تحصیل همزمان دو رشته!

[Arshawm]

بودن کسایی که میخواستن همچین حرکتی بزنن رفتن دانشگاه تو همون یه رشته هم موندن
همون یه رشته رو بتونید هندل کنید هنر کردین. دانشگاه مثل دبیرستان نیست که کلا برنامتون کلاس-خونه باشه.

 

[ShapoorII]

بعنوان کسی ک سابقه تحصیل همزمان دو رشته و به فنا رفتنهای متعدد در فضای اکادمیک رو داره؛ چنتا مورد رو میگم، امدوارم بدرتون بخوره

اولن واسه تحصیل دورشته یا اصطلاحن ماینور، مقررات وزارت علوم و بهداشت و همینطور دانشگاه تا دانشگاه متفاوته. اما یه چیز مشترک هست، دانشجویان استعداد درخشان (المپیادیها یا کسب معدل الف برای ترمهای متوالی) میتونن تو همون دانشگاه یه رشته دیگه رو بعنوان ماینور تحصیل کنن. حالا فرض یه دانشجوی استعداد درخشان دارو بخواد شیمی هم بخونه، کلی دوندگی اداری و مصیبت و بدبختی داره، چون داروسازی تحت نظر وزارت بهداشت عه ولی شیمی وزارت علوم!

واس علوم پزشکیا یه امکان دیگه فراهمه ک فکر کنم تو تاپیک خودش بحثش هست؛ دانشجو دکترای عمومی بعد از گذروندن 140واحد، بشرط معدل/المپیاد و پذیرفته شدن تو مصاحبه میتونه دانشجوی دوره MPH بشه. وقتی دکترای عمومیش تموم شد، یه مدرک ارشد بهداشت عمومی هم میگیره



تجارب و دیدگاه شخصی:
طبعن هدف دانشجو یا دنبال کردن علاقه شخصیه یا اینکه میخواد علم/مهارت یاد بگیره. رشته دوم و ماینور ینی بطالت وقت مضاعف تو فضای اداری دانشگاه، بروکراسی مزخرف و دست و پاگیر، دغدغه تداخل کلاس و امتحان، مونده و اواره شدن از زمین و زمان!
یه واقعیتی وجود داره که ادمیزاد (دانشجو) با سر کلاس رفتن و امتحان دادن صرفن یه سری اطلاعات بهش اضافه میشه. بندرت علم یا نگرش منتقل میشه؛ مهارت که عمرن! بلکه کار کردن:، چه پژوهش، کارای فرهنگی/اجتماعی یا بیزینس و پول در اوردن؛ ایناس ک مهارت یاد میده و ب مرور اون نگرش صحیح شکل میگیره....


تو دنیای امروزی مرز بین علوم برداشته شده و بازار پژوهشهای بین رشته‌ای داغه. خیلی از این حوزه‌ها تجاری هم شدن. بجای اینکه خودمون رو درگیر بروکراسی دانشگاه و هزارتا مشکل و دردسر کنیم، عین بچه خوب همون رشته خودمون رو میخونیم، تو 1-2حوزه خاص عمیق شده، مثلن کورس میگذرونیم یا سر کلاس بقیه رشته میشینیم و واقعن چیز یاد میگریم، نه اینکه فقط امتحان پاس کنیم! خروجی این میشه فردی با توانمندیها و مهارتهای خاص. فرصتهای شغلی زیادی واسه کسی ک مهارتهای متعدد داره هست اما اونیکه 2تا رشته خونده، صرفن دانشگاه بیشتر رفته و تو بازار کار اهمیتی نمیدن

 

[nn_f]

بودن کسایی که میخواستن همچین حرکتی بزنن رفتن دانشگاه تو همون یه رشته هم موندن
همون یه رشته رو بتونید هندل کنید هنر کردین. دانشگاه مثل دبیرستان نیست که کلا برنامتون کلاس-خونه باشه.

