مشاعره

[SARA.MA]

مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد
مرا قولیست با جانان که جانان جان من باشد

 

[^N^]

در این درگه که گه گه کُه کَه و کَه کُه شود نا گه
مشو غره به امروزت که از فردا نه ای اگه

 

[YekroW]

در این درگه که گه گه کُه کَه و کَه کُه شود نا گه
مشو غره به امروزت که از فردا نه ای اگه

هستی من ز هستی اوست تا هستم و هست دارمش دوست

 

[^N^]

هستی من ز هستی اوست تا هستم و هست دارمش دوست

تا توانی پیش کس مگشای راز
برکسی این در مکن زنهار باز

 

[برفــــ]

تا توانی پیش کس مگشای راز
برکسی این در مکن زنهار باز

ز همه خلق رمیدم ز همه باز رهیدم
نه نهانم نه بدیدم چه کنم کون و مکان را

 

[MahanGh]

با من صنما دل یک دله کن
گر سر ننهم آنگه گله کن
"مولوی"

نابرده رنج گنج میسر نمی شود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
"سعدی"

 

[برفــــ]

نابرده رنج گنج میسر نمی شود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
"سعدی"

در گفتن عیب دگران بسته دهان باش
از خوبی خود عیب نمای دگران باش

 

[MahanGh]

در گفتن عیب دگران بسته دهان باش
از خوبی خود عیب نمای دگران باش

شبی مجنون به ليلی گفت کای محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پيدا ولی مجنون نخواهد شد
حافظ

 

[برفــــ]

شبی مجنون به ليلی گفت کای محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پيدا ولی مجنون نخواهد شد
حافظ

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

 

[^N^]

این بهار عاشقی پایان گرفت
دردهای من دوباره جان گرفت

 

[برفــــ]

این بهار عاشقی پایان گرفت
دردهای من دوباره جان گرفت

تا من رخ چون چشمه خورشید تو دیدم
چشمم ز غم عشق تو چون چشمه خونست

 

[^N^]

تا من رخ چون چشمه خورشید تو دیدم
چشمم ز غم عشق تو چون چشمه خونست

به کم خوردن از عادت خویش خورد
توان خویشتن را ملک خو میکرد

 

[M_E_H_D_I]

به کم خوردن از عادت خویش خورد
توان خویشتن را ملک خو میکرد

در اين سراي بي كسي كسي به در نمي زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند

هوشنگ ابتهاج

 

[MahanGh]

در اين سراي بي كسي كسي به در نمي زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند

هوشنگ ابتهاج

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
"حافظ"

 

[SARA.MA]

یعقوب بمرد از غم نادیدن یوسف
آن گریه که من در غم هجران تو کردم

 

[M_A_H_D_I]

دل من پاره گشت از غم نه زان گونه که به گردد
و گر جانان بدین شادست یا رب پاره تر بادا

ادعای قطعی نت می کند، اما مرا
بازدید آخرش دارد روانی می کند
#بازگشت طوفانی

 

[ای فر]

من از آن روز که در بند توام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

 

[M_A_H_D_I]

من از آن روز که در بند توام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

من عاشق عشق و عشق هم عاشق من
تن عاشق جان آمد و جان عاشق تن
گه من آرم دو دست در گردن او
گه او کشدم چو دلربایان گردن

 

[دژاوو]

چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون

 

[panah]

ندارم دستت از دامن به جز در خاک و آن دم هم
که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم