شکوفا گردید و اکنون تنها با گذشت 6 دهه از آن دوران این رشته به حدی رشد کرده است که پیشرفت تکنولوژی ارتباط تنگاتنگی با طراحی و ساخت مواد پلیمری دارد. با توجه به نفت خیز بودن ایران، تحصیل در این رشته بستر مناسبی برای پیشرفت اقتصادی و علمی دانشجویان این رشته بوجود می آورد.
این رشته در ابتدا گرایشی از مهندسی شیمی محسوب می شد ولی با گذشت زمان و پیشرفت علم پلیمر و نیاز به تحقیق و
آموزش جدی در جوانب مختلف این علم، رشته مهندسی پلیمر بصورت مستقل شروع به فعالیت نمود. دروس این رشته به دو دسته مجزا تقسیم می شوند. در دو سال اول تحصیل در این رشته، عموما دروس مهندسی شیمی تدریس می شوند تا دانشجویان مهندسی پلیمر علاوه بر کسب آمادگی برای درک دروس تخصصی پلیمر، دانش و مهارت کافی برای ایفای نقش یک مهندس شیمی را نیز داشته باشند. در ادامه نیز، با ارائه ی دروس تخصصی پلیمر در دو سال پایانی تحصیل، زمینه ای فراهم گشته تا فارغ التحصیلان این رشته توانایی فعالیت در تمامی شاخه های پلیمر را داشته باشند. بطور کلی، رشته مهندسی پلیمر به دو زیر شاخه ی سنتز(پلیمریزاسیون) و فرآیند قابل تقسیم است و دانشجویان در مقطع کارشناسی تمامی مطالب این دو زمینه را فراگرفته تا در صورت وارد شدن به صنعت و یا ادامه ی تحصیل در مقاطع بالاتر، انتخاب تخصص خویش را با توجه به علاقه و استعداد شخصی با اطلاعات کامل انجام دهد. برای نیل به این هدف، دروس کارشناسی بدین صورت دسته بندی می گردد: برای فعالیت در شاخه ی سنتز دروسی مانند شیمی آلی، شیمی پلیمر، انتقال جرم و اصول مهندسی پلیمریزاسیون می توانند دانش موردنیاز برای فعالیت را در اختیار دانشجو قرار دهد. در طرف مقابل دروسی مانند مکانیک سیالات، رئولوژی پلیمرها و مهندسی پلاستیک با ارائه ی مطالب کاربردی، زیر شاخه ی فرآیند این رشته را تحت پوشش قرار می دهد. در ادامه ی این مطالب، موارد تخصصی تری در قالب دروس 3 واحدی برای تکمیل دانش و کارآیی دانشجویان در زمینه فرآیند ارائه می گردد که از اصلی ترین آنها می توان به مهندسی الاستومر، مهندسی کامپوزیت و مهندسی الیاف نام برد. البته شایان ذکر است که این تقسیم بندی به صورت کلی بوده و جهت ایجاد مروری سریع انجام گرفته، در حالی که با توجه به پیشرفت و گسترش روز افزون دانش، مرزهای این علم در حال محو شدن است و یک محقق یا مهندس پلیمر باید در تمامی شاخه های این دانش مهارت داشته باشد. در حال حاضر در این رشته دروسی بعنوان پایه و فصل مشترک تقسیم بندی های ذکر شده تدریس می گردند که به نوعی هر دو زیر شاخه سنتز و فرآیند نیازمند آنها هستند. موازنه انرژی و مواد، ترمودینامیک مهندسی شیمی، شیمی فیزیک عمومی، شیمی فیزیک پلیمر، ریاضیات مهندسی و کنترل فرآیند از این دسته هستند. این دروس غیر از در برداشتن اصلی ترین مفاهیم مهندسی شیمی و ابزار های موردنیاز تمام مهندسان، پایه و اساسی برای درک کامل دروس پیشرفته ی پلیمری به دست می دهد. در کارشناسی ارشد این رشته، دانشجویان با توجه به دانش کسب شده در دوران کارشناسی، با دیدی جامع می توانند در یکی از 3 گرایش فرایندهای پلیمری، مهندسی پلیمریزاسیون و نانوتکنولوژی در پلیمرها به صورت کاملا تخصصی و عمیق به ادامه تحصیل بپردازند.