بله فک میکنم به اندازه کافی تجربه داشته باشم ک مثل دبیرستان نیس
اما گرچه حق با شماست ولی گاهی وقتا آدم دوست داره باور کنه ک هیچی غیرممکن نیست

 

[nn_f]

بعنوان کسی ک سابقه تحصیل همزمان دو رشته و به فنا رفتنهای متعدد در فضای اکادمیک رو داره؛ چنتا مورد رو میگم، امدوارم بدرتون بخوره

اولن واسه تحصیل دورشته یا اصطلاحن ماینور، مقررات وزارت علوم و بهداشت و همینطور دانشگاه تا دانشگاه متفاوته. اما یه چیز مشترک هست، دانشجویان استعداد درخشان (المپیادیها یا کسب معدل الف برای ترمهای متوالی) میتونن تو همون دانشگاه یه رشته دیگه رو بعنوان ماینور تحصیل کنن. حالا فرض یه دانشجوی استعداد درخشان دارو بخواد شیمی هم بخونه، کلی دوندگی اداری و مصیبت و بدبختی داره، چون داروسازی تحت نظر وزارت بهداشت عه ولی شیمی وزارت علوم!

واس علوم پزشکیا یه امکان دیگه فراهمه ک فکر کنم تو تاپیک خودش بحثش هست؛ دانشجو دکترای عمومی بعد از گذروندن 140واحد، بشرط معدل/المپیاد و پذیرفته شدن تو مصاحبه میتونه دانشجوی دوره MPH بشه. وقتی دکترای عمومیش تموم شد، یه مدرک ارشد بهداشت عمومی هم میگیره



تجارب و دیدگاه شخصی:
طبعن هدف دانشجو یا دنبال کردن علاقه شخصیه یا اینکه میخواد علم/مهارت یاد بگیره. رشته دوم و ماینور ینی بطالت وقت مضاعف تو فضای اداری دانشگاه، بروکراسی مزخرف و دست و پاگیر، دغدغه تداخل کلاس و امتحان، مونده و اواره شدن از زمین و زمان!
یه واقعیتی وجود داره که ادمیزاد (دانشجو) با سر کلاس رفتن و امتحان دادن صرفن یه سری اطلاعات بهش اضافه میشه. بندرت علم یا نگرش منتقل میشه؛ مهارت که عمرن! بلکه کار کردن:، چه پژوهش، کارای فرهنگی/اجتماعی یا بیزینس و پول در اوردن؛ ایناس ک مهارت یاد میده و ب مرور اون نگرش صحیح شکل میگیره....


تو دنیای امروزی مرز بین علوم برداشته شده و بازار پژوهشهای بین رشته‌ای داغه. خیلی از این حوزه‌ها تجاری هم شدن. بجای اینکه خودمون رو درگیر بروکراسی دانشگاه و هزارتا مشکل و دردسر کنیم، عین بچه خوب همون رشته خودمون رو میخونیم، تو 1-2حوزه خاص عمیق شده، مثلن کورس میگذرونیم یا سر کلاس بقیه رشته میشینیم و واقعن چیز یاد میگریم، نه اینکه فقط امتحان پاس کنیم! خروجی این میشه فردی با توانمندیها و مهارتهای خاص. فرصتهای شغلی زیادی واسه کسی ک مهارتهای متعدد داره هست اما اونیکه 2تا رشته خونده، صرفن دانشگاه بیشتر رفته و تو بازار کار اهمیتی نمیدن

خیلی ممنونم از اینکه تجربیات و دیدگاهتونو در اختیارم گزاشتین و واقعا مفید بود تو فکر کردن دوباره راجع بهش
نه ک قبلا متوجه شرایط و اتلاف وقتی ک میشه نبودم و اتفاقا یکی از اصلی ترین دغدغه های ذهنیم همین بود ک مشکلات حین گذروندن هر دو با هم رو اگه یه جوری هم بگذرونم انتخاب نهایی تو بازار کار و امکان فرصت سوزی و ضربه خوردن دو طرف کار رو چطور هندل کنم
راستش من به چند دلیل خودمو قانع کرده بودم ک میتونه کار درستی باشه
اول اینکه گفتم شاید از پسش بر اومدم و بعدا تونستم در کنار علاقه ام به ساینس و علوم پزشکی یه طراح هم باشم و طرحمو بزنم فقط (گرچه انقد اطلاعات دارم ک بدونم اصلا قضیه به اینصورت نیس و یه شغل هنری نمیتونه صرفا جانبی باشه چه برسه به اینکه همزمان بُعد تجاری و رقابتی و تولید کنندگی هم داشته باشه با تمام کارآموزی های ورود به بازار کار و پله پله بالا اومدنش و وقت و انرژی تو زندگی واقعیش)

