مشاعره

[Amin rouhi]

من رمیده ز غیرت ز پا فتادم دوش
نگار خویش چو دیدم به دست بیگانه
حافظ

 

[فاطمـه]

هر نا کس و کس می کند آزار دل من
با آنکه به گیتی سر آزار کسم نیست
مشفق کاشانی

 

[نسیـم]

تنـــت بــه نــاز طبـــیـبان نیازمـند مباد وجــود نـازکــت آزرده گـزنـد مباد
«حافظ»

هر نا کس و کس می کند آزار دل من
با آنکه به گیتی سر آزار کسم نیست
مشفق کاشانی

 

[ftme481]

در اين دنيا كسي بي غم نباشد اگر باشد بني آدم نباشد

خاقاني

 

[shgh.tv]

در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا


شهریار

 

[فاطمـه]

ای غم که حق صحبت دیرینه داشتی
باری چو میروی به خدا می سپارمت

شهریار

 

[thinker]

ای غم که حق صحبت دیرینه داشتی
باری چو میروی به خدا می سپارمت

شهریار

تا جرعه ای از جام الستت ندهند

آگاهی از این بلند و پستت ندهند

 

[فاطمـه]

درست اول این نوبهار عاشق شد
دلم میان همین گیر و دار عاشق شد

 

[thinker]

درست اول این نوبهار عاشق شد
دلم میان همین گیر و دار عاشق شد

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد

جز غم که هزار آفرین بر غم باد



مولانا

 

[فاطمـه]

درآغاز محبت گر پشیمانی بگو با من
که دل ز مهرت بر کنم تا فرصتی دارم

 

[shgh.tv]

مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی
چرا ملامت رند شراب خواره کنم


حافظ

 

[فاطمـه]

من دست شسته ام از غرورم برای تو
افتاده ام چو قطره شبنمی به پای تو

 

[thinker]

من دست شسته ام از غرورم برای تو
افتاده ام چو قطره شبنمی به پای تو

وارث تمام اضطراب های من سلام لیلی قشنگ خواب های من سلام

فرهاد احمدی

 

[Shkf.tv]

وارث تمام اضطراب های من سلام لیلی قشنگ خواب های من سلام

فرهاد احمدی

می خور مخور اندوه که فرمود حکیم
غم های جهان چو زهر و تریاقش می

 

[najmeh_abl]

می خور مخور اندوه که فرمود حکیم
غم های جهان چو زهر و تریاقش می

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

مولوی

 

[shgh.tv]

آنچه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است و گر باده مست

حافظ

 

[thinker]

آنچه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است و گر باده مست

حافظ

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم



حافظ

 

[Samineh]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

حافظ

 

[Amin rouhi]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

حافظ

من هیچ ندانم که مرا آن که سرشت
از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت ...
خیام

 

[فاطیما]

تا مرا می نگرد قافیه را می بازم/بازی منتهی العافیه را می بازم