مشاعره

[دژاوو]

یکی گردیم در گفتار و در کردار و در رفتار
زبان و دست و پا یک کرده خدمتکار هم باشیم

مـگـر ای سـحـاب رحـمـت تـو بباری ارنه دوزخ
بــه شــرار قــهــر ســوزد هــمـه جـان مـاسـوا را

 

[vesall]

احرام چه بندیم چو آن قبله نه اینجاست
در سعی چه کوشیم که از مروه صفا رفت

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین ... همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

 

[دژاوو]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین ... همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

ــاد گــلــچــیــن مــعــانــی و نــویــد و گــلــشـن
نــوشــخــواری بــود و نــعــشــه مــعــتـاد هـنـوز
) s(

 

[vesall]

ــاد گــلــچــیــن مــعــانــی و نــویــد و گــلــشـن
نــوشــخــواری بــود و نــعــشــه مــعــتـاد هـنـوز

ز حسرت لب شیرین هنوز میبینم
که لاله می دمد از خون دیده ی فرهاد

 

[دژاوو]

ز حسرت لب شیرین هنوز میبینم
که لاله می دمد از خون دیده ی فرهاد

دیـگـر گـذشـتـه از سـر و سـامـان مـن مـپرس
من بی تو دست از این سرو سامان کشیده ام

 

[Melishanka]

میگریم و مرادم ازاین سیل اشکبار
تخم محبت است که دردل بکارمت

 

[vesall]

میگریم و مرادم ازاین سیل اشکبار
تخم محبت است که دردل بکارمت

تا دلم زان رخ گلگون غم چون کوه کشید
رنگ رخسار و تن زرد و نزار است چو کاه

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

هرجا سخن از جلوه ی آن ماه پری بود

کارِ من سودازده ، دیوانه گری بود

تا دلم زان رخ گلگون غم چون کوه کشید
رنگ رخسار و تن زرد و نزار است چو کاه

 

[دژاوو]

هرجا سخن از جلوه ی آن ماه پری بود

کارِ من سودازده ، دیوانه گری بود

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم

ما زخـــود سوی تو گردانیم ســــر
چون تـــویی از ما به ما نزدیکتــــر

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شهد شکر هیچ مگو

 

[ای فر]

و خدا خواست که یعقوب نبیند یک عمر
شهرِ بی یار مگر ارزش دیدن دارد؟

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

و خدا خواست که یک عمر نبیند یعقوب
شهرِ بی یار مگر ارزش دیدن دارد؟

دانم که بگذرد ز سر جرم من که او
گر چه پریوش است ولیکن فرشته خوست

 

[ای فر]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

همدم خار می‌شوم! بی کس و یار می‌شوم
بر سردار می‌شوم، باز مقابلم تویی!

 

[دژاوو]

همدم خار می‌شوم! بی کس و یار می‌شوم
بر سردار می‌شوم، باز مقابلم تویی!

یک عـمر گریه کردم ای آسمان روا نیست
دردانــه ام ز چـشـم گـریـان مـن بـیـفـتـد

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم
شرح نیازمندی خود یا ملال تو

یک عـمر گریه کردم ای آسمان روا نیست
دردانــه ام ز چـشـم گـریـان مـن بـیـفـتـد

 

[دژاوو]

در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم
شرح نیازمندی خود یا ملال تو

تـوئـی آن نـوسفر سالک که هر شب شاهد توفیق
چـراغـت پیش پا دارد که راه اینجا و چاه اینجا

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

تـوئـی آن نـوسفر سالک که هر شب شاهد توفیق
چـراغـت پیش پا دارد که راه اینجا و چاه اینجا

آخر از راه دل و دیده سر آرد بیرون
نیش آن خار که از دست تو در پای من است !

 

[دژاوو]

آخر از راه دل و دیده سر آرد بیرون
نیش آن خار که از دست تو در پای من است !

تـحـمـل گـفـتـی و مـن هـم کـه کـردم سـال هـا اما
چـقـدر آخـر تـحـمـل بـلـکـه یـادت رفـتـه پـیـمانت