اما از طرفی من الان امکانشو تو این وقت باقی مونده ندارم ک منابع حجیم هنر رو با توجه ب اینکه هیچ پیش زمینه ای ندارم و دیپلمم تجربی بوده برای کنکور مطالعه کنم پس گفتم اگه بلاخره قانع شدم و یکیش رو انتخاب کردم بتونم هر دو رو داشته باشم ک انصراف بدم یا اینکه اگه تونستم و براومدم از پسش ادامه -وگرنه با وجود سهل انگاری تا به الانم ک هر دو رو مطالعه نکردم اگه بخوام یه تصمیم بگیرم و اون باشه فرصت امسالم هم میسوزه مثل سالهای گذشته...
و حتی اگه میشد خوند هم هرکار میکردم انتخاب این روی علایقم ک علمیه از ذهنم کنار نمیرفت و اقلا یه فرصت دگ برای فکر روش داشتم و پشیمونی نمیموند برام

ولی گذشته از این دلیل ها و اما و اگرها وقتی دردسر بین شیمی و دارو انقد زیاده ینی برای علوم پزشکی و هنر چطور میتونه باشه ؟
(با وجود اینکه صراحتا تو آیین نامش گفتن رشته دوم میتواند از رشته های هنری وشکوفا کننده ذوق هنری دانشجو باشد و..)
و مشکل دیگه ای ک دارم هم موضوع اپلای هست ک شاید باور نکنید ولی این موضوع رو برای اونجا هم پرسیدم از چند نفر ک فک نمیکنم کار راحتی باشه اصلا
در کل اگه میتونستم (ک نمیتونم خودمو قانع کنم) یکیش رو کنار بزارم و به بدبختی های چطور و کی و کجا رفتن و گرفتن فاند یا loan و اینا برسم تو دوران دانشجویی و با خیال راحت یه چیز رو مطالعه کنم و تخصص پیدا کنم خ بهتر بود ‍

اما در مورد خود موضوع "دانشگاه رفتن " مضاعف اونم تو ایران ! کاملا حق با شماست و چیزی به جز استرس اضافه و تداخل و بی نظمی نداره برات ... من راستش این شانس رو هم دارم ک از آموزشگاه های بیرون استفاده کنم برای این رشته ! و کلی ورکشاپ و کلاسای مهارت آموزی هم بیرون هست اتفاقا
اما به خودم میگفتم ک حالا اگه شد و رفتم
با وجود هزینه های یه شهر دیگه و لوازم و تجهیزات گرون هنری دگ هزینه شهریه رو اضافه ش نکنم و اگ شد محل آموزشش یه دانشگاه سراسری باشه اقلا
و دلیل دیگه م این که نکنه مدرک دانشگاه برای اپلای معتبر تر باشه گرچه بار ها شنیدم ک مهم رزومه و پورتفلیو و..هس ولی خب بدون مدرک کارشناسی ک نمیشه برای مستر (ارشد) اقدام کرد ..!

شاید تعجب کنید ک من هنوز کنکور شرکت نکرده فکر کجاهاشو کردم ولی در اصل من فرق دارم با یه کنکور اولی ۱۸ ساله ک تکلیفش عملا فقط دانشگاه رفتنه با خودش و به عنوان یه آدم ۲۲ ساله ک هدفای آینده ی به تعویق افتاده و شاید ناممکنش (!) رو جلو خودش چیده به هر حال و یه نقشه راه هر چند کج و معوجی داره واسه خودش ..
اینه ک تلاش میکردم ک هر جور شده یا یه راهی پیدا کنم ک تو این نقشه بگنجونمش علایقمو با هم یا تکلیفمو مشخص کنم ک بلاخره کدوم راهو بردارم...
هرچند انگار هرچی ک بیشتر اطلاعات کسب میکنی دو راهیت تبدیل به چندین و چند راهی میشه ...حالا اینا به کنار ..اونم با ریسک توهم برد داشتن تو قبولی های کنکور امسال

