مشاعره

[Hecate]

تا به کی سوزد دلم در آتشت
رحمی آخر بر دل من جان من

فیض کاشانی

نعره ها ، حنجره ها ، زل زدن به پنجره ها
خاطراتی از این دست چه فراوان دارم

 

[Parsa.te]

نعره ها ، حنجره ها ، زل زدن به پنجره ها
خاطراتی از این دست چه فراوان دارم

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

حافظ جان

 

[Smohammadreza]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

حافظ جان

ما ز یاران چشم یاری داشتیم ، خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

 

[Hecate]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم ، خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

می خواهمت چنان که شب خسته خواب را
می جویمت چنان که لب تشنه آب را

 

[Parsa.te]

می خواهمت چنان که شب خسته خواب را
می جویمت چنان که لب تشنه آب را

آن دوست که دیدنش بیاراید چشم

بی‌دیدنش از گریه نیاساید چشم

ما را ز برای دیدنش باید چشم

ور دوست نبینی به چه کار آید چشم

استاد سخن سعدی

 

[Smohammadreza]

آن دوست که دیدنش بیاراید چشم

بی‌دیدنش از گریه نیاساید چشم

ما را ز برای دیدنش باید چشم

ور دوست نبینی به چه کار آید چشم

استاد سخن سعدی

محبوب دلم ز من جدایی تا کی؟ ، من درطلب و تو بی وفایی تا کی؟

 

[Lushato]

محبوب دلم ز من جدایی تا کی؟ ، من درطلب و تو بی وفایی تا کی؟

یک عمر در شرار محبت گداختم
تا صیرفی عشق چه سنجد عیار من

 

[./.]

یک عمر در شرار محبت گداختم
تا صیرفی عشق چه سنجد عیار من

نرگس که سوز آهش مغرب به رنگ خون کرد *** از ارغوان بپرسید حالا چرا خموش است

 

[Lushato]

نرگس که سوز آهش مغرب به رنگ خون کرد *** از ارغوان بپرسید حالا چرا خموش است

تا بدین جا بهر دینار آمدم
چون رسیدم مست دیدار آمدم

 

[./.]

تا بدین جا بهر دینار آمدم
چون رسیدم مست دیدار آمدم

مرگ را گرچه خلایق همه کتمان بکنند
به یقین هست و گریبان بفشارد ما را

 

[Lushato]

مرگ را گرچه خلایق همه کتمان بکنند
به یقین هست و گریبان بفشارد ما را

ای خدای با عطای با وفا
رحم کن بر عمر رفته در جفا

 

[./.]

ای خدای با عطای با وفا
رحم کن بر عمر رفته در جفا

اگر ژاله به آلاله، سخن از درد و غم نکند
به آه سرد خود لاله، جهان را مست غم نکند

 

[Lushato]

اگر ژاله به آلاله، سخن از درد و غم نکند
به آه سرد خود لاله، جهان را مست غم نکند

درد عاشقی را دوایی بهتر از معشوق نیست
شربت بیماری فرهاد را شیرین کنید

 

[./.]

درد عاشقی را دوایی بهتر از معشوق نیست
شربت بیماری فرهاد را شیرین کنید

در آینه شبانگه ساقی رخی نشان داد
من مست و آینه مست، ساقی برون ز مستی

 

[Lushato]

در آینه شبانگه ساقی رخی نشان داد
من مست و آینه مست، ساقی برون ز مستی

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

 

[s@rah]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

ای آنکه به اقبال تو در عالم نیست
گیرم که غمت نیست، غم ما هم نیست؟

 

[Lushato]

ای آنکه به اقبال تو در عالم نیست
گیرم که غمت نیست، غم ما هم نیست؟

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[s@rah]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

هر دم از عمر میرود نفسی
چون نگه میکنم نمانده بسی

 

[./.]

هر دم از عمر میرود نفسی
چون نگه میکنم نمانده بسی

یکان یکان شماره کن کن به عمر خود نظاره کن
نه آتشی نه سوزشی نه حکمتی نه دانشی

 

[s@rah]

یکان یکان شماره کن کن به عمر خود نظاره کن
نه آتشی نه سوزشی نه حکمتی نه دانشی

یارب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت