این نظرِ من!:د
یه چیزی که در موردِ خودم هست اینه که من اگه جایی آشغالی چیزی ببینم، در حدی که بتونم خودم برش میدارم میندازم دور...
حالا نه هر آشغالی(مثلا کی سرنگُ از رو زمین به عنوانِ آشغال برمیداره؟!
)، منظورم پوستِ چیپسُ پفکُ گاها پلاستیک و این چیزهاست...
این کار وقتی فایده ی خودش رو نشون میده که دقیقا جلوی همون کسی که یه چیزی رو انداخته آشغالُ برداریُ بندازی دور؛ حالا شاید هم به عقیده ی عده ای این کار درست نباشه، این که بگن آلودگی داره و این حرفا یا این که مثلا اینطوری مردم پررو میشنُ اینا!
در موردِ آلودگی باید بگم میتونیم یه دستکشِ یه بار مصرفی چیزی همرامون داشته باشیم تا بشه باهاش آشغالُ برداشت...
تذکر دادن رو هم فراموش نکنیم...نه به همه، به کسی که میدونیم اگه این حرفُ بهش بگیم باهامون بد برخورد نمیکنه مثلا!
یه چیزِ خیلی مهمِ دیگه هم کار روی بچه هاست...اگه جایی دیدیم یه بچه ی کوچیک میخواد آشغالِ خوراکی شو که خورده بندازه دور میتونیم بهش تذکر بدیم.همه مون میدونیم که بچه ها خیلی زودتر تاثیر میپذیرن.و شاید این حرفِ ما به اونها و این که بهشون یاد بدیم آشغالشونو بندازن سطلِ زباله هم باعث بشه اونا وقتی این عملُ از خونواده شون دیدن بهشون تذکر بدن، و هم این که این نهادینه بشه در وجودشون...
حالا چه بچه های فامیل که خب خیلی بهشون نزدیک تریم، و چه یه بچه که شاید اصلا نشناسیمش...
در موردِ مکان های طبیعی که دیگه همه تون میدونید وضعشون تو کشورِ ما چه طوریِ...
مثالِ بارزش هم همین جنگل گلستانِ خودمونِ که واقعن رو به نابودیِ...حتما این تفرجگاهایی رو که تو راهِ این جنگل هست دیدین، و حتمن هم دیدین که به وفور مردم زباله هاشونو میندازن تو جنگل، و تا اونجایی هم که من میدونم رسیدگی خیلی زیادی هم بهشون نمیشه.
مشکلی که اینجاها وجود داره اینه که حجمِ زباله ها تو این جور مکان ها،مثلِ جنگل و همچنین دریا، اونقدر زیاد هست که کارِ یه نفر یا دونفر نیست...برای این جور مکان ها هم باید یه فکری باید بکنیم...
پارک هایی که توی شهرا هستن معمولا توسطِ شهرداری نظارت بیشتری میشن، ولی متاسفانه وضعِ جنگلا و به کل تفریح گاها اصلا خوب نیست...
میخواستم بگم در این باره هم اگه ایده بدیم خوبه؛ ایده برای یه سری جاهای پررفتُ آمد و خیلی مهمُ حیاتی در زندگی مون، که امروزه نادیده گرفته میشه...
