جانا! سخن از زبان ما می‌گویی :-"

[Kiamehr]

میروم تا که حیاتی دگر آغاز کنم
تا که سویی که دلم خواسته پرواز کنم

سازِ ناکوکِ جهان ما که نرقصاند ولی
میروم اوی برقصانم و خود ساز کنم

بر غم و درد نهان پوشش من لبخند است
غصّه را در وسط قصّه چُنین راز کنم

دوستانی به بَرم بود چو من در غم غرق
حال در جمع غریبانه چه ابراز کنم

آه من را غم تنهایی من خواهد کُشت
چه کسی را به غمم همدم و دمساز کنم

آری انگار که "شـاهین" نتوانست شکار
میروم خوی به صیادی خود "باز" کنم

....:)

 

[Amirhossein_Sa]

زاهدی پرسید از فرزندِ خویش:
هیچ میدانی مسلمانی به چیست؟

صدق و بی آزاری و خدمت به خلق
هم عبادت هم کلید زندگیست!

گفت: زین معیار اندر شهر ما
یک مسلمان هست آن هم ارمنیست
«پروین اعتصامی»

 

[matin320]

خستگان را چو طلب باشد و قوّت نبود
گر تو بیداد کنی شرط مروّت نبود

ما جفا از تو ندیدیم و تو خود نپسندی
آنچه در مذهب ارباب فتوّت نبود

تا به افسون نکند جادوی چشم تو مدد
نور در سوختن شمع محبت نبود


"حضرت حافظ"

 

[اسدالهی]

حق با شماست

من هیچ گاه پس از مرگم

جرئت نکرده ام که در آیینه بنگرم

و آنقدر مرده ام

که هیچ چیز مرگ مرا دیگر ثابت نمی کند

فروغ فرخزاد - بخش هایی از شعر دیدار در شب

 

[Rhodium]

ای بازیگر
گریه نکن
ما هممون مثل همیم
صبحا که از خواب پا میشیم
نقاب به صورت میزنیم
یکی معلم می شه و
یکی می شه خونه بدوش
یکی ترانه ساز می شه
یکی می شه غزل فروش
کهنه نقاب زندگی تا
شب رو صورتای ماست
گریه های پشت نقاب
مثل همیشه بی صداست
هر کسی هستی یکدفعه
قد بکش از پشت نقاب
از رو نوشته حرف نزن
رها شو از حیله خواب
نقش یک دریچه رو
میله قفس بکش
برای یک بار که شده
جای خودت نفس بکش!
کاش که می شد تو زندگی ما
خودمون باشیم و بس
تنها برای یک نقاب
حتی برای یک نفس
تا کی به جای خود ما
نقابمون حرف بزنه
تا کی سکوت رو رج زدن
نقش همایش غمه
هر کسی هستی یکدفعه
قد بکش از پشت نقاب
از رو نوشته حرف نزن
رها شو از حیله خواب
نقش یک دریچه رو
رو میله ی قفس بکش
برای یک بار که شده
جای خودت نفس بکش
می خوام همین ترانه رو
تو صحنه فریاد بزنم
نقابم و پاره کنم
جای خودم داد بزنم!

سیاوش قمیشی نقاب

 

[DLF]

مستی به آب یک دو عنب وضع بنده نیست
من سالخورده پیر خرابات پرورم

 

[zeynabgol]

امشب ای ماه به درد دل من تسکینی...

 

[Your feline]

' تاريخ، تعداد مردگانش را رند مى كند.
هزار و يك نفر، تبديل مى شود به هزار نفر
گويى آن يك نفر، هرگز وجود نداشته است.
يك جنين خيالى، يك گهواره ى خالى
كتاب الفبايى كه براى كسى باز نبود.
هوا بود كه مى خنديد؛ گريه مى كرد؛ بزرگ مى شد.
خلاء بود كه از پله ها پايين مى دويد و به طرف باغ مى رفت.
در ميان صف، جايى براى هيچ كس بود.
ما در ميان علف زار مى ايستيم؛ درست همان جايى كه او ايستاده بود.
اما علف زار ساكت است؛ مثل يك شاهد دروغين.'

