مشاعره

[r a m t i n]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش
می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[Ayda-kz]

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش
می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

«شعر میگویم ولی معشوقه ای درکار نیست
اه ، من دیوانه ام ، دیوانه بودن عار نیست»
هر که هستی خوب این متروکهْ دل را بنگر...
ساده میفهمی که هر متروکه ای آوار نیست...

 

[Sajjad_Simon]

...
تو بدرود باش و بی آزار باش
همیشه به پیش جهاندار باش


تبه گردد این رنجهای دراز
نشیبی درازست پیش فراز

ترا ای برادر تن آباد باد
دل شاه ایران به تو شاد باد

از فردوسی بزرگ

د لطفا

 

[ِDepressed]

دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت

جان مژده داده‌ام که چو جان در بر آرمت
از استاد شهریار

 

[amirtaha]

رونق عهد شباب است دگر بُستان را

می‌رسد مژدهٔ گل بلبل خوش الحان را

 

[ِDepressed]

از منست اين غم كه بر جان منست ديگر اين خود كرده را تدبير نيست
از فروغ فرخزاد

 

[Ayda-kz]

از منست اين غم كه بر جان منست ديگر اين خود كرده را تدبير نيست
از فروغ فرخزاد

تو ماه بودی و بوسیدنت نمیدانی ....چه ساده داشت مرا هم بلندقد می کرد
بگو به ساحل چشم ات که من نرفته چطور...به سمت جاذبه ای تازه جزر و مد می کرد
کاظم بهمنی

 

[phoenix_s9]

تو ماه بودی و بوسیدنت نمیدانی ....چه ساده داشت مرا هم بلندقد می کرد
بگو به ساحل چشم ات که من نرفته چطور...به سمت جاذبه ای تازه جزر و مد می کرد
کاظم بهمنی

دلارام نهان گشته ز غوغا
همه رفتند و خلوت شد برون آ

 

[boorooslii]

دلارام نهان گشته ز غوغا
همه رفتند و خلوت شد برون آ

اي كوه تو فرياد من امروز شنيدي
دردي ست درين سينه كه همزاد جهان است
از داد و وداد آن همه گفتند و نكردند
يا رب چقدر فاصله ي دست و زبان است
خون مي چكد از ديده در اين كنج صبوري
اين صبر كه من مي كنم افشردن جان است

 

[Ayda-kz]

اي كوه تو فرياد من امروز شنيدي
دردي ست درين سينه كه همزاد جهان است
از داد و وداد آن همه گفتند و نكردند
يا رب چقدر فاصله ي دست و زبان است
خون مي چكد از ديده در اين كنج صبوري
اين صبر كه من مي كنم افشردن جان است

تو را با غیر می‌بینم صدایم در نمی‌آید
دلم می‌سوزد و کاری ز دستم برنمی‌آید
مهدی اخوان ثالث

 

[phoenix_s9]

تو را با غیر می‌بینم صدایم در نمی‌آید
دلم می‌سوزد و کاری ز دستم برنمی‌آید
مهدی اخوان ثالث

در دیاری که جوانانش عصا از کور می دزدند
من نابخرد نادان محبت جستجو کردم

 

[Ayda-kz]

در دیاری که جوانانش عصا از کور می دزدند
من نابخرد نادان محبت جستجو کردم

من که اصرار ندارم تو خود مختاری
یا نرو یا که بمان یا نگهت می دارم

 

[شیطان رجیم]

من که اصرار ندارم تو خود مختاری
یا نرو یا که بمان یا نگهت می دارم

مرغی دیدم نشسته بر باره ی طوس
در پیش نهاده کله ی کیکاووس

با کله همی گفت که افسوس افسوس
کو بانگ جرس ها و کجا ناله ی کوس

 

[Ayda-kz]

مرغی دیدم نشسته بر باره ی طوس
در پیش نهاده کله ی کیکاووس

با کله همی گفت که افسوس افسوس
کو بانگ جرس ها و کجا ناله ی کوس

سیاه لشکر مویت شکست خورده و این ...شکست باعث ضعف است در سپاه تو؟ نه

 

[boorooslii]

سیاه لشکر مویت شکست خورده و این ...شکست باعث ضعف است در سپاه تو؟ نه

هر که زد بازی تقدیر پرت را به پرش
باید از داغ تو یک عمر بسوزد جگرش...
بی گمان لحظه خلق تو خدا عاشق بود
صرف شد پای تو انگار تمام هنرش...

 

[شیطان رجیم]

هر که زد بازی تقدیر پرت را به پرش
باید از داغ تو یک عمر بسوزد جگرش...
بی گمان لحظه خلق تو خدا عاشق بود
صرف شد پای تو انگار تمام هنرش...

شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

آن طفل که چون پیر از این قافله درماند
وآن پیر که چون طفل به بانگ جرسی رفت

 

[firelight]

شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

آن طفل که چون پیر از این قافله درماند
وآن پیر که چون طفل به بانگ جرسی رفت

تو،
نه دوری تا انتظارت کشم
و نه نزدیکی، تا دیدارت كنم
و نه از آنِ منی،
تا قلب‌ام آرام گیرد
و نه من، محروم از توام
تا فراموش‌ات کنم
تو در میانه‌ی همه چیزی..

-محمود درویش

 

[Calmboy2003]

تو،
نه دوری تا انتظارت کشم
و نه نزدیکی، تا دیدارت كنم
و نه از آنِ منی،
تا قلب‌ام آرام گیرد
و نه من، محروم از توام
تا فراموش‌ات کنم
تو در میانه‌ی همه چیزی..

-محمود درویش

یاد باد آن شب که جا بر خاک کویی داشتیم

تا سحر از آتش دل آبرویی داشتیم

خرم آن روزی که در میخانه با میخوارگان

تا به شب از نشئهٔ می، های و هویی داشتیم

سیل می از کوهسار خُم به شهر افتاد دوش

کاشکی ما هم به دوش خود سبویی داشتیم

بود اینم از برای دیدن معشوق مرگ

در تمام زندگی گر آرزویی داشتیم

داغ و درد گل‌رخان پژمرده و خوارم نمود

ورنه ما هم روزگاری رنگ و بویی داشتیم

(فرخی یزدی)

 

[Ayda-kz]

یاد باد آن شب که جا بر خاک کویی داشتیم

تا سحر از آتش دل آبرویی داشتیم

خرم آن روزی که در میخانه با میخوارگان

تا به شب از نشئهٔ می، های و هویی داشتیم

سیل می از کوهسار خُم به شهر افتاد دوش

کاشکی ما هم به دوش خود سبویی داشتیم

بود اینم از برای دیدن معشوق مرگ

در تمام زندگی گر آرزویی داشتیم

داغ و درد گل‌رخان پژمرده و خوارم نمود

ورنه ما هم روزگاری رنگ و بویی داشتیم

(فرخی یزدی)

مرگ پشت سرمان بود نمیدانستم
بوسه اخرمان بود نمیدانستیم

 

[شیطان رجیم]

مرگ پشت سرمان بود نمیدانستم
بوسه اخرمان بود نمیدانستیم

مشنو سخن از زمانه ساز آمدگان
می خواه مروق به طراز آمدگان

رفتند یکان یکان فراز آمدگان
کس می ندهد نشان ز بازآمدگان