پس از اتمام تحصیل، مهندسین پلیمر با طیف گسترده ای از مشاغل روبرو هستند. با توجه به نیاز صنایع، تقسیم بندی مشاغل نسبت به گرایش های تحصیلی این رشته گسترده تر است. اکثر مراکز پتروشیمی و صنایع بالادستی موردتوجه مهندسان علاقمند به سنتز و پلیمریزاسیون قرار میگیرد. همچنین با توجه به دانش کسب شده در دوران تحصیل، مراکز تولید انواع رزین، چسب و امولسیون نیز محل مناسبی برای این مهندسان می باشد. از طرف دیگر هزاران کارخانه ی بزرگ و کوچک که هرکدام سهمی از بازار پلیمر را دارند میتواند محلی مناسب برای پیشرفت و تلاش مهندسان پلیمر باشد. کارخانه های تولید قطعات خودرو و هواپیما، انواع لوله و مصنوعات پلاستیکی، ساخت انواع لاستیک و تایر، کارگاه های تولید قایق ها و سازه های عظیم کامپوزیتی، تمامی مراکز تولید و ریسندگی الیاف مصنوعی، مراکز تولید لوازم پزشکی و دارویی، مراکز تولید ادوات نظامی و دفاعی و حتی صنایع غذایی به نوعی وابسته به مهندسین پلیمر می باشد. از سوی دیگر با پیشرفت های صورت گرفته در موارد استفاده از پلیمرها، امروزه فعالیت در سایر رشته ها نیز منوط به استفاده از تخصص پلیمر می باشد. استفاده از پلیمرها در استخراج نفت، صنایع الکترونیکی و ساخت ترانزیستور و مواد عایق، تولید قطعات موشک و سایر سازه های فضایی در صنایع هوافضا، مقاوم نمودن سازه ها در مهندسی عمران، طراحی و ساخت سازه های کامپوزیتی در مهندسی مکانیک، تولید و نوآوری در مهندسی پزشکی و نساجی و کاربردهای دارویی از جمله موارد و فرصت های شغلی برای مهندسین پلیمر است.
تکنولوژی و علوم رنگ
هر کجا هستید باید بدانید که یکی از کاربرد های رنگ، در اطراف شما است. چرا که تنها رنگی بودن هر جسمی در اطراف شما خود گویای حضور این صنعت در همه ی ابعاد زندگی شماست.
رشته رنگ یکی از جوانترین رشته های موجود در کشور ماست. در واقع از این رشته به عنوان یک رشته ی میان رشته ای و پیشرفته نام برده می شود زیرا که از رشته شیمی و نساجی گرفته تا فیزیک و متالوژی و... حضورشان در این رشته کاملا محسوس است.
همانطور که بیان شد این رشته، رشته ی جوانی در ایران بوده و با توجه به گستردگی فراوانی که دارد زمینه ی تحقیق، پژوهش و نوآوری فراوانی را برای علاقمندان به این رشته ایجاد نموده است. از بعد دیگر محدودیت متخصصان این رشته و همچنین جوان بودن صنعت آن بازار کار بسیار مناسبی را برای متخصصین این رشته در صنایع مختلف ایجاد نموده است. در بخش کارآفرینی مسئله ی جوان بودن رشته بسیار بااهمیت تر بوده و متخصصین این رشته می توانند اقدام به تولید و یا ارائه خدمات نوینی که تا به امروز توسط شرکت های ایرانی ارائه نشده است، نمایند. از طرف دیگر به علت کمبود متخصصین این رشته ما شاهد حضور متخصصین شیمی محض در کارخانجات رنگ سازی و یا خودرو سازی به جای متخصصین رنگ هستیم که این خود گویای تقاضای پنهان بالا برای متخصصان این رشته است.
