نه والا... راه ایجاد علاقه لزوما 4-6- 8 ترم خوندن اون درس نیست... ما اگه هی علاقه علاقه میکنیم ، واسه اینکه خیلیامون کسی رو نداشتیم که بهمون راهنمایی کنن چطوری تحقیق کنیم راجع به یه رشته یا راجع به فضای دانشگاه... اگه ما میگیم عجیبه که یه نفر بزنه مکانیک شریف... شیمی شریف... عمران شریف... صنایع شریف ... پشم بافی شریف...
واسه اینه که عجیبه جدی... حالا میشه مثلا 2 تا رو قبول کرد... مثلا یه نفر برق و صنایع دوست داشته باشه... اما همه چی با هم نمیشه جدی...
یا مثلا یکی میاد میگه آقا عمران کار نداره! خب آدم اینطوری میشه
یا مثلا یکی میاد میگه عمه ی خان باجیه خاله م گفته غیر شریف بقیه ی جاها مضخرفن اصلا آمریکا بگی دانشگاه تهرانی یا پلی تکنیکم میگن: عه؟ کدوم طویله ای هست؟
یا یکی دیگه برمیداره من بزنم شیمی شریف که اپلای داره یا بزنم عمران تهران؟ آخه عمران اپلای نداره...
خب آدم حرصش در میاد به خدا... ینی با مهسا یه بار درد و دل میکردم گفتم! ما هیچ کس رو نداشتیم اینا رو بهمون بگه، بله ما هم مث شما هی میگفتیم اپلای و نمره و ریکام، ولی خب حداقل از 4 نفر بپرسین این "اپلای" که انقد اسمش کلاس داره در نهایت واسه چه هدفیه؟؟؟
ما اگه جوش میزنیم و حرص میخوریم... اگه میگیم "این چه انتخاب رشته ایه؟" واسه اینه که میبینیم بعضیا هنوز که هنوزه راه و مسیر درست رو برای تحقیق و آشنا شدن و اطلاعات گرفتن از فاکتور هایی که مهمه نرفتن هنوز، و هنوز دارن به حرف همون خاله خان باجی ها گوش میدن تحت تاثیر "جو" ــن...
به نظر من همین الان 4 نفر بزنن تو ذوقت خیلی بهتر از اینه که بگن به به ... چه چه... آخرش 2 سال دیگه بخوره توو ذوقتون...
واسه ما که فرقی نداره، آینده ی خودتونه... هدف ما در نهایت خوشحالی و راضی بودن شماست...
پ.ن: روی صحبتم نه با توعه پوریا، نه با هیچکس خاص دیگه ای...عمومی بود... دلم پر شده بود!