کل هدف من از مطرح کردن این مسئله تو این تاپپیک این بود ک بفهمم در کل امکانش وجود داره ترکیب دو رشته ای هنر-پزشکی (پیراپزشکی) ؟
و اگه آره و کسی راهشو رفته مراحل و دنگ و فنگاش رو بدونم برای بعد ک با خیال راحت تجربیمو بدم و مطمئن باشم ک گرچه به قول شما "مصیبته " ولی از دست رفته نیس فعلا این روش برام
البته به یه راه دیگه م فک کردم و اون این بود ک اگه تصمیمم یه طرفه شد و هنر بود موقع انتخاب رشته
برم آزاد و سال دگ سراسری هنر بدم بعدش ترم یک و دو رو منتقل کنم (میشه دیگه؟)

بازم رمان نوشتم با همه جزییات و بابتش شرمنده
اما نظرات شما بهم کمک کرد اقلا با دیدگاه بازتری به امکانای به جز دانشگاه ک ممکنه راحت تر باشن نگاه کنم و همچنین تصمیم گیری در مورد تخصص اصلیم برای زندگی کاریم ^^

 

[جوجه]

دو رشته ای های خوشحال و راضی تو علوم انسانی عجیب نیست ، به خاطر این که "صرفا" پاس کردن درساش کاری خاصی نداره. تو دوستام بودن به مدل های مختلف. یه مزیتش استفاده از اساتید خیلی خوبه (اون درسایی که همین جوری اجازه نمی دن کسی بیاد) و مثلا برای کسی که می خواد حوزه بین رشته ای کار کنه ، بد نیست یاد گرفتن مبانی هر دو رشته ، از زبان تاپ های اون رشته مثلا تو دانشگاه تهران. ولی خب اگه صحبت کنه و اساتید خوب اجازه بدن مستمع آزاد بشینه ، بسی بهتره براش
یه مشکلش که دوستان اشاره کردن هم بروکراسی بیخودشه.
از دیگر مزایای دو رشته ای هم ، این که شما یه رشته قبول می شی که دوسش نداری، ولی استعداد درخشانی . دانشگاه هم اصلا راه نمیاد تغییر رشته بدی. بعد دو رشته ای می کنی، دو ترم که دو تا شو خوندی ، اولی رو انصراف می دی. (این مدلی بعضیا تو سال 91 به گروه ما که روان شناسی بود و مثلا تا رتبه 20 کشوری می گرفت ، اضافه شدن)

 

[ShapoorII]

خیلی ممنونم از اینکه تجربیات و دیدگاهتونو در اختیارم گزاشتین و واقعا مفید بود تو فکر کردن دوباره راجع بهش
نه ک قبلا متوجه شرایط و اتلاف وقتی ک میشه نبودم و اتفاقا یکی از اصلی ترین دغدغه های ذهنیم همین بود ک مشکلات حین گذروندن هر دو با هم رو اگه یه جوری هم بگذرونم انتخاب نهایی تو بازار کار و امکان فرصت سوزی و ضربه خوردن دو طرف کار رو چطور هندل کنم
راستش من به چند دلیل خودمو قانع کرده بودم ک میتونه کار درستی باشه
اول اینکه گفتم شاید از پسش بر اومدم و بعدا تونستم در کنار علاقه ام به ساینس و علوم پزشکی یه طراح هم باشم و طرحمو بزنم فقط (گرچه انقد اطلاعات دارم ک بدونم اصلا قضیه به اینصورت نیس و یه شغل هنری نمیتونه صرفا جانبی باشه چه برسه به اینکه همزمان بُعد تجاری و رقابتی و تولید کنندگی هم داشته باشه با تمام کارآموزی های ورود به بازار کار و پله پله بالا اومدنش و وقت و انرژی تو زندگی واقعیش)