به طور کلی می توان رشته رنگ را به 5 بخش یا گرایش کلی تقسیم نمود:
شیمی و تکنولوژی مواد رنگزا(مواد رنگرزی):
امروزه مواد رنگزا که بیشتر به صورت آلی موجود هستند، کارآیی های مختلفی در صنایع گوناگون دارند. امروزه بیشترین تقاضای صنعت ایران برای متخصصین این گرایش مربوط به صنعت پوشاک و نساجی می شود. اگرچه مصرف عمده این مواد در صنایع رنگرزی می باشد اما کاربردهای گوناگون و نوینی نیز در زمینه های مختلف دارا می باشند. از این ترکیبات می توان در صنایع پزشکی (شناسایی بافت های سرطانی)، سیستم های تجدید پذیر انرژی (سلول های خورشیدی DSSC)، سیستم های دای کروئیزم (شناساگرهای محیطی) و نمایشگرها (LCD) استفاده نمود.
فیزیک رنگ:
همانطور که می دانیم رنگی دیدن اشیا دلایل مختلف فیزیکی یا شیمیایی دارد. متخصصان این گرایش بیشتر در زمینه ی علل فیزیکی ایجاد رنگ و تغییر فیزیکی رنگ مطالعه می کنند. در واقع این بخش از رشته رنگ با رشته فیزیک همپوشانی داشته و یکی از شیرین ترین بخش های مربوط به رشته ی رنگ می باشد. یکی از مهمترین کاربردهای این بخش بررسی نحوه دوبار ایجاد رنگ هایی که در طبیعت هستند در دستگاه هایی مانند دوربین دیجیتال، اسکنر، چاپگر، نمایشگر، تلویزیون رنگی و ...است. رنگ هایی که به بیانی حالت مجازی دارند.
روکش های سطح:
این بخش از رشته ی رنگ بیشترین همخوانی و هم پوشانی را با گرایش پلیمر دارد. در آن به تولید انواع رنگ های (پوشرنگ) مورد استفاده برای پوشش دهی سطوح پرداخته می شود. پوشرنگ هایی به منظور استفاده به عنوان : پوشش ساختمانی، پوشش اتومبیلی، پوشش کشتی و هواپیما، پوشش های ضد حریق، پوشش های خود ترمیم شونده، پوشش های ضد خوردگی و... از جمله پوشرنگ هایی هستند که مربوط به این بخش از گرایش رنگ می شوند. باید توجه داشت این بخش از رشته ی رنگ در صنایع نظامی نیز کاربرهای مخصوص به خودش را دارا می باشد.
خوردگی:
امروزه 3 الی 4% از تولید ناخالص ملی دولت ها صرف هزینه های ناشی از خوردگی فلزات می شود. البته در ایران هنوز آمار دقیقی در این مورد ارائه نشده است، اما «کمیته تحقیقات رنگ و خوردگی» که زیر نظر «شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران» دایر شده است، معتقد است که از دیر باز یکی از معضلات شرکت ملی پخش فرآورده ای نفتی ایران، مشکلات ناشی از خوردگی مخازن و لوله ها بوده است. بدون شک پاسخگوی این مشکل متخصصان رشته تکنولوژی و علوم رنگ هستند زیرا یک بخش مهم از دروس این رشته در مورد پوشش دهی (یکی از راه های مبارزه با خوردگی) می باشد.
در واقع این بخش از رشته ی رنگ به خوردگی فلزات و همچنین استفاده از رنگ های ضد خوردگی به منظور به حداقل رساندن خوردگی در فلزات پرداخته می شود. از جمله فرصت های شغلی موجود در این بخش می توان به صنایع نظامی، بنادر و اسکله ها، صنایع پتروشیمی و پالایشگاه ها، صنایع نفت و سازه های فلزی اشاره نمود.
جوهرهای چاپ:
این بخش از رشته ی رنگ نیز تا حدودی با بخش پوشش ها هم پوشانی دارد زیرا جوهر ها نیز نوعی پوشش با اهداف مختلف محسوب می شوند. در واقع در اینجا به فرآیند تولید انواع جوهر های چاپ و روش های اعمال آن پرداخته می شود. جوهر های نوین حساس به گرما و یا اشعه ماوراء بنفش و یا جوهر هایی با کاربردهای امنیتی جذابیت خاصی را به این بخش از رشته ی رنگ افزوده اند. این گرایش در صنعت بسته بندی و برای بسته بندی های هوشمند و یا بسته بندی های شناساگر در مواد غذایی بسیار مورد توجه بوده و حتی در زمینه الکترونیک نیز از آن استفاده های بسیار می شود.