مشاعره

[Kiamehr]

ما را که هست برابر به دیده است
با رنج هجر و شوق وصالش چه حاجت است

تو به سخن تکیه کنی، من بکار
ما هنر اندوخته ایم و تو عار

 

[./.]

تو به سخن تکیه کنی، من بکار
ما هنر اندوخته ایم و تو عار

رها کردی مرا تنها در این وحشت سرای دل
چه سازم من بدان مه رو که خُلقی پر جفا دارد

 

[Hecate]

رها کردی مرا تنها در این وحشت سرای دل
چه سازم من بدان مه رو که خُلقی پر جفا دارد

دل خراب من دگر خراب تر نمیشود
که خنجر غمت از این خراب تر نمیزند

 

[s@rah]

دل خراب من دگر خراب تر نمیشود
که خنجر غمت از این خراب تر نمیزند

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

 

[Hecate]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

نباید بستن اندر چیز و کس دل
که دل برداشتن کاریست مشکل

 

[./.]

نباید بستن اندر چیز و کس دل
که دل برداشتن کاریست مشکل

لحظه ای اندیشه کن در انچه می کاری کنون
چونکه فردا آیدت آن بدروی کان کاشتی

 

[Bay Harbor butcher]

لحظه ای اندیشه کن در انچه می کاری کنون
چونکه فردا آیدت آن بدروی کان کاشتی

یک جهان بر هم زدم وز جمله بگزیدم تو را ، من چه می کردم به عالم گر نمی دیدم تو را

 

[./.]

یک جهان بر هم زدم وز جمله بگزیدم تو را ، من چه می کردم به عالم گر نمی دیدم تو را

از ان سیلاب جان بر کن که از چشمت روان گشته
بدانستم که محبوبی به قلبت میهمان گشته

 

[Kiamehr]

از ان سیلاب جان بر کن که از چشمت روان گشته
بدانستم که محبوبت ز چشمانت گذر کرده

هر کجا صاف ضمیری است ترا می جوید
آب آیینه همین تشنه دیدار تو نیست

خوب کردی که رخ از آینه پنهان کردی
هر پریشان نظری لایق دیدار تو نیست

 

[./.]

هر کجا صاف ضمیری است ترا می جوید
آب آیینه همین تشنه دیدار تو نیست

خوب کردی که رخ از آینه پنهان کردی
هر پریشان نظری لایق دیدار تو نیست

تو اگر مریض حالی نه مریض عشق باشی
که خراب عشق گشته نه زبان به شکوه دارد

 

[baharekh]

تو اگر مریض حالی نه مریض عشق باشی
که خراب عشق گشته نه زبان به شکوه دارد

دانی چرا سر نهان با تو نگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

 

[./.]

دانی چرا سر نهان با تو نگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

یا رب نظری افکن بر این دل دیوانه
بی لطف تو چون سازد با این خود بیگانه

 

[s@rah]

یا رب نظری افکن بر این دل دیوانه
بی لطف تو چون سازد با این خود بیگانه

هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

 

[./.]

هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

دردی که در نهاد بشر او نهاده است
تا زنده است بشر سر نمی شود

 

[*Kosar*]

دردی که در نهاد بشر او نهاده است
تا زنده است بشر سر نمی شود

دستم به ماه مي رسد امشب، اگر كه عشق
دست مرا دوباره بگيرد، مگر كه عشق

 

[./.]

دستم به ماه مي رسد امشب، اگر كه عشق
دست مرا دوباره بگيرد، مگر كه عشق

قدم در وادی دل نه که شهری بس عجب بینی
جهان در آن یکی ذره دلی کوچک جهان بینی

 

[./.]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

ساربانا کاروانت را کمی آهسته بر
پاره ای از جان ما را بر شتر ها می بری

 

[Hecate]

ساربانا کاروانت را کمی آهسته بر
پاره ای از جان ما را بر شتر ها می بری

یک نفر آمد صدایم کرد و رفت
در قفس بودم رهایم کرد و رفت

 

[./.]

یک نفر آمد صدایم کرد و رفت
در قفس بودم رهایم کرد و رفت

تیر نگاهت ای صنم پیلان به خاک انداخته
در آینه ظاهر مشو گر جان غنیمت بشمری

 

[Hecate]

تیر نگاهت ای صنم پیلان به خاک انداخته
در آینه ظاهر مشود گر جان غنیمت بشمری

یاد وصال میکنم دیده بر آب میشود
شرح فراق میکنم سینه کباب میشود