اما از طرفی من الان امکانشو تو این وقت باقی مونده ندارم ک منابع حجیم هنر رو با توجه ب اینکه هیچ پیش زمینه ای ندارم و دیپلمم تجربی بوده برای کنکور مطالعه کنم پس گفتم اگه بلاخره قانع شدم و یکیش رو انتخاب کردم بتونم هر دو رو داشته باشم ک انصراف بدم یا اینکه اگه تونستم و براومدم از پسش ادامه -وگرنه با وجود سهل انگاری تا به الانم ک هر دو رو مطالعه نکردم اگه بخوام یه تصمیم بگیرم و اون باشه فرصت امسالم هم میسوزه مثل سالهای گذشته...
و حتی اگه میشد خوند هم هرکار میکردم انتخاب این روی علایقم ک علمیه از ذهنم کنار نمیرفت و اقلا یه فرصت دگ برای فکر روش داشتم و پشیمونی نمیموند برام

ولی گذشته از این دلیل ها و اما و اگرها وقتی دردسر بین شیمی و دارو انقد زیاده ینی برای علوم پزشکی و هنر چطور میتونه باشه ؟
(با وجود اینکه صراحتا تو آیین نامش گفتن رشته دوم میتواند از رشته های هنری وشکوفا کننده ذوق هنری دانشجو باشد و..)
و مشکل دیگه ای ک دارم هم موضوع اپلای هست ک شاید باور نکنید ولی این موضوع رو برای اونجا هم پرسیدم از چند نفر ک فک نمیکنم کار راحتی باشه اصلا
در کل اگه میتونستم (ک نمیتونم خودمو قانع کنم) یکیش رو کنار بزارم و به بدبختی های چطور و کی و کجا رفتن و گرفتن فاند یا loan و اینا برسم تو دوران دانشجویی و با خیال راحت یه چیز رو مطالعه کنم و تخصص پیدا کنم خ بهتر بود ‍

اما در مورد خود موضوع "دانشگاه رفتن " مضاعف اونم تو ایران ! کاملا حق با شماست و چیزی به جز استرس اضافه و تداخل و بی نظمی نداره برات ... من راستش این شانس رو هم دارم ک از آموزشگاه های بیرون استفاده کنم برای این رشته ! و کلی ورکشاپ و کلاسای مهارت آموزی هم بیرون هست اتفاقا
اما به خودم میگفتم ک حالا اگه شد و رفتم
با وجود هزینه های یه شهر دیگه و لوازم و تجهیزات گرون هنری دگ هزینه شهریه رو اضافه ش نکنم و اگ شد محل آموزشش یه دانشگاه سراسری باشه اقلا
و دلیل دیگه م این که نکنه مدرک دانشگاه برای اپلای معتبر تر باشه گرچه بار ها شنیدم ک مهم رزومه و پورتفلیو و..هس ولی خب بدون مدرک کارشناسی ک نمیشه برای مستر (ارشد) اقدام کرد ..!

شاید تعجب کنید ک من هنوز کنکور شرکت نکرده فکر کجاهاشو کردم ولی در اصل من فرق دارم با یه کنکور اولی ۱۸ ساله ک تکلیفش عملا فقط دانشگاه رفتنه با خودش و به عنوان یه آدم ۲۲ ساله ک هدفای آینده ی به تعویق افتاده و شاید ناممکنش (!) رو جلو خودش چیده به هر حال و یه نقشه راه هر چند کج و معوجی داره واسه خودش ..
اینه ک تلاش میکردم ک هر جور شده یا یه راهی پیدا کنم ک تو این نقشه بگنجونمش علایقمو با هم یا تکلیفمو مشخص کنم ک بلاخره کدوم راهو بردارم...
هرچند انگار هرچی ک بیشتر اطلاعات کسب میکنی دو راهیت تبدیل به چندین و چند راهی میشه ...حالا اینا به کنار ..اونم با ریسک توهم برد داشتن تو قبولی های کنکور امسال

کل هدف من از مطرح کردن این مسئله تو این تاپپیک این بود ک بفهمم در کل امکانش وجود داره ترکیب دو رشته ای هنر-پزشکی (پیراپزشکی) ؟
و اگه آره و کسی راهشو رفته مراحل و دنگ و فنگاش رو بدونم برای بعد ک با خیال راحت تجربیمو بدم و مطمئن باشم ک گرچه به قول شما "مصیبته " ولی از دست رفته نیس فعلا این روش برام
البته به یه راه دیگه م فک کردم و اون این بود ک اگه تصمیمم یه طرفه شد و هنر بود موقع انتخاب رشته
برم آزاد و سال دگ سراسری هنر بدم بعدش ترم یک و دو رو منتقل کنم (میشه دیگه؟)

