تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

من البته اینو قبلا به عنوان قسمتی از کتاب مورد علاقه ـم نوشته بودم.


آن هنگام که جهان در اعماقی ژرف،
و در سینه ی تنگ خدا نهفته بود،
خدا به ساعت نخست سامان داد؛
و با شور والای آفرینندگی بر زبان آورد که : بشود!
در این دم،
بانگ درد، همه ی مکان ها را آکند،
و کیهان با جنبشی سترگ به ساحت واقعیت درآمد ...

گوته


ضمنا ببخشید که جمله نیست!

 

[A.....MORDAD]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

به نظرم میاد از ادبیات بالایی برخورداره
اما از نظر فلسفه
بیشتر به عرفان برمی گرده
فکر میکنم اگه بخوایم با کلام پیش بریم بشه این طور در موردش قضاوت کرد که:
خداوند در آن هنگام که... به ساعت نخست سامان داد. والبته جهان در سیته ی تنگش نهفته بود. متوجه تناقض می شی؟ از نظر کلام هم که زمان همون مفهوم اولیه ایه که پس از به ساحت واقعیت در آمدن کیهان ماهیت گرفت. تاکید می کنم از نظر کلام. درباره "بانگ درد همه مکان ها را آکند هم صدق می کنه.
البنه من این کلمات رو نشانه ضعف نمیگیرم. گوته هوشمند تر از این است که ناخواسته نظم بر هم بزند!


.....
و می دونی که اگر طبق موازین کلام پیش نریم کاملا قابل رد خواهد بود.

 

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

به نظرم میاد از نظر گوته دنیا به شکلی وجود داشته. در خداوند وجود داشته. شاید بشه گفت منظورش از این که جهان در سینه ی خدا نهفته بوده، شوق خداوند به آفرینشه.(با توجه به اشاره ای که به شور والای آفرینندگی میکنه ممکنه منظورش این بوده باشه)
اما نکته مهم اینه که برای این که دنیا دنیا بشه، اولین مرحله آغاز زمان بوده. اگه این برداشت درست باشه، پس گوته معتقده زمان به خودی خود وجود داره. یعنی زمان، برای بودن نیازی به انسان نداره و ساخته ذهن انسان نیست. و زمان از ابتدا وجود نداشته. یعنی به زمان بی آغاز معتقد نیست. اما از طرفی به دنیای بی آغاز معتقده! پس از نظر گوته احتمالا زمان در جایی متوقف خواهد شد، اما دنیا باقی میمونه.
دنیا تازه بعد از این همه اتفاق به ساحت «واقعیت» دراومده. پس قبلش چی بوده؟ شاید حقیقت.
اما یه نکته ی دیگه به نظرم اینه که گوته قبل از سامان گرفتن ساعت نخست، داره از «هنگام» استفاده میکنه. اون موقع که زمان هنوز وجود نداشته ... بی معنیه! شاید برداشت من از سامان گرفتن ساعت نخست غلطه، شاید این محدودیت زبانه و شاید هم توی ترجمه این مشکل پیش اومده که البته این آخری بعیده.

 

[پوریا]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

به نظرم میاد از نظر گوته دنیا به شکلی وجود داشته. در خداوند وجود داشته. شاید بشه گفت منظورش از این که جهان در سینه ی خدا نهفته بوده، شوق خداوند به آفرینشه.(با توجه به اشاره ای که به شور والای آفرینندگی میکنه ممکنه منظورش این بوده باشه)
اما نکته مهم اینه که برای این که دنیا دنیا بشه، اولین مرحله آغاز زمان بوده. اگه این برداشت درست باشه، پس گوته معتقده زمان به خودی خود وجود داره. یعنی زمان، برای بودن نیازی به انسان نداره و ساخته ذهن انسان نیست. و زمان از ابتدا وجود نداشته. یعنی به زمان بی آغاز معتقد نیست. اما از طرفی به دنیای بی آغاز معتقده! پس از نظر گوته احتمالا زمان در جایی متوقف خواهد شد، اما دنیا باقی میمونه.
دنیا تازه بعد از این همه اتفاق به ساحت «واقعیت» دراومده. پس قبلش چی بوده؟ شاید حقیقت.
اما یه نکته ی دیگه به نظرم اینه که گوته قبل از سامان گرفتن ساعت نخست، داره از «هنگام» استفاده میکنه. اون موقع که زمان هنوز وجود نداشته ... بی معنیه! شاید برداشت من از سامان گرفتن ساعت نخست غلطه، شاید این محدودیت زبانه و شاید هم توی ترجمه این مشکل پیش اومده که البته این آخری بعیده.

در تایید حرف آناهید"گوته به وحدت وجود معتقد بود"

 

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

جمله بعدی؟

 

[A.....MORDAD]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

بشر، بر صفحه‌ی شطرنج ابدیت، چون پیاده‌ای در دست خدا و شیطان است
گوته

........

 

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

تعداد حالت های ممکن برای هر انسان زیاد، اما محدوده. مثل تعداد خانه هایی که مهره میتونه توش قرار بگیره.
و انسان مثل پیاده، تنها به یک سو حرکت میکنه. به سمت سرنوشت شاید.
و کاملا جبر نیست. چون هم خدا هست و هم شیطان. و اختیار هم نیست. چون مهره در دست خدا و شیطانه. (شاید هم درست نباشه بگیم جبر نیست. نمیدونم.)

 

[A.....MORDAD]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

و چه اتفاقی میفته وقتی یه پیاده می خواد حمله کنه؟
مسیر عوض می شه........نه؟

 

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

نه. آخه میدونی، اگه حمله نکنه، خودش خورده میشه.

 

[A.....MORDAD]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

و برای بقا باید مسیرو کج کرد.......می ارزه؟

 

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

گاهی وقتا آره. گاهی نه.
مسیر همون مسیره. همه جا چهارخونه ـست. انتخاب ها همونی هستن که بودن.

 

[A.....MORDAD]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

ولی راه اینه که سفید و سیاها رو یکی در میون طی کنی
وقتی سنت شکسته میشه.....پیرا میان وسط

...
..

.
سخته این همه اجبار برای انتخاب...

 

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

پيرا؟

 

[A.....MORDAD]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

آره....
شاید خدا یه روزی خسته بشه از این سیاه سفید ممتد....
شاید شیطان همون جانشین باشه......

 

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

هرگز!
اين يه شعر خلاقانه ست.
اما در حقيقت و واقعيت خداوند هيچ وقت خسته نميشه.

 

[A.....MORDAD]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

کی می دونه؟
شاید امروز.....شاید فردا......شاید هرگز
بالاخره تو هیچ وقت خدا خسته می شه...نمیشه؟ وای اگه این هیچ وقت زودتر بیاد.....

 

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

هيچ وقت چه زمانيه؟
هيچ وقت وجود نداره.

 

[A.....MORDAD]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

چقدر مطمئن حرف می زنی!

 

[anahid_30s]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

چون با منطق به وجود خدا نرسيدم.

 

[پوریا]

پاسخ : تفسیر این جمله ی فلسفی چیه ؟

در مورد جمله ی دوست عزیزم گوته...
خیر...معتقدم بشر بازیکنی است در برابر شیطان...و شاید نه لزوما آن شیطان...شاید نفس خودش...
و داور بازی نیز خداست و قواعدش نیز نوشته ی اوست...
در رابطه با جبر و اختیاری که مدنظر دوست نابغمون بوده...
به نظرم انسان مجبور است به بازی کردن...و هیچگاه پیشنهاد تساوی ندادن و تسلیم نشدن...انسان محکوم است به بازی برای برد...
اما مختار است در انتخاب حرکات...