جانا! سخن از زبان ما می‌گویی :-"

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع Samandoon :D
  • تاریخ شروع تاریخ شروع
من میخوام به خونه‌‌ی خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم؟

(هدیه)
 
برای کندن گل سرخ اره آورده ايد؟!
چرا اره؟
به گل سرخ بگوييد: تو، هي تو!
خودش مي افتد و ميميرد.

-بیژن نجدی-
 
تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن
چون نسیم نو بهار
بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه ویران من

اصلا هم محتواش ، شعرش آهنگش
همچی اینو حال میکنم
 
هیچ حرفی زن ، دیگه نمیخوام دروغ بشنوم
میدونی چرا؟
چونکه باورم میشه
بعد از همه این اتفاقات کافیه یه جمله بهم بگی:
تو چشام زل بزنی بگی دوست دارم
با اینکه مثل روز برام روشنه دروغه ولی بازم حرفتو باور میکنم
 
چرا نمی رسد صدا
صدای من به تو غریب آشنا
من از تمام شهر ببین بریده‌ام
نفس نفس تو را نفس کشیده‌ام
 
چیزی که همیشه مرا از هیجان لبریز میکرد،
حالا هیچ حسی را در من بیدار نمی کند.
ازترس تنهایی _ امیلی گیفین
 
اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
این حل معما نه تو خوانی و نه من
چون در پس پرده گفتگوی من و توست
چون پرده بر افتد نه تو مانی و نه من
ای داد :/
 
یه روز خوب میاد که ما همو نکشیم ...
باهم دوست باشیم و دست بندازیم رو شونه های هم ...
(سروش لشکری)
israel-palestine-conflict-moe-ap-231011-006_1697040634331_hpMain_16x9_1600.jpg
 
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راهو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یک کلمه است
میکِشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درخت هم میره برگاش
نگم از جرئت چی بگم جاش
این یه درخت هم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
 
‏یه روز گوشیتو میذاری یه کنار،استوری ها رو نمی بینی، دیر جواب می‌دی، نوتیف ها رو خاموش می کنی، چت ها رو باز نمی کنی، توی هر گروهی که هستی دیگه چیزی نمی نویسی، و می‌فهمی همه این چیزا الکی بوده.
‏زور اضافه میزدی تا با آدمهای بیشتری در ارتباط باشی و می‌خواستی همه رو راضی نگه داری و بعدش یادت میوفته توی همه ی اون مدت داشتی خودتو به خاطر بقیه از دست می‌دادی.
 
یک جرعه آن مست کند هر دو جهان را
چیزی که لبت ریخت به پیمانه ام امشب
 
«حرفش ناتمام ماند؛ چون دوتا گلوله داشت به سراغش می‌آمد، انگار دوتا گلوله پشت سرهم و متصل به همدیگر بود که نمی‌دانست چیست و از کجاست؟ اما مثل این بود که از سر جگرش کنده شده باشد و گلوله‌ها داشت می‌آمد بالا و بالاتر آمد و در راه یک گلوله شد یک گلوله‌ی بزرگ؛ و به گلویش که رسید، انگار گلوله‌ی سربی و سنگین، گلوله‌ی پرتیغ و خاری شده بود و داشت بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شد، چنان‌که انگار می‌خواست خفه‌اش کند، به زحمت زیاد آن گلوله‌ی خاردار سربی را فروداد که هنوز پایین نرفته باز دو تکه شد و کمی نرم شد و نرم‌تر و باز بالا آمد و بالاتر و این بار از دو چشمش بیرون زد، دوقطره اشک از چشم‌هاش افتاد. »

•درخت پیر و جنگل - مهدی اخوان ثالث
 
غصه نخور صاحبش بر میگرده بر میدارتش /:"&
 
«صد بار بهت گفتم نرو
هر بار صدامو نشنیدی..
این بار نگاه کن تو چشامو،
این بار خودت هم ترسیدی! :) »
 
You must log in or register to reply here.
Back
بالا