بازم رمان نوشتم با همه جزییات و بابتش شرمنده
اما نظرات شما بهم کمک کرد اقلا با دیدگاه بازتری به امکانای به جز دانشگاه ک ممکنه راحت تر باشن نگاه کنم و همچنین تصمیم گیری در مورد تخصص اصلیم برای زندگی کاریم ^^

من تو خیلی از دانشگاها و رشته ها دوست و اشنا دارم، از دانشجو گرفته تا هیئت رئیسه! یجورایی موقعیتش پیش اومده منم استفاده کردم. بیشتر قصدم غلبه بر ذات درونگرا و انزوا طلبم بوده... و از قضا چندین مورد سراغ دارم ک هنر (طراحی/عکاسی) رشته دومشونه. ولی رشته اصلیشون فنی-مهندسی عه. از شانس این دوستان ما معاونت اموزشی دانشگاه هنر خیلی باشون همراهی میکنن، از تطبیق دروس تا مجاز کزدن غیبتا. این رفیقای ما هم با پروژه انجام دادن کار یاد میگیرن.


یه واقعیتی ک هست واسه طراحی محصول خوب و بطور خلاصه پول درآوردن، بیشتر باید احساسات و emotion مشتری رو درگیر کرد. یه جورایی همون داشتن هنره. ب بیان دیگه تفکر طراحی یه عنصر ارتقادهنده واسه قشر مهندس عه

اما بحث اینجاست تو حوزه علوم پزشکی و سلامت، مهارتهای حوزه علوم انسانی خیلی کاربردیترن. اگ مهراتهای ارتباطی یه مهارت جانبی و SoftSkill محصوب میشه، واسه پزشک و داروساز و دندانپزشک مهارت اساسی عه.



نظر شخصی منو بخوای، گرایش هنری مورد علاقه‌ت رو بصورت کلاسهای آزاد یا دوره‌های مجازی دنبال کن. بعید میدونم تو دانشگاه چیزی یاد بدن

 

[Karenn]

کاش یکی فیزیک مهندسی هوافضا رو تشریح کنه

 

[Samandoon :D]

کاش یکی فیزیک مهندسی هوافضا رو تشریح کنه

چن تا راه داری! اول این که تو نت سرچ کنی اجبش دوم این که از چن تا دانشجو سوال کنی و سوم این که تو سایت وزارت علوم چارت درسی بچه ها و مباحثی رو که تدریس می شه نگاه کنی

 

[خواهر کوچیکه شیرین]

من چند نفر میشناسم مهندسی برق یا کامپیوتر(شریف) بودن که بعنوان رشته دوم مبانی کامپیوتر(خودِ شریف) رو میخوندن{10ترمه دوتا لیسانس گرفتن}
یکی از فامیلامونم همزمان با برق؛صنایع هم میخوند ولی فکر میکنم صنایع رو ول کرد و همون برقش رو ادامه داد
خواهرم و چندتا از دوستاشم همزمان با پزشکی(تهران)؛کارشناسی ارشد آموزش پزشکی(بهشتی)خوندن؛البته از ترم9پزشکی دو رشته ای شدن
یکی از دوستامم همزمان با دندون؛مترجمی زبان میخونه

 

[خواهر کوچیکه شیرین]

چطوری؟
من هرکاری کردم مشاور مدرسه رو قانع کنم که میشه گفت نه
می گفت کنار رشتت فقط می تونی پیام نور ثبت نام کنی یه رشته دیگه

چطوریش رو دقیق نمیدونم
خیلی ببخشید ولی مشاورتون گُ* خورده!از هیچی خبر نداره زر زر میکنه
من هم خواهرم دو رشته ای بود؛هم دو تا اکسم هم پسرخالم

 

[|تا]

چطوری؟
من هرکاری کردم مشاور مدرسه رو قانع کنم که میشه گفت نه
می گفت کنار رشتت فقط می تونی پیام نور ثبت نام کنی یه رشته دیگه

از طریق انتخاب رشته بله اون مدلی که گفتند هست.
بعد که میرید دانشگاه با توجه به عضویت تو بنیاد نخبگان و فلان دو رشته ای میکنید.