 

[هاینتس]

این جهان کوه است و فعل ما ندا
سوی ما آید ندا‌ها را صدا

 

[Nafas_jam]

در عجب بود که تاوان کدام گناهش را این چنین پس میدهد=)

 

[Noo$hin]

روزگار عجیبی ست...‌ مرغمان تخم نمیگذارد اما گاومان هرروز میزاید...

 

[شیما؛]

اثر ظلم محال است به ظالم نرسد
ناله پیش از هدف از پشت کمان می خیزد ...

 

[Kiamehr]

ساقیا امشب صدایم با صدایت ساز نیست
یا که من مست و خرابم یا که سازت ساز نیست...:)

 

[Bk_201]

How do you destroy a monster
?without becoming one

 

[Amirhossein_Sa]

تا آب شدم سراب دیدم خود را

دریا که شدم حباب دیدم خود را

آگاه شدم غفلت خود را دیدم

بیدار شدم به خواب دیدم خود را

《مولانا》

 

[matin320]

ﻭﻗﺘﯽ شما ﺟﺮﺃﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ‏
ﺍﻭ ‏ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ،
ﺩﯾﺮ ﯾﺎ ﺯﻭﺩ ﺳﺮ ﻭ ﮐﻠﻪ ﯾﮏ ﺷﺠﺎﻉ ﭘﯿﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ !

گابریل گارسیا مارکز

 

[طوطو]

همیشه یک نفر هست
که روز آدم را خراب کند؛
البته اگر به قصد نابودی کل زندگی ات نیامده باشد...
‌چارلز بوکوفسکی

 

[Karenn]

میروم تجریش
از خودم میپرسم آمده ام اینجا چه کنم!
برمیگردم خانه
از خودم میپرسم برگشته آمده اینجا چه کنم؟
این‌همه باربار
یکبار مقابل بقعه‌ی دریا از دریا پرسیدم
تجریش عطاران
چرا هنوز
بوی خوش همان دختر هفت دریا میدهد در باد!؟

...

دیر و زودی در کار نیست،
انتهای همه کوچه ها... بن‌بست است،
درد... بن‌بست است
دلیل... بن‌بست است
دنیا... بن‌بست است

علی صالحی

 

[اسدالهی]

سرباز کوچک بی گناهی را می شناختم
که در شادمانی عریان اش به زندگی نیشخند می زد
در انزوای تاریک اش به خوابی ژرف فرو می رفت
و بامدادان با چکاوکان سوت می زد.
در سنگرهای زمستانی، بیم و اندوه انفجارها،
شپش ها بر تن و تمنای جرعه ای “رُم” رهایش نمی کرد.
گلوله ای به سرش شلیک کرد
و دیگر هیچ کس از او سخن نگفت.
اینک شمایان،جماعتی با چهره های مغرور و چشمانی شرربار
که رژه ی پسرکان سرباز را هورا می کشید و زنده باد سر می دهید
به خانه هایتان باز گردید و دعاهایتان را بخوانید
دریغا! هرگز در نمی یابید جهنمی را
که جوانی و لبخند رهسپارش می شود.

زیگفرید ساسون - خودکشی در سنگرها - ترجمه مستانه پور مقدم (تنها ترجمه ای بود که پیدا کردم)

جعبه متن مخفی: متن به زبان اصلی شعر

I knew a simple soldier boy
,Who grinned at life in empty joy
,Slept soundly through the lonesome dark
.And whistled early with the lark

,In winter trenches, cowed and glum
,With crumps and lice and lack of rum
,He put a bullet through his brain
.No one spoke of him again

You smug-faced crowds with kindling eye
,Who cheer when soldier lads march by
Sneak home and pray you'll never know
.The hell where youth and laughter go

Siegfried Loraine Sassoon - Suicide In The Trenches

 

[elleli]

از زمزمه دلتنگیم، از همهمه بیزاریم
نه طاقت خاموشی، نه تاب سخن داریم

آوار پریشانی ست، رو سوی چه بگریزم؟
هنگامه ی حیرانی ست، خود را به که بسپاریم؟

حسین منزوی