در کل خیلی عصبانی نمیشم مگر اینکه:
(متاسفانه) یه نفر خیلی تو کار های من دخالت کنه یکم عصبانی میشم
میزم شلوغ باشه یکم افکارم مغشوش میشه
به کتاب هام هم کسی دست نزنه
دعاهای مذهبی و قرآن خیلی کمک میکنه به آرامش (مخصوصا اگه معنیاش هم بخونید)
با نوشتن هم آروم میشم
با تایپ کردن با کیبورد هم آروم میشم
طبیعت هم خیلی خوبه
موسیقی درست هم خوبه
عصبی؟آدم همیشه عصبیه فقط شدتش فرق داره...میتونه ۰ باشه
وقتایی که آدم واقعا عصبیه (*ته عصبانیت) واقعا فهمیدم فقط سکوته که آرومش میکنه
ولی معمولا با فکر کردن با خودم فقط آروم میشم و با حرف زدن با بقیه
چیزایی که عصبیم میکنن، دورویی، گیر دادنای مکرر، چرا و پرت وقتی مودم خوب نیست و گوش نداده شدنن.
راه حلاشم زمان، بغل، بهم ریختن موهای دوستام (صمیمی)، صحبت کردن در موردش با یکی، آهنگ، نوشتن.
عصبی هورت کشیدن چای
خیانت
گیر دادن
ادم هایا خر خون
امتحاننننننننننننننن ارامش کرم ریختن
صدا بو و خود بارون
هوای خنک
تنهایی
بغل کردن
و البته از همه مهمتر ==) گریه
یار و همدمم معرفی میکنم ... پیانو