 

[خواهر کوچیکه شیرین]

این نکته یادم رفت که بگم
برای رشته دوم باید هزینه بدین
هرچند که هردوتا رشته تون روزانه باشه

 

[Ali_Rahman]

بعضی از دانشجویان ممتاز ، استعداد درخشان یا دانشجویان دانشگاه های آزاد و پیام نور با توجه به شرایط خاص خود گاها به فکر تحصیل همزمان در رشته دوم بوده و سوالات زیادی ذهن آن ها را به خود مشغول ساخته که ممکن است با جستجوی زیاد هم موفق به کسب پاسخ دقیق آن نباشند .
در واقع این داوطلبان با توجه به شرایط خود می خواهند در دو رشته به تحصیل بپردازند اما نمی دانند به چه صورت و طریقی این موضوع امکان پذیر است . شاید کسب اطلاعات درست و دقیق در خصوص چگونگی تحصیل هم زمان در دو رشته بخشی از موفقیت داوطلب در مسیر تحصیلی و کسب موفقیت برای دانشجو را تضمین کند ، اما آن چه این مسیر را به پایانی خوش برای علاقمندان تبدیل می کند بررسی شرایط خود با توجه به قوانین مختلف برای تحصیل مجدد است . به همین دلیل در ادامه این مقاله شرایط تحصیل همزمان در دو رشته ارائه شده است .

شرایط تحصیل همزمان دانشجویان ممتاز در دو رشته​

خیلی از دانشجویان ممتاز بنا به شرایط خود قصد تحصیل در رشته دوم را دارند و سوالات زیادی ذهن آن ها را به خود مشغول ساخته که رسیدن به پاسخ آن ها می تواند موجب تسریع در فرآیند تحصیل در رشته دوم شود .

دانشجویان ممتازی که متقاضی تحصیل در رشته دوم هستند می بایست شرایط و ضوابط در نظر گرفته شده توسط وزارت علوم را داشته باشند . در این بخش بر اساس آئین نامه تحصيل همزمان در دو رشته تحصيلی ، ملاک هایی که برای موافقت با تحصیل هم زمان در دو رشته مورد نیاز بوده ارائه و به سوالات دانشجویان پاسخ داده شده است .

یکی از سوالاتی که ذهن دانشجویان ممتاز را به خود مشغول ساخته این است که آیا در تعریفی که آین نامه از دانشجو ممتاز دارد مشمول هست یا خیر ؟ اگر هست چه زمانی می تواند برای تحصیل در رشته دوم اقدام کند ؟

برگزیدگان‌ کنکور سراسری‌ با معرفی‌ سازمان‌ سنجش‌

برگزیدگان‌ المپیاد های‌ علمی‌ دانش‌ آموزش‌ كشور با معرفی‌ وزارت‌ آموزش‌ و پرورش‌ ( موضوع‌ مصوبات‌ شورای‌ عالی‌ انقلاب‌ فرهنگی‌ با عنوان‌ پذیرش‌ دانش‌ آموزان‌ برگزیده‌ در دانشگاه ها بدون‌ شركت‌ در آزمون‌ سراسری ‌)

برگزیدگان‌ جشنواره‌ خوارزمی‌ با معرفی‌ سازمان‌ پژوهش های‌ علمی‌ و صنعتی‌ ایران‌

طبق آیین نامه دانشجویان ممتاز کارشناسی و کارشناسی ارشد پیوسته برای‌ تحصیل‌ در رشته‌ دوم‌ می بایست پس‌ از گذراندن‌ حداقل‌ دو نیمسال‌ تحصیلی‌ با میانگین کل حداقل 17، درخواست‌ خود را که به تایید استاد مشاور رسیده‌ است‌ به‌ معاونت‌ آموزشی‌ دانشگاه‌ محل‌ تحصیل‌ خود تسلیم‌ کنند . معاونت‌ آموزشی‌ دانشگاه‌ كتبا دانشجو را به‌ دانشكده‌ مربوط در همان‌ دانشگاه‌ یا دانشگاه‌ دیگر معرفی‌ و مراتب‌ را به‌ معاونت‌ آموزشی‌ وزارت‌ منعكس‌ می‌ كند .

