مشاعره

[ماهی]

در دايره قسمت ما نقطه تسليميم
لطف آنچه تو انديشي حکم آنچه تو فرمايي

 

[Karenn]

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شمع شکر هیچ مگو

یار در خانه و ما گرد جهان میگردیم
آب هست و ما همه تشنه لبان میگردیم

 

[برفــــ]

و من
از نهایت شب حرف میزنم

مه روشن میان اختران پنهان نمی ‌ماند
میان شاخه‌ های گل مشو پنهان که پیدایی

 

[Shkf.tv]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بینداز و برو

 

[Yeganeh138]

وحی امد کین چه فکر باطل است
رهرو ما اینک اندر منزل است

 

[برفــــ]

تا به فراق خو كنم صبر من و قرار كو؟
وعده ي وصل اگر دهد طاقت انتظار كو؟

كلجاری

ویرانه دل ماست که با هر نگه دوست
صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

 

[Key]

ویرانه دل ماست که با هر نگه دوست
صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

تا بوده چشم عاشق در راه يار بوده ... بي آنكه وعده باشد در انتظار بوده

 

[حلزون]

هر که پا از حد خود برتر نهد
سر دهد بر باد و تن بر سر نهد
عطار

دیدی که چه گرم آتش در سوخته می‌گیرد؟
تو گرم‌تری ز آتش، من سوخته‌تر ز آنم

 

[ماهی]

میان ماه من تا ماه گردون
تفاوت از زمین تا آسمان است

 

[خِیزَران]

وصال او ز عمر جاودان به. خداوندا مرا آن ده که آن به

 

[Ali.D7]

.

هاتفی از گوشه ی میخانه دوش​

گفت ببخشند گنه، می بنوش!
«حافظ»

شیر در بادیه عشق تو روباه شود
آه از این راه که در وی خطری نیست که نیست

 

[hosam.r]

تو بر مایه‌ی دانش خود مایست​

که بالای هر دانشی دانشی است

فردوسی ​

تعالَ مِن بِک وَجدی که من هوای تو دارم
انیس قلب حزینی و دل برای تو دارم

ابن حسام خوسفی

 

[برفــــ]

دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
در یکتای که و گوهر یک دانه کیست

 

[برفــــ]

تو نه می گویی و پیداست می گوید دلت آری
که این سان دشمنی یعنی که خیلی دوستم داری

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم
هر چند در این عهد خریدار ندارد

 

[برفــــ]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

حضرت مولانا

دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی
بار پیری شکند پشت شکیبائی را

 

[froq]

دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی
بار پیری شکند پشت شکیبائی را

آنکه نهاده در دلم حسرت یک نظاره را
بر لب من کجا نهد لعل شراب‌خواره را

رشتهٔ عمر پاره شد بس که ز دست جور او
دوخته‌ام به یکدگر سینهٔ پاره پاره را
"فروغی بسطامی"

 

[hosam.r]

آنکه نهاده در دلم حسرت یک نظاره را
بر لب من کجا نهد لعل شراب‌خواره را

رشتهٔ عمر پاره شد بس که ز دست جور او
دوخته‌ام به یکدگر سینهٔ پاره پاره را
"فروغی بسطامی"

ابروی تو جنبید و خدنگی ز کمان جست
بر سینه چنان خورد که از جوشن جان جست
وحشی بافقی

 

[خِیزَران]

ابروی تو جنبید و خدنگی ز کمان جست
بر سینه چنان خورد که از جوشن جان جست
وحشی بافقی

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود وین راز سر به مهر به عالم سمر شود (لسان الغیب)

 

[abb]

درین گرداب بی پایان منه بار شکم بردل
که کشتی روز طوفان غرقه از بار شکم گردد

 

[YekroW]

در تو تنها عشق و مهر مادریست شیوه ی ما عدل و بنده پروریست