آیا دانشجویان مشمول این آیین نامه می توانند به طور همزمان در رشته پزشکی تحصیل کنند ؟

در پاسخ باید گفت دانشجویان مشمول این آیین نامه تنها می توانند در مقطع کارشناسی تحصیل کنند .

آیا دانشجویان ممتاز برای تحصیل در رشته دوم باید شهریه پرداخت کنند ؟

دانشجو ممتازی که در نظام آموزشی روزانه تحصیل می کند از پرداخت شهریه در رشته دوم معاف است . اما چنانچه این دانشجو در موسسات غیر انتفاعی و نوبت دوم تحصیل می کند مطابق دستور العمل دانشگاه باید اقدام کند .

آیا دانشجو ممتاز می تواند تقاضای تحصیل همزمان در دانشگاه دیگری را داشته باشد ؟

در پاسخ باید گفت می تواند ولی اولویت رشته های موجود در دانشگاه محل تحصیل دانشجو است که با تایید گروه اموزشی رشته دوم انجام می شود .

دانشجو ممتاز چه رشته هایی را می تواند برای تحصیل همزمان انتخاب کند ؟

مطابق آئین نامه محدودیتی در انتخاب رشته دوم وجود ندارد اما اولویت با رشته های گروم علوم انسانی ، هنر ، علوم پایه و رشته های مکمل رشته اول ( مانند رشته‌ شیمی‌ و زیست‌ شناسی‌ برای‌ دانشجویان‌ رشته‌ پزشكی‌ و فیزیك‌ و ریاضی‌ برای‌ دانشجویان‌ رشته‌ های‌ مهندسی‌ و رشته‌ زبان‌ خارجی‌ برای‌ اغلب‌ رشته‌ ها ) است .

مدت زمان تحصیل در دو رشته به چه نحوی است ؟

دانشجو پس از شروع به تحصیل در رشته دوم ، مجاز به انتخاب حداکثر 30 واحد از مجموع واحد های هر دو رشته است و باید به گونه ای انتخاب رشته نماید که در مدت مجاز تحصیل در رشته اول هر دو رشته را به اتمام برساند .

البته : شورای‌ آموزشی‌ دانشكده‌ رشته‌ دوم‌ می تواند در موارد خاص‌ حداكثر تا دو نیمسال‌ تحصیلی‌ به‌ طول‌ دوره‌ اضافه‌ نماید که در این‌ صورت‌ باید مراتب‌ را به‌ دانشكده‌ محل‌ تحصیل‌ رشته‌ اول‌ اعلام‌ كند .

آیا دانشجویان ممتاز در دوره دکتری می توانند تحصیل همزمان در مقطع کارشناسی را داشته باشند ؟

در پاسخ باید گفت خیر ، به دلیل خاص بودن این دوره دانشجویان دکتری دوره پیوسسته مجاز به تحصیل همزمان در رشته دوم نمی باشند .

 

[Krypton]

این امکان وجود داره که یه رشته دولتی و یک رشته پیام‌نور رو همزمان با هم پیش برد؟

 

[Frmesk]

به نظرم دو رشته خوندن به طور هم‌زمان تنها پوینتی که داره همون گرفتن مدرک رشته‌ی دوم هست مخصوصاً الان که با وجود چیزی مثل کهاد/ماینور دیگه نیاز نیست مشقتِ تمام واحدهای یک رشته‌ی دیگه رو کشید. خیلی از اطرافیانِ من ماینور علوم کامپیوتر برداشتن یا حتا ریاضیات. این هم تو رزومه‌ی فرد هست و هم این‌که به آدم دیدگاه می‌ده که آیا توان هندل کردنِ رشته‌ی دوم رو داره یا نه. من خودم روان‌شناسی و علوم کامپیوتر و فلسفه هم دوست داشتم، دانشگاه این امکان رو در اختیار من گذاشت که سر کلاس‌های هرکدوم که مفید بود بشینم و سیر مطالعاتم رو منظم کنم. نیازی هم نمی‌دیدم که لزوماً توی هرکدوم از این موارد کارشناس بشم و مدرک‌گرایانه